OP
OP
# 3646 onwards have been posted to day.
A poem a day to keep all agonies away!
- Thread starter Visalakshi Ramani
- Start date
OP
OP
64a. மூன்று சாட்சிகள்.
தனவான் வணிகன் வாழ்ந்து இருந்தது,
மனம் மகிழும் காவிரிப்பூம்பட்டிணத்தில்;
எல்லாம் இருந்தும் ஒரு குறை இருந்தது,
செல்லம் கொஞ்ச ஒரு குழந்தை இல்லை.
இல்லாளுடன் நற்பணிகள் செய்தான்,
நல்ல மகள் ஒருத்தி வந்து பிறந்தாள்;
வணிகனின் தங்கை மகன் ஒருவன்
வாழ்ந்து வந்தான் மதுராபுரியில்.
“முறை மாப்பிள்ளைக்கே தன் மகளை,
முறைப்படி மணம் செய்விக்கவேண்டும்.
திருமணம் ஆகிவிட்டது மருமகனுக்கு;
ஒரு பாதகமும் இல்லை அதனால்!
சொந்தம் விட்டுப் போகக் கூடாது,
பந்தம் விலகக் கூடாது!” என்பான்.
திடீரென இறந்துவிட்டான் வணிகன்,
உடன் இறந்தாள் கற்புடை மனைவி.
ஒரே நாளில் யாருமே இல்லாத
ஒரு அனாதையாகி விட்டாள் மகள்;
நண்பர்கள் ஓலை அனுப்பினர் அவனுக்கு,
அன்புடன் அவளை ஆதரிக்கவேண்டி!
மாமன் மறைவுக்கு வருந்திய அவன்,
மாமன் இல்லம் சென்று உதவினான்.
மதுரையில் திருமணம் செய்வதாக
முதியவர்கள் முன்பு முடிவானது.
பொன்னும் பொருளும், பிறவும்
முன்னம் மதுரைக்கு அனுப்பினான்;
நடைப்பயணம் தொடங்கினர் அவர்கள்,
நாள் ஒன்றுக்கு ஒன்றரைக் காத தூரம்.
திருப் புறம்பியம் என்னும் ஸ்தலத்தில்,
இரவு தங்கினர் வழியில் ஒருநாள்;
திருக்கிணற்று நீரில் நீராடினான்,
திருக்கோவிலில் லிங்க தரிசனம்;
அன்னம் உண்டது வன்னி மரத்தடியில்,
அண்ணல் கோவில்படியே தலையணை.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
# 64 (A). THE THREE WITNESSES.
A rich merchant lived in Kaavirip poom pattinam. He had everything a person could desire but not a child. He and his wife did many good karmas and as a result a very pious daughter was born to them.
The merchant had a nephew living in Madurai. He wanted to marry his daughter to him- even though he was already married. In those days, rich men used to have more than one wife.
Suddenly the merchant died. His wife also died along with him. The poor girl became an orphan. The friends of the family sent a message to the nephew and requested him to marry the girl.
He came there immediately and consoled her. They decided to get married as soon as they reached Madurai. All her earthly belongings were sent to Madurai and they too left by walk.
One night they stayed in Thiruppurambiam for the night. The nephew took bath in the well water, worshiped the Sivalingam, ate food under a tree and slept with the step of the temple as his pillow.
OP
OP
2#11d. கோபமும், சாபமும்
“எப்படி வந்தது பாம்பின் வடிவம்?
செப்புவாய் எனக்கு விவரமாக!” என,
“பூர்வத்தில் இருந்தேன் அந்தணனாக – அ
பூர்வ நண்பனாக இருந்தவன் மோகன்.
இந்திரியங்களை வென்று விட்ட நண்பனைத்
தொந்தரவு செய்தேன் விபரீதமான செயலால்!
செய்து கொண்டிருந்தான் அக்னி ஹோத்திரம்;
செய்து வீசினேன் மெழுகால் ஒரு பாம்பினை !
அச்சத்தில் நடுங்கி உடல் வெளுத்துவிட்டான்;
அச்சம் நீங்கியவுடன் பொங்கியது கடும் சினம்!
“பொய்ப் பாம்பைக் காட்டி அச்சுறுதினாய்!
மெய்ப் பாம்பு வடிவுடன் திரியக் கடவாய்!”
சாபம் இட்டான் அவன் சினம் மீறியதால்;
சாப விமோசனம் கேட்டு இறைஞ்சினேன்.
“சாபம் நீங்கும் ருருவின் வருகையால்
சாபம் நீங்கும் வேளை வந்து விட்டது.
ஒன்று உமக்கு நான் கூறுவேன் முனிவரே!
என்றும் அதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்!”
கொல்லாமை சிறந்த நோன்பு நமக்கு
கொல்வது யாகப் பசுக்களை மட்டுமே.
தயை காட்டுவீர் ஜீவ ஜந்துக்களிடம்;
தயை தயையை உருவாக்க வல்லது!"
சாபமும் தீர்ந்தது, தாபமும் தீர்ந்தது!
நாகம் மாறிவிட்டது பிராமணனாக!
கொல்லாமை நோன்பை ஏற்றான் ருரு
இல்லாளுடன் இணைந்து வாழ்ந்தான்!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
Last edited:
OP
OP
2#11d. The end of the curse!
Ruru asked the two headed Albino serpent,”How did you get this form if you were born as a Brahmin? Please tell me all about it”
The snake spoke in great detail.” I was a Brahmin before. My best friend was Mohan – a brahmin who had conquered his pancha indriyaas – the five sense organs. I used to play weird games with him and trouble him a lot.
One day he was performing agni kaaryam. I made a lifelike snake with wax and threw it near him. He got so frightened that he turned pale like a white cloth. When he found out that the snake was made of wax, his anger knew no bounds.
He cursed me angrily,”You frightened me with a false snake, May you roam the earth as a real snake!”
I was sorry for my foolish action but a curse is a curse. I begged him to grant me a saapa vimochanan. Mohan said, “When you meet the sage Ruru, your curse will end”
I have met you today. My curse is going to end now. I just want to ask for a favor from you. Always show mercy to all the living things. Mercy breeds mercy. We will kill only the animals offered in the yaaga and nothing else.”
The curse ended and the while serpent became a Brahmin once again. Ruru promised to adhere to the message of mercy to all living things. He stopped hunting and killing the snakes. He went back to live happily with his wife.
OP
OP
[h=1]மாயக்கண்ணாடி[/h] 
அழகிய வடிவுடைய ஒரு கண்ணாடி,
அழகினைக் காட்டும் மிகத் தெளிவாக;
தூசுகள் படிந்து அது மாசு அடைந்தால்,
துளியும் நமக்கு பயன் தராது அன்றோ?
ஆத்மா ஒரு அழகிய கண்ணாடி!
அற்புதமான, அதிசயமான, அரியதான,
ஜீவாத்மாவுக்கு அது தேடும் அந்த
பரமாத்மாவைக் காட்டும் கண்ணாடி!
கண்ணாடியை மறைப்பவை தூசுகள்.
ஆத்மாவை மறைப்பவை மன மாசுகள்!
விருப்பு, கோப, தாபங்கள், பேராசை,
வெறுப்பு, மயக்கம், மதம் போன்றவை.
அழகைக் கண்ணாடியில் காண்பதற்கு,
துடைக்கணும் அதிலுள்ள தூசுகளை;
அவனை ஆன்மாவில் காண விழைந்தால்,
துடைக்கணும் அதிலுள்ள மாசுகளை.
தூசினைத் துடைத்து அகற்றிட தேவை,
துணித் துண்டு சிறியது ஒன்று மட்டுமே.
மன மாசினைத் துடைத்து, அகற்றிட நாம்
மாயங்கள் என்ன என்ன செய்ய வேண்டும்?
தியானம், தவம், சுத்தம், நேர்மை,
தியாகம், பக்தி போன்றவைகளே;
மன மாசினைத் துடைக்கவல்ல,
மாயத் துணித் துண்டுகள் ஆகும்.
மாசினை அகற்றும் மாயம் அறிந்தோம்;
மாயம் அறிந்ததால், முனைந்து, முயன்று,
தூசினைத் துடைத்த கண்ணாடியைப் போல்
மாசில்லாத மனத்தினைப் பெற்றிடுவோம்!
மாசில்லாத மனமே அமைதி கொள்ளும்;
மாசில்லாத மனமே பூலோக வைகுந்தம்;
மாசில்லாத மனமே ஊழ் வினை ஒழிக்கும்;
மாசில்லாத மனமே பிறவிப்பிணி அறுக்கும்! !
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
அழகிய வடிவுடைய ஒரு கண்ணாடி,
அழகினைக் காட்டும் மிகத் தெளிவாக;
தூசுகள் படிந்து அது மாசு அடைந்தால்,
துளியும் நமக்கு பயன் தராது அன்றோ?
ஆத்மா ஒரு அழகிய கண்ணாடி!
அற்புதமான, அதிசயமான, அரியதான,
ஜீவாத்மாவுக்கு அது தேடும் அந்த
பரமாத்மாவைக் காட்டும் கண்ணாடி!
கண்ணாடியை மறைப்பவை தூசுகள்.
ஆத்மாவை மறைப்பவை மன மாசுகள்!
விருப்பு, கோப, தாபங்கள், பேராசை,
வெறுப்பு, மயக்கம், மதம் போன்றவை.
அழகைக் கண்ணாடியில் காண்பதற்கு,
துடைக்கணும் அதிலுள்ள தூசுகளை;
அவனை ஆன்மாவில் காண விழைந்தால்,
துடைக்கணும் அதிலுள்ள மாசுகளை.
தூசினைத் துடைத்து அகற்றிட தேவை,
துணித் துண்டு சிறியது ஒன்று மட்டுமே.
மன மாசினைத் துடைத்து, அகற்றிட நாம்
மாயங்கள் என்ன என்ன செய்ய வேண்டும்?
தியானம், தவம், சுத்தம், நேர்மை,
தியாகம், பக்தி போன்றவைகளே;
மன மாசினைத் துடைக்கவல்ல,
மாயத் துணித் துண்டுகள் ஆகும்.
மாசினை அகற்றும் மாயம் அறிந்தோம்;
மாயம் அறிந்ததால், முனைந்து, முயன்று,
தூசினைத் துடைத்த கண்ணாடியைப் போல்
மாசில்லாத மனத்தினைப் பெற்றிடுவோம்!
மாசில்லாத மனமே அமைதி கொள்ளும்;
மாசில்லாத மனமே பூலோக வைகுந்தம்;
மாசில்லாத மனமே ஊழ் வினை ஒழிக்கும்;
மாசில்லாத மனமே பிறவிப்பிணி அறுக்கும்! !
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
THE MIRROR CALLED AATMA
A clean, beautiful and flawless mirror reflects the objects best. But when covered by dust and dirt, it can not reflect the object clearly. The Atman is also a mirror and we can see the reflection of Paramaatmaa in it.
The dust covering the Atman are the six defects of the mind viz Kaama, Krodha, Loba, Moha, Mada, Maacharya.
To clean a mirror we need a small piece of cloth. How can we clean the mirror of Atman, which in itself is elusive and invisible?
Dhyaanam, Tapas, Soucham, Arjavam, Thyaagam, bakthi are the towels that are capable of cleaning the invisible and elusive Atman.
Now that we know how to clean the mirror and get a glimpse of the Supreme, let us try our best to get it.
OP
OP
# 3653 onwards have been posted today.
OP
OP
64b. சம்பந்தரின் சம்பந்தம்.
அண்ணல் கோவில்படி தலையணையாக
அயர்ந்து உறங்கிய அந்த மருமகனை,
விஷ நாகம் ஒன்று வீணே தீண்டிவிட,
விஷம் தலைக்கேறி மாண்டுபோனான்.
செய்வது அறியாமல் அழுதனர்,
ஐயன் அருள் வேண்டித் தொழுதனர்;
“மணம் கூட முடியவில்லை, அதற்குள்!”
மனம் உடைந்து அழுதாள் அவள்.
கலவர ஒலிகளைக் கேட்டு விரைந்தார்,
தலத்தில் தங்கி இருந்த ஞானசம்பந்தர்;
கண்களின் அமுதப் பார்வையால் அந்தப்
பெண்ணின் கண்ணீரைத் துடைத்தார் அவர்.
உறங்கி எழுபவன் போல் எழுந்தான்,
பிறவியை மீண்டும் பெற்ற மருமகன்;
“சீலவதி இவள் கரம் பற்றுவாய் உடனே!
கால தாமதம் வீணே செய்வது எதற்கு?”
“பெரியவர் சாட்சியின்றி எங்கேனும் ஒரு
திருமணம் நிகழ முடியுமா கூறுங்கள்?
இங்கு நான் இவளை மணந்துகொண்டால்,
எங்கள் மணத்துக்கு யார் சாட்சி?” என்றான்.
“வன்னி மரமும், இந்தத் தண்ணீர்க் கிணறும்,
அண்ணலின் லிங்கமும் ஆகும் சாட்சிகள்! .
பெண்ணின் துயரைத் துடைத்து அருள்வாய்!
கன்னியை மணம் புரிந்து கொள்ளுவாய்!”
சொன்னபடியே செய்தான் அந்த மருமகன்,
அன்னப் பேடையும் ஆனந்தம் அடைந்தாள்,
மதுரையை அடைந்தனர் புது மணமக்கள்,
புதுமண வாழ்வைத் தொடங்கினர் அவர்கள்.
மூத்த மனைவியும் ஏற்றாள் இவளை,
முத்துப் போன்ற மகன் பிறந்தான்;
வணிகம் நடந்தது நல்ல முறையில்,
வாழ்வே இன்பமானது அவர்களுக்கு!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
# 64 (B). ASSOCIATION WITH SAMBANDHAR.
When the nephew was fast asleep, a cobra bit him and he died. The girl felt as if struck by a bolt from the blue.They were to be married soon. In the middle of the night and in the middle of nowhere, they could do nothing but pray for mercy and cry.
Thiru gnaana sambandhar was halting nearby. He heard the cries of despair and reached there. He gazed at the young man and prayed for Siva’s divine grace. The man got up as if from deep sleep. The group became joyous.
Gnaana sambandhar listened to their story and advised the man to marry the girl then and there. Good acts should not be delayed unnecessarily. The man said, “I can’t marry her without any witnesses”
Gnaana sambandhar replied,” This Siva lingam, this tree and this well will be your three witnesses.”
The man agreed and their marriage took place. The first wife accepted the second one without much fuss. So they started a happy life. Business was good. Soon a healthy son was born to them. The young girl lived happily like Lakshmi Devi.
OP
OP
2#11e. ஆஸ்திகர் (1)
“பிராமணனாகப் பிறந்த ருரு முனிவரே
வீர வைராக்கியம் கொண்டு எழுந்தார்!
வீரர்கள் குலத்தில் பிறந்த நீயோ இன்னமும்
வீணாக நாளைக் கடத்துகின்றாய் மன்னா!
சர்ப்பங்களைக் கொன்று பழி தீர்ப்பாய்!
சஞ்சலத்தில் வீணாக்காதே காலத்தை!”
விசனம் அடைந்தான் ஜனமேஜயன்
விரும்பினான் யாகம் செய்வதற்கு.
யாக சாலையை நிர்மாணித்தான்
யாகப் பொருட்களைச் சேகரித்தான்.
ஆக்கினான் தக்ஷகனை யாகப் பசுவாக
ஆனார் உத்துங்கர் யாகம் செய்பவராக.
செய்தி அறிந்த தக்ஷகன் அஞ்சி ஓடினான்
சென்று இந்திரனிடம் சரணம் அடைந்தான்.
அரியணை மேல் தக்ஷகனை அமர்த்தி
அரிய காவலர்களை ஏற்பாடு செய்தான்.
இழுத்துச் சென்றது மந்திரத்தின் சக்தி
இந்திரனையும் தக்ஷகனோடு சேர்த்து!
தியானித்தான் தக்ஷகன் ஆஸ்திகரை
யாயாவாகுல ஜரத்காருவின் புதல்வரை.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
2#11e. Aasthikar (1)
Utthungar spoke to King Janamejayan about the need to avenge the death of king Pareekshit. “Even a saatvic brahmin like sage Ruru rose up to kill his enemy – the race of snakes.
You are born as a Kshatriya and yet you are wasting time without getting even with your enemy. Do not waste any more time in this wavering of mind. You will have to conduct the Sarpa yaagaa and kill Takshakan.”
King Janamejayan was sad in heart for the sake of his father. He decided to perform the Sarpa yaagaa. He gathered all the things required for the yaagaa.
Takshakan was made the animal to be sacrificed in the Yaagaa. Utthungar conducted the yaagam in the prescribed manner.
Takshakan got frightened to learn about this Sarpa yaagaa by Janamejayan. He ran to Indra seeking asylum and his protection. Indra reassured him that no evil could befall him in Swarggam.
Takshakan was made to sit on Indra’s throne and many valiant Deva were put in charge of protecting both of them. But the mantras chanted were very powerful. They dragged Takshakan and Indra together out of swarggam and brought them to the yaaga saalaa.
Thakshakan meditated upon Aasthika rushi the son of Jaratkaaru who would be his savior from the agni kundam of the yaaga saalaa.
OP
OP
[h=1]உடலும், உள்ளமும்[/h] 
ஒரு சந்நியாசி, உலகைத் துறந்தவர்.
அருகில் வீட்டில் ஒரு இளம் பெண்;
அழகிய அவளை நாடி வருவார்,
அல்லும் பகலும் பலவித ஆண்கள்.
துறவிக்கு கோபம் பெண்ணின் மீது,
“பரத்தையின் வாழ்வும் ஒரு வாழ்வா?
சுமக்க முடியாத பாவம் செய்பவள்,
சுழல்வாள் ஒரு நாள் நரக வேதனையில்!”
பெண்ணோ துறவியை மிகவும் மதித்தாள்;
கண்கண்ட கடவுளாக அவரை மதித்தாள்.
செய்யும் தொழிலை மனமார வெறுத்து,
செய்தாள் பிரார்த்தனை தினம் மனமுருகி.
துறவிக்கு கிடைத்தது ஒரு புதுப் பணி!
வந்து போகும் ஒவ்வொரு ஆணுக்கும்,
ஒரு சிறு கல்லை எடுத்து வைத்ததில்,
ஒரு சிறு கல்மலையே குவிந்துவிட்டது!
ஒரே இரவில் இறந்து போயினர் இருவரும்.
துறவியின் ஆத்மா கொடிய நரகத்திற்கும்,
பரத்தையின் ஆத்மா இனிய சுவர்கத்துக்கும்,
பறந்து சென்றன பாருங்கள் அங்கே அதிசயம்!
“ஈனப் பிறவிக்கு அளித்தீர் சுவர்கம்,
இறை அடியவனுக்கு இந்த நரகமா?”
துறவியின் கேள்விக்கு கிடைத்தது,
இறுமாப்பு அகற்றும் ஒரு சிறந்த விடை.
“பதிதை ஆனாலும், பாவம் செய்தாலும்,
பரமனையே எண்ணிக் கண்ணீர் உகுத்தாள்.
துறவி நீர் ஆயினும், துறவையே துறந்தீர்;
வரும் ஆண்களையே நீர் கண்காணித்தீர்!
உடலால் பாவம் செய்தவள் நீத்த உடலை,
உடனே நாய், நரிகள் தின்பதைப் பாரும்!
உடலால் உயர்ந்த உங்கள் உடலுக்கு,
உடனே மாலை மரியாதைகள் பாரும்!
உள்ளத்தால் உயர்ந்தவளுக்கு சுவர்கம்;
உள்ளத்தில் கள்ளம் கொண்டவர்க்கு நரகம்;
இதுவே இறைவனின் நியதியும் ஆகும்;
இதுவே இறைவனின் நீதியும் ஆகும்!”
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
ஒரு சந்நியாசி, உலகைத் துறந்தவர்.
அருகில் வீட்டில் ஒரு இளம் பெண்;
அழகிய அவளை நாடி வருவார்,
அல்லும் பகலும் பலவித ஆண்கள்.
துறவிக்கு கோபம் பெண்ணின் மீது,
“பரத்தையின் வாழ்வும் ஒரு வாழ்வா?
சுமக்க முடியாத பாவம் செய்பவள்,
சுழல்வாள் ஒரு நாள் நரக வேதனையில்!”
பெண்ணோ துறவியை மிகவும் மதித்தாள்;
கண்கண்ட கடவுளாக அவரை மதித்தாள்.
செய்யும் தொழிலை மனமார வெறுத்து,
செய்தாள் பிரார்த்தனை தினம் மனமுருகி.
துறவிக்கு கிடைத்தது ஒரு புதுப் பணி!
வந்து போகும் ஒவ்வொரு ஆணுக்கும்,
ஒரு சிறு கல்லை எடுத்து வைத்ததில்,
ஒரு சிறு கல்மலையே குவிந்துவிட்டது!
ஒரே இரவில் இறந்து போயினர் இருவரும்.
துறவியின் ஆத்மா கொடிய நரகத்திற்கும்,
பரத்தையின் ஆத்மா இனிய சுவர்கத்துக்கும்,
பறந்து சென்றன பாருங்கள் அங்கே அதிசயம்!
“ஈனப் பிறவிக்கு அளித்தீர் சுவர்கம்,
இறை அடியவனுக்கு இந்த நரகமா?”
துறவியின் கேள்விக்கு கிடைத்தது,
இறுமாப்பு அகற்றும் ஒரு சிறந்த விடை.
“பதிதை ஆனாலும், பாவம் செய்தாலும்,
பரமனையே எண்ணிக் கண்ணீர் உகுத்தாள்.
துறவி நீர் ஆயினும், துறவையே துறந்தீர்;
வரும் ஆண்களையே நீர் கண்காணித்தீர்!
உடலால் பாவம் செய்தவள் நீத்த உடலை,
உடனே நாய், நரிகள் தின்பதைப் பாரும்!
உடலால் உயர்ந்த உங்கள் உடலுக்கு,
உடனே மாலை மரியாதைகள் பாரும்!
உள்ளத்தால் உயர்ந்தவளுக்கு சுவர்கம்;
உள்ளத்தில் கள்ளம் கொண்டவர்க்கு நரகம்;
இதுவே இறைவனின் நியதியும் ஆகும்;
இதுவே இறைவனின் நீதியும் ஆகும்!”
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
THE BODY AND THE MIND!
There lived a sanyasi in a small village. By the rarest coincidence a pretty young girl – who sold her virtue – lived in a house nearby. Men of all ages used to visit her day and night. The sanyasi was very unhappy with the girl’s profession and would often think, “Having committed sins all her life, she will burn in the fires of the hell”.
But the girl respected the sanyasi as if he were a living God. She was quite unhappy with her profession but had no other means of livelihood. She spent all her spare time in prayers and in shedding tears of remorse.
Now the sanyasi found a new occupation to keep himself busy! He would keep aside a small pebble for every man who visited the girl. Soon he had gathered quite an impressive heap of pebbles.
Both of them died on the same night – again by another rare coincidence! The Atman of the girl flew up to the heaven while the Atman of the sanyasi was dragged to the hell.
The Atman of the sanyasi was seething with anger and demanded an answer for his question. “Why the Atman of the girl who sold her body was taken to the Heaven while his Atman was dragged to the hell despite he fact that, he had led a pure life of an ascetic? Was there no justice in the after-life?”
He was given the best possible answer which blasted his ego and anger into nothingness.
“She was a fallen woman no doubt! She committed sin through her body but her mind was always set on God and she had washed off all her sins through her sincere tears.
You had renounced the world. Yet you spent all your time in watching the men who visited her house. Your mind had given up prayers and penance and was occupied entirely in storing pebbles.
The mortal remains of the girl who sinned through her body is being devoured by dogs and jackals. But your mortal remains are being garlanded and given honourable last rites.
The one who is pure in heart goes to the heaven and the one with a corrupted heart must go to the hell. This is God’s justice and this is His judgement, which we carry out here!”
OP
OP
# 3660 onwards have been posted today.
OP
OP
# 64 (c). குடுமிபிடிச் சண்டை
மூத்தவள் மகன்கள் மிகக் கொடியவர்கள்;
முழுமனததோடு ஏற்கவில்லை இளையவனை;
வாக்குவாதங்களும், சண்டை சச்சரவுகளும்,
வளரலாயின அடிக்கடி அம்மக்கள் இடையே.
சிறுவர்களின் சண்டை சிறிது நேரமே!
பெரியவர்கள் நுழைந்தால் பெரிதாகும்,
சிறுவர் பூசலில் அன்னையர் நுழைந்ததால்,
பெரும் புயலில் சென்று நின்றது அது!
“நீ யார்? எந்த ஊர்? என்ன குலம்?
நீலி நீ ஒரு காமக் கிழத்தி அல்லவா?
என் திருமணத்துக்கு அக்னி சாட்சி.
உன் திருமணத்துக்கு யார் சாட்சி?”
“சம்பந்தர் பெருமானின் ஆணைப்படி
எங்கள் திருமணம் நடந்தது உண்மை;
திருப்புறம்பியத்தில் உள்ள கிணறும்,
சிவலிங்கமும், வன்னி மரமும் சாட்சி.”
“நல்ல சாட்சிகள் வைத்துள்ளாய் நீ!
நாப் பேச இயலாத மூன்று பொருட்கள்!
இங்கு வந்து நிரூபிக்கச் சொல்லுவாய்
அங்கு இருக்கும் உன் சாட்சிகளை!”
எள்ளி நகையாடினாள் மூத்தவள்,
உள்ளம் குமுறினாள் இளையவள்;
“கள்ளம் இல்லா என் வாழ்க்கைக்குக்
களங்கம் கற்பிக்கின்றாள் சிவனே!
தாய், தந்தை என யாரும் இல்லை!
சேய் எனக்கு நீயே ஒரு கதி ஆவாய்.
மாமனாக வந்து வழக்கு உரைத்தாயே!
மாமன் மகள் என்னையும் காப்பாற்று!”
பொற்றாமரைக் குளத்தில் நீராடினாள்,
நற்றாள் மலர்களைப் பணிந்தாள்;
வன்னியும், கிணறும், சிவலிங்கமும் – என்
இன்னுயிர் காத்திட இங்கு வரவேண்டும்.”
பெருமான் அருளால் அவை மூன்றும்,
திருக்கோவிலுக்கு வடகிழக்கு திசையில்,
உடனே முளைத்து நின்றன அங்கே!
அடைந்தனர் வியப்பு அவற்றைக் கண்டவர்.
நிந்தனை செய்தனர் மூத்த மனைவியை ,
வந்தனை செய்தனர் இளைய மனைவியை,
“நிந்திக்க வேண்டாம் நீங்கள் இவர்களை!
சிந்திப்பீர்கள் இவர்கள் செய்த நன்மையை!
கற்பின் திறத்தை உலகறியச் செய்த ஒரு
பொற்புடைய மங்கை இவரே அன்றோ?
தாயற்ற எனக்குத் தாயும் இனி இவரே!
தங்கையான எனக்குத் தமக்கையும் கூட !”
பொறாமை மறைந்து பொறுமை வளர்ந்தது;
திருந்திய மகன்கள் விரும்பினர் தம்பியை;
பெருவாழ்வு வாழ்ந்தான் வணிகப் பெருமகன்;
திருமகள் போலத் திகழ்ந்தாள் இளையவள்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
ஆலவாய்க் காண்டம் முற்றுப் பெற்றது.
அறுபத்து நான்கு திருவிளையாடல்கள் பெற்றன.
OP
OP
# 64 (C). THE SHOWDOWN BETWEEN THE WIVES
The sons of the first wife were perverted. They disliked the younger wife’s son. There would be occasional quarrels and disputes among them.
The children would fight quickly and also patch up quickly. When the elders enter into their quarrels, they get blown out of proportions and become permanent issues.
The mothers took the sides of their sons and the quarrel escalated. The first wife asked the second wife,
“Who are you? Where do you come from? What are your caste and creed? After all you are my husband’s lover. I am the one who is legally wedded to him. We married with Agni as the witness. Who is the witness for your wedding?”
The younger wife replied, “We got married in the presence of Thirugnaana Sambandhar. The Sivalingam, the well and the tree at Thiruppurambiyam are the three witnesses for our wedding!”
“How very convenient! None of them could speak nor move. Prove your truth by making them bear the witnesses”
The elder wife laughed at the younger one and ridiculed her. The pious and the straight forward wife got hurt deeply.
“I have not done anything immoral, but I am being projected as an opportunist. I have no one to take up my side and argue on my behalf.
God! You had appeared as the maternal uncle of a helpless child and restored his property to him. You must prove the truth in my words or I have no other choice than to end my life.”
She took a dip in the lotus pond and prayed to Siva, “You are my father and my mother. Produce the three witnesses to prove my words”.
The three immovable witnesses appeared in the north eastern side of the temple immediately! The onlookers were wonder struck.
Now everyone scolded the elder wife and praised the younger wife. The younger wife intervened and told them,” Please do not scold her. She has made my truthfulness known to the world. To me she is like a mother. To me she is an elder sister”
The elder wive was shaken by the magnanimity of this young woman. They both became the best friends after that. The sons too loved one another. The business roared and the family lived happily.
The Thiru Aalavaaik kaandam ends here. :hail:...... :hail:...... :hail:
The sixty four divine pranks of lord Siva get completed with this.
ray2:
OP
OP
65. நூற்பயன்.
திங்களணி திருவால வாயெம் மண்ண
ற்றிருவிளையாட் டிவையன்பு செய்து கேட்போர்
சங்கநிதி பதுமநிதி செல்வ மோங்கித்
தகமைதரு மகப்பெறுவர் பகையை வெல்வர்
மங்கலநன் மணம்பெறுவர் பிணிவந்தெய்தார்
வாழ்நாளு நனிபெறுவர் வானாடெய்திப்
புங்கவரா யங்குள்ள போக மூழ்கிப்
புண்ணியராய்ச் சிவனடிக் கீழ் நண்ணி வாழ்வார்.
திருஆலவாய் வீற்றிருக்கும் சோமசுந்தரக் கடவுளின் திருவிளையாடல்களை அன்புடன் வழி பட்டுக் கேட்பவர்கள் சங்க நிதியும், பதும நிதியும் பெற்று குபேர சம்பத்துடன் வாழ்வார்கள்.
நல்ல மங்கலப்பெண்ணுடன் திருமணம் நடக்கும். அறிவுள்ள புத்திரர்களைப் பெறுவார்கள். பகை வெல்லுவார்கள். நோய் அணுகாது.
பூரண ஆயுள் பெற்று நீண்டு வாழ்வார்கள். பின் சுவர்க்கம் சென்று அடைவர். சிவன் திருவடி நிழலில் பொருந்தி பேரின்பத்தில் திளைத்து இருப்பர்.
ஓம் நம: சிவாய சிவாய நம ஓம். :hail:
ஓம் நம: சிவாய சிவாய நம ஓம். :hail:
ஓம் நம: சிவாய சிவாய நம ஓம். :hail:
OP
OP
# 65. The auspicious effects of this puraanam
The person who listens to these stories of the 64 divine pranks of Lord Soma Sundara of Madurai, will be blessed with Kubera sampathu.
He will get a good wife and intelligent children. He will conquer his enemies. He will not be afflicted by any diseases.
He will live along life with poorna aayush. He will reach Swarga and merge in the lotus feet of lord Siva for eternity.
OP
OP
66. ஆசிரியர் வரலாறு
பரஞ்ஜோதி முனிவர் சுமார் 350 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்தவர்.
சோழ நாட்டில் உள்ள திருமறைக்காடு என்னும் வேதாரண்யத்தில் பிறந்தவர்.
தந்தை மீனாட்சி சுந்தர தேசிகர். சைவ வேளாள மரபைச் சேந்தவர்.
இளவயதிலேயே தமிழ், வடமொழிகளில் புலமை பெற்றவர். இவர் ஒரு துறவி.
பல சிவஸ்தலங்களை தரிசித்து மதுரையை அடைந்தார். அங்கு மீனாட்சி
அம்மையையும், சோமசுந்தரப் பெருமானையும் வழிபட்டு வந்தார்.
ஒரு நாள் கனவில் மீனாட்சி அம்மை தோன்றி சிவபெருமான் மதுரையில் புரிந்த
திருவிளையாடல்களைப் பாடுமாறு பணித்தார்.
இந்நூல் சொக்கநாதர் சந்நிதியில் புலவர்கள் முன்பு அரங்கேற்றப்பட்டது.
பரஞ்ஜோதி முனிவர் சுமார் 350 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்தவர்.
சோழ நாட்டில் உள்ள திருமறைக்காடு என்னும் வேதாரண்யத்தில் பிறந்தவர்.
தந்தை மீனாட்சி சுந்தர தேசிகர். சைவ வேளாள மரபைச் சேந்தவர்.
இளவயதிலேயே தமிழ், வடமொழிகளில் புலமை பெற்றவர். இவர் ஒரு துறவி.
பல சிவஸ்தலங்களை தரிசித்து மதுரையை அடைந்தார். அங்கு மீனாட்சி
அம்மையையும், சோமசுந்தரப் பெருமானையும் வழிபட்டு வந்தார்.
ஒரு நாள் கனவில் மீனாட்சி அம்மை தோன்றி சிவபெருமான் மதுரையில் புரிந்த
திருவிளையாடல்களைப் பாடுமாறு பணித்தார்.
இந்நூல் சொக்கநாதர் சந்நிதியில் புலவர்கள் முன்பு அரங்கேற்றப்பட்டது.
OP
OP
# 66. About the author.
Paranjothi munivar was born in Vedaaranyam about 350 years ago. His father was Meenakshi Sundara Desikar.
Paranjothi was well versed both in Tamil and Sanskrit. He was a sanyaasi. He traveled visiting all the Siva kshethraas.
When he was in Madurai, Meenakshi Devi appeared in his dream and bade him sing the glories of the 64 divine pranks played by Lord Siva in Madurai.
This work was released in the presence of many poets in the sannadhi of Chokkanaathar.
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
Paranjothi munivar was born in Vedaaranyam about 350 years ago. His father was Meenakshi Sundara Desikar.
Paranjothi was well versed both in Tamil and Sanskrit. He was a sanyaasi. He traveled visiting all the Siva kshethraas.
When he was in Madurai, Meenakshi Devi appeared in his dream and bade him sing the glories of the 64 divine pranks played by Lord Siva in Madurai.
This work was released in the presence of many poets in the sannadhi of Chokkanaathar.
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
Om nama: sivaaya sivaaya nama: Om. :hail:
OP
OP
2#11f. ஆஸ்திகர் (2)
ஆஸ்தியர் வந்தார் அந்த யாகசாலைக்கு!
ஆச்சரியத்துடன் பாராட்டினர் மன்னனை.
தர்மாத்மா ஆஸ்திகரின் கல்வித் திறமை
கவர்ந்தது ஜனமேஜய மன்னன் மனதை.
“என்ன வேண்டும் சொல்லுங்கள் முனிவரே”
எதுவாயினும் செய்வேன் உமக்காக நான்!”
“உண்மை என்றால் உன் யாகத்தை நிறுத்து!
உன் வாக்குறுதியை உடனே நிலை நிறுத்து!”
வாக்குத் தந்ததால் நிறுத்தினான் யாகத்தை.
காக்கப் பட்டனர் தக்ஷகனும், இந்திரனும்.
கோபத்தைத் தணிக்கக் கூறினார் வியாசர்
பாவத்தைத் தீர்க்கும் பாரதக் கதையினை.
சாந்தி அடையவில்லை ஜனமேஜயன்,
“சர்ப்பம் கடித்து மாண்டார் தந்தையார்.
மரணத்துக்கு அஞ்சாதவன் க்ஷத்திரியன்
மரணம் தவிர்க்க முடியாதது உண்மையே.
போர்க்களத்தில் மடிந்தால் வீர மரணம்;
இருப்பிடத்தில் மடிந்தால் விதி மரணம்.
துர் மரணம் அடைந்தார் என் தந்தையார்!
துர்கதியைத் தீர்க்க என்ன செய்வேன்?
சுவர்க்கம் அடைவிக்க என்னவெல்லாம்
செய்ய வேண்டும் சொல்வீர் வியாசரே!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
2#11f. Aasthikar (2)
Aasthikar appeared in the yaaga saala immediately. He praised King Janamejayan for the elaborate yaagaa arrangements.
Janamejayan had high regard for the learned and respectable sage. He paid his obeisance and asked the sage, “What do you wish for sire! I will do anything for your sake”
The sage Aasthikar replied. “If what you just said is true please stop this yaaga now and here. I ask for nothing more than this.”
Since he had promised it, the king had to stop the Yaagaa abruptly. Takshakan was saved from the flames of the yaaga kundam.
Vyasa recited Bharatam but king Janamejayan did not find any peace of mind with that. He kept thinking about his fathers’ bad fortune and told Vyaasaa.
“I know that a Kshatriya never fears death. If he dies in a war it will be a valiant death. If he dies in his abode it will be a death due to destiny. But King Pareekshit died an unnatural death. I want him to go to heaven. Please tell me what I have to do to achieve this aim?”
OP
OP
[h=1]உள்ளமும், உயர்வும்[/h] 
வேறு ஊர்களில் வாழ்ந்த நண்பர்கள் இருவர்,
மாறுபட்ட பழக்கவழக்கத்தினர், சந்தித்தனர்.
ஒருவன் உல்லாசத்தை மிகவும் விழைவான்;
ஒருவன் உலக நியதிக்கு மிகவும் அஞ்சுவான்.
கண்டனர் இருவரும் ஒரு பெரிய அறிவிப்பு;
‘கடவுள் பற்றி உள்ளது இன்று சொற்பொழிவு’.
ஒருவன் கூறினான், ” நாம் கதை கேட்போம்”;
ஒருவன் கூறினான், ” நாம் உல்லாசிப்போம்”.
நாடியதைத் தாம் தாம் பெற்றிட விரும்பி,
நண்பர்கள் இருவரும் பிரிந்து சென்றனர்.
ஒருவன் சென்றான் இறைக் கதை கேட்டிட,
ஒருவன் சென்றான் உள்ளூர்ப் பரத்தையிடம்.
கதை கேட்பவன் மனம் கதையில் ஒன்றாமல்,
காரிகை வீட்டையே சுற்றி வட்டமிட்டது;
“நான் தான் தவறு செய்துவிட்டேனோ?
அவனுடன் அங்கு சென்று இருக்கலாமோ?”
பரத்தையின் வீட்டை அடைந்தவன் அங்கே,
பரம சுகத்தை அடையவில்லை அன்று.
“இறைவனின் உயரிய கதையைக் கேளாமல்,
இங்கு வந்து வீணாகிப் போனேனோ நான்!”
பாவமே அடைந்தான், அங்கு பரந்தாமனின்
புகழைக் கேட்டும் மன அமைதி அழிந்தவன்!
பாவத்தைத் தன் உடலால் செய்திருந்ததால்,
பாவமே அடைந்தான் மற்ற நண்பனும்!
எண்ணத்தில் இறைவன் நிறைந்தால்,
எண்ணவோ, பண்ணவோ தோன்றாது,
எந்த வித பாவச் செயல்களையுமே!
இந்த உண்மையே நமக்கு உணர்த்துவது ,
“உள்ளமே நம் உயர்வு, அல்லது தாழ்வுக்கு
உண்மையான காரணம் ஆகும் என்பதை!”
கள்ளம் இல்லா வெள்ளை உள்ளமே,
கடவுள் வாழ்ந்திடும் நல்ல உள்ளம்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
வேறு ஊர்களில் வாழ்ந்த நண்பர்கள் இருவர்,
மாறுபட்ட பழக்கவழக்கத்தினர், சந்தித்தனர்.
ஒருவன் உல்லாசத்தை மிகவும் விழைவான்;
ஒருவன் உலக நியதிக்கு மிகவும் அஞ்சுவான்.
கண்டனர் இருவரும் ஒரு பெரிய அறிவிப்பு;
‘கடவுள் பற்றி உள்ளது இன்று சொற்பொழிவு’.
ஒருவன் கூறினான், ” நாம் கதை கேட்போம்”;
ஒருவன் கூறினான், ” நாம் உல்லாசிப்போம்”.
நாடியதைத் தாம் தாம் பெற்றிட விரும்பி,
நண்பர்கள் இருவரும் பிரிந்து சென்றனர்.
ஒருவன் சென்றான் இறைக் கதை கேட்டிட,
ஒருவன் சென்றான் உள்ளூர்ப் பரத்தையிடம்.
கதை கேட்பவன் மனம் கதையில் ஒன்றாமல்,
காரிகை வீட்டையே சுற்றி வட்டமிட்டது;
“நான் தான் தவறு செய்துவிட்டேனோ?
அவனுடன் அங்கு சென்று இருக்கலாமோ?”
பரத்தையின் வீட்டை அடைந்தவன் அங்கே,
பரம சுகத்தை அடையவில்லை அன்று.
“இறைவனின் உயரிய கதையைக் கேளாமல்,
இங்கு வந்து வீணாகிப் போனேனோ நான்!”
பாவமே அடைந்தான், அங்கு பரந்தாமனின்
புகழைக் கேட்டும் மன அமைதி அழிந்தவன்!
பாவத்தைத் தன் உடலால் செய்திருந்ததால்,
பாவமே அடைந்தான் மற்ற நண்பனும்!
எண்ணத்தில் இறைவன் நிறைந்தால்,
எண்ணவோ, பண்ணவோ தோன்றாது,
எந்த வித பாவச் செயல்களையுமே!
இந்த உண்மையே நமக்கு உணர்த்துவது ,
“உள்ளமே நம் உயர்வு, அல்லது தாழ்வுக்கு
உண்மையான காரணம் ஆகும் என்பதை!”
கள்ளம் இல்லா வெள்ளை உள்ளமே,
கடவுள் வாழ்ந்திடும் நல்ல உள்ளம்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
THE TWO FRIENDS.
Two friends used to live in two different cities. Like most of the very close friends, they were differently made by God. One of them wanted to enjoy the life to his heart’s content, throwing morals to the wind. The other man was anxious not to break the social norms and rules prevailing in the society.
They met after a long gap of time. They were strolling and came across an ad about the spiritual discourse on God by a famous Guruji. The second friend wanted to listen to the discourse while the first friend wanted to enjoy the company of the local call girl.
They split and went their separate ways. The man could not concentrate on the discourse. He was musing,” Have I done a mistake by coming here? May be I should have gone with my friend to have some fun!”
Neither did the other man enjoy the company of the girl. His mind was bothering him since he had preferred the company of a common woman over a spiritual discourse.
So both the friends incurred loads of sin on that evening. One man committed sin mentally by musing on a harlot during a divine lecture. The other man committed a sin physically by spending the evening in her company.
If the mind is filled with presence of God, a person can not think, speak or do evil things. The test for greatness is the truthfulness of ones heart. A pure mind is the living temple of God.
