A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X (Twitter) WhatsApp Email Share Link

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

8. அன்னக் குழியும், வைகை நதியும்.

பசிப்பிணி தீராமல் வருந்தும் பூதத்தின்
பசிப்பிணி தீர அருளினாள் அன்னபூரணி.
நான்கு அன்னக் குழிகளில் இருந்து அங்கு
நன்கு பொங்கியது கட்டித் தயிர்அன்னம்!

"பசி தீரும் வரை புசிப்பாய்!" என்றதும்,
ருசியான தயிர் அன்னத்தைக் கைகளால்,
அள்ளி அள்ளி உண்டு பசி முற்றும் தீர்ந்து,
உள்ளக் களிப்பு எய்தியது அந்த பூதம்.

"உடல் முழுதும் வயிரா?" என ஐயுறும்படி
உடல் முழுவதுமே நிறைந்து உப்பிவிட,
தாகம் வாட்டி வதைத்து அப் பூதத்தை!
தேகம் மூச்சு முட்டியது பாரத்தால்!

கிணறு, குளம், ஓடை, வாவி நீர் என்று
கணக்குப் பார்க்காமல் பூதம் குடித்ததில்,
நீர்நிலைகள் அனைத்தும் வற்றிவிட்டன,
நீர் வேட்கை மட்டும் தீரவேயில்லை!

மீண்டும் வந்து சரண் புகுந்தது பூதம்,
தாண்டவம் ஆடும் தில்லை சபேசனிடம்;
கங்கை நதியிடம் ஆணை இட்டார் சிவன்,
"இங்கும் ஒரு நதியாகப் பிரவகிப்பாய்!"

"அன்று எனக்கு ஒரு வரம் தந்தீர்கள்,
என்னைத் தீண்டுபவர் புனிதமடைவர்.
இன்றும் எனக்கு ஒரு வரம் தாருங்கள்,
என்னைத் தீண்டுபவர்கள் புனிதர்களாகி,

பக்தியும், ஞானமும், கல்வியும் பெற்று ,
முக்தி அடைய வேண்டும் என் ஐயனே!"
"அங்ஙனமே ஆகுக!" எனக் கருணையுடன்,
தங்க வண்ணனும் வரம் ஒன்று அளித்தான்.

வேகமாகத் தரையில் இறங்கியவள்
வேகவதி ஆறாகவே மாறி விட்டாள்.
நதியும் கூட ஓர் அழகிய நங்கையே!
மதிமுகப் பெண்மணிகளில் ஒருத்தியே!

சலசலக்கும் அலைகளே அவள்
கலகலக்கும் கை வளையல்கள்!
முத்துக் குவியலே அவளுடைய
முத்துப் பல்வரிசைகள் ஆயின.

நுரை சுழிக்கும் மேற்பரப்பே அவள்
திரை போன்ற மெல்லிய ஆடைகள்.
கருமணல் திட்டுக்களே கருங்கூந்தல்,
நறுமண மலர்களே நகை அலங்காரம்.

நதியின் கரைகளை ஒட்டியபடித் தன்
ஓதிய மரக் கைகளை நீட்டியது பூதம்.
தடைபட்ட ஆற்றுநீரை ஒரு மடுவாக்கித்
தடையின்றிப் பருகி தாகம் தீர்ந்தது!

கையை வைத்து நீரைத் தடுத்ததால்,
வைகை ஆறு என்ற பெயர் பெற்றதோ?
சிவன் செஞ்சடையிலிருந்து இறங்கி
சிவ கங்கை என்ற பெயர் பெற்றதோ?

மதுராபுரியைச் சுற்றி ஓர் அழகிய
மாலை போல் ஓடிவந்ததால் அது
க்ருதமாலை என்ற பெயர் பெற்றதோ ?
க்ருபாகரனே உண்மையை அறிவான்!

வாழ்க வளமுடன். விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]8. CURD RICE AND RIVER WATER.

To satisfy the insatiable hunger of the Sivaganam, Lord Siva sought the help of Devi Annapoorni! She made the finest mixture of curds and rice swell up from four different pits. The sivaganam ate with both his hands until his hunger was satisfied.

Now he was bulging with the food in his stomach and developed an unquenchable thirst! He drank water from the wells, ponds and river-lets until everything went dry! Yet his thirst was not quenched! Again he sought the help of Lord Siva.

Siva ordered Ganga to flow down as a river in Madhuraapuri. Ganga had one request!

"You have blessed me as river Ganga that I can wash away the sins of everyone who touches my water. I seek a similar boon here too! Please bless me so that whoever touches my water here would develop bhakti, gnaanam and vairaagyam and attain mukthi."

Lord Siva blessed her as she requested! Ganga descended from the matted coils of Siva's hair and started flowing as a river in Madhuraapuri. She got a new name Vegavathi-because of the speed of her flow !

All the rivers are personified as female goddesses! The waves of the river became the bangles of Vegavathi. The pearls in the river were her pearly white teeth. The bubbly surface became her dainty dress.The black soil was her thick black hair. The floating flowers became her various ornaments.

The bootham stretched his long arms along the two banks of the river and stopped the flow of the river. It formed a pool of water. The bootham drank water till his thirst was quenched.

Did the river get a new name "Vai kai" (meaning "keep your hands!" ) because the bootham did so?

Did it get the name Siva Ganga since it descended from the matted hair of Lord Siva?

Did it get the name of Kruthamaalai since it ran round the Madhuraapuri like a garland or a 'maalai'?
[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

dear friends!

I am happy to inform you that I have just completed adding the English

translation of the 185 poems in my blog at <visalramani.wordpress.com>

So you my visit it and read any poem you wish to, without having to search

for it in the blog in this forum, which is sprawled over 40 pages!

I had a tough time too-since the original order was changed from that

blog to this blog! (Whew!)

with warm regards,
Visalakshi Ramani. ray2:

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

9. ஏழு கடலை அழைத்தது.

சோமசுந்தர பாண்டியனின் நல்லாட்சி
நேமம் தவறாமல் நடந்து வருகையில்;
ஞானிகள், முனிவர், அறவாழி அந்தணர்
ஞானக் கடலினைக் காண வருவதுண்டு!

பெருமானைக் கண்ட பின்னர் கௌதமர்
காணவிழைந்தார் காஞ்சனமாலையை;
பெருமாட்டி தவ சீலரிடம் வினவினாள்,
"பேண வேண்டியவை எவை பிறப்பறுக்க?"

"இறைவியின் தாயார் ஆவீர் நீவீர்!
இறைவனின் அருமை மாமியும் கூட!
நீர் அறியாதது என்று ஒன்று உண்டோ?
தெரிந்ததைக் கூறுகின்றேன் உங்களுக்கு!"

மனிதன் செய்யும் செயல்கள் எல்லாம்
மனம், மொழி, மெய்யென மூவகைப்படும்;
மனம், மொழி, மெய்களின் தூய்மையே
மண்ணுலகில் மாண்புடைய தவம் ஆகும்.

தானம், தருமம், பொறுமை, உண்மை,
தியானம், உயிர்களிடம் கொண்ட அன்பு,
புலனடக்கம் இவைகளே இவ்வுலகில்
புகழ் பெற்றவை 'மானச தவம்' என்று!

பஞ்சக்ஷரத்தை ஜெபித்தல், பாடல் பாடுதல்;
நெஞ்சார ருத்திரஜபம் செய்தல், செய்வித்தல்;
தருமத்தை உரைத்துக் கருமத்தை உணர்த்தல்,
பெருமை பெற்ற 'வாசிக தவம்' எனப்படும்!

கைகளால் பூசித்தல், கால்களால் வலம் வருதல்,
மெய் பணிந்து தொழுதல், தலை வணங்குதல்,
தீர்த்த யாத்திரை சென்று வருதல், மற்றும்
தீர்த்தங்களில் புனித நீராடுவது 'காயிக தவம்'.

மானசம், வாசிகம், காயிகம் மூன்றிலும்
மாறாப் புகழ் வாய்ந்தது காயிகம் ஆகும்.
நதிகள் சங்கமிக்கும் கடலில் நீராடுதல்,
நதி நீராடலிலும் உத்தமமானது தாயே!"

காஞ்சனமாலையின் உள்ளத்தில் ஓராசை
பஞ்சில் நெருப்பெனப் பற்றிக்கொண்டது!
கடல் நீராடிக் கர்மங்களைத் தொலைத்திடும்
உடல் தவத்தை உடனே செய்ய வேண்டும்!

அருமை மகளிடம் தன் உள்ளக்கருத்தை
மறைக்காமல் எடுத்துக் கூறினாள் அன்னை.
மகளோ தன் மணாளனிடம் கூறி அன்னையின்
தகவுடைய கடலாடலை மிகவும் விழைந்தாள்.

"ஒரு கடல் என்ன? உன் அன்னைக்காக
எழச் செய்வோம் இங்கு ஏழு கடலையும்!"
இறைவன் விழைந்தால் எதுவும் நடக்குமே!
குறைவின்றி பொங்கியது கடல்நீர் அங்கே!

கிழக்கே அமைந்த ஒரு அற்புத வாவியில்
எழும்பிப் பொங்கின ஏழு கடல் நீரும்!
ஏழு வண்ணங்களில் பொங்கிய ஏழு கடல்
முழுவதும் கலந்து வெண்ணிறமடைந்தது.

வானவில்லின் வர்ண ஜாலம் அறிவோம்!
வாவியில் நிகழ்ந்தது மாற்று வர்ணஜாலம்.
புண்ணிய நதிகள் அனைத்தின் தன்மையும்,
தண்மையும் வாவியில் ஒன்றாய் விளங்கின!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 9. COMMANDING THE SEVEN SEAS.

When Madhuraapuri was ruled by Soma Sundara Paandiyan, learned men, gnaanis, rushis and pundits used to visit the king often. One day Gouthama maha rushi visited the Queen mother Kanchanamaalai, after visiting the Paandiya King.

The queen mother wished to know the secret of ending the cycle of birth and death.

The rushi told her, "You are the queen mother and the mother in law of Lord Siva. Surely you will be knowing everything! Yet I will tell you what you want to know.

All the actions performed by mankind can be classified into three categories. They are the actions performed through one's mind, one's speech and one's body. Controlling the actions performed by these three constitute the tapas.

Dhaanam, Dharmam, Patience, Satyam, Dhyaanam, love for everyone and perfect control over the thoughts is called the Maanasa Tapas.

The chanting of Panchaakshara, japam, sankeerthanam, and Satsang form the Vaachika tapas.

Archanai, circum-ambulating the temples, namaskaaram, vandanam,Theertha yaathra, and taking dips in the holy theertham are called the Gaayika tapas.

Of the three viz Maanasam, Vaachikam and Gaayikam, the best and the most effective is Gaayikam. Of these the holy dip in the sea where all the river merge is the best!"

This answer kindled in her heart a burning desire to take a holy dip in the sea and end her karma bandham. She told her wish to her daughter Thadaathagai. She told it to her husband the Paandiya king.

The Lord Siva who was the Paandiya king smiled at her and commanded the water of the Seven Seas to appear in a tank in the eastern part of Madhuraapuri.

The water from the seven a seas rose in the tank in seven different colors! Then they all got mixed and became white.

A rainbow appears because white light is split into seven colors. The reverse happened there. The seven colors merged to produce white.

The Holiness of all the rivers and seas was present in the water in that tank.
[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

10. மலயத்வஜனை வரவழைத்தது.

பொங்கிய வாவியின் புதுப் புனல் நீரை
ஏங்கிய அன்னையும் கண்டு மகிழ்ந்தாள்.
அங்கேயே இருந்த நந்தவனத்தில் ஒரு
சிங்காசனத்தில் அமர்ந்திருந்தார் பிரான்.

அன்னப்பேடைஎன்னும் தடாதகையிடம்,
"அன்னையை நீராட அழைத்துச் செல்!" என,
அன்னையுடன் வாவியை அடைந்தவுடனே
அன்னை கேட்டாள்,"கடலாடும் விதி என்ன?"

"அருமைக் கணவன், பெருமை தரும் மகன்,
கரங்களைப் பற்றிக் கடலாட வேண்டும்!
பசுங்கன்றின் வாலைப் பற்றியும் ஒருவர்
பாசம் தகர்க்கும் கடலாடலாம்" என்றனர்.

"கணவனும் இல்லை! ஒரு மகனும் இல்லை!
கன்றின் வால் தான் வாய்த்திருக்கிறது!" எனக்
கண்ணீர் பெருக்கிய மாமியின் துயர் கண்டு
கணத்தில் ஒரு திட்டம் வகுத்தார் பிரான்.

இந்திரனுடன் அமர்ந்து கொண்டிருந்த,
தந்தையைப் போன்ற மலயத்வஜனிடம்
மனத்தால் சங்கற்பித்தவுடனேயே அவர்
கணத்தில் வந்தார் தெய்வீக விமானத்தில்!

காலில் விழ வந்த மாமனைத் தடுத்து
ஆலிங்கனம் செய்து கொண்டார் பிரான்!
காலில் விழுந்து எழுந்த காஞ்சனமாலை
கரம் பற்றி அவருடன் கடலாடத் தயார்!

பரிசுத்தப்படுத்தும் பவித்திரத்தை அவர்கள்
விரலில் அணிந்தனர், நாவில் பஞ்சாக்ஷரம்;
நீரில் மூழ்கி எழுந்த இருவருக்குமே அங்கு
சீரிய சிவபிரானின் வடிவம் வாய்த்தது!

திரு நீலகண்டம், நான்குத் திருத்தோள்கள்,
திருநீற்று நெற்றி, திவ்விய த்ரிநேத்ரங்கள்;
மிளிர்ந்த ஸ்வரூபத்தைக் கண்டு கண்கள்
குளிர்ந்து உலகமே அதிசயித்து நின்றது!

பொன்னுலக விமானம் இறங்கியது கீழே!
பொன்னுலகோர் பெய்தனர் மலர் மாரி!
வேத கோஷமும், துந்துபி நாதமும் முழங்க,
தேவர்கள் புகழ, அடைந்தனர் சிவலோகம் .

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி .

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 10. BECKONING KING MALAYADHWAJA.

The queen mother was very happy that the holy water from all the seven seas was ready for her holy dip.The king sat in a simhaasana in a nandavanam nearby. He instructed his wife to take her mother for the holy dip.

The queen mother wanted to know the rules for the holy dip. The learned men present there told her," A woman may hold the hand of her husband or son and take the dip. Or holding the tail of a cow's calf is also allowed!"

The queen mother burst into tears! "I do not have either my husband or a son! I am destined to hold on to the tail of a calf!"

The king was moved to pity. He wished that the dead king Malayadhwaja, who was now a companion to Indra, should come down to earth. Immediately the dead king descended near to the tank of seven seas in a divine vimaanam.

He rushed to prostrate to lord Siva but He stopped the old king and embraced him.The queen mother paid her respect to her husband.

Both of them got ready for the holy dip. Both of them wore the purifying pavithram, held each other's hands and took the dip.

When they came up again, lo and behold, both of them had acquired the swaroopam of Lord Siva himself! They had blue tinted throat, four arms, holy ash on their forehead and three eyes!

At the same time a divine vimaanam came down to take them to Sivalokam amidst the rain of flower from the sky, the divine music being played and the Vedas chanted by the Devas.[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

# 11. உக்கிரவர்ம பாண்டியன்.

சோம சுந்தர பாண்டியன் காலத்தில்,
சோம குலத்தின் பெருமை தழைத்தது.
மகனை விழைந்த தடாதகை பிராட்டிக்கு,
மகனாக முருகனையே அளித்தார் சிவன்!

கர்ப்பம் தரித்தாள் தடாதகைப் பிராட்டி,
கர்ப்பிணிப் பெண்கள் பிறரைப் போலவே!
காலம் கனிந்தது அவள் குழந்தையைப் பெற,
ஞாலம் மகிழ்ந்தது திரு முருகனைப் பெற்று!

திங்கட் கிழமையில், சுப முஹூர்த்ததில்,
திருவாதிரை நட்சத்திரம் கூடிய வேளையில்,
திரு முருகனே வந்து உலகினில் பிறந்தான்
திருமகள் தடாதகையின் மணி வயிற்றில்!

இளம் சூரியனைப் போல் ஒளி வீசிடும்
தளிர் மேனி கொண்டு விளங்கினான்.
மதுராபுரியில் பொங்கியது மங்கல விழா,
மன்னர்கள், ஞானிகள், ரிஷிகள் கூடிப் புகழ!

பொன்னும் பொருளும் வழங்கப் பட்டது
மன்னனால் அவனது குடிமக்களுக்கு!
பனி நீரும், சந்தனமும், கஸ்தூரியும் கூடி,
இனியில்லை இதுபோன்ற சுவர்க்கம் என,

ஜாதகரணம் செய்தான் ஞானக் குமரனுக்கு,
நாமகரணம் செய்தான் உக்ரவர்மன் என்று!
ஐந்து வயதிலேயே பூணூலை அணிவித்து,
ஐயம் திரிபறக் கற்பித்தான் வேதசாஸ்திரம்.

படைகளப் பயிற்சி, அதில் நல்ல தேர்ச்சி!
பரியேற்றம், கரியேற்றம், தேரோட்டம்,
எட்டு வயதிலேயே கற்றுத் தேர்ந்தான்
எட்டெட்டுக் கலைகளையும் அக்குமரன்!

பாசுபதாஸ்திரம் மட்டும் கற்றான் தன்
பாசம் மிகுந்த தந்தையார் மன்னனிடமே!
வயதுக்குத் தகுந்த வளர்ச்சியும், வீரமும்,
வயதுக்கு மீறின வேகமும், விவேகமும்!

முப்பத்து இரண்டு லட்சணங்களும் கூடி
அப்பதினாறு வயதுக் குமரனிடம் மிளிர,
திருமணம் செய்வித்து முடிசூட்டிவிட
விருப்பம் கொண்டான் பாண்டியமன்னன்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 11. Ugravarman.

Soma Sundara Paandiyan made his Chandra Vamsa very popular. His queen Thadaathagai wanted a son. The Lord wished that Skanda himself should be born as their son.

The queen became pregnant and delivered a brilliant boy as the amsam of Lord Skanda Himself, on a an auspicious Monday when the star was Thiruvaadhirai.

His face was as brilliant as the rising sun.The whole city celebrated the birth of the prince.The city was purified and decorated. Lavish gifts were given to Brahmins and other deserving persons.The King performed his son's jaatakaranam and Namakaranam as Ugravarman.

The boy had his upanayanam at the age of five. He started learning Veda Sasthras. He learned all the war techniques and the sixty four fine arts. By the time Ugravarman was eight years old, he had mastered every art and science a king should know!.

He learned the use of Paasupathaasthra from his father himself. He grew up well and by the time he was sixteen years old, he was both brave and mature for his age. He was a sight to the sore eyes, since he was bestowed with all the thirty two lakshanas to perfection.

The King wanted to perform his wedding and pattabhishekham at the right age with a suitable princess.[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

# 12. காந்திமதியுடன் திருமணம்.

பிறப்பு, குடி, குலம், கோத்திரம் முதலிய
சிறப்புக்களை ஆய்ந்து தேர்வு செய்தனர்;
கல்யாணபுர மன்னன் சோமசேகரனின்
காந்திமதி என்னும் சூரியகுலப்பெண்ணை!

காந்திமதியே மணப்பெண் என்னும்போதே,
காந்திமதியை உக்கிரனுக்கு அளிக்கும்படிக்
கனவில் தோன்றிய சித்தர் ஆணையிடவே,
மனம் மிக மகிழ்ந்தனர் சூரிய வம்சத்தினர்!

மதுரையை நோக்கி இவர்கள் செல்லவும்,
மதுரையிலிருந்து அவர்கள் எதிர்ப்படவே,
இருதரப்பினரும் ஒரு மனதினர் ஆனதால்
திரும்பினர் தூதுவர் முன்னதாக மதுரை.

சோமசேகரனைத் தழுவி வரவேற்றான்,
சோமசுந்தர பாண்டிய மன்னனாம் சிவன்;
மண நாளும் முஹூர்த்தமும் குறித்தனர்'
மண ஓலைகள் பறந்தன மாநில அரசர்க்கு!

மண முரசும், வாத்தியங்களும் முழங்கின!
மணம் வீசும் பொருட்கள் நகரை அலங்கரிக்க,
மங்கலம் பொங்கித் திகழ்ந்தது அங்கே!
மங்கலப் பொருட்களால் நிறைந்த மதுரை!

அழைப்பு ஓலை பெற்ற அனைத்தரசர்களும்,
அயல் நாட்டு மன்னர்களும், தூதுவர்களும்,
தழைக்கும் ஐந்து வகை சமயத்தினரும்,
அயல் சமயத்தினரும் அன்புடன் குழும,

மணக் கோலத்தில் ஒளி வீசியவர்கள்,
மணம் புரிந்து, பெற்றனர் வாழ்த்துக்கள்!
வரிசைக்கேற்ப அளித்தனர் பல வகைப்
பரிசுப் பொருட்களும் விருந்தினருக்கு!

பிரிய மனம் இன்றியே பிரிந்து சென்றனர்,
பிரியா விடை பெற்றுக் கொண்டவர்கள்!
முருகனை நிகர்த்த மணமகன் உக்கிரனையும்,
முறுவல் நங்கையைப் பிரியவும் கூடுமோ?

"உள்ளனர் நமக்குப் பகைவர்கள் மூவர்!
கள்ள மனம் கொண்ட இந்திரன் முதலவன்;
செருக்கும், மதர்ப்பும் கொண்டு உயர்ந்த,
மேரு மலையே இரண்டாவது பகைவன்;

கடலும் தரும் எல்லை இல்லாத்தொல்லை!
அடக்க வேண்டும் இம்மூன்று பகைவர்களை!
கொடுக்கும் ஆயுதங்களப் பெற்றுக்கொள்வாய்!
தொடுப்பாய் நீ இவற்றைப் பகைவர்கள் மேல்!

இந்திரன் தலையை இவ்வளை கொண்டு அடி!
சுந்தர மேருவை இச்செண்டு கொண்டு அடி!
கடல் நீர் முற்றிலுமாக வற்றிப் போகும்படி
வடிவேலினை விடுவாய் நீ பொங்கும் கடல்மேல்! "

தந்தையை வணங்கிய உக்கிரவர்மன் அவர்
தந்த ஆயுதங்களைப் பெற்றுக் கொண்டான்!
இந்திரன் முதலானோர் பகை தீர்ப்பது என
எந்த நேரமும் அவன் தயாராக இருந்தான்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 12. WEDDING WITH KANTIMATHI.

A search was on to find the most suitable bride for Ugravarman, taking into consideration the kulam, gothram, vamsam etc. The most suitable bride was Kantimathi, the daughter of the Soorya Vamsa King Somasekaran of Kalyanapuram.

At that time a sidhdha appeared in the dream of the bride's father and instructed him to present his daughter to Ugravarman of Chandra vamsam in marriage.

A party left from Kalyanapuram to Mdhuraapuri to fix the wedding. Another team left Madhuraapuri for the same purpose! Both the teams met mid way! Both the parties were happy that their mission was successful.

When the bride's party arrived in Madhuraapuri, they were given a royal welcome. The kings embraced each other. They fixed the auspicious day and time for the subha muhoortham.

The wedding invitation was dispatched to all the kings. The city put on a festive look once again! Auspicious decorations made Mdhuraapuri better than Swargapuri! All the Kings, ambassadors of foreign countries and religious heads arrived for the royal wedding.

The bride and the groom were dazzling with brilliance-decorated with rich ornaments and finest silks. The wedding was performed at the appointed time.The young couple were blessed by all the elders. In return they showered lavish gifts on every one of their guests.

No one wanted to leave the city. But they must go back to where they came from, to where they really belonged! Every one took leave and left Madhuraapuri.

Ugravarman's father Soma Sundara Pandiyan spoke to his son thus:

"Son! we have three powerful enemies! Indra is the first and foremost. The proud and haughty Mount Meru is the second. The sea is the third. You must conquer them with these three asthras I am giving you now.

Hit Indra's head with this discus, hit the head of Mount Meru with the bouquet and throw this mighty spear in to the sea to defeat it!"

Ugravarman received those three asthras with great reverence. He was waiting for the right time to vanquish his three powerful enemies.
[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

# 13. வேலை மீது வேல் எறிந்தது!

உக்கிர பாண்டியனின் நல்லாட்சி
சுக்கிர தசையாயிற்று மக்களுக்கு!
பரியாகங்கள் தொண்ணூற்று ஆறு,
புரிந்தான் தன் மக்கள் நலன் கருதி!

நூறு பரி யாகங்கள் நிறைவுற்றால்,
பறி போய்விடும் தன் இந்திரப் பதவி!
வெறி கொண்டவனாக மனதில் எண்ணிக்
கறுவினான் அமரர் வேந்தன் இந்திரன்.

மதுராபுரியின் வளம் எல்லாவற்றையும்
பொதுவாக அழித்துவிட விரும்பியவன்;
வருண தேவனுக்கு ஓர் ஆணை இட்டான்,
"பெருகுவாய் நீ பிரளய ஜலம் போலவே!"

ஆழிப் பேரலைகளின் ஊழிக் கூட்டம்
சூழ்ந்து கொண்டன மதுரையின் கீழே!
ஊழிக் காற்றுடன் எழுப்பிய ஓசையை
ஆழ்ந்த உறக்கத்தினர் அறியவில்லை!

மன்னன் கனவில் சித்தர் சிவபிரான்
மன்னுயிர் காக்க மீண்டும் தோன்றினார்!
அபாயம் அறியாமலே உறங்குபவர்க்குச்
சகாயம் செய்ய விழைந்தார் சிவன்!

"உலகமே ஆழ்ந்து உறங்கிடும் போது,
கலகம் விளைவிக்கப் பொங்கியது கடல்;
ஒடுக்க வேண்டும் நீ அதன் ஆற்றலை!
தடுக்க வேண்டும் நீ அதன் பெருக்கை!"

கலைந்தது கனவு, கையில் வேலெடுத்து,
அலைகடலை அடைந்தான் உக்கிரன்,
கனவில் தோன்றிய சித்தர் பெருமானை
நனவிலும் கண்டான் கடற்கரை அருகில்!

"வேலைச் சுழற்றி எறிவாய் உக்கிரா!
வேலையின் நீர் வற்றும் படியாகவே!"
வேலைச் சுழற்றி எறிந்தான் வேந்தன்
வேலையின் நீர் வற்றத் தொடங்கியது.

சுருசுரு என்று ஒரு பெரும் சப்தத்துடன்
சுறுசுறுப்பாகக் கடல்நீர் ஆவியாயிற்று!
பொங்கிய கடல் நீர் வற்றிப் போயிற்று!
பொட்டிப் பாம்பானது வலுவிழந்ததால்!

வேத கோஷத்தைத் தடுக்க முயன்ற
தேவ வேந்தன் சதி பலிக்கவில்லை!
சித்தர் மறைய, வானில் தோன்றினர்,
பித்தனும், உமையும் ரிஷபத்தின் மேலே!

மண்ணிலேயே விழுந்து வணங்கினான்
மண்ணாளும் மன்னர்களின் மன்னன்!
அண்ணலின் அம்பலத்துக்கும் சென்று
அன்னையுடன் மீண்டும் வணங்கினான்!

கடலுக்கும் திருநகர் மதுரையம்பதிக்கும்
இடைப்பட்ட நிலங்களையும், ஊர்களையும்
உரிமை ஆக்கிவிட்டான் தன் வள நாட்டை,
அரிய முறையில் காத்த அவ்விறைவனுக்கே!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 13. THROWING THE SPEAR AT THE SEA.

The rule of king Ugravarman brought Sukradasa to his kingdom. He performed ninety six Aswameda Yaaga. If he completed one hundred Aswameda Yaaga, he would become the new Indra. So Indra got all worked up and wanted to destroy the city Mahuraapuri, in order to put an end to the yaagaa..

He summoned Varuna to swell up like the Pralaya Jalam and destroy the city.Varuna created giant waves and went to destroy Madhuraapuri from the eastern side. Varuna chose to attack at midnight when everyone would be in deep slumber. The element of surprise would make his venture more successful.

A sidhdha appeared in the King Ugravarmans' dream. He was none other than Lord Siva who wished to protect the sleeping city and the innocent citizens from the wrath of Indra and Varuna.

He warned the king about the attack by the sea waves and instructed him to throw his spear at the sea with all his might.

The king woke up immediately and rushed towards the sea, holding the spear given by his father. He met the same sidhdha near the sea shore. The sidhdha told him again, "Throw your spear at the sea with all your might to dry up the swollen waves!"

The king threw his spear as he was told. The water started evaporating swiftly-making a loud hissing noise as if it had come into contact with red hot iron. The swollen sea slowed down and became calm.

Indra's plot to destroy Madhuraapuri in order to stop the Aswameda Yaagas failed miserably!

The sidhdha disappeared suddenly and at the same time Lord Maheswara and his consort Uma Maheswari appeared on the sky-seated on Nandi, in their fullest glory!
The king prostrated to them then and there. Again he went to the temple and prostrated in front of Siva and Parvathi.

The king was grateful for the timely warning given by the Lord-but for which the Madhuraapuri would have submerged under sea water.To show his gratitude, he donated all the land and villages lying between Madhuraapuri and the East Coast, to the temple property.[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி. மதுரைக்காண்டம்.

# 14. இந்திரன் மீது வளை எறிந்தது!

14 (a). விண்ணுலகு ஏகியது!

திரிந்தன கோள்கள் தம் நிலையில் இருந்து!
மாரியும் பொய்த்துவிட்டது மொத்தமாகவே!
கருகின பயிரும், பச்சை நிற வயல்களும்,
மறுகினர் மூன்று நற்றமிழ் வேந்தர்களும்!

வறுமையில் வாடுகின்ற தங்களுடைய
திருநாட்டு மக்களைக் கண்டு மனம் வாடி,
அரிய பொதிகை மலையில் விளங்கும்
குறுமுனி அகத்தியரிடம் சரணடைந்தனர்.

"பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் பாரினில் பஞ்சமே!
தண்ணீர் இன்றித் தவித்திடும் இந்த உலகே!
இந்திரன் தன் மனம் கனிந்தால் மட்டுமே
தந்திடுவான் மழை நீர் பஞ்சம் போக்க!"

"விண்ணுலகில் வாழும் மன்னன் இந்திரனை
மண்ணுலகத்தினர் சென்று காண்பது எப்படி?
காணாமலேயே முறை இடுவது எப்படி?
காணாமலேயே மழை பெறுவது எப்படி?"

"வானுலகம் செல்வதற்கு வான் வழிஉண்டு!
காண முடியாது அனைவராலும் அதனை!
வெள்ளியம்பலவாணனை மகிழ்வித்தால்,
தெள்ளிய வான் வழி தானே திறந்திடும்!

சிறந்தவர் தேவருள், நம் சிவபெருமானே!
சிறந்தவள் சக்தியுள் உமா மஹேஸ்வரி!
சிறந்தது விரதங்களுள் சோமவார விரதம்!
சிறந்த இடம் விரதம் புரிவதற்கு மதுராபுரி!

அமாவாசை சோமவார விரதம் ஒன்றே
உமாமகேஸ்வரனை நன்கு மகிழ்விக்கும்!
விரத முறைகளைக் கூறுகின்றேன் நான்,
விரதம் தொடங்குவீர் நீவீர் மதுராபுரியில்!"

பொற்றாமரைக் குளத்தில் நீராடிவிட்டு,
நற்றாள் தொழுது இறைவனடி பணிந்து,
கடின விரதத்தைத் தொடங்கிய மன்னர்
முடித்தும் விட்டனர் இனிய முறையில்!

விரதம் அளித்தது கை மேல் பலனை!
திறந்தது வானுலகு ஏகுவதற்கு ஒரு
சிறந்த வான் வழி மூவேந்தர்களுக்கும்!
பிறவிப் பயனை பெற்றனர் அம்மூவரும்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]14 (A). THE JOURNEY TO SWARGAM.

The planets turned hostile to human beings. Rains failed! The crops and fields withered and dried off without water. All the three kings of Tamilnadu were saddened by the plight of their poor citizens.

They wanted to do something to save their people from famine and starvation deaths. They sought the help of the great sage Agasthya.

The rushi's forecast was disheartening indeed! "There will no rains for the next twelve years! There will be a terrible famine. Water will become very scarce. Only Indra can save the situation!"

"But how are we to meet Indra who is in Heaven and explain our plight to him, in order to win his mercy?" the kings asked the great sage.

"There is a special path which will lead straight to the heaven! But normal persons can not see it. If you please Lord Siva, He will surely show you the path to Heaven!"

The sage continued, "Siva is the supreme among all the gods. Uma Maheswari the supreme among all the shaktis. Soma Vaara Vrathm is the best among all the Vrathams. Madhuraapuri is the best place to do any Vratham.

Amaavasya Soma vaaram is the most auspicious day to start the Vratham. I will teach you the rules of the Vratham. You may perform it in Mahuraapuri and get everything you wish for!"

The three kings learned the proper way of doing the Vratham.They went to Madhuraapuri and took a holy dip in the Pond of golden lotuses. They started the Vratham on a Amaavasya Soma Vaaram and completed it successfully .

Now they could clearly see the path which would lead them straight to the Heaven and to its king Indra![/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

# 14 (b). ஆரம் தாங்கிய மாறன்!

சுவர்க்கம் சென்றடைந்தனர் மூவேந்தர்கள்;
சுவர்க்கத்திலும் நிலவின பேத பாவனைகள்!
உயர்ந்த ஆசனத்தில் அமர்ந்திருந்த இந்திரன்,
உயரம் குறைந்தவற்றை அளித்தான் மூவருக்கும்!

சேர, சோழ மன்னர்கள் நல்ல காரியவாதிகள்!
பாரபட்சத்தைச் சற்றும் பொருட்படுத்தவில்லை!
தாழ்ந்து நின்ற அச்சிங்காதனங்களில் மிகவும்
தாழ்மையோடு அவர்கள் அமர்ந்து கொண்டனர்!

உக்கிரவர்மன் முருகனின் அம்சம் ஆயிற்றே!
சீக்கிரமாகச் சென்று இந்திரனின் அருகிலேயே,
அமர்ந்து கொண்டான் நம் பாண்டிய மன்னன்
அமரர்கோன் அமர்ந்திருந்த அரியணையிலே!

வந்த காரியத்தை இந்திரன் வினவிடவே,
வந்தனையுடன் பகர்ந்தனர் சேர சோழர்கள்!
சொந்த நாட்டுக் குடி மக்கள் நீரில்லாமல்,
நொந்து கிடக்கும் துயரச் செய்தியினை!

"இந்தா! பிடியுங்கள்! " என்று இருவருக்கும்
தந்தான் ஆடை அணிகலன்களை இந்திரன்;
மழையையும், நீரையும் அவர்களுக்கு அருளி
தழைக்கச் செய்தான் மண் வளம் மீண்டும்!

இத்தனை நடந்த போதும் உக்கிரன்- எள்
அத்தனை உதவியும் அங்கு கோரவில்லை!
வணங்கவும் இல்லை! இறங்கவும் இல்லை!
பிணங்கியவன் போல அமைதி காத்தான்!

வந்தது ஒரு மிகப் பெரிய முத்து மாலை!
தந்தான் அதை இந்திரன் உக்கிரனுக்கு!
பலர் முயன்று கொணர்ந்த அம்மாலையை
மலர் போல அணிந்து கொண்டான் உக்கிரன்!

பாரமான ஹாரத்தைச் சூரனாகத் தாங்கியவனை
ஹாரம் தாங்கிய மாறன் எனப் புகழ்ந்த போதும்,
அலட்சியம் செய்து விட்டு நாடு திரும்பினான்,
லட்சியத்தையே மறந்தது போல் உக்கிரவர்மன்!

வளமை மீண்டும் கொழித்து விளங்கின
வளைந்த இரு மன்னர்களின் நாடுகளும்!
வறுமையிலேயே வாடியது வணங்காத
மாறனின் நாடு மட்டும் முன் போலவே!

சந்தன வனத்துக்கு வேட்டை ஆடிடச்
சென்ற மன்னன் கண்டான் வியப்புடன்,
பொதிய மலையில் தாழ்வாக மேய்கின்ற
அதிக மழை தரும் நான்கு நல்ல மேகங்களை!

சிறைப் படுத்திக் காவலில் அடைத்துவிட்டான்
குறைவின்றி மழை பொழியும் அம்மேகங்களை!
இந்திரன் தன் இரு கைகளையும் இழந்தவன் போல்
நொந்து போனான செய்வது ஏதென்று அறியாமலே !

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 14.(b). THE MEETING WITH INDRA.

The three Tamil kings reached swargam. Indra had different respects for different races. He sat on a high throne at a higher level and offered the three kings three thrones at a lower level.

The Chera and Chola kings were ready to stoop low in order to get what they wanted from Indra. So they did not mind the thrones at a lower level. They occupied the seats quietly.

But Ugravarman was the amsam of Lord Skanda and would not be humiliated by Indra. He moved in and sat on Indra's throne-along with him, sharing it with him!

The Chera and Chola Kings described the plight of their countrymen and begged for Indra's mercy and assistance in this matter.

Indra was very pleased by the humility of the two kings.
He presented them with rich gifts and sent them away with a promise of timely rains.

Ugravarman just sat there watching the recent developments. Indra mistook his calmness as pride and arrogance. He wanted to test the physical strength of the king. He ordered a special Pearl haaram to be brought to them.

Several persons carried the heavy haaram with a great difficulty. Ugravarman wore the necklace as if it were a garland of flowers. Indra praised him as the "Maran who wore the heavy haaram!" Ugravarman said nothing and went back to earth.

The countries of Chera and Chola were flourishing while that of Ugravarman was perishing!

One day Ugravarman went for hunting near Chandana Vanam and saw the famous four rain clouds roaming low on the hilly sides of mount Pothigai.

He promptly arrested them and imprisoned them. Indra was at his wit's ends since his rain clouds had been imprisoned by Ugravarman. He raked his brain to find a solution to this grave problem.
[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

14 (c). இந்திரன் மேல் வளை எறிந்தது!

கடும் சினம் கொண்ட இந்திரன்
கொடும் பகைவனாக மாறினான்!
"விடுவிக்கவேண்டும் மேகங்களை!"
எடுத்தான் படை பாண்டியர்களின் மீது.

கடும் போர் ஒன்று நிகழ்ந்தது அங்கே!
அடுத்து வந்த அமரர்க்கும் வீரர்க்கும்;
எடுத்த வேல் முருகனது என்றால்
அடுத்து வந்த படை என்ன ஆகும்?

ஓட்டம் பிடித்து இந்திரன் படை,
வாட்டம் அடைந்ததால் சமரில்!
தனி ஒருவனாக மாட்டிக்கொண்டான்
இனிச் செய்வதறியாத இந்திரன்!

ஒருவருக்கு ஒருவர் என்ற படைநெறி
முறைப்படி தொடங்கியது உடனே
இருவர் மட்டுமே புரியக் கூடிய
சிறந்த, கடின, துவந்த யுத்தம்!

வச்சிராயுதம் தன்னிடம் இருக்க
அச்சம் கொள்வது வீண் என்றெண்ணி,
வச்சிராயுதத்தை எறிந்தான் இந்திரன்!
வச்சிராயுதத்தை எதிர்த்தது எது தெரியுமா?

உக்கிரன் சுழற்றி எறிந்தது அப்போது
மிக்காரில்லாத தந்தை தந்த வளையே!
வளை போன்றே கட்சி தந்தாலும் அது
விளைந்தது சக்ராயுதத்தின் அம்சமாக!

வளை தட்டி விட்டது வச்சிராயுதத்தை!
வளையின் நோக்கம் இந்திரன் தலையே !
தகர்க்க வேண்டியது இந்திரன் தலையை,
தகர்ததோ அவன் மணிமுடியை மட்டுமே!

முனிவரின் சாபம் பலித்துவிட்டது.
தனி ஆயுதமான பாண்டியன் திகிரி
தலைமுடியைத் தகர்த்து அழித்தது,
தலையைச் சிதறடிக்காமல் காத்தது.

தலைக்கு வந்த ஒரு தனி பெரும் ஆபத்து
தலை மகுடத்தை மட்டும் அழித்து ஏன்?
கடலெனப் பொங்கிய சிவனது கருணைக்
கடாக்ஷமே காத்தது இந்திரன் தலையை.

சிறைப்பட்ட மேகங்களை விடுவிக்குமாறு
சிறையிலிட்ட உக்கிரனை இந்திரன் வேண்ட,
"மாதம் மும்மாரிக்கு வாக்குத் தந்தால் தான்
மேகம் விடுதலை ஆகும்!" என்றான் உக்கிரன்.

இந்திரன் வாக்கை நம்பவில்லை உக்கிரன்.
தந்திரங்கள் பலப்பல புரிபவன் இந்திரன்!
தூதுவரும், ஓலைகளும் வீணாகப் போகவே,
ஏது செய்வதென ஆராய்ந்தான் இந்திரன்.

ஏக வீரன் என்னும் இந்திரனின் நண்பன்
ஏக மனத்துடன் தானே முன்வந்தான்!
"பிணையாக என்னை அடைத்து விட்டு
இணையில்லா மேகங்களை விட்டுவிடும்!"

விடுதலை ஆன மேகங்கள் உடனேயே
கிடுகிடு என உயரே எழும்பிச் சென்றன!
"கொடு! கொடு!" என்று வேண்டியவருக்கு
கொடுத்தது மாதம் தவறாது மும்மாரி!

ஆறுகள், குளங்கள், ஏரிகள், வாவிகள்,
நீரால் முற்றும் நிரம்பி வழியலாயின.
வறுமையும், வற்கடமும் மறைந்து போயின,
வளமையும், செழுமையும் கொழிக்கலாயின!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 14 (c).THROWING DISCUS AT INDRA

Indra became mad with anger! He became a bitter enemy of the Paandiya King. His only aim was to free the clouds- his servants for the prison of Ugravarman.

He lead an army on the Paandiya Kingdom. A fierce battle ensued. Ugran was the amsam of Lord Skanda. The Devas were defeated and took to their heels.

Indra was left all alone amidst the enemies. So now they fought one-to-one. A bout of wresting started between Indra and Ugravarman.

Indra thought it was pointless to wrestle when he could finish off Ugran with his vajraayutham. He threw the Vajrayutham at Ugran and Ugran threw the discus given by his father.

The discus knocked off the Vajrayutham and went straight for Indra's head.

According to the Durvaasaa's saapam it should have shattered Indra's head to a thousand pieces but it merely shattered his crown. Indra was saved by the infinite compassion Lord Siva showered on him..

Indra did not give up!.He sent messages demanding the release of the clouds. Ugran knew that Indra was capable of playing many dirty tricks.

He did not trust Indra. Ekaveeran was Indra's friend. He offered to become a hostage in the place of the clouds.

The clouds were finally released. They rose high up in the sky and started raining on Paandiya kingdom. All the rivers, ponds, lakes and tanks were overflowing with rainwater.

The famine and drought disappeared. Paandiya Kingdom became fertile and prosperous once again.
[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

# 15. மேருமலையைச் செண்டால் அடித்தது

15 (a). மேருவுக்குப் புறப்பாடு

குறுமுனி அருளிய சிவவிரதத்தைத்
தருமம் எனக் கருதிப் பின்பற்றியவன்;
திருக்குமரனுக்குத் தந்தையானான்,
அருமை மகன் பெயர் வீரபாண்டியன்!

கல்வி, கேள்வி, வேதம் ,புராணம்,
கரி பரியேற்றம், தேரோட்டம்,
கற்றான் கற்கவேண்டியன எல்லாம்
கொற்றவன் மைந்தன் வீரபாண்டியன்.

மீண்டும் பொய்த்தன மழை மேகங்கள்!
யாண்டும் வற்கடம், பசிப்பிணி, வறுமை;
"தீருமா இத்துயர்?" என வினவினால் பதில்,
"ஓராண்டு காலம் நீடிக்கும் இப்பஞ்சம்!"

இத்தனைத் துயரைக்கண்டு மனம்
தத்தளிக்க மன்னன் வேண்டினான்;
மீனாக்ஷி சுந்தரேஸ்வரரிடம், "இது
தானாக நீங்க என்ன செய்வேன் நான்?".

கனவினில் தோன்றினார் கருணைக்கடல்;
"மனம் உடைந்து போய்விடாதே மாறா!
பொன்னும், பொருளும் உள்ள இடத்தை
இன்னும் உனக்கு நான் உரைக்கவில்லை!

தருக்குடன் நின்று, செருக்குடன் விளங்கும்,
மேரு மலையின் அருகில் ஒரு குகையில்,
இருக்கின்றது அளவில்லாச் செல்வம்!
இருப்பது உன் குடி மக்களுக்காகவே!

படையுடன் நீ புறப்படுவாய் உடனே!
வடதிசை நோக்கி நடத்துவாய் அதனை!
செருக்குடன் இருக்கும் மா மேருவின்
தருக்கு நீங்க அதைச் செண்டால் அடி!

ஒளித்து வைத்துள்ள பொற்குவியலை
களிப்பு எய்தும்படி அள்ளிக் கொள்வாய்!
மிகுந்த பொன்னை அங்கேயே வைத்துத்
தகுந்த முறையில் அதனைப் பாதுகாப்பாய்!"

கனவு கலைந்தது உக்கிரவர்மனின்;
கவலை ஒழிந்தது பாண்டிய மன்னனின்!
கடலென ஒரு பெரும் படையும் புறப்பட்டு
வடதிசை நோக்கிச் செல்லலாயிற்று.

பறந்த புழுதியும் கண்களை மறைத்து;
சிறந்த மீன்கொடி கண்களைப் பறித்தது!
பொன்னும், பொருளும் பெரும் ஆவலால்
முன்னம் நகர்ந்தது மன்னன் படைகள்.

வாழ்க வளமுடன். விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif] #15 (a) THE MARCH TO THE MOUNT MERU.[/FONT]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]Ugravarman followed the Soma Vaara Vratham taught by Agasthya maharishi sincerely. He was blessed with a worthy son whom he named as Veera Paandiyan.

His son was as brave as he was intelligent. He learned Vedas, Puranas and Saasthras. He mastered the weapons of warfare as well as the war techniques.

There was a drought one more time. People were starving due to famine.The king consulted the astrologers. Their predictions were bad indeed! One year of food scarcity was foreseen!

The King Ugravarman was feeling miserable and helpless. He prayed to Lord Siva to show him a way out. God appeared in his dream that night and said,

"Do not lose hope and courage! I have a good news to share with you.There is a cave near the proud Mount Meru which is filled with gold and other valuables.

March to Mount Meru with your army. Conquer the proud Meru by hitting it with the bouquet given by your father.
It will then reveal the secrets about the buried treasure.

You may take as much as you want. Seal the cave again for keeping the treasure safe for your future use."

The king was thrilled by the revelation in his dream. He was filled with fresh hopes of success.

He left with a huge army and marched northwards. The dust raised by their march made visibility impossible. The Fish in the flag of Paandiya king was fluttering high in the air. The whole army was excited about finding a solution to the famine and drought.[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

# 15(b). மேருவைச் செண்டால் அடித்தது.

எத்தனை நாடுகள்! எத்தனை ஆறுகள்!
எத்தனை காடுகள்! எத்தனை மலைகள்!
அத்தனையும் கடந்து நடந்து சென்றனர்,
ஒத்த கருத்தினை உடைய படைவீரர்கள்.

இடைப்பட்ட பலவித இன்னல்களையும்,
இடையூறுகளைக் கடந்து சென்ற சேனை;
அடைந்தது காசி என்னும் புண்ணிய நகரை,
கடைதேற்றும் அழகிய கங்கைக் கரையில்.

கங்கையில் புனித நீராடிய பின்னர்
மங்கையொரு பாகனின் தரிசனம்!
தங்கு தடையின்றி நடந்த சேனைகள்
தங்கநிற மேருவை அடைந்து விட்டன!

"மஹாமேருவே! மலையரசே! பொன் மலையே!
மஹாதேவன் கைவில்லே!" என்று பலவாறு
புகழ்ந்து பேசிய போதும் அந்த மேரு மலை
திகழ்ந்தது வெறும் ஒரு கல் மலையாகவே!

சீறி வந்தது சினம் என்னும் ஒரு தீச்சுடர்
மாறன் மனதில் இருந்து வெளிப்பட்டு!
"ஆடுகிற மாட்டை ஆடிக் கறக்கணும்!
பாடுகிற மாட்டைப் பாடிக் கறக்கணும்!"

சொல்லுக்கு மயங்கி வெளிப்படாமல்
மல்லுக்கு நிற்கும் அம்மலையரசனின்,
மண்டையில் ஓங்கி அடித்தான் தன்கைச்
செண்டால் உக்கிரவர்ம பாண்டியன்.

"அடி உதவுவது போல் ஒருவருடைய
அண்ணன், தம்பி கூட உதவமாட்டார்!"
தருக்கு அழிந்தது மேருமலையின்,
செருக்கு ஒடுங்கி அது வெளிப்பட்டது.

நான்கு முகங்கள்; நாலிரண்டு கைகள்,
வெண்குடை தாங்கிய அழகிய உருவம்!
"என்ன வேண்டும் உங்களுக்கு" என வினவ,
பொன்னை வேண்டினான் உக்கிர மன்னன்.

"மன்னன் விழையும் ஆணிச் செம்பொன்,
மண்ணில் மறைத்து வைக்கப்பட்டுள்ளது!
மாமரத்தின் நிழலின் கீழே வெகு ஆழத்தில்
மாநிதி ஒன்று புதைந்து கிடக்கின்றது அரசே!

வேண்டும் மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு
மீண்டும் பாறையால் மூடி விடுங்கள்.
வேண்டும் போது நீங்களே இங்கு வந்து
மீண்டும் அதனை எடுத்துக்கொள்ளலாம்!"

பாண்டிய மன்னன் இறைவன் திருவருளால்
வேண்டிய பொன்னும் பொருளும் பெற்றான்;
மீண்டும் பாறையால் மூடிவிட்டு , அதன் மேல்
பாண்டிய இலச்சினையைப் நன்கு பதித்தான்.

மீண்டும் வந்தனர் தங்கள் மதுரையம்பதிக்கு!
வேண்டும் அளவுக்குக் கையில் பொன், பொருள்!
வேண்டும் பொருட்களை வாங்கிய மன்னன்
யாண்டும் வறுமைப் பிணியைத் தீர்த்தான்.

கோள்கள் தம் நிலைக்குத் திரும்பின
ஆள்பவருக்கு அனுகூலமான காலம்;
வளமை கொழிக்கும்படிப் பெய்தது மழை.
வறுமை எங்கோ பறந்தோடி விட்டது!

வளர்ந்து நின்றான் வீர வாலிபனாகத்
தளர்ந்த மன்னன் மகன் வீரபாண்டியன்;
அருமை மகனுக்குப் பட்டம் சூட்டி, சிவன்
திருவடிகளில் கலந்தான் உக்கிரவர்மன்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]# 15.(b) THE CONQUEST OF MOUNT MERU.. [/FONT]

[FONT=comic sans ms,sans-serif]The army marched through many countries, crossed many rivers, passed through many forests and scaled many mountains in its path.The army finally reached the holy city Kasi, on the banks of river Ganges.

Everyone took a holy dip in the Ganges.They had a dharshan of Visalakshi Devi and Lord Viswanaathan.
The army then kept on marching till it reached the Mount Meru.

The King Ugravarman praised the mount Meru in many sweet words but it would not budge! It remained silent just like a real mountain of rocks!

The King remembered the words spoken by his father as well as by Lord Siva in his dream. He hit the Mount Meru with the bouquet given by his father long ago!

The Mount Meru lost its pride and arrogance and appeared before the king in a human form. It had four heads and eight arms and looked magnificent.

It demanded the king as to what was his wish.The king wanted to know about the buried treasure. The Mont Meru told him,

"The treasure is buried under the shade of the mango tree over there. You may open the cave and take out as much treasure as you want. But do seal the cave again before you go back."

The king was pleased to find the huge treasure. He took out as much as he thought he would need to meet the crisis in his country. He sealed the cave with his own emblem and returned to Madhuraapuri.

He bought enough food stuff to feed his citizens till better days returned.The rains came back in due time. The crops grew well and the prosperity returned to the kingdom once again.

Veera Paandiyan was ready to take over as the new king. Ugravarman crowned him as his successor. When his time came, he merged with the lotus feet of Lord Siva for eternity.[/FONT]

 

[Visalakshi Ramani]

# 16. வேதங்களுக்குப் பொருள் உரைத்தது.

# 16 (a). யுவ சிவ குரு வடிவம் எடுத்தது.

வேதங்களைப் பாராயணம் செய்து வந்தனர் முனிவர்கள்;
வேதங்களின் நுண்பொருளைச் சற்றும் அறியாமலேயே!
வசித்து வந்தனர் நைமிசாரண்யம் என்னும் வனத்தில்,
வசப்படவில்லையே வேதங்கள் என்னும் மருட்சியுடன்.

அரும் தவ சீலர் வந்தார் ஒருவர், அரபத்தர் என்பவர்;
அறவே ஒழித்து வென்றவர் தன் ஆணவ மலத்தை!
முனிவர்களின் மனவாட்டத்தின் காரணத்தைக்
கனிவுடன் வினவினார், அதை அறிய விரும்பியவர்!

"வேதங்களின் நுண் பொருளை அறியாமலேயே
பேதையர்களாக வேதம் ஓதி வருகின்றோம் !
பொருள் உணர்த்த வல்ல குருநாதர் ஒருவரை
அருளுடன் எமக்கு அடையாளம் காட்டுவீர்!"

"வேதங்களை உலகிற்கு அருளியவன் நம் சிவன்;
வேதப் பொருளை உமக்கு உரைக்க வல்லவன் அவன்;
வேதப் பொருளைக் கற்க வேண்டியது மதுராபுரியில்,
வேத நாயகன் உள்ளான் யுவ சிவ குரு வடிவில் அங்கு.

தத்துவ அறிவுக்கு உகந்த நகரம் மதுராபுரியே;
உத்தமமான த்வாதசாந்த க்ஷேத்ரம் அதுவே;
விராட்புருஷனுடைய பிரமரந்திரத்துக்கு மேலே
விரட்கடைகள் பன்னிரண்டின் உயரத்திலே!

அந்த சோமசுந்தரரின் அற்புதத் திருக்கோயிலில்,
இந்திரன் அளித்த விமானத்தின் தெற்குப் பகுதியில்,
சுந்தர யுவனாக வடிவு எடுத்து அமர்ந்துள்ள சிவன்
மந்திரப் பொருளை உமக்கு உரைக்க வல்லவன் !"

மருட்சி நீங்கி தெருட்சி அடைய விழைந்த அந்த
மறை முனிவர்கள் சென்றடைந்தனர் மதுராபுரி;
பொற்றாமரைக் குளத்தில் புனித நீராடிவிட்டுச்
சொற்பதம் கடந்த அந்த அற்புத நாயகனுடைய,

பொற்பதம் பணிந்து, பின் கற்பதைத் துவங்கினர்,
அற்புதமான தட்சிணாமூர்த்தின் சிலையருகே!
யுவனாகத் தோற்றம், மௌனமே பேசும் மொழி;
யுகங்களைக் கடந்து நிற்கும் உண்மைகள் துலங்கும்!

மேதா மந்திரத்தை விடாது ஓதலாயினர் ;
மேதா விலாசத்தையே விரும்பிய முனிவர்கள்.
கார்த்திகை பௌர்ணமியில் தொடங்கியவர்கள்
கார்த்திகை பௌர்ணமி வரை ஓராண்டு காலம்

ஜெபம், ஹோமம், பிராமண போஜனம் என
ஜெயம் தரும் அனைத்தையுமே செய்தனர்.
மெல்ல மெல்லப் பக்குவம் அடைந்து விட்டன
நல்ல தவத்தால் முனிவர்களின் மனங்கள்.

பொருள் சொல்ல வேண்டிய நேரம் வந்ததை
அருள் கூர்ந்து அறிந்து கொண்டான் இறைவன்.
குரு வடிவம் எடுத்து எதிர் வந்தான் சிவன்,
சிறு யுவன், பதினாறு வயது நிரம்பியவனாக.

திரு நெற்றியில் வெண்ணீறு, திரு மார்பில் பூணூல்,
திரு முக மண்டலத்தில் ஒரு மாறாத புன்சிரிப்பு,
திரு மார்பில் துலங்கின ருத்திராக்க மாலைகள்,
திருக்கைகளில் பவித்ரமும், ஓலைச் சுவடிகளும்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

# 16 (A). SIVA YUVA GURU.

The rushis living in Naimichaaranyam were sad at heart. Though they all chanted the Vedas regularly, none of them knew the secret and sacred meanings of the Vedas!

A great tapasvi Arabaththar visited them once. He was truly a mahaan who had got rid of his ego and pride completely. He wanted to know what made the rushis sad at heart.

"We do not know the meaning of the sacred Vedas. We are in search of a suitable guru. Can you please help us to find a guru?"

Arabaththar told them, "Lord Siva gave the world the four Vedas. He is the only person qualified to impart its meanings.The most suitable city for this quest is Madhuraapuri. Siva appears there as Lord Dakshinaamoorthy-the yuva guru.

Madhuraapuri is the dwaadasaantha kshethram of the cosmic Virat Purushan. In a man it lies 12 inches above his Bramarandram-the soft spot on the top of the skull.

In the Soma Sundareswara temple, to the southern side of the Indra vimaanam, Lord Siva sits under a stone tree as Siva yuva guru- the Dakshinaamoorthy. He is the right guru who can clear all your doubts".

All the rushis thanked Arabaththar and left for Madhuraapuri. They took a holy dip in the Pond of golden lotuses. They prostrated in front of the deity and sat near the statue of Dakshinaamoorthy.

The uththama guru was so young and his disciples so old! His language was pure silence and yet His very presence cleared all the doubts in the mind of his disciples!

The rushis started chanting the Medhaa manthram, in the prescribed manner, in the most auspicious time of the day.They started their vratham and quest for knowledge on a Kaarthigai full moon day and continued till the next Kaarthigai full moon day, for a year!.

They performed japam, homam, brahmana bhojanam and everything that would help their cause.

The minds of the rushis were mellowing with this tapas into the proper receptive mood. God knew that the appropriate time had come for disclosing the sacred meanings of the Vedas to the rushis.

He appeared as the Siva yuva guru! He looked not a day older than 16 years of age!

His lovely forehead was adorned by the holy ashes.
His lovely shoulder was adorned by the holy poonool.
His lovely face was adorned by a pleasant smile.
His lovely chest as adorned with rudraaksha maalas.
In his lovely hands he held pavithram and the palm leaf manuscripts .