OP
OP
# 3667 onwards have been posted today.
A poem a day to keep all agonies away!
- Thread starter Visalakshi Ramani
- Start date
OP
OP
ஒரு சிறு முன்னுரை
ப்ருகு முனிவர் உபதேசித்த பார்க்கவ புராணம் விநாயகரின் அவதார மகிமைகளைக் கூறுகின்றது. விநாயகர் புராணம் என்னும் பெயரில் வத்ஸஸோம தேவ ஷர்மா வெளியிட்டுள்ளார். கச்சியப்ப முனிவர் விநாயகர் புராணத்தைத் தமிழில் பாடி உள்ளார்
கைலாசபதி சிவன் நந்திக்கு உபதேசித்ததை அவர் சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்தார். சனத்குமாரர் வியாசருக்கு உபதேசித்தவை பதினெட்டுப் புராணங்கள் ஆயின.
வேறு சில முனிவர்கள் பதினெட்டு உப புராணங்களை இயற்றி உள்ளனர். இவற்றில் முக்கியமானது பார்க்கவ புராணம். வியாசரிடமிருந்து ப்ருகு முனிவர் உபதேசம் பெற்றதால் இது அவர் பெயராலேயே பார்க்கவ புராணம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
Visalakshi Ramani.
OP
OP
Prayer
வாக்கு உண்டாம்: நல்ல மனமுண்டாம்: மாமலராள்
நோக்கு உண்டாம்: மேனி நுடங்காது-பூக்கொண்டு
துப்பார் திருமேனித் தும்பிக்கையான் பாதம்
தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு.
பாலும் தெளி தேனும் பாகும் பருப்பும் இவை
நாலும் கலந்து உனக்கு நான் தருவேன்-கோலம்செய்
துங்கக் கரி முகத்துத் தூமணியே! நீ எனக்குச்
சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா.
ஐந்து கரத்தனை ஆனைமுகத்தனை
இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை
நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுந்தினைப்
புந்தியில் வைத்து அடி போற்றுகின்றேனே.
விநாயகனே வெவ்வினையை வேர் அறுக்க வல்லான்:
விநாயகனே வேட்கை தணிவிப்பான்;-விநாயகனே
விண்ணிற்கும் மண்ணிற்கும் நாதனுமாம் தன்மையினால்
கண்ணில் பணியின் கனிந்து
பிடி அதன் உரு உமை கௌமிகு கரியது
வடிகொடு தனது அடி வழிபடும் அவர் இடர்
கடிகணபதி வர அருளினன் மிகு கொடை
வடிவினர் பயில் வலி வலமுறை இறையே.
திகட சக்கரச் செம்முகம் ஐந்துளான்
சகட சக்கரத் தாமரை நாயகன்
அகட சக்கர விண்மனி யாவுறை
விகட சக்கரன் மெய்ப்பதம் போற்றுவோம்.
வாக்கு உண்டாம்: நல்ல மனமுண்டாம்: மாமலராள்
நோக்கு உண்டாம்: மேனி நுடங்காது-பூக்கொண்டு
துப்பார் திருமேனித் தும்பிக்கையான் பாதம்
தப்பாமல் சார்வார் தமக்கு.
பாலும் தெளி தேனும் பாகும் பருப்பும் இவை
நாலும் கலந்து உனக்கு நான் தருவேன்-கோலம்செய்
துங்கக் கரி முகத்துத் தூமணியே! நீ எனக்குச்
சங்கத் தமிழ் மூன்றும் தா.
ஐந்து கரத்தனை ஆனைமுகத்தனை
இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை
நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுந்தினைப்
புந்தியில் வைத்து அடி போற்றுகின்றேனே.
விநாயகனே வெவ்வினையை வேர் அறுக்க வல்லான்:
விநாயகனே வேட்கை தணிவிப்பான்;-விநாயகனே
விண்ணிற்கும் மண்ணிற்கும் நாதனுமாம் தன்மையினால்
கண்ணில் பணியின் கனிந்து
பிடி அதன் உரு உமை கௌமிகு கரியது
வடிகொடு தனது அடி வழிபடும் அவர் இடர்
கடிகணபதி வர அருளினன் மிகு கொடை
வடிவினர் பயில் வலி வலமுறை இறையே.
திகட சக்கரச் செம்முகம் ஐந்துளான்
சகட சக்கரத் தாமரை நாயகன்
அகட சக்கர விண்மனி யாவுறை
விகட சக்கரன் மெய்ப்பதம் போற்றுவோம்.
OP
OP
In Praise of Vinayaka
ராகம்: பிலஹரி. தாளம்: ஆதி. ஸரி2க2பத2ஸ- ஸநி2த2பம1க2ரி2ஸ
29 வது மேளமாகிய சங்கராபரணத்தில் ஜன்யம்.
பல்லவி:
கணநாதா சர|ணம் காத்தருள்|| (கண நாதா)
அனுபல்லவி:
;குணநிதியே என்றும் | ;துணை நீ புரிவாய்||
;கணமும் உன்னை மறவேன்| ;துன்பம் அகலச் செய்வாய்|| (கணநாதா)
சரணம்:
;ஓங்கார ரூபனே | ;ஓதுவேன் உந்தன் நாமம்||
;சங்கடங்களைத் தீர்க்கும் | ;சாந்தஸ்வரூபனே||
;ஐங்கரனே பா | ;சாங்குச தரனே||
;எங்கும் நிறை பூரணனே | ;ஹரிதாசன் புகழ்வோனே|| (கணநாதா)
Composed by Haridasa K. R. Narayanan
( my paternal grandfather and first guru)
ராகம்: பிலஹரி. தாளம்: ஆதி. ஸரி2க2பத2ஸ- ஸநி2த2பம1க2ரி2ஸ
29 வது மேளமாகிய சங்கராபரணத்தில் ஜன்யம்.
பல்லவி:
கணநாதா சர|ணம் காத்தருள்|| (கண நாதா)
அனுபல்லவி:
;குணநிதியே என்றும் | ;துணை நீ புரிவாய்||
;கணமும் உன்னை மறவேன்| ;துன்பம் அகலச் செய்வாய்|| (கணநாதா)
சரணம்:
;ஓங்கார ரூபனே | ;ஓதுவேன் உந்தன் நாமம்||
;சங்கடங்களைத் தீர்க்கும் | ;சாந்தஸ்வரூபனே||
;ஐங்கரனே பா | ;சாங்குச தரனே||
;எங்கும் நிறை பூரணனே | ;ஹரிதாசன் புகழ்வோனே|| (கணநாதா)
Composed by Haridasa K. R. Narayanan
( my paternal grandfather and first guru)
OP
OP
In Praise of Ganapathy
One more composition in praise of Vijaya Vinayaka
by my grandfather Sri.K. R. Narayanan.
ராகம்: காம்போதி
28 வது மேளமாகிய ஹரிகாம்போதியில் ஜன்யம்.
தாளம்: ஆதி.
பல்லவி:
; கரிவதனா உந்தன் | ; கழலினைத்| தொழுதேன் ||
; கருணை புரிவா|யே ….|… ||
அனுபல்லவி:
; பரமன் அருளிய பா|லா; ; கரு|ணாலவாலா ||
; வரும் வினைகளைத் துடைத்|; தருள் செய்யத்| தருணம் ||
சரணம்:
; எப்பணி இயற்றும் முன்| ; எவ்வித இடையூறும் ||
; அப்பனே உன்னை நினைத்தால்| ; அகன்றிடு |மே ||
; செப்பரும் சதுர் மறையில்| ; சிறந்து விளங்|கும் நாதா ||
; ஒப்புயர்வற்றவனே| ; ஓங்கார|ரூபனே ||
One more composition in praise of Vijaya Vinayaka
by my grandfather Sri.K. R. Narayanan.
ராகம்: காம்போதி
28 வது மேளமாகிய ஹரிகாம்போதியில் ஜன்யம்.
தாளம்: ஆதி.
பல்லவி:
; கரிவதனா உந்தன் | ; கழலினைத்| தொழுதேன் ||
; கருணை புரிவா|யே ….|… ||
அனுபல்லவி:
; பரமன் அருளிய பா|லா; ; கரு|ணாலவாலா ||
; வரும் வினைகளைத் துடைத்|; தருள் செய்யத்| தருணம் ||
சரணம்:
; எப்பணி இயற்றும் முன்| ; எவ்வித இடையூறும் ||
; அப்பனே உன்னை நினைத்தால்| ; அகன்றிடு |மே ||
; செப்பரும் சதுர் மறையில்| ; சிறந்து விளங்|கும் நாதா ||
; ஒப்புயர்வற்றவனே| ; ஓங்கார|ரூபனே ||
OP
OP
1a. காமந்தன்
கொல்லம் நகரில் விந்திய மலைச் சாரலில்
நல்ல வணிகன் ஒருவன் சித்ரூபன் என்பான்.
அழகிய மனைவி சுலோசனை அவனுக்கு
அளித்தாள் காமந்தன் என்னும் மைந்தனை.
குடும்பினியை மணந்து இல்லறம் தூய்க்க
குடும்பம் பெருகியது, பன்னிரு பிள்ளைகள்!
தாயும் தந்தையும் மறைந்த பின்னர்
தகாத செயல்கள் செய்தான் காமந்தன்.
பெண் இன்பத்தில் நாட்டம் கொண்டான்
பெண்களைக் கூடிக்களித்து வந்தான்.
வணிகத்தைப் புறக்கணிக்கவே அவன்
வருமானம் குறைந்து நின்றே போனது.
தவிக்கும் மனைவியின் குமுறல்கள்
செவிடன் காதில் ஊதிய சங்கானது !
வருமானம் நின்றதும் காமந்தன் தன்
பெரும் சொத்துக்களை விற்கலானான்.
கையில் பணம் எனில் மெய்யில் இன்பம்;
கைப் பணம் தீர்ந்தால் அடைபடும் கதவு.
பட்டினிக் குழந்தைகளைப் பேணுவதற்கு
ஒட்டிக் கொண்டாள் தாயிடம் குடும்பினி.
கொஞ்சமும் அஞ்சாத காமந்தன் பின்னர்
பஞ்ச மாபாதகங்கள் துணிந்து செய்தான்.
சூது , களவு, வழிப்பறி, கொள்ளை மற்றும்
சூது வாதறியாப் பெண்களின் கற்பழிப்பு!
மன்னனிடம் முறை இட்டனர் மக்கள்
இன்னல்கள் தரும் இவனைப் பற்றி.
நாடு காக்க விரும்பிய அம் மன்னன்
நாடு கடத்தி விட்டான் காமந்தனை.
கள்வர்கள் தொடர்பு ஏற்பட்டது அங்கு.
களவும் கற்றுத் தேர்ந்துவிட்டான் அவன்.
காட்டு வழியே செல்பவரின் பொருளை
வாட்டம் இன்றிக் கொள்ளை அடித்தான்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
1a. Kaamanthan
A honest merchant named Chithroopan lived in the city Kollam near Vindhya mountain. His wife Soluchana gave birth to a son Kaamanthan who married Kudumbini at the right age. They got twelve children and their family had grown large.
After the demise of his parents Kaamanthan became infatuated with women. He neglected his business and spent all his energy, time and money with lowly women of no virtue.
Kudumbini could not make him change his manners. The business ended in a heavy loss and there was no more income. Now Kaamanthan started selling his property.
As long as he had money to pay, he was welcome in the houses of those women. The moment he became bankrupt the doors would be closed on his face.
Kudumbnini went to live with her mother since she could not stand the sight of her starving children. Kaamanthan had lost all his assets and properties by now and he took to stealing, mugging and looting the virtue of innocent girls and young women.
The citizens complained to the king about this horrible man. The king promptly banished him to the forest. He met some more thieves and thugs in the forest and became an expert in his chosen career as a full fledged thief.
OP
OP
2#12a. ஜரத்காரு (1)
இல்லறம் வெறுத்தார் ஜரத்காரு முனிவர்;
இருந்தார் தூய பிரம்மச்சாரி அந்தணனாக.
கண்டார் காட்டு வழியே நடந்து செல்கையில்
தன் பித்ருக்கள் தலை கீழாகத் தொங்குவதை!
“செய்வாய் திருமணம் சிறந்த கன்னியுடன்;
செய்வாய் புத்திரர்களை அவளிடம் உற்பத்தி!
சதாசாரம் கொண்ட உன் சத்புத்திரர்கள்
சுவர்க்கம் அடைவிப்பர் எங்களை!” என
“என் பெயரைக் கொண்ட ஒரு கன்னிகை,
என் மனம் போல் நடக்கும் ஒரு கன்னிகை,
நான் தேடாமலேயே என்னிடம் வந்தால்
நான் செய்வேன் அவளுடன் திருமணம்”
கத்ருவும், வினதையும் கச்யபர் மனைவிகள்;
சத்ருவாக எண்ணினாள் கத்ரு, வினதையை.
“கூறு சூரியனின் குதிரையின் நிறத்தை!” என
“சிறந்தவை எப்போதும் வெண் குதிரைகளே!
இதன் நிறம் என்னவென்று கூறு இப்போது.
இருப்பேன் அடிமையாகத் தோற்று விட்டால்”
“கரிய நிறம் சூரியனின் குதிரை” என்றாள்
கரிய மனம் படைத்த கத்ரு வினதையிடம்.
நாகங்கள் ஆவர் கத்ருவின் மகன்கள்;
நாகங்களைப் பணித்தாள் தாயார் கத்ரு.
“விஷ ஜ்வாலையால் மாற்றி விடுங்கள்;
விளங்க வேண்டும் குதிரை கருமையாக!”
மறுத்துப் பேசிவிட்டன சில நாகங்கள்;
வெறுத்துச் சபித்தாள் அந்த நாகங்களை.
“சர்ப்ப யாகத் தீயில் வீழ்ந்து மடிவீர்கள்
சர்ப்ப யாகம் ஜனமேஜயன் செய்கையில்!.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
2#12a. Jaratkaaru (1)
Sage Jaratkaaru hated to get married. He wanted to live as a pure brahmachaari Brahmin. Once while walking through the forest, he saw his ancestors hanging upside down in a well.
They told him, “Please get married to a good woman and beget good children. Only your children can deliver us from this hell and transport us to heaven”
Jaratkaaru laid some conditions to them.”I will marry the girl who bears my own name. She should obey me implicitly. She should come looking for me as I will not go looking for her.
Kadru and Vinata were two of the several wives of sage Kasyapa. Kadru was extremely jealous of Vinata. One day she asked Vinata to tell her the color of the horse of Sun God.
Vinata said, “All the excellent horses are always white in color. Can you tell me the color of that horse. If I am wrong I will become your slave for life” Kadru was wicked and told her a lie. She said,” The horse of sun God is black in color”
She also told the serpents who were her sons,” Go forth and make the horse of the Sun God appear black by your poisonous fumes.Some of the serpents did not agree to perform this evil deed.
She lost her temper with those and cursed her own sons.’”You will drop into the fire of the yaaga kundam when Janamejayan performs the great sarpa yaagam”.
OP
OP
[h=1]காயம், வெங்காயம்![/h] 
உரிக்கும் போது உள்ளே ஒரு ரகசியம்
உள்ளது போலத் தோன்றும்; ஆனால்
உரித்த பின் நம் முகத்தில் வழியும்,
ஊர் முழுகிவிடும் அளவுக்கு அசடு!
வெங்காயமும் நம் காயமும் பல வித
வேறுபாடுகள் கொண்டவை அல்ல!
ஒற்றுமைகளே மிக அதிகம் அன்றி
வேற்றுமைகள் அல்ல என அறிவீர்!
ஒன்றாய் மறைந்து நிற்கும் நம் ஆத்மா;
இரண்டாய் இருக்கும் அறிவும், மனதும்;
மூன்றாய் இருக்கும் நமது சரீரங்கள்;
பௌதிக, காரண, சூக்ஷ்ம சரீரங்கள்!
ஐந்தாய் இருக்கும் பஞ்ச பிராணன்கள்;
ஆறு ஆக இருக்கும் அறிவுத் திறன்கள்;
ஏழு ஆக இருக்கும் சப்த தாதுக்கள்;
ரத்தம், மஜ்ஜை, மாமிசம் முதலியன.
பத்து ஆக இருக்கும் இந்த்ரியங்கள்;
கால், கை, வாய், மல ஜல துவாரங்கள்,
கண், நாசி, நாவு, செவி, தோல் எனவும்
கர்ம, ஞான இந்த்ரியங்கள் விளங்கும்.
“இது அல்ல, இதுஅல்ல” என்று கூறியபடி,
இவற்றை ஒன்று ஒன்றாக விலக்கினால்;
உரித்த வெங்காயத்தில் உள்ள உண்மைபோல்
உள்ளே ஒளிந்திருக்கும் ஆத்மா வெளிப்படும்!
ஆத்மாவும், ஜடமும் கலந்த காயத்தை,
அன்னப் பறவை போலப் பிரிக்கக் கற்று,
ஆத்மாவை நன்றாக உணர்ந்திடுவோம்;
ஜடத்தை மொத்தமாக விலக்கிடுவோம்.
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
உரிக்கும் போது உள்ளே ஒரு ரகசியம்
உள்ளது போலத் தோன்றும்; ஆனால்
உரித்த பின் நம் முகத்தில் வழியும்,
ஊர் முழுகிவிடும் அளவுக்கு அசடு!
வெங்காயமும் நம் காயமும் பல வித
வேறுபாடுகள் கொண்டவை அல்ல!
ஒற்றுமைகளே மிக அதிகம் அன்றி
வேற்றுமைகள் அல்ல என அறிவீர்!
ஒன்றாய் மறைந்து நிற்கும் நம் ஆத்மா;
இரண்டாய் இருக்கும் அறிவும், மனதும்;
மூன்றாய் இருக்கும் நமது சரீரங்கள்;
பௌதிக, காரண, சூக்ஷ்ம சரீரங்கள்!
ஐந்தாய் இருக்கும் பஞ்ச பிராணன்கள்;
ஆறு ஆக இருக்கும் அறிவுத் திறன்கள்;
ஏழு ஆக இருக்கும் சப்த தாதுக்கள்;
ரத்தம், மஜ்ஜை, மாமிசம் முதலியன.
பத்து ஆக இருக்கும் இந்த்ரியங்கள்;
கால், கை, வாய், மல ஜல துவாரங்கள்,
கண், நாசி, நாவு, செவி, தோல் எனவும்
கர்ம, ஞான இந்த்ரியங்கள் விளங்கும்.
“இது அல்ல, இதுஅல்ல” என்று கூறியபடி,
இவற்றை ஒன்று ஒன்றாக விலக்கினால்;
உரித்த வெங்காயத்தில் உள்ள உண்மைபோல்
உள்ளே ஒளிந்திருக்கும் ஆத்மா வெளிப்படும்!
ஆத்மாவும், ஜடமும் கலந்த காயத்தை,
அன்னப் பறவை போலப் பிரிக்கக் கற்று,
ஆத்மாவை நன்றாக உணர்ந்திடுவோம்;
ஜடத்தை மொத்தமாக விலக்கிடுவோம்.
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
AN ONION AND THE HUMAN BODY.
An onion seems to hold a sacred secret in its layers. But as we remove the layers one after another, we look foolish when there is nothing hidden in the womb of the onion. The onion resembles the human body in many respects.
There is an Atman in a human body; there are two faculties which act ceaselessly called the Mind and the Intellect. There are three sareerams viz the Sthoola sareeram, the Sookshma sareeram and the Kaarana sareeram.
There are five Pranaasa; six senses and seven dhaathus in a human body. There ten Indriyaas – five gnaana indriyaas and five karma Indriyaas. When we discard them one by one saying ,”Not this! Not this!” we discover the formless Atman hidden inside the body very much similar to the secret hidden within an onion.
The Body, Mind, Intellect and Emotions in a human body consists of both Chetana and Achetana. If we can separate the Sat from the Asat just a swan separates milk from water, we can cling to the Sat and neglect the Asat.
OP
OP
# 3678 onwards have been posted today.
OP
OP
1b. காமந்தன்
காட்டில் கண்டான் அந்தணன் ஒருவனை!
கடிமணம் புரிந்திருந்த புது மணமகனை.
கிங்கரன் போல வழிமறித்தவனைக் கண்டு
சங்கடத்துடன் காலில் விழுந்து வணங்கி,
“அனைத்துப் பொருளையும் தருவேன் நான்
மனைவி காத்திருப்பாள் உயிர்பிச்சை தா!”
காமந்தன் காதில் விழவில்லை எதுவுமே!
கவர்ந்தான் பொருளை அவனைக் கொன்று.
பற்றியது அவனை பிரம்மஹத்தி உடனே!
பற்றின முற்றிய தீவினைப் பயன்களும்!
வியாதிகள் விளைந்தன, உதவுபவர் இல்லை;
விட்டு வந்த மனைவி வந்தாள் நினைவுக்கு!
தூது அனுப்பினான் தன் தோழன் ஒருவனை,
“எதாவது கூறி அவளை வரச் செய் என்னிடம்!”
“நாடு கடத்தப் பட்டவர்களுக்கு உதவுவது
கேடு விளைவிக்கும் அரசன் சினந்தால்!”
கணவன் தன்னைக் கை கழுவியது போல
கணவனைக் கை கழுவினாள் குடும்பினி.
மனைவியே வெறுத்து ஒதுக்கிய பிறகு
மதி தெளிந்தது கள்வன் காமந்தனுக்கு.
எண்ணி வருந்தினான் தன் பாவங்களை!
எண்ணி நாணினான் தன் செயல்களை!
முடிவு நெருங்குவதை உணர்ந்த அவன்
முற்றிலும் துறந்தான் தன் ஆசைகளை.
பரிஹாரம் செய்யவும் தயார் ஆனால்
பரிஹாரம் என்னவோ தெரியவில்லை
நொந்த உள்ளத்துடன் வாடியவனிடம்
வந்து சேர்ந்தான் ஓர் ஏழை அந்தணன்!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
1b. Kaamandan
One day Kaamandan saw a Brahmin pass by in the forest. He was newly married and was hurrying to get home to his young wife. He got scared when he was stopped by Kaamandan. He offered to give away all his belongings in return for sparing him alive.
But Kaamandan killed him mercilessly and took away all his belongings. Brahmahaththi dosham afflicted him immediately. The evil deeds done by him over the years bore fruits and afflicted him along with Brahmahaththi. He became a very sick man. There was no one to help him or take care of him.
He remembered his wife Kudumbini. He sent a messenger begging her to come and join with him. Kudumbini got scared since helping a banished person was considered as treason and was punishable by the king. She disowned him completely, just as he had done her years ago.
Kaamandan became wise after the events. He felt sorry for his heinous crimes. He felt ashamed for his wicked deeds. He gave up the desires for wealth and women.
He was a changed man now. He wanted to do parihaaram for his sins, but no one wished to have anything to do with him. When he was feeling hopeless, a poor Brahmin came to him seeking help.
OP
OP
2#12b. கருடன்
விரைந்து சென்றன அஞ்சிய நாகங்கள்;
மறைத்தன குதிரையின் தேக காந்தியை!
தோற்றம் அளித்தது வெண்குதிரை கறுப்பாக!
தோற்று விட்டாள் வினதை சக்களத்தியிடம்!
அடிமை ஆகிவிட்டாள் வினதை கத்ருவுக்கு;
கொடுமைகள் செய்தாள் வினதையைக் கத்ரு.
கருடன் வினைதையின் ஒரு வீர மகன்;
பொருமினான் தாய் படும் துயர் கண்டு.
“அருணனும், நானும் மகன்களாக இருக்க
வருந்தலாமா தாயே நீ இந்த விதமாக?
துக்கத்தின் காரணத்தைக் கூறுவாய் – நான்
இக்கணமே போக்குவேன் அக்காரணத்தை!”
“அடிமையாகிவிட்டேன் பெரிய அன்னைக்கு!
அடி பணிய வேண்டும் அவள் ஆணைகளுக்கு!
செல்லவேண்டும் சுமந்துகொண்டு – அவள்
செல்ல விரும்பும் இடங்களுக்குச் சுயமாக!”
விடுவித்தான் அடிமைப் பிரச்சனையை;
“எடுத்துச் செல்வேன் இனி அவளை நானே!”
“நானே செய்கின்றேன் தாயின் கடமைகளை!”
நாகங்களின் தாய் அக மகிழ்ந்தாள் இதுகேட்டு.
பிள்ளைகளுடன் ஏறி அமர்ந்து கொண்டாள்;
“கொள்ளையழகுடைய கடற்கரை செல்!” என
நொடியில் கொண்டு சேர்த்தான் கருடன்
அடிமையின் தொண்டில் மகிழ்ந்தாள் கத்ரு.
“அடிமைத்தனம் மறைய வழி என்ன?” என
“அடைவிப்பாய் இந்திரனின் அமுதத்தை!
அமரத்வம் வேண்டும் நாகங்களுக்கு – நீ
அமிர்தம் கொணர்க! தருவேன் விடுதலை!
சந்தேகம் வேண்டாம் என் சொற்களில்!
சத்தியம் நான் உரைப்பது!” என்றாள்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
2#12b. Garudan
The serpents which were not cursed sped fast in fear – to cover the brilliance of the white horse and make it look dark hued. Vinata lost her bet to Kadru and became her slave for life.
Kadru treated her very cruelly and harhly. Garudan was one of the sons of Vinata. He became very sad to see his mother suffer at the hands of her own elder sister Kadru.
He requested Vinata,” Mother! Please tell me the reason for you suffering. I and Arunan are your valiant sons. We do not want you to suffer like a slave”
Vinata replied,”I lost a bet and have become the slave of Kadru. I have to carry her to the places which she wants to visit.”
Garudan offered to carry Kadru instead of his mother Vinata. Kadru was very happy since Garudan was younger and stronger than Vinata and could actully fly fast.
She sat on his back with all her sons and ordered to be taken to the lovely beach. Garudan obliged and transported them swiftly. Kadru was well pleased with this scheme.
Garudan asked Kadru, “What is that you want to release my mother from slavery?” Kadru replied. “The serpents must become immortal. Fot that we have to drink the nectar in the custody of Indra. If you bring to us the nectar, I will release your and Vinata from slavery. It is a promise”
OP
OP
[h=1]சரீரம், சம்சாரம்[/h] 
மாறுவது மனித சரீரமும், சம்சாரமும்;
மாறாமல் என்றும் இருப்பது இறை ஒன்றே!
எத்தனை பருவங்கள்; எத்தனை உருவங்கள்!
எத்தனை ஆசைகள்; எத்தனை திட்டங்கள்!
நான்கு கால் பிராணிபோல் தவழும் குழவி;
நன்றாகத் திகழும் அழகிய வாலிபம்;
ஊன்று கோலுடன் மூன்று கால் முதுமை;
ஊதினாலே விழுந்துவிடும் வயோதிகம்!
விளையாட்டுப் பிள்ளையின் பருவம்;
விளை நிலமாக உள்ளத்தை ஆக்கும்
பள்ளிப் பருவம், கல்லூரி, தொடர்ந்து
பணியில் பணம் பண்ணும் பருவம்!
திருமணப் பருவம்; பெற்றோர் ஆகித்
திரும்பிப் பார்க்கும் முன், பிள்ளைகளே
திருமணத்துக்கு தயாராக இருப்பார்!
திரும்பவும் பெறுவோம் பேரன், பேத்திகள்!
கடல் அலைகள் ஓய்ந்தாலும் ஓயலாம்;
கண நேரமும் ஓயாது சம்சார அலைகள்!
கணத்துக்கு கணம் மாறிக்கொண்டிருக்கும்
கரை காணாக் கடலே இந்த சம்சாரம்!
சம்சார சாகரத்தைக் கடந்து சென்று,
சாயுஜ்யம் என்பதை அடைவது எப்படி?
மாயையின் சக்தியை ஒரு மனிதனால்
மாலவன் உதவி இன்றி அடக்க முடியாது!
கடலைக் கடக்க உதவும் படகாக மாறிக்
கடவுளின் திருநாமமே நமக்கு உதவும்.
விடாமல் பற்றிக்கொண்டே இருந்தால்
விடிவு காலம் வரும்; இது சத்தியம்!
மாறும் சரீரத்தையும், சம்சாரத்தையும்,
மனத்தில் எண்ணிக் கவலை கொள்ளோம்!
தேறும் வழியைத் தேடிக் கண்டுகொண்டு
தேவன் திருவடிகளைப் பற்றிடுவோம்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
மாறுவது மனித சரீரமும், சம்சாரமும்;
மாறாமல் என்றும் இருப்பது இறை ஒன்றே!
எத்தனை பருவங்கள்; எத்தனை உருவங்கள்!
எத்தனை ஆசைகள்; எத்தனை திட்டங்கள்!
நான்கு கால் பிராணிபோல் தவழும் குழவி;
நன்றாகத் திகழும் அழகிய வாலிபம்;
ஊன்று கோலுடன் மூன்று கால் முதுமை;
ஊதினாலே விழுந்துவிடும் வயோதிகம்!
விளையாட்டுப் பிள்ளையின் பருவம்;
விளை நிலமாக உள்ளத்தை ஆக்கும்
பள்ளிப் பருவம், கல்லூரி, தொடர்ந்து
பணியில் பணம் பண்ணும் பருவம்!
திருமணப் பருவம்; பெற்றோர் ஆகித்
திரும்பிப் பார்க்கும் முன், பிள்ளைகளே
திருமணத்துக்கு தயாராக இருப்பார்!
திரும்பவும் பெறுவோம் பேரன், பேத்திகள்!
கடல் அலைகள் ஓய்ந்தாலும் ஓயலாம்;
கண நேரமும் ஓயாது சம்சார அலைகள்!
கணத்துக்கு கணம் மாறிக்கொண்டிருக்கும்
கரை காணாக் கடலே இந்த சம்சாரம்!
சம்சார சாகரத்தைக் கடந்து சென்று,
சாயுஜ்யம் என்பதை அடைவது எப்படி?
மாயையின் சக்தியை ஒரு மனிதனால்
மாலவன் உதவி இன்றி அடக்க முடியாது!
கடலைக் கடக்க உதவும் படகாக மாறிக்
கடவுளின் திருநாமமே நமக்கு உதவும்.
விடாமல் பற்றிக்கொண்டே இருந்தால்
விடிவு காலம் வரும்; இது சத்தியம்!
மாறும் சரீரத்தையும், சம்சாரத்தையும்,
மனத்தில் எண்ணிக் கவலை கொள்ளோம்!
தேறும் வழியைத் தேடிக் கண்டுகொண்டு
தேவன் திருவடிகளைப் பற்றிடுவோம்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
SAREERAM AND SAMSAARAM.
Sareeram and samsaaram are the two things that keep changing continuously. They keep changing every moment of our lives. How many different stages are there in a human life! How much a person’s appearance changes with age! How many plans / projects / desires / pursuits / aims / ambitions are there in a human life!
The tiny baby crawls on all the four limb like an animal. The youth has a finely tuned body with the best mobility. The old age is bent under the wight of the day-to-day-life and the ripe old age needs some support in order to be able to stand up!
The small child spends all its time in play. The youth spends it in getting educated and then in earning a livelihood. Then the youths get married, beget children and spend their lives in bringing up their children and getting them married.
The cycle goes on and on. The waves in the ocean of samsaara never cease even for a second! How then can a Jeevaatmaa come out of this endless wave motion and reach the opposite bank safely?
Crossing the Maya and the Samsaaraa are not within the power of any man / woman! Only if God wills it to happen, it will happen! Only God can make us cross the endless ocean of samsaaraa.
The small boat which can brave the troubled waters of samsaaraa and take us across safely is the Nama Japam of the God. It looks so small and a fragile compared to the ocean to be crossed.
But have faith, catch hold of the lotus feet of your favorite God and keep chanting his name – if you really want to jump out of the endless cycle of birth and death. God and His name never fail the one who trusts in them.
OP
OP
# 3688 onwards have been posted today.
OP
OP
1c. காமந்தன் புண்ணியம்
“வறுமையில் வாடுகின்றோம் நாங்கள்!
சிறு உதவியேனும் செய்ய வேண்டும் நீர்!”
பரிஹாரம் செய்ய அவகாசம் வந்தது!
பெருமகிழ்ச்சி கொண்டான் காமந்தன்
பொன்னும், மணியும் அள்ளித் தந்தான்;
இன்னும் பிறரை அனுப்பச் சொன்னான்.
மகிழ்ச்சிக் கடலில் திளைத்த அந்தணன்
நெகிழ்ச்சியுடன் கூறியவற்றைக் கேட்டு
வந்தனர் அநேகர் காமந்தனை நாடி!
நொந்தனர் அவர்கள் அவனைக் கண்டு!
“அந்தப் புதுவள்ளல் நீதானா கள்வா!
இந்தச் செல்வம் நீ ஈட்டியது எப்படி?
மங்கலம் இழந்த பெண்டிர் எத்தனை?
தங்கள் உயிர் தந்த மனிதர் எத்தனை?
நீ என்று அறியாமல் வந்துள்ள எமது
தீ வினை நீங்கச செய்வது எங்கனம்?”
“மாறி விட்டேன் உள்ளம் நான் என்று
கூறுவதை நீர் நம்பத் தான் வேண்டும்!”
“மெய் கூறுவதானால் செய்வாய் இதனை!
ஐயன் விநாயகன் கோவில் அடைந்தது பாழ்!
குறைவின்றி ஆலயத்தைச் சீரமைத்துக்
குறைப்பாய் நீ உன் பாவச் சுமைகளை ! “
சிற்பிகள் குழுமினர் சீரமைக்கும் பணியில்;
சிறந்த நந்தவனம் மலர்களைச் சொரிந்தது!
தாமரைக் குளம் தோன்றித் திகழ்ந்தது!
தாழ்வில்லாத குடமுழுக்கும் நிகழ்ந்தது.
திருவிழாக்கள் நடந்தன தொடர்ந்து;
திருப்பணிகள் அளித்தன திருப்தியை.
காமந்தனின் காலம் முடிந்துபோனது.
காலனிடம் இருந்தது பாவப் பட்டியல்.
ஆலயப் பணியினால் செய்த பாவங்கள்
ஆலைவாய்க் கரும்பென அழிந்து ஒழிய;
புண்ணியப் பயனை முதலில் விரும்பி;
கண்ணியப் பிறவி எடுத்தான் காமந்தன்.
தேவநகரில் சௌராஷ்டிரத்தில் சென்று
சோமகாந்தன் என்னும் இளவரசானான்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
.
1c. KAmandan.
“We are suffering due to dire poverty. You must help me sir!” the Brahmin begged KAmandan, who was overwhelmed that he got an opportunity to do parihAram for his sins.
He presented the poor man with gold and precious gems. He also made a request,”Please send to me more people who are in need of money and wealth!”
Those who heard the story of the Brahmin rushed to the forest. When they met KAmandan they became very angry. “So you are the new do-gooder we see. How did you earn all this money? How many women were made widows by you?
How many men lost their lives in your hand? We would have never come to you had we known that it was you! How on earth will we absolve our sins incurred by coming to meet you?”
KAmandan swore that he had mended his ways and they had to trust his words.
The group of men told him thus: “If what you say is true, then perform this task. The Ganesh temple is in ruins. Restore it to its original glory. Revive the pooja, ArAdhanA and festivals as before. At least part of your sins will be deleted by this good karma.”
KAmandan brought all the experts in Aagama sAshtra. The sculptors got to work. Soon the temple was renovated and restored to perfection.
The garden was laden with colourful fragrant flowers. The lotus pond was an added attraction. KumbAbhishekam was performed as prescribed by the sAshtra. Festivals followed and puja was resumed.
KAmandan’s days on earth came to an end. YamA had the long list of all his sins. But the renovation of the Ganesh temple had cancelled out most of his sins.
He was asked by YamA. ”Do you want to enjoy the punya of your good deeds first or the pApa of your bad deeds?”
KAmandan wished to enjoy the punya earned first. So he was born as the crown prince SomakAnthan in DEvanagar in SourAshtrA.
OP
OP
2#12c. ஜரத்காரு (2)
உத்தமன் கருடன் சென்றான் சுவர்க்கம்;
யுத்தம் செய்து கொணர்ந்தான் அமுதம்.
தர்ப்பைகள் மீது கலசத்தை வைத்தான்;
தாயை விடுவித்து அழைத்துச் சென்றான்.
மகிழ்ந்தன நாகங்கள் அமிர்தம் கிடைத்தால்!
“பகிர்ந்து உண்ணுவோம் தூய நீராடிவிட்டு!”
விரைந்தன நீர் நிலைக்குத் புனித நீராட!
விரைந்து இந்திரன் கலசத்தை மீட்டான்!
வருந்தின நாகங்கள் கலசத்தைக் காணாது;
சிந்திய அமிர்தத்தை நாக்கின தம் நாவால்!
தர்ப்பையின் கூர்மை பிளந்தது நாவை!
சர்ப்பங்கள் விரைந்தன சாப நிவர்த்திக்கு.
சரணடைந்தன பிரம்தேவனிடம் சென்று;
“கருணை காட்டுங்கள் சிருஷ்டி கர்த்தாவே!
சாபம் இட்டுள்ளாள் தாய் கத்ரு எமக்கு,
யாகத் தீயில் விழுந்து மடிவோம் என்று!
பரிகாரம் சொல்லிக் காப்பாற்றுவதற்குச்
சரியான ஒருவர் நீரே என்று அறிவோம்!”
“மணம் செய்விப்பீர் வாசுகியின் தங்கையை
முனிவர் ஜரத்காருவுக்கு முழு மனத்தோடு .
புத்திரன் பிறப்பான் ஆஸ்திகன் என்பவன்;
உத்திரவாதமாகக் காப்பான் நாகங்களை.
மரண பயம் நீங்குவீர் நீவீர் இங்ஙனம்;
மணமுடிக்க விரைவீர் நீவீர் இக்கணம்!”
சர்ப்பங்கள் தேடிக் சென்றன ஜரத்காருவை;
சந்தர்ப்பங்கள் அமைந்தன அவர் கூறியபடி.
இசைந்தார் திருமணத்துக்கு ஜரத்காரு;
இசைந்தாள் மணமகள் ஜரத்காருவும்.
நிபந்தனை ஒன்றை விதித்தார் முனிவர்;
உவந்து ஒப்புக் கொண்டனர் அனைவரும்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
2#12c. Jaratkaaru (2)
Vinata’s loyal son Garudan rushed to the swarggam. There he defeated the Devas and took away the amruta kalasam with him. He kept it on the kusa grass spread on the floor and got his mother released from slavery.
The serpents were happy to have secured the nectar which promised them all immortality. They wished to bathe and become clean before drinking the nectar. They went to a river to take a plunge.
Indra came down fast and took away the amruta kalasm before the serpents could return. They were very disappointed to find the kalasm missing. They licked the few drops which had spilled on the grass. The sharp grass slit the tips of their tongues into two.
They then rushed to surrender to Brahma and seek his advice and protection. They prayed to him, “Oh God of creation! Our own mother has cursed us that we will die in the flames of the great sarpa yaga. Please save our lives and tell us what to do now!”
Brahma took pity of the serpents and told them,”Get Jaratkaaru the sister of Vaasuki married to the rushi Jaratkaaru immediately. A son will be borm to them named Aastikan. He will save your race from destruction in the flames of the yaaga kundam!”
The snakes now went in search of sage Jaratkaaru and offered to marry him the sister of Vaasuki who was also named as Jaratkaaru. Since all the conditions laid by the sage were thus fulfilled he agreeed to marry her – but on one more condition.
OP
OP
These posts elaborate on the story given above.
OP
OP
[h=1]38. பொறாமைத் தீ.[/h] 
கச்யபரின் பல மனைவிகளில் இருவர்,
கத்ரு, வினதா என்னும் சகோதரிகள்.
கணவனின் அன்பைப் பெறவேண்டியே
கண நேரமும் வீணாக்காமல் முயலுவர்.
பலமுறை கத்ரு விரும்பி விழைந்தது,
பலமுள்ள புதல்வர்கள் ஓராயிரம் பேர்.
விரும்பியபடியே அவள் அடைந்தாள்,
வீரம், பலம் மிகுந்த ஆயிரம் நாகங்களை.
வினதா விரும்பியதோ இரு மகன்கள்;
வீரமும், வெற்றியும் கொண்டவர்கள்.
பிறந்தன அழகிய இரண்டு முட்டைகள்,
பிறகு மாறி விடும் இரண்டு மகன்களாக!
ஐநூறு ஆண்டுகள் தவம் கிடந்தாள், பல
ஐயங்களை மனதில் கொண்ட வினதா.
பொரியவில்லை அங்கே முட்டைகள்.
வெளியே வரவில்லை இரு மகன்களும் .
பொறுமை இழந்தவள், ஒரு முட்டையை
பொரியும் முன்பே உடைத்து விட்டாள்.
பாதி உடல் மட்டுமே உருவாகி இருந்த
பாலனைக் கண்டு, மனம் பதைத்தாள்.
ஆக்கப் பொறுத்தவள் ஆகிய அன்னை
ஆறப் பொறுக்கவில்லை, கொடுமையே!
பாதி உடலுடன் இருக்கும் அருணனை,
சாரதி ஆக்கிக் கொண்டான், சூரியன்.
அல்லும் பகலும் இரத்தில் ஏறிச்
செல்லுவதற்கு கால்கள் வேண்டாமே!
போயின மேலும் ஐநூறு ஆண்டுகள்;
தாயின் தவமும் பலித்தது அங்கே.
ஆயிரம் சூரியர்களின் ஒளியுடனே,
அருமை மகன் கருடன் தோன்றினான்.
சேய்கள் நாக, அருண, கருடர்கள்
தாய் வேறானாலும் சகோதரரே.
ஒரு தந்தை மகன்களான போதும்
ஒருவருக்கொருவர் ஜன்மப் பகை.
மகளிர் கொண்டது பொறாமைத் தீ;
மகன்கள் கொண்டதோ பகைமைத் தீ!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
கச்யபரின் பல மனைவிகளில் இருவர்,
கத்ரு, வினதா என்னும் சகோதரிகள்.
கணவனின் அன்பைப் பெறவேண்டியே
கண நேரமும் வீணாக்காமல் முயலுவர்.
பலமுறை கத்ரு விரும்பி விழைந்தது,
பலமுள்ள புதல்வர்கள் ஓராயிரம் பேர்.
விரும்பியபடியே அவள் அடைந்தாள்,
வீரம், பலம் மிகுந்த ஆயிரம் நாகங்களை.
வினதா விரும்பியதோ இரு மகன்கள்;
வீரமும், வெற்றியும் கொண்டவர்கள்.
பிறந்தன அழகிய இரண்டு முட்டைகள்,
பிறகு மாறி விடும் இரண்டு மகன்களாக!
ஐநூறு ஆண்டுகள் தவம் கிடந்தாள், பல
ஐயங்களை மனதில் கொண்ட வினதா.
பொரியவில்லை அங்கே முட்டைகள்.
வெளியே வரவில்லை இரு மகன்களும் .
பொறுமை இழந்தவள், ஒரு முட்டையை
பொரியும் முன்பே உடைத்து விட்டாள்.
பாதி உடல் மட்டுமே உருவாகி இருந்த
பாலனைக் கண்டு, மனம் பதைத்தாள்.
ஆக்கப் பொறுத்தவள் ஆகிய அன்னை
ஆறப் பொறுக்கவில்லை, கொடுமையே!
பாதி உடலுடன் இருக்கும் அருணனை,
சாரதி ஆக்கிக் கொண்டான், சூரியன்.
அல்லும் பகலும் இரத்தில் ஏறிச்
செல்லுவதற்கு கால்கள் வேண்டாமே!
போயின மேலும் ஐநூறு ஆண்டுகள்;
தாயின் தவமும் பலித்தது அங்கே.
ஆயிரம் சூரியர்களின் ஒளியுடனே,
அருமை மகன் கருடன் தோன்றினான்.
சேய்கள் நாக, அருண, கருடர்கள்
தாய் வேறானாலும் சகோதரரே.
ஒரு தந்தை மகன்களான போதும்
ஒருவருக்கொருவர் ஜன்மப் பகை.
மகளிர் கொண்டது பொறாமைத் தீ;
மகன்கள் கொண்டதோ பகைமைத் தீ!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
