A poem a day to keep all agonies away!

th


7#40b. தேவி கீதை ( நூற்பயன்)

தேவி கீதை என்ற இந்தப் புனித சாஸ்திரத்தைப்
போதிக்க வேண்டும் தகுதி வாய்ந்தவர்களுக்கு.

போதிக்க வேண்டும் நல்ல சிஷ்யர்களுக்கு ;
போதிக்க வேண்டும் பக்தி பூண்டவர்களுக்கு;

போதிக்க வேண்டும் நல்ல மனம் உள்ளவருக்கு;
போதிக்க வேண்டும் தனது மூத்த புதல்வனுக்கு;

போதிக்க வேண்டும் நல்ல ஆசார சீலனுக்கு;
போதிக்கலாகாது இதை துன்மார்க்கர்களுக்கு.

தகுதியற்றவர்களுக்கு உபதேசிப்பதற்குச் சமம்
தாயின் முலையை ஒரு காட்சி பொருளாக்குவது.

ரஹசியமாக இருக்கவேண்டும் இந்த தேவி கீதை
ரஹசியமாக இனிய முறையில் எச்சரித்தாள் தேவி.

மறைந்து அருளினாள் அந்த இடத்திலிருந்து;
சிறந்து விளங்கினாள் பார்வதி என்ற பெயரில்;

பத்தினியனாள் மகாதேவன் பரம சிவனாருக்கு;
உத்தமத் திருமகன் ஆனான் ஸ்கந்தன் முருகன்;

வென்றான் தாரகாசுரனைப் போரில் முருகவேள்;
வென்றான் தேவ சேனாபதி என்ற பட்டப் பெயர்.

கடைந்தனர் பாற்கடலை அமரரும், அசுரரும் கூடி.
அடைந்தனர் பல அரிய பொருட்களை அப்போது.

தோன்றினாள் லக்ஷ்மி அப்போது பாற்கடலில்;
தோற்றுவித்தாள் லக்ஷ்மியைத் தேவி பராசக்தி.

பத்தினியானாள் லக்ஷ்மி ஸ்ரீமன் நாராயணனுக்கு!
பாற்கடலை அடைந்தாள் பாதசேவை செய்வதற்கு.

சித்திக்கும் எல்லா நன்மைகளும் மேன்மைகளும்,
பக்தியுடன் தேவி கீதையைப் படித்து வருவோருக்கு.

நித்தியம் சிந்திக்க வேண்டும் மறைந்து உறையும்
நித்திலங்களாகிய முத்துக் கருத்துக்களை மாந்தர்கள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
th


7#40b. Devi GitA (The benefits)

Devi GitA must be taught only to the deserving persons. This may be taught to one’s own disciples, to those who have bhakti on Devi, to those who are pure in heart, to one’s eldest son and to a man who has good conduct and AchAram.

This should not be taught to the persons doing forbidden things and walking the path of evil.Teaching this to anyone who is not qualified to learn this is like exhibiting a mother breast-feeding her baby to the general public.

This sAstrA must remain a secret to the non deserving people. Devi warned this in her sweet cuckoo voice. Then she disappeared from there. She became a much loved goddess by the name of PArvati (the daughter of Parvata RAjan HimavAn).

PArvati became the wife of lord SivA. They got Skandan as their younger son. Skandan defeated the wicked TArakAsuran and delivered the DEvAs from their sufferings.

Lakshmi DEvi appeared in the ocean of Milk along with several other marvellous objects, when the AsurAs and DEvAs churned the Ocean. She married Lord Sriman NArAyanA.

Thus both the Devis who left their lords suddenly – on being ridiculed – returned to them. The two gods thus regained their strengths – when their consorts returned to them – and maintained the order in creation as before.

One who listens to this Devi GitA will be blessed with everything auspicious in his life. One should read it everyday and ponder over the hidden treasure of knowledge in this Devi GitA.
 
I have to start posting regularly ONLY after I feel normal.

The sudden attack of flu has left me feeling wretched and miserable.

When the fatigue of travel is followed by delayed jet lag and

over prompt flu and body pain it can only mean one thing...

I am not yet ready for active participation! :(

Do I see someone smiling with satisfaction? :heh:

Enjoy while it lasts and I will grin and bear it while me pain lasts! :(

The ankles swollen like anaconda are returning to normal size and have

developed folds like the skin of a pachyderm.

yes there is no unmixed blessing or unmixed curse!

The mixture of these mixtures two is named as LIFE!!!
 
Last edited:
விநாயகர் புராணம் (part 1)

11a. அரசு பரிசு!

முத்கல முனிவர் ஆசியுடன் சென்றனர்
தக்கனும் கமலையும் கௌண்டின்யபுரம்;

நந்தவனம் ஒன்று தென்பட்டது அழகாக;
தந்தியின் ஆலயம் தடாகத்தின் கரையில்;

தகுந்த இடம் இதுவே என்று உணர்ந்தான்;
மிகுந்த பக்தியுடன் ஏகாக்ஷரம் ஜபித்தான்.

உருண்டு ஓடின பன்னிரண்டு ஆண்டுகள்!
இருபது நாள் ஆலயத்தில் கணேச பூஜை!

அருமையான கனவு ஒன்று தோன்றியது,
இருபத்தி ஓராம் நாள் பக்தன் தக்கனுக்கு.

ரத்தினங்களும், பட்டாடையும் அணிந்து
உத்தம யானை ஒன்று நடந்தது வீதியில்!

உயரத் தூக்கிய அதன் துதிக்கையில்
ஊஞ்சலாடியது அழகிய மலர் மாலை!

மந்திரிகள், பிரதானிகள், பின்தொடர
விந்தை புரிந்தது கனவில் வந்த யானை;

நேராகத் தயங்காமல் அவன் அருகே வந்தது
சீராக மாலையை தக்கனுக்கு அணிவித்தது!

கனவில் எழுந்த கரவொலி ஓசையில்
கனவு கலைந்து எழுந்தான் தக்கன்.

நனவு போலவே தோன்றியது கனவா?
நம்பவே முடியவில்லை அது கனவு என.

கமலையிடம் தன் கனவினைக் கூறக்
“கவலை தீரும் நேரம் வந்தது கண்ணே!

பொய்க்காது விநாயகரின் அருள் வாக்கு
மெய்யன்போடு துதிப்பவர்களுக்கு” என்றாள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
VinNayaka PurANam (Part 1)

11a. The gift of kingdom

Kamala and Dakshan went to Koundinya puram with the the blessings of Mudgala rushi. They saw a serene and peaceful garden. On the bank of the pond in it was a temple dedicated to Lord Ganesa. Dakshan felt that it was the right spot to do his penance.

He started chanting ekaaksharam with full devotion. Twelve years rolled by. He performed pooja in the temple for another twenty days. On the twenty first day he had a wonderful dream.

A huge elephant decorated in silk and gem studded ornaments was walking down the street. It held high a beautiful flower garland in it trunk. It was followed by the ministers and other important persons.

It walked straight to Dakshan and put the garland around his neck. Everyone following the elephant applauded. The noise of the applause woke him up and Dakshan could not believe that it was just a dream. It looked and felt so real!

He woke up his mother and told her of his strange dream. She was happy and told him, “You are going to get the gift of kingdom. VinAyaka’s blessings will never fail for one who is sincerely devoted to him”
 
கந்த புராணம்



இது ஒரு மாக் கடல் தான்!
இது ஒரு பாக் கடலும் கூட!

மொத்தம் ஆறு காண்டங்கள்;
நூற்று நாற்பத்தொரு படலங்கள்;

பதினாயிரத்து முன்னூன்று
நாற்பது ஐந்து ‘பா’க்கள்!

கந்த புராணத்தை எழுத
கந்தனே அருள வேண்டும்!

முயற்சி உடையார் இகழ்ச்சி அடையார்!

ஆனை முகனும், ஆறு முகனும், அன்னையும்
அருள் புரிந்தால் எல்லாமே சாத்தியம் ஆகும்.

இது வேதம் கூறும் சத்தியம்.

நம்பிக்கையுடன் தொடர்ந்து படிப்போம்
நம்பியின் கதையை நாம் அனைவரும்!
 
1a. கடவுள் வாழ்த்து.

ராகம் : கானடா.
தாளம்: ஆதி.

கந்தனே வா வா கண்மணியே வா வா
காந்தி மயில் ஏறி வரும் கட்டழகா வா வா
என் தாய் வா என் முன் வா என் செல்வா வா வா
இன்னுயிரே இன்னமுதே எம் பிரானே வா வா

நந்தாமணி விளக்கே நன்னயமே வா வா
நாயேனைக் காத்தருளும் நாயகனே வா வா
சிந்தை குறை தீர்க்கும் செந்திலோனே வா வா
சிந்தூர வர்ண சிவ சிற்பரமே வா வா

காப்பு. விநாயகர்.

திடச் சக்கரச் செம்முகம் ஐந்துளான்
சகடச் சக்கரத் தாமரை நாயகன்
அகடச் சக்கர வின்மனி யாவுறை
விகடச் சக்கரன் மெய்ப்பதம் போற்றுவாம்.

முருகக் கடவுள்.

மூவிரு முகங்கள் போற்றி! முகம்பொழி கருணை போற்றி!
ஏவருந் துதிக்க நின்ற ஈராறு தோள் போற்றி! காஞ்சி
மாவடி வைகுஞ் செவ்வேள் மலரடி போற்றி! அன்னான்
சேவலும் மயிலும் போற்றி! திருக்கைவேல் போற்றி! போற்றி!
 
1b. கடவுள் வாழ்த்து.

சிவபிரான்.

திருவந்த தொல்லைப் புவனத்தொடு தேவர் போற்றிப்
பெருவந் தனைசெய்து அறிதற்கு அரும்பெற்றி எய்தி
அருவந் தனையும் உருவத்தையும் அன்றி நின்றான்
ஒருவன் தனது பதந்தன்னை உளத்துள் வைப்பாம். (1)

இறைவி.

செறிதரும் உயிர்தொறுந் திகழ்ந்து மன்னிய
மறுவறும் அரனிடம் மரபின் மேவியே
அறுவகை நெறிகளும் பிறவும் ஆக்கிய
இறைவிதன் மலரடி இறைஞ்சி ஏத்துவாம் (2)

விநாயகர்

மண்ணுல கத்தினில் பிறவி மாசற
எண்ணிய பொருளெலாம் எளிதின் முற்றுறக்
கண்ணுதல் உடையதோர் களிற்று மாமுகப்
பண்ணவன் மலரடி பணிந்து போற்றுவாம் (3)

முருகக் கடவுள்

இருப்பரங் குறைத்திடும் எஃக வேலுடைப்
பொருப்பரங்(கு) உணர்வுறப் புதல்வி தன்மிசை
விருப்பரங்(கு) அமரிடை விளங்கக் காட்டிய
திருப்பரங் குன்றமர் சேயைப் போற்றுவாம் (4)

சூரலை வாயிடைத் தொலைத்து மார்பு கீண்டு
ஈரலை வாயிடும் எஃகம் ஏந்தியே
வேரலை வாய்தரு வெள்ளி வெற்பொரீஇச்
சீரலை வாய்வரு சேயைப் போற்றுவாம் (5)

காவினன் குடிலுறு காமர் பொன்னகர்
மேவினன் குடிவர விளியச் சூர் முதல்
பூவினன் குடிலையும் பொருட்கு மாலுற
ஆவினன் குடிவரும் அமலற் போற்றுவாம் (6)

நீரகத் தேதனை நினையும் அன்பினோர்
பேரகத் தலமரும் பிறவி நீத்திடும்
தாரகத் துருவமாந் தலைமை எய்திய
ஏரகத்(து) அறுமுகன் அடிகள் ஏத்துவாம் (7)

ஒன்றுதொ றாடலை ஒருவி ஆவிமெய்
துன்றுதொ றாடலைத் தொடங்கி ஐவகை
மன்றுதொ றாடிய வள்ளல் காமுறக்
குன்றுதொ றாடிய குமாரற் போற்றுவாம் (8)

எழமுதி ரைப்புனத்(து) இறைவி முன்புதன்
கிழமுதிர் இளநலங் கிடைப்ப முன்னவன்
மழமுதிர் களி(று) என வருதல் வேண்டிய
பழமுதிர் சோலையம் பகவற் போற்றுவாம். (9)

ஈறுசேர் பொழுதினும் இறுதி இன்றியே
மாறிலா திருந்திடும் வளங்கொள் காஞ்சியில்
கூறுசீர் புனைதரு குமரக் கோட்டம் வாழ்
ஆறுமாமுகப் பிரான் அடிகள் போற்றுவாம்(10)

நூற்பயன்

இந்திரர் ஆகிப் பார்மேல் இன்பமுற்(று) இனிது மேவிச்
சிந்தையில் நினைந்த முற்றிச் சிவகதி அதனிற் சேர்வர்
அந்தமில் அவுணர் தங்கள் அடல்கெட முனிந்த செவ்வேல்
கந்தவேள் புராணந் தன்னைக் காதலித்(து) ஒதுவோரே (11)
 


1c. திருக்கயிலை மலை.

1. உற்பத்திக் காண்டம்.

#1. திருக்கயிலை மலை. (ஒரு வர்ணனை)

இறைவனின் இனிய இருப்பிடம் கயிலை;
உறைந்த பாற்கடல் அன்னது கயிலை;

வெள்ளியை நிகர்த்தது திருக்கயிலை;
வெள்ளி நிலவுகளின் குவியல் கயிலை;

பொன் வண்ணனைக் காண அன்பர்கள் கூட்டம்;
பொற் பிரம்புடன் ஒழுங்குபடுத்தும் நந்திதேவன்;

இசைந்து முழங்கும் இன்னிசைக் கருவிகள்;
இசைவாய் ஒலிக்கும் இன்னிசை வல்லுனர்கள்!
 
durga.jpg


3#10a. தேவதத்தன்

கோசல தேசத்து அந்தணன் தேவதத்தன்
ஆசைப் பட்டான் புத்திரப் பேறு வேண்டி.

உத்தமமான யாகசாலையில் செய்தான்
புத்திரகாமேஷ்டி தமஸா நதிக்கரையில்.

சாம கானம் செய்தார் கோபில முனிவர்
சாம கானம் செய்பவது மிகவும் கடினம்.

மூச்சை அடக்கிச் செய்ய வேண்டும் கானம்
மூச்சை விட்டு ஸ்வர பங்கமாக இசைத்தார்.

கோபிலரின் சாம கானம் கேட்ட தேவதத்தன்
கோபித்துக் கொண்டான் அவர் மூடத்தனத்தை.

கோபம் பொது சொத்தாயிற்றே எல்லோருக்கும்!
கோபம் கொண்டார் கோபில முனிவர் இப்போது!

“மூச்சை அடக்குவது எவருக்கும் இயலாதது;
மூச்சு விட்டதற்கு மூடன் என்றாய் என்னை!

மகா மூடனாகவும், பிறவி ஊமையாகவும்,
மகா முரடனாகவும் பிறப்பான் உன் மகன்!”

“பிள்ளைப்பேறு வேண்டி யாகம் செய்கையில்
பிள்ளையைச் சபித்து வருத்தம் தந்தீரே நீர்!

மூட மகனால் விளையும் பயன் தான் என்ன?
மூட மகன் விலக்கப் படுவான் விலங்கு போல.

வேதம் பயில இயலாது ஊமைப் பிள்ளையால்!
வேதம் பயலாத அந்தணனை எவர் மதிப்பார்?

ஊமை அந்தணன் உரியவன் ஆவான் உழவுக்கு;
உரியவன் ஆகான் அவன் எந்தத் தருமத்துக்கும்.

மூடனுக்குத் தரலாகாது தானம் என்பார்கள்.
அடைவர் நரகம் தானம் தருபவர் பெறுபவர்.

புத்திரன் இல்லாத சோகம் குறைவு தான்.
புத்திரன் ஊமையானால் சோகம் அதிகம்!”

அழுதான் சாபநிவாரணம் கேட்டு தேவதத்தன்!
விழுந்தான் கோபிலர் பாதங்களில் தேவதத்தன்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
durga.jpg


3#10. Devadattan

A Brahmin named Devadattan, who lived in Kosala Desam, wished for a worthy son. He performed Putra Kaameshti yaagam on the banks of river Tamasaa.

Sage Kopila was singing the Saama Vedam. It is very difficult to sing the Saama Gaanam, since it requires perfect breath control. Kopilar did his best but Devadattan was not happy with his singing – with breaths taken in between.

He chided Kopila for this defective singing and called hima a fool. Now Kopilar got annoyed with this ill treatment. He cursed Devadattan in a fit of anger,

” Nobody can control his breath completely. You called me a fool for breathing in between the rendition of Saama Vedam. The son born to you will be a perfect fool and dumb in addition to being a fool”

Devadattan felt sorry and said, “I was performing this yaaga for begetting a good son and you have cursed the unborn baby so harshly. What is the use of getting a fool for a son? What is the use of a dumb son who will be unfit to learn Vedas?

What respect will the boy get after he grows up – if he has not learned Vedas? He will be avoided in all karmas and daanams. He will be fit only for woking in the fields.

My sorrow of not having a son appears small in comparison to the sorrow of begetting a son who will be a dumb fool! Please forgive me and give my son a saapa nivaaraNam.”

Devadattan fell at the feet of Kopiar, washed them with his tears and begged for a saapa vimochanam for his unborn son.
 
th


விநாயகர் புராணம் (part 1)

11b. அரசு பரிசு!

சந்திரசேனன் கௌண்டிண்யபுர அரசன்.
சந்ததி இல்லாமல் இறந்தான் அரசன்.

அரசன் இலா நாடு கணவன் இலா வீடு!
அரசுக் கட்டில் ஏற ஒரு வாரிசு தேவை.

ஈமக் கடன்களை முடித்த அமைச்சர்கள்
தாமதமின்றிச் சென்றனர் அரசியிடம்,

“துக்கத்தில் ஆழ்ந்துள்ளீர்கள் தாயே!
துக்கத்தில் பங்கு கொள்கிறது நாடு!

அரசனின் வாரிசைத் தேர்வு செய்ய
அரசியின் அனுமதி வேண்டும்!” என

“நீங்கள் அறியாததை நான் அறிவேனா?
நீங்களே செய்யுங்கள் சாத்திரப்படி!” என,

“பட்டத்து யானையை அலங்கரிப்போம்
திட்டப்படி மாலையை அளித்திடுவோம்!

அரசுப் பதவிக்கு தகுந்தவனைத் தேடி
அரசனின் யானை பூ மாலை இடும்”

கணித்தனர் நல்ல நாளும், பொழுதும்.
பணித்தனர் பட்டத்து யானையிடம்,

“ஊர் முழுவதும் சென்று நீ தேடுவாய்!
யார் புது அரசனோ மாலை போடுவாய்!”

ஊர் மக்கள் அனைவரும் அன்று வீதியில்
“யார் அதிர்ஷ்டசாலி?” அறிய வேண்டுமே!

யாரையும் ஏறிட்டுப் பார்க்கவில்லை!
நேராகச் சென்றது விநாயகர் ஆலயம்.

தக்கனைக் கண்டதுமே நெருங்கியது
மிக்க ஆதரவுடன் இட்டது மாலையை.

மண்டியிட்டுப் பிளிறி மகிழ்ந்தது யானை
மண்ணை ஆள மகாராஜன் கிடைத்ததால்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
th


11b. The gift of kingdom

Chandrasenan was the king of Koundinya puram. He had no heir to rule the kingdom after him. He had died on that day. A nation must have a ruler. After the cremation and rituals, the ministers went and met the queen. They sought her permission to find a new king.

When she gave her consent, the king’s royal elephant was entrusted with the task of finding the new king to the country. The elephant was decorated in silks and with precious ornaments.

An auspicious day and time were selected. A flower garland was given to the elephant. It had to locate a person who would be crowned the new king.

The whole population was on the road – wishing to know whom the elephant would select. The royal elephant did not stop to look at any one. It marched straight to the temple of Vinayaka.

The moment it saw Dakshan, it put the garland around his neck, bowed before him and trumpeted triumphantly. It appeared to be happy that its mission was competed successfully.
 
th


2a. மலைமகள்.

“அவமதித்துத் தங்களை இகழ்ந்தான் தக்ஷன்,
அவன் மகளாக நான் இருந்தேன் சில காலம்;

அவன் தந்த இவ்வுடலைத் துறந்து விட்டு,
அவமதிப்பில்லாத இன்னுடல் வேண்டும்!”

“இமவான் விழைவது உன்னையே மகளாக!
இமவான் விழைவது என்னையே மருமகனாக.

அவன் ஆவல் தீரும் வண்ணம் சென்று
அவன் மகளாக வளர்ந்து வருவாய் நீ!

ஆண்டுகள் ஐந்து முடிந்தவுடன் வருவாய்
மீண்டும் என்னிடம் உன் தவப் பயனாக.”

வெள்ளியங் கயிலையில் ஒரு மானசவாவி;
வெள்ளியை நிகர்த்த தூய்மையானது அது.

அழகிய மலர்ப் பொழில் அதன் அருகில்,
தொழிலே தவமாகிய இமவான் அங்கே.

உமையவளை மகளாக விழைந்தான் அவன்,
உமையாள் கிடந்தாள் ஒரு தாமரை மலரில்.

பச்சிளம் குழவியைக் கண்டு மகிழ்ந்தான்;
“இச்சை நிறைவேறியது இறைஅருளால்!”

விண்ணாளும் ஈசன் மனம் கனிந்துவிட்ட
தண்ணருளை எண்ணி வியந்து மகிழ்ந்தான்.

அன்புடன் குழவியை வாரி அணைத்தான்;
அன்புப் பரிசாக்கினான் மனைவி மோனைக்கு.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
th


1. (#2 ). Uma Devi.

“Lord! Dakshan humiliated you. I was his daughter DhAkshAyani for some time. I want to give up this body associated with him and a get a new one – of which I need not feel ashamed.” Uma thus spoke to Siva.

Siva replied,”HimavAn desires you to become his dear daughter and me to become his son in law. You may become his beloved daughter.When you attain the age of five years, start your penance to reunite with me.”

Maanasarovar is a holy lake in Himaalayaas. There are beautiful nandavanams near it. Himavaan was doing penance in one of them. Suddenly he he saw a pretty female child on one of the lotus flowers.

He knew that it was God’s answer to his own prayers. He lifted the child from the flower in ecstasy and ran home to present it to his wife Mona Devi
 
durga.jpg


3#10b. உதத்தியன்

கருணை பிறந்தது தேவதத்தன் கண்ணீரால்;
பெரியோர் சினம் விரைந்து மறையுமல்லவா?

“மறைந்துவிட்டது உன் மேல் வந்த கோபம்,
குறையுடன் பிறப்பான் உன் மகன் எனினும்

நிறைவடைந்து விடுவான் விரைவில் அவன்;
மறையும் மூடத்தனம்; மலரும் அறிவுத்திறன்!”

மகிழ்ந்தான் தேவதத்தன் இது கேட்டு;
நிகழ்த்தினான் யாகத்தைத் தொடர்ந்து.

ரோஹிணி என்ற மனைவி கருவுற்றாள்
ரோஹிணி நக்ஷத்திரத்தில் வந்தான் மகன்!

உதத்தியன் என்ற நாமகரணம் செய்தனர்;
உபநயனம் நடத்தினர் எட்டாவது வயதில்.

கற்க முடியவில்லை மந்திரங்களை அவனால்!
கற்பிக்க முயன்றனர் பன்னிரண்டு ஆண்டுகள்!

ஏளனம் செய்தனர் மக்கள் மூடன் என்று;
கேவலமாக நடத்தினர் அவன் பெற்றோர்.

நிந்தித்தனர் மகனைப் பலவாறாக இகழ்ந்து!
சிந்தித்தான் மகன் “தேவையா இது எனக்கு?”

வெளியேறிவிட்டன வைராக்கியத்துடன்!
வனம் சென்று அமைத்தான் ஓர் ஆசிரமம்.

வாழ்ந்து வந்தான் காய் கனிகளை உண்டு!
வாய்மையே ஆனது அவனுடைய விரதம்.

சத்தியம் பேசவேண்டும் என்ற விரதம்
சத்திய விரதன் என்ற பெயரைத் தந்தது.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
durga.jpg


3#10b. Udatthiyan

Kopilar was moved with pity on Devadattan. The anger of great men vanishes fast. He told Devadattan,” I am not angry with you any more. Your son will be born with defects but they will get rectified soon and he will become both intelligent and famous.”

Devadattan was happy to hear this and completed the yaagaa as per the rules. One of his wives named Rohini became pregnant and delivred a son under the star Rohini.

The boy was named as Udatthiyan. Upanayanam was performed when he had completed seven year. But the boy was unable to speak or learn anything properly.

Even after being trained for twelve years, he could not learn anything. People poked fun at him and called him as a dunce. His own parents lost patience with him and ill treated him. Udatthiyan decided that enough was enough and went away from home with vairAgyam.

He went to a forest nearby and erected a small hut there. He lived in it eating the fruits and roots. His only vratham was never to tell a lie and this earned him the name Satya Vrathan.
 
th



11c. அரசு பரிசு!

அமைச்சர்களும் வணங்கினர் பணிந்து;
“எமை கௌரவித்துப் பதவி ஏற்பீர்!” எனத்

தாயும் மகனும் அமர்ந்தனர் யானை மேல்!
பாயும் மகிழ்ச்சி வெள்ளம் தந்தது உற்சாகம்!

ஆரத்தி சுற்றிக் குதூகலித்தனர் நகர மக்கள்;
வரைந்தனர் வண்ணக் கோலங்கள் மகளிர்.

அரசி காத்திருந்தாள் அரண்மனை வாயிலில்.
அரசியைப் பணிந்தனர் தக்கனும், கமலையும்.

முடிவு செய்யப்பட்டது முடிசூட்டு வைபவம்;
முத்கல முனிவரை மறக்கவில்லை தக்கன்.

பல்லக்குச் சென்றது பரிவாரங்களுடன்;
பத்திரமாக முத்கலரை அழைத்துவர!

பூர்ண கும்பங்களுடன் எதிர் கொண்டான்
ஆர்வத்துடன் தொழுதான் அவரை தக்கன்.

“ஏகாக்ஷர மந்திரத்தை உபதேசம் செய்தீர்!
ஏகாக்ர சிந்தையுடன் உருவேற்றி வந்தேன்.

இத்தனை பெரிய பாக்கியத்தின் காரணம்
உத்தம முனிவர் ஆகிய தாங்களே!” என;

நல்ல நேரத்தில் மணி முடி சூட்டினார்
நலம் விரும்பும் நல்ல முத்கல முனிவர்.

கோலாகலம் பொங்கியது நாடெங்கும்
குதூகலித்தனர் கௌண்டின்யபுர மக்கள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
th


11c. The gift of kingdom

The ministers and courtiers knelt down to Dakshan and requested him to assume office as their new king immediately. Dakshan and Kamala sat on the royal elephant and went to the palace.

The citizens did aarthi to them all along the way. Women decorated the streets with beautiful and colorful floral designs.

The queen was waiting outside the palace to receive them. Dakshan and Kamala paid obeisance to the queen. The time of coronation was fixed immediately.

Dakshan did not forget his well wisher – Mudhgala sage. He sent a palanquin with some soldiers to escort the sage safely to the palace.

He received the sage Mudhgala with poorna kumbham and paid his respects. He told with deep gratitude to the sage, “Sire! you taught me the ekaaksharam and I did japam as advised by you. This gift of kingdom is the fruit of your blessings and guidance.”

Mudhgala rushi crowned Dakshan at the auspicious hour as planned. The whole country celebrated the arrival of their young new king.
 
th


2b. மலைமகள்.

நெகிழ்ந்து குழவியை மோனை அணைத்ததும்
நிகழ்ந்தது ஓர் அற்புதம் அப்போது அங்கே!

அன்னை அளித்திட தாய்ப்பால் சுரந்தது.
அன்னை அளித்ததோ உலக அன்னைக்கு!

நாளொரு மேனி, பொழுதொரு வண்ணம்;
நாளொரு புதுமை, பொழுதொரு வளமை.

எண்ணி ஐந்து ஆண்டுகள் நிரம்பி விட்டன.
எண்ணினாள் அவள் அரும் தவம் செய்ய.

“பச்சிளம் குழந்தை நீ இன்னமும் கண்ணே!
பட்டுடல் தாங்காது கோரத் தவ வேகம்.

தவம் வேண்டாம் என் சொல் கேளடி!
தவம் இருந்து நான் பெற்ற பொன்மகளே!”

“அரனே உயிர்கள் அனைத்தையும் காப்பவன்.
அவனே இந்த எண்ணத்தையும் தந்தவன்.

அரனே என் அருந் தவப்பயன் ஆவான்.
அவனே எந்தன் தவத்தையும் காப்பான்.”

அமைத்தான் இமவான் ஒரு தவச் சாலை.
அளித்தான் பல தோழியர், துணைவியர்.

தினம் தவறாமல் சென்று கண்டான்;
மனம் கவர்ந்த மகள் செய் தவத்தை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 

Share this page

Similar threads

T
Iyer Poem
Replies
0
Views
741
Tkudi
T
JR
My poem dedicated to 'Starry Night' painting by Van Gogh
Replies
0
Views
981
JR
JR
U
'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)
Replies
5
Views
3K
usaiyer
U
B
Poem for Children - The Might of Nature - No disclaimer applies
Replies
0
Views
1K
Balacs
B
B
Poem for children
Replies
0
Views
1K
Balacs
B

Share this page

Latest posts

Follow us on Social Media

Back
Top