• Welcome to Tamil Brahmins forums.

    You are currently viewing our boards as a guest which gives you limited access to view most discussions and access our other features. By joining our Free Brahmin Community you will have access to post topics, communicate privately with other members (PM), respond to polls, upload content and access many other special features. Registration is fast, simple and absolutely free so please, join our community today!

    If you have any problems with the registration process or your account login, please contact contact us.

'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)

usaiyer

Active member
My Soul Has A Hat,
I counted my years
and realized that I have
Less time to live by,
Than I have lived so far.

I feel like a child who won a pack of candies:
At first he ate them with pleasure,
But when he realized that there was little left,
He began to taste them intensely.

I have no time for endless meetings,
where the statutes, rules .procedures
& internal regulations are discussed,
Knowing that nothing will be done.

I no longer have the patience
To stand absurd people who,
despite their chronological age,
have not grown up.

My time is too short,
I want the essence ,
My spirit is in a hurry,
I do not have much candy,
In the package anymore.

I want to live next to humans,
Very realistic people who know,
How to laugh at their mistakes,
Who are not inflated by their own triumphs,
&who take responsibility for their actions,
In this way human dignity is defended,
and we live in truth and honesty.

It is the essentials that make life useful,
I want to surround myself with people,
who know how to touch the hearts
Of those whom hard strokes of life,
Have learned to grow with sweet touches of the soul.

Yes I am in a hurry,
I' am in a hurry to live with the intensity,
That only maturity can give,
I do not intend to waste any of the remaining desserts.

I am sure they will be exquisite,
Much more than those eaten so far
,My goal is to reach the end satisfied.
And at peace with my loved ones,
and my conscience.

W e have two lives,
and the second begins when you,
realize you only have one.
 
Aathmavin Ankalaypu.(In Tamil)
என் வயதை நினைத்தேன் ,
மீதமுள்ள வாழ் நாட்கள குறைவுதான் ,
இதுவரை நான் வாழ்ந்த நாட்களை
விட ,
இனிப்பு மிட்டாய் பரிசு கண்ட குழந்தையின் மகிழ்ச்சி என்னுள் ,
ஆசையுடன் சாப்பிட்டேன் அகமகிழ்ந்தே ,
ஐயோ !தீர்ந்துவிட்டடால் என்ன செய்வேன் ?
நினைத்தவுடன் ,நக்கியும் ,கடித்தும்,
நசுக்கியும் சுவைக்கலானேன் .

எனக்கு பொழுது இல்லை ,
முடிவில்லாத சந்திப்புகளுக்கு ,
சட்டங்கள் ,விதிமுறைகள் ,உள்ஒழுங்கு இவைபற்றி விவாதிக்க ,
இவையில் எதுவுமே நடப்பதில்லை .

எனக்கு சிறிதும் பொருமை இல்லை
விவரமில்லாத மனிதர்களுடன் பழக ,
ஏன் இவர்கள் வயதால் முதிர்ந்த போதும் ,
மனத்தளவில் குழந்தைகளே .

எனக்கு நேரம் ரொம்ப குறைவு ,
நான்அமுதம் குடிக்க விழைகிறேன் ,
என் ஆத்மாவின்வேகமோ பொல்லாதது,
கையில் மிட்டாய் தீர்ந்துகொண்டிருக்கிறது ,
பையில் மீதம் ஒன்றும் இருக்காது ,

நான் அந்த மனிதர்கள் பக்கம் வாழ
விழைகிறேன் ,
உண்மை மனிதர்கள் ,தம் தவறுகளுக்கும் சிரிக்க தெரிந்தவர்கள்,
தன் பெருமைகளில் உப்பி ஊதிப்போகாதவர்கள் ,
தான் செய்வனவற்றுக்கு தானே பொருப்பாளர்கள் ,
இப்படி ஆனால் மனித நேயம் எப்படி
விழும் ?
உண்மையும் நேர்மையும் அதனை என்றுமே தாங்கும் !!!

வாழ்க்கை பயனுற மூச்சுகாற்று மாதிரி அவசியங்களே தேவை ,
நான் மனிதர்கள் சூழ வாழ விழைகிறேன் ,
பிறர் உள்ளங்களை தொட தெரிந்தவர்கள் ,
வாழ்க்கையில் புண்பட்டு ஆன்ம இனிமை தொடுதலில் தேர்ந்தஉள்ளங்களை

ஆம் , எனக்கு ரொம்ப அவசரம் ,
இந்த அவசரத்துடன் கூடவே ,
என் மன முதிர்ச்சியின் உதவியுடன் ,
வாழ்க்கையின் முழுமையை உணர
விழைகிறேன் ,
மீதமிருக்கும் கடைசி கனிகளை வீணாக்காமல்.

கடைசி கனிகள்,எனக்கு தெரியும்,
இவைகள் நிறையவே இனிமையாக
இருக்கும்,
நான் இதுவரை ருசித்த கனிகளை விட ,
இதோ என் கடைசிஆசை,
ஒரு திருப்தியான உள்ளம் ,
பாசமானவர்களின் அன்பு ,
தூய மனசாட்சி இவைதான் ,
என்று
நமக்கென்று உள்ளது இரு வாழ்க்கைகள் ,
இரண்டாவது அன்றுதான் தொடங்கும் ,
மீதமிருப்பது ஒரு வாழ்க்கைதான் என்று நீ உணரும்போது .
CGLQwGzE5PGjRGI9TaOY4RQAiysJpHa544aLOHPP2z4ec7Mg_HJRzqNpEo6I0srQ7QayvURbzFpsuTwCI1dNeXpRK0er5NxQvKseVHU=s0-d-e1-ft
 
My Soul Has A Hat,
I counted my years
and realized that I have
Less time to live by,
Than I have lived so far.

I feel like a child who won a pack of candies:
At first he ate them with pleasure,
But when he realized that there was little left,
He began to taste them intensely.

I have no time for endless meetings,
where the statutes, rules .procedures
& internal regulations are discussed,
Knowing that nothing will be done.

I no longer have the patience
To stand absurd people who,
despite their chronological age,
have not grown up.

My time is too short,
I want the essence ,
My spirit is in a hurry,
I do not have much candy,
In the package anymore.

I want to live next to humans,
Very realistic people who know,
How to laugh at their mistakes,
Who are not inflated by their own triumphs,
&who take responsibility for their actions,
In this way human dignity is defended,
and we live in truth and honesty.

It is the essentials that make life useful,
I want to surround myself with people,
who know how to touch the hearts
Of those whom hard strokes of life,
Have learned to grow with sweet touches of the soul.

Yes I am in a hurry,
I' am in a hurry to live with the intensity,
That only maturity can give,
I do not intend to waste any of the remaining desserts.

I am sure they will be exquisite,
Much more than those eaten so far
,My goal is to reach the end satisfied.
And at peace with my loved ones,
and my conscience.

W e have two lives,
and the second begins when you,
realize you only have one.
Beautiful poem, I can relate to that. Thanks
 
Came across the will of Amrita Pritam......found it worth sharing for its beauty and profound meaning,
THE WILL OF AMRITA PRITAM.
Fully conscious and in good health .I am writing today my will:

After my death
Ransack my room
Search each item
That is scattered
Unlocked
Everywhere in my house.

Donate my dreams
To all those women
Who between the confines of
The kitchen and the bedroom
Have lost their world
Have forgotten years ago
What it is to dream.

Scatter my laughter
Among the inmates of old-age homes
whose children
Are lost
To the glittering cities of America.

There are some colors
Lying on my table
With them dye the sari of the girl
Whose border is edged
with the blood of her man
Who wrapped in tricolor
Was laid to rest last evening.

Give my tears
To all the poets
Every drop
Will birth a poem
I promise.

Make sure you catch the youth
Of the country, everyone
And inject them
With my indignation
They will need it
Come the revolution

My ecstasy
Belongs to
The Sufi
Who
Abandoning everything
Has set off in search of God

Finally ,
What is left
My envy
My greed
My anger
My lies
My selfishness
These simply cremate with me...

Amrita
 

Latest ads

Back
Top