A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X Bluesky LinkedIn WhatsApp Email Share Link

2#9a. The snake bite.



Sage Brugu’s son was sage Chyavan. He married Sukanya the daughter of king Charyaati. Ruru was the grandson of Chyvana. He fell in love with Menaka’s daughter.


Their wedding was duly arranged by the elders of both the sides. But before the marriage can take place a tragic incident took place.


The bride stamped on a sleeping serpent and it bit her to her death. The bridegroom Ruru was shattered to see his lovely bride dead before they could wed.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]உத்தம குரு[/h]

இறையருள் பெற நாம் எண்ணும்போதே,
இறையருளால் உத்தம குருவும் வருவார்!
நாம் நாடித் தேடிச் சென்றிடும் முன்பே,
நம்மைத் தேடி வந்து விடுவார் அவரே!

உத்தம குரு வெறும் மனிதர் அல்ல,
இறையே அந்த குரு வடிவு எடுக்கும்!
உத்தம குருவும் இறையும் ஒன்றென
விரைவில் நாம் விளங்கிக் கொள்வோம்.

மந்திரங்கள் காதுகளில் உபதேசிப்பார்;
மனதில் வைராக்கியத்தை வளர்ப்பார்;
அறிவில் விவேகம்தனை விதைப்பார்;
ஆன்மாவில் நாட்டம் கொள்ளச் செய்வார்.

ஜீவாத்மாவையும், அது அலைந்து தேடிடும்
பரமாத்மாவையும், குரு சேர்த்து வைப்பார்;
பார்வை அற்றவனுக்கு வழி காட்டுவது போல,
நேர்மை மாறாத நல்வழியில் நம்மை நடத்துவார்.

கங்கையைப் போலப் புனிதமானவர் குரு;
விந்தைகள் பலப்பல புரிய வல்லவர் குரு;
நிந்தனையால் அவர் உள்ளம் மாறுபடார்;
சிந்தனைச் சிற்பி என்பவரே நல்ல குரு.

மூன்று வகை வைத்தியர்கள் உண்டு;
மூன்று வகையினர் குருவும் ஆவர்.
அதமம், மத்யமம், உத்தமம் என நாம்,
அறியும் வகைகள் உண்டு இரண்டிலும்.

முதல் வகை வைத்தியர், நாடியைச் சோதித்து,
மருந்தை அளித்து விட்டுச் சென்று விடுவார்.
முதல் வகை குரு நல்ல முறையில் போதித்து,
“மகனே! இனி உன் சமர்த்து!” என்றிடுவார்.

இரண்டாம் வகை வைத்தியர் மருந்தை,
வற்புறுத்தி, வலியுறுத்தி உண்ண வைப்பார்.
இரண்டாம் வகை குரு, இனிய சொற்களால்,
வற்புறுத்தி, நம்மை நல்வழிப்படுத்துவார்.

அடுத்த வகை வைத்தியர் நம்மை, “பாடு
படுத்தி”யேனும் மருந்தைச் செலுத்துவார்.
பலப்பிரயோகம் செய்தேனும் நம்மை,
நலம்பட வாழ்விப்பவரே ஒரு உத்தம குரு.

குருவருளும், இறைஅருளும் ஒன்றாய்க்
கூடி வரும்போது, நம் உலக வாழ்வில்
குறை இன்றிக் கோரினவை கைக்கூடும்.
குருவை வரவேற்கத் தயாராகுங்கள்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

THE BEST GURU


When we are ready to receive the divine grace of the God, out sat guru appears in front of us! Even before we set out searching for him, he himself comes looking for us!

Guru is not just any ordinary human being. Guru is the personification of God Himself. We will realize very soon that Guru and God are one and the same.

Guru initiates us with a mantra. He teaches us Viveka – the discerning power- and makes us develop our Vairaagya. He helps us evolve spiritually and try for Atma dharshan.

Guru forms a bridge between the restless jivatman and its final abode the Paramatman. Just like a kind man leading a blind man our Guru leads us in the right path towards God.

Guru is as venerable a Ganga. He does not get hurt by thoughtless comments. He shapes our thinking process.

There are three kinds of doctors – the Good, the Better and the Best – going from the bottom to the top! There are three types of gurus in the same order.

The first type of doctor diagnoses our ailment, prescribes the medicine and goes away. The first type of Guru preaches us well but leaves us to develop and progress on our own.

The second type of doctor diagnoses, prescribes and makes us take the medicines in his presence. The second type of Guru teaches us, clears all out doubts and makes sure we progress satisfactorily.

The third and the best doctor puts the bitter medicine down our throat, using physical force if necessary. The Uthama guru does the same thing. He makes sure that we progress satisfactorily even if he has to apply pressurizing techniques.

When the grace of God and Guru descend on us, is there anything that we cannot achieve in this world? Get ready for your Guru. He will come to you only when you are really ready to receive him!

 

[Visalakshi Ramani]

# 3549 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

# 62 (a). சமணமும், சைவமும்

அரிமர்த்தனின் மகன் சகநாதன்,
அவனுக்குப் பின்பு வீரபாகு தொடங்கி
ஒன்பது மன்னர்கள் ஆண்டு வந்தனர்.
கூன் பாண்டியன் அடுத்த மன்னன்.

முத்தமிழ் நாடுகளை ஒரு குடைக்கீழ்
சக்கரவர்த்தியாக ஆண்டு வந்தான்;
பொன், மணி, பெண்மணிகளைத் தந்து,
தன் நாட்டை மீட்டான் சேர மன்னன்.

நாட்டை மீட்க விரும்பிய சோழனும்,
நீட்டினான் நேசக் கரமும், பரிசுகளும்;
மங்கையர்த்திலகம் தன் செல்வ மகள்,
மங்கையர்க்கரசியை மனைவி ஆக்கினான்.

ஸ்ரீதனம் என்ற பெயரில் செல்வக்குவியல்;
ஸ்த்ரீகள், பல சேடிகள், இளம் தோழிகள்,
ஆடை அணிகலன்கள், ஆபரணங்கள்;
சோடை போகவில்லை இந்த சம்பந்தம்.

குலச் சிறையார் என்னும் நூல் வல்லுநர்,
குணவானும் வந்தார் நன்னெறி பகன்றிட.
மந்திரிப் பதவியில் அமர்ந்தார், பின்னர்
மந்திரிகளில் முதல்வர் ஆகிவிட்டார்.

சமணனாக மாறிவிட்டான் பாண்டியன்,
சமண இருளுள் மூழ்கியது அந்நாடு;
சைவ மதத்தையும், ஒழுக்கத்தையும்,
சைவ நெறிகளையும் புறக்கணித்தான்.

சமணர் பழக்க வழக்கங்கள் விரைந்து
அமணக் களையாக பரவியது நாட்டில்.
மன்னன் எவ்வழி, மக்கள் அவ்வழி,
என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை.

குலச் சிறையாரும், குல அரசியும் அந்த
நிலைமை குறித்து கவலை கொண்டனர்.
கட்டுக்கடங்காமல் நிலைமை மாறினால்,
கட்டுப் படுத்த வல்லவன் இறைவனே!

ஆண்டவனிடம் சென்று இறைஞ்சினர்,
“தாண்டவம் ஆடும் தயாபரனே! நீர்
மீண்டும் சைவம் தழைத்திடச் செய்யும்;
யாண்டும் வேதம் ஒலித்திடச் செய்யும்.

மன்னனுக்கு நல்லறிவு வரவேண்டும்,
நன்னெறி நாட்டுக்குத் திரும்பவேண்டும்;
உள்ளம் உருகி வேண்டி நிற்கையில்,
கள்ளம் இல்லா மறையவனைக் கண்டனர்.

தில்லைப் பதியில் தீர்த்த யாத்திரை – பின்
தொல்லைகள் நீக்கும் ஆலவாய் அழகனைத்
தரிசிக்க வந்த அந்தணன் அவனிடம்,
கரிசனையோடு வினவினார் அமைச்சர்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 62 (A). Jainism and Saivism

Jaganaathan was the son of Paandiyan Arimardhanan. He was succeeded by Veerabaahu and eight other kings. Koon Paandiyan was the ninth king. He had a hunch back and the nick name Koon Paandian stuck to him.

He conquered the Chera and Chozha kingdoms. He ruled the three Tamil kingdoms as a chakravarthi. The Chera King presented him with Gold, gems and beautiful women to get back his kingdom.

The Chozha king married his daughter Mangaiyarkkarasi and gave a lot of wealth, gifts, servants and a minister named Kulach chiriyaar. He was well versed and soon became the chief minister.

Koon Paandiyan had become a Jain. Vedas and Agamaas were neglected. Jainism spread as the weeds do, after a heavy rain fall.

The citizens followed the king. The queen and the minister did not know what to do.
They went to the Siva temple and prayed to him to revive the Saivism and remove Jainism. They saw a pleasant faced brahmin in the temple. He had visited the Thillai and had come to worship the Siva in Aalavaai.

The minister asked him,Where have you come from?”
The brahmin replied, “I have come from the Chozha kingdom”

The minister asked him, “What is the news there?”
The brahmin started talking about Thiru gnaana sambanthar.

 

[Visalakshi Ramani]

2#9b. உயிர் பெற்றாள்

உயிர் வாழ்வதில் அகன்றது விருப்பம்!
உயிர்ப்பிக்க முடியுமா தன் காதலியை?

தூய்மை அடைந்தான் ஆற்றில் குளித்து!
கையில் அள்ளி எடுத்தான் ஆற்று நீரை.

“விதிக்கப்பட்ட கர்மங்கள் அனைத்தையும்
விதிகளை மீறாமல் நான் புரிந்திருந்தால்

எழுந்திருக்கட்டும் மணப்பெண் உயிருடன்!
எழாவிட்டால் உயிர் தரியேன் நானும் இனி!”

இஷ்ட தெய்வங்களை மனதில் எண்ணிக்
கஷ்டம் தீரப் பிரார்த்தனை செய்தான் ருரு.

ருருவிடம் கூறினான் வந்த காலதூதன்,
“திருமணம் புரிவில்லை துயர் அடைய!

மணப்பாய் வேறு ஒரு அழகியை – அன்றேல்
தொலைப்பாய் வேதனையில் உன் வாழ்வை!”

“வேறு பெண்ணை மணப்பதாக இல்லை – நான்
கூறுவது சத்தியம்! சிறிதும் பொய் இல்லை.

உயிர் பிழைத்த அவள் எழுந்தால் தான் நான்
உயிர் தரிப்பேன்! கொண்டு போ என்னையும்!”

தீவிர அன்பைக் கண்ட கால தூதன் – துயர்
தீரும் வழி ஒன்றை உரைத்தான் ருருவுக்கு.

“வழங்குவாய் உன் ஆயுளில் பாதியை அவளுக்கு
வழங்குவேன் அவளுக்கு புனர் ஜன்மம் வாதாடி”

சற்றும் தயங்கவில்லை மணமகன் ருரு!
தத்தம் செய்தான் தன் ஆயுளில் பாதியை!

யத்தனம் செய்ய வந்தான் விசுவா வசு – தன்
புத்திரியைப் பிழைக்க வைக்க வேண்டும் என.

விசுவா வசு, ருருவுடன், காலதூதனும்
விரைந்தான் தர்மராஜனைக் காண்பதற்கு.

ஆதியோடு அந்தமாக உரைத்தான் விவரங்களை.
வேதியர் பெண்ணை பிழைப்பிக்க வேண்டினான்.

எழுந்தாள் மணப்பெண் மீண்டும் உயிருடன்;
வாழ்ந்தாள் இன்பமாக ருருவுடன் நெடுநாள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

2#9b. The Resurrection

Ruru felt that there was no point in his living any longer. Was there any chance of bringing her back to life? He wanted to try that also.

He bathed in the river and took a handful of river water. He spoke with sincerity, “If I had performed all my prescribed duties with devotion and faith, let my bride come back to life. Otherwise I will give up my life too!” He prayed to all his favorite Gods.

The kinkara felt sorry for Ruru and told him,”You have not married the girl yet. Why do you feel so sad? Marry another girl and live happily. Do not ruin your life for the sake of this girl”

But Ruru was firm. He said,”I will not even think of marrying another girl. I will live if this girl lives. Otherwise you may take me also along with her.”

Kinkara told a suggestion, “If you can give her half of your lifespan she can be brought back to life.” Ruru did not hesitate even for a moment. He give away half of his lifespan to his bride to be.

Meantime Viswa vasu arrived there in order to try to save his daughter’s life. The kinkara took Ruru and Viswa Vasu to Dharmarajan. He explained the happenings to and begged Dharmaraajn to spare the life of the bride to be.

The girl was resurrected and lived happily with Ruru whom she married as originally planned.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]சான்றோர் சகவாசம்[/h]

சாதனை படிகளில் ஒருவர் முன்னேறிட,
சான்றோர் சகவாசம் தேவை அவசியம்;
ஒத்த கருத்து உடையவர்களின் நட்பு,
மெத்தவும் நன்று, சித்தம் தெளிந்திட.

உலக விஷயங்களில் உழலும் போதும்,
கலகங்கள் பலப்பல காணும் போதும்,
நீருடன் கலந்த பாலைப் போலவே,
நீர்த்துப் போகும் நம் சாதனை முயற்சிகள்.

நீரில் அமிழ்த்திய பானை என்றும்,
நீர்மை இழந்து காய்ந்து போகாது.
நல்லவர் நட்பு நம் நினைவில் நிறுத்தும்,
நல்ல பண்புகளையும், நல்ல மரபுகளையும்.

சுடர் விளக்குக்கும் ஒரு தூண்டு கோல் வேண்டும்,
சுடும் நெருப்புக்கும், ஒரு ஊதுகுழல் வேண்டும்,
கரும்புகையை விரட்ட, ஒரு கை விசிறி வேண்டும்,
இரும்பை உருக்கவும், ஒரு துருத்தி வேண்டும்.

பற்றினை ஒழிக்கும், நல்லவர்கள் நட்பு.
பற்று ஒழிந்தவனின் மன மயக்கம் மறையும்;
அமைதி அடைகின்றான், மயக்கம் ஒழிந்தவன்,
அமைதி அடைந்தவனே, முக்தி அடைகின்றான்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

SAT SANG.

To evolve spiritually, we need sat sang or the association with the Saatvic people and the Sadhu. The association of like minded persons is very important for the Saadaka to evolve spiritually.

The world we live in is over flowing with several problems, difficulties and distractions. At times one’s mind gets distracted and one’s efforts become diluted like milk mixed with water.

A pot kept in the air becomes completely dry. But a pot inside water never becomes dry. In the same way, when the mind is immersed in the association of good people, it does not get distracted or disturbed. It remains good natured and well focused.

Even the brightest lamp needs occasional trimming of its wick!
Glowing charcoal needs occasional blowing of air.
The thick black smoke can be dissipated only by using a hand fan.
The blacksmith needs a blow of bellows to melt the iron.

Sat Sang helps a person to come out of Raga and Dwesha – likes and dislikes.
Persons who have come out of Raga and Dwesha come out of their delusions.

Persons out of their delusions acquire equanimity of the mind.
Persons who have acquired equanimity are fit to try for mukti
or liberation from bondage.

 

[Visalakshi Ramani]

# 3556 onwards have been posted today.

 

[DR.C.NARAYANI]

Hello V R Mam, :clap2: ray2: :yo: :thumb: .

 

[Visalakshi Ramani]

dear Dr. C. N. :yo:

Thank you for appearing now and then :roll:

and making my day bright! :flame:

 

[Visalakshi Ramani]

62b. காழிப் பிள்ளையார்.


“சீகாழிப் பகுதியில், மறையவர் குலத்தில்,
சிவபாதஹிருதயர், பகவதிஅம்மைக்கு
தவத்தின் பயனாக வந்து அவதரித்தார்,
தவ சீலராகிய திருஞான சம்பந்தர்.

மூன்று வயதிலேயே தரிசித்துள்ளார்,
முக்கட்பிரானை ரிஷபாரூடனாக;
அன்னை உமை கையால் பருகியுள்ளார்,
முன்னை வினை தீர்க்கும் ஞானப்பால்.

சிவ ஞானத்துடன் சம்பந்தம் பெற்றதால்,
திரு ஞான சம்பந்தர் என்ற பெயர் பெற்றார்.
சிவன் நினைவிலேயே மூழ்கித் திளைத்து
அவன் புகழையே பாடி வலம் வருகின்றார்.

நாமகள் அவர் நாவில் நடமாடுகின்றாள்,
தேமதுரத் தமிழில் தருகின்றார் – திகட்டாத
வேதத்தின் கருத்துக்களை-அனைவரும்
ஓதற்கு எளிய தீந்தமிழ் பாடல் வடிவில்,

சிவ க்ஷேதிரங்களுக்குச் சென்று பாடி,
அவனுக்குத் தமிழ்மாலை சூட்டுகின்றார்;
சிவன் அருளால் பெற்றுள்ளார்- சிறந்த
பொன் தாளம், முத்துச் சிவிகை, பந்தல்.

திருவீழிமிழிலையில் படிக்காசு பெற்றார்.
திரு மறைக்காட்டில் பாடி அருளினார்;
மறைபொருள் வேதங்கள் வழிபாடு செய்த
திருக் கோயில் கதவுகள் அடைபடுமாறு.

ஆளுடை பிள்ளையார் இங்கும் வருவார்,
ஆலவாய் அழகனின் அருளைப் பாடிட!”
அந்தணன் மொழிகளால் துன்பம் தீர்ந்தனர்
அரசியரும், அருமை அமைச்சர் பிரானும்.

சீகாழி உறையும் திரு ஞான சம்பந்தருக்கு
சீக்கிரம் வரச் சொல்லி ஓலை எழுதினர்.
‘இன்னமும் நம்பிக்கை இருக்கின்றது;
அண்ணல் அருளால் சைவம் தழைக்கும்!’

விரைந்து சென்ற அந்த மறையவர்
நிறைவாய் அளித்தார் பிள்ளையிடம்,
ஆலவாய்ப் பதியில் அமைச்சர் அளித்த
ஓலைச் சுருளைப் பணிந்து வணங்கி.

“சமண இருளை நீக்க வரவேண்டும்,
சைவம் தழைக்கச் செய்ய வேண்டும்,
மன்னன் மனம் மாறிவிட வேண்டும்,
முன்போல் வேதம் ஒலிக்க வேண்டும்.”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

62 (B). GNAANA SAMBANDHAR

“In Sikaazhi, a great devotee is born to Sivapaada hrudhaya and Bagavathi ammaiyaar. The baby is indeed blessed.

He had the dharshan of Lord Siva seated on Nandhi when he was just a three year old boy. He drank the milk of wisdom from the hands of none other than Uma devi.

He is immersed deep in Siva Consciousness. He goes round from temple to temple, singing Siva’s praise. Goddess Saraswati lives on his tongue.

He gives the concepts of Veda in easy Tamil songs. Siva loves his songs and has presented him with a pearl canopy, a pearl palanquin and cymbals of gold.

He was presented with a measure of gold coins in Thiru veezhi mizhalai. In Thiru maraik kaadu, he made the temple doors close. He will surely visit Aalavaai.”

The minister and the queen were relieved to hear this. They sent a message to Sambandhar through the brahmin. All was not lost. Saivism could still be revived.
The brahmin took the message to Sambandhar. It read,

“Jainism must be destroyed. Saivism must be revived. The king’s mind must be changed. The Vedic chanting must be resumed”.

 

[Visalakshi Ramani]

2#9c. பாதுகாப்புக் கோட்டை

மாண்டு மீண்ட காரிகையின் கதையைக் கூறி
மாண்டு போகாதிருக்கத் தேடினான் ஓருபாயம்.

மதியமைச்சருடன் விவாதித்தான் பரீக்ஷித்
மணி, மந்திரம், மருந்து முதலியவை பற்றி.

ஏழு மதில்களோடு கூடிய கோட்டையில்
எழுந்தருளினான் தன் அமைச்சர்களோடு.

ஆட்சி செய்தான் அங்கிருந்தே அந்த நாட்களில்,
வீழ்ச்சியை அறியாத நல்ல கட்டுக் காவலுடன்.

கொடிய சாபத்திலிருந்து தப்பிப் பிழைப்பதற்குக்
குடியேறிவிட்டான் பாதுகாப்பு வளையத்தில்!

விஷ மருந்து வல்லுனர்கள் இருந்தனர் – கடும்
விஷத்தை வீரியம் இழக்கச் செய்ய வல்லவர்.

உப்பரிகைக்கு உண்டு தப்பில்லாத காவல்;
ஒப்பற்ற மதயானை கோட்டைக்குக் காவல்.

மந்திரிகள் குழாம் மன்னனைச் சூழ்ந்திருக்க;
மந்திரி குமாரர்கள் புரிந்தனர் அரிய காவல்.

அந்தணன் கஸ்யபன் ஒரு வேதபண்டிதன்
மந்திர வித்தைகளில் சிறந்த வல்லுனன்.

விஷத்தை முறிக்கும் விஷயம் அறிந்தவன்;
தக்ஷகனின் திறமைக்கு ஒரு சவாலானவன்.

பொன் பொருளில் ஆசை மிகுந்தவன் – அவன்
மன்னனிடம் வந்தான் திறமையைக் காட்டிட.

வாழ்க வளமுடன் விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

2#9c. The circles of protection

The story of Ruru and his wife gave king Pareekshit some reaasurance that poison by a snake bite can be handled properly with proper planning.

He discussed the matter with his wise ministers. The three options were treatment with magical Gems, mantraas and medicines.

A fort with seven protective walls was made ready. The king lived there with his ministers. The guards were put on alert. The experts in poisons were present with the king.

They had vast knowledge to nullify the effects of poison and save the life of the person bitten by the snake. A huge elephant stood guarding the main entrance to the fort.

The minsters were around the king while their sons were in charge of the guarding duty of the fort. Kasyapan was a Vedic pundit well versed in the treatment of poisonous bites.

He was as greedy as he was knowledgeable. He deicded to make himself availabe to the king Pareekshit when the snake bit him – so that he could save the king and get huge wealth in return for his timely service.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]சாதனை வகைகள்[/h]

உலகில் உள்ள பொருட்கள் எல்லாம்,
பலவகை பட்டு இருப்பது போலவே;
சாதனை முயற்சிகளும் மனிதரிடம்,
பேதங்களுடனே தான் காணப்படும்.

முதலில் நிற்பவன் வெறும் தரைமீதும்,
அடுத்து வருபவன் அவன் தோள் மீதும்,
நிற்பது போன்றே சாதனை சிறப்புறும்,
அடுத்து அடுத்து வரும் பிறவிகளில்!

தம் தம் குணங்களுக்கு ஏற்பவே,
புரிவார் சாதனைகளை, மனிதர்கள்.
தம் தம் முயற்சிகளுக்கு ஏற்பவே,
பெறுவார் வெற்றியும், தோல்வியும்.

பறவை ஒன்று தன் கூரிய அலகில்,
பழத்தைப் பற்றிப் பறக்கையிலே;
பழம் நழுவி விழுவது போலே சிலர்
நழுவுவார் தங்கள் முயற்சிகளில்.

மரத்துக்கு மரம் தாவி குதிக்கையில்,
கிடைத்த பழத்தை தவற விட்டு விட்ட,
குரங்கைப் போலே சில மனிதர்கள்,
படைத்த சாதனையைப் பறி கொடுப்பர்.

சிறந்த சாதனை எது என்று தெரியுமா?
சிறிய எறும்பு போல், களைப்படையாமல்,
சீரான வேகத்துடன், மாறாத நோக்குடன்,
சிந்தாமல், சிதறாமல் செய்யும் சாதனையே .

“சாதனை சித்தர்கள்” அநேகர் அடைவர்;
சித்தியைப் பல வேறு சிரமங்கள் பட்டு.
“கிருபா சித்தர்கள்” அடைவர் சித்தியை;
சிரமம் இன்றி , முற்றும் இறை அருளாலே!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

TYPES OF SAADANA.

“Variety is the spice of life”. Variety is the rule of nature. Variety is the rule in God’s creation. Everything exists in three different modes…the good, better and best or the bad, worse and worst.

The first man has to stand on the ground. The second man can stand on his shoulders and reach higher. The third man can climb onto the shoulder of the second man and reach a greater height. The same is true of human spiritual evolution in successive births of a person.

Each person has a method best suited for him. His efforts will be successful or a failure depending on the method employed by him. A bird can pluck a fruit from a tree very easily. It may also drop it very easily while trying to fly with the fruit in its beak. The speed of the venture may make it a failure.

The monkey can get the fruit even more easily than a bird. It has two palms. But while excited and jumping from one tree to another, it may drop the fruit. Similarly human beings may fail in their saadana while they get distracted and become careless.

The best and the most infallible saadana is that of an ant! It never sits idle. It never gets distracted. It never becomes careless. It never loses sight of it goal. It keeps moving towards ts goal – without any delay or distractions.

Normal men have to strive in many generations to achieve siddhi. They gain siddhi through sadana. But a few lucky persons gain siddhi through the grace / touch / initiation of a sat guru. They attain ‘Kripa Siddhi’. Many of the great poets and bhaktaas fall in this category.

But we must remember one universal truth. There is no gain without pain. Those who obtain kripa siddhi must have worked for it in their previous births relentlessly.

Remember, “Nothing ever comes for free!”

 

[Visalakshi Ramani]

#3565 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

# 62 (c). சமணரும், சம்பந்தரும்

ஓலையைப் பெற்றுக்கொண்ட பிள்ளை,
ஆலவாய் அம்பதிக்குப் புறப்பட்டார்;
உடன் இருந்த திரு நாவுக்கரசர் பற்பல
தடைகள் கூறி தடுத்தார் பயணத்தை.

“சிறு பாலகன் நீர்! சமணர்களோ எனில்
கூறும் பழி பாவங்களுக்கு அஞ்சாதவர்;
நாளும் , கோளும் நன்றாக இல்லை!
வேளை மாறியபின் செல்லலாம் அங்கு!”

“சமணர்கள் தந்த துன்பங்களில் இருந்து,
அமலன் அருளால் பிழைத்த பெருமானே!
நாளும், கோளும் நடப்பது நம்மை எல்லாம்
ஆளும் அரசன் அரன் ஆணைப்படி அன்றோ?

எம்பெருமான் முன்னின்று காப்பார்,
நம்புவீர் மனக்கிலேசம் வேண்டாம் !”
கோளறு பதிகம் என்னும் பாடல்களை,
ஆளுடைபிள்ளை பாடிப் புறப்பட்டார்.

முத்துப் பந்தல் குலங்கி நிழல் தர,
முத்துச் சிவிகையில் பயணித்தார்.
செல்லும் வழியில் க்ஷேத்திரங்களில்,
உள்ளம் கனிந்து பதிகங்கள் பாடினார்.

ஆலவாயை நெருங்கியது அக்குழாம்,
கலகலத்தது அவர்கள் திருச்சின்னம்;
“வந்தான் பரசமயக் கோளரி இங்கே!
வந்தான் சமணஇருள் கெட ஞானபானு!”.

சமணர்கள் வழிமறித்துக் கலகம் செய்ய,
சம்பந்தர் தடைகளை எளிதில் உடைத்தார்;
ஆலவாய் அடைந்து திருக்கோவில் புகுந்து,
வலம் வந்து வணங்கினார் ஆளுடைபிள்ளை.

“காமனைக் காய்ந்து நைத்த தேவனே!
தாமதம் இன்றி எனக்கு நாவலிமை தா!
வாது செய்து சமணக் குரவரை வென்று,
தீதற்ற சைவத்தை மீண்டும் உயிர்ப்பிக்க!”

வாகீச முனிவரின் வேண்டுகோளின்படி,
ஏகினார் அவர் மடத்தில் தங்குவதற்கு,
அன்றிரவு செய்தனர் சமணக் குரவர்கள்,
வென்றிடப் பகைவனை, ஒரு ஹோமம்;

அக்னியை அழைத்து ஆணை இட்டனர்,
“ஆக்கிரமிப்பாய் பகைவன் தங்குமிடம்!”
‘அக்னியை அக்னியால் தகிக்க முடியுமா?’
அக்னி தேவன் அஞ்சி நடுங்கலுற்றான்.

மடச்சமணர்களே அக்னியைக் கொண்டு
மடத்தில் இட்டு எரிக்க முயன்றனர்;
புகை எழும்பியது; அக்னி தயங்கியது;
தகவல் சென்றது ஆளுடை பிள்ளைக்கு!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

62 (C). THE JAINS AND SAMBANDHAR

Sambandhar wanted to go to Aalavaai. At that time Thiru Navukkarasu was with him and stopped the proposed journey.

He said,” The positions of the planets are unfavorable. The Jain will stop at nothing to have their way. Please postpone your visit until the planetary positions become better. You are no more than a child yet!”

Sambandhar replied,”Sire! you have survived the terrible hardships inflicted on you by the ruthless Jain by the mercy and grace of Lord Siva. He will surely protect me from dangers. The planets are all his loyal servants.”

He sang the collection of songs known as Kolaru pathigam. and left for Aalavaai in his pearl palanquin under the pearl canopy .

On the way he stopped in all the holy places and sang on Lord Siva. They reached near Madurai. The group was shouting,

“He, who is the terror to the other religions, is here!
He, who is the Sun dispelling the dark Jainism, is here!”

The Jain guru blocked their way. But Sambandhar got through their blockade and reached Aaalavaai. He did pradakshinam and worshiped Siva.

He prayed to God,”Oh god, who had burnt Manmathan! Please give me the power and ability to win over the Jain gurus in a debate and revive Saivism as before!”

Vaageesar requested Sambandhar to spend the night in his madam. Sambandhar readily accepted the invitation. That very night the Jain gurus performed an Abhichaara homam.

They ordered Agni to burn down the madam where Sambandhar was staying. Agni shivered at the prospectus, wondering how could fire burn fire?

The gurus carried the fire and placed it in the madam. Fumes of smoke rose high but Agni was hesitating to burn down the madam. Sambandhar was informed of the happenings.

 

[Visalakshi Ramani]

2#10a. மந்திர ஜபம்

கஸ்யபன் வந்து கொண்டிருந்தான் வீதியில்;
கனவிலும் கிட்டாத பொருளைப் பெறுவதற்கு!

சர்ப்ப ராஜன் தக்ஷகன் வந்தான் அதே வீதியில்;
சாபத்தை நிறைவேற்றிட, அந்தணன் வடிவில்!

கஸ்யபனைக் கேட்டான் வயோதிக அந்தணன்,
“வாஸ்தவமாக எங்கே எதற்குச் செல்கின்றீகள்?”

“செல்கிறேன் நான் பரீக்ஷித் மன்னனிடம் நேராக;
சொல்கிறார்கள் விஷப் பாம்பினால் மரணமாம்!

விஷத்தை முறிக்கும் மந்திர சக்தியால் – அவனை
விஷம் தாக்காமல் காப்பாற்றப் போகிறேன் நான்.”

“அந்தண வடிவில் சர்ப்பராஜன் தக்ஷகன் நானே;
விந்தையான விஷம் முறிக்கும் சக்தி உள்ளதோ?

விரும்புகின்றேன் கவிஜாதனின் சாபம் பலித்திட!.
திரும்பிவிடு இப்போதே உன் இருப்பிடத்துக்கு!”

“கவிஜாதன் சாபம் இட்டிருந்தாலும் சரியே! நீ
புவியாளும் மன்னனை கடித்தாலும் சரியே!

மன்னனைப் பிழைக்க வைக்கப் போகிறேன்!
ஒன்றும் செய்யாது உன் அச்சுறுத்தல் என்னை!”

கோபம் வந்து விட்டது தக்ஷகனுக்கு இதுகேட்டு;
“சாபத்தை முறிப்பதாகச் சவால் விடுகின்றாயா?

எரிக்கின்றேன் அந்த ஆல மரத்தை இப்போதே!
நிரூபிப்பாய் உன் சக்தியை அதை உயிர்ப்பித்து!”

சவாலுக்குத் தயார் என்றான் கஸ்யபன்;
சவாலின் முதல் பகுதி நிறைவேறியது!

சாம்பல் ஆகிவிட்டது ஆலமரம் விஷத்தால்!
சாம்பலைத் திரட்டினான் கஸ்யபன் ஒன்றாக.

ஜலத்தை மந்திரித்துச் சாம்பலில் தெளிக்க
ஜால வித்தையாக மரம் தழைத்து நின்றது!

‘கப்பும், கிளையுமாக நிற்கின்ற அந்த மரம்
அப்போது எரிந்து சாம்பலான ஆலமரமா?’

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

2#10a. Mantra Japam

Kasyapan was walking on the street – dreaming about the huge wealth he was about to earn from King Pareekshit.

Takshakan the serpent who was destined to bite the king was also walking on the same street in the form an old Brahmin.

The old brahmin asked Kasyapan, “May I know where to and why you are traveling sir?”

Kasyapan replied, “I am on my way to meet the king Pareekshit. I am told that the king will die soon due to a snake bite. I have the power to nullify the deadliest poison. I am going to save the king. “

Takshakan told Kasyapan now. “I am the snake Takshakan going to fulfill the curse of sage Kavijaathan. If you have the power to nulllify the poison, you had better go back to your home. The curse should take effect”

“I don’t care about the curse laid by Kavijaathan nor about you – if you are indeed the Takshakan you claim to be. I will save the king’s life at all costs.” Kasyapan was firm in his reply.

Takshakan got angry with the confidence and courage of Kasyapan. He challenged kasyapan,”I shall burn this huge banyan tree to ahses. If you can, bring back the tree to its present state and prove your power of resurrection to me”

Takshakan burned the tree to ash with his deadly poison. Kasyapan gathered all the ash carefully. He took some water, chanted a mantra and sprinkled the water on the ash.

Lo and behold! The tree stood as gloriously as it had been. No one would believe that it was the same tree which got burned to ash a few minutes ago!

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]அருகில், தொலைவில்[/h]

முதுகும் முதுகும் ஒட்டி நிற்கும் இருவர்
முகம் கண்டு எப்படிப் பேச முடியும்?
எதிர் எதிரே வந்து நிற்க விரும்பினால்,
எண்ணி ஓர் அடி பின் வாங்கினாலே போதும்.

“முன் வைத்த காலைப் பின் வையேன்” என,
முரண்டு பிடித்து முன் நோக்கிச் சென்றால்;
முழு உலகையுமே சுற்றி வர முயன்றால்;
முகமன் கூறலாம் அதன் பாதிச் சுற்றிலே.

நினைத்துப் பார்த்தால் அதிசயம், உண்மை;
அனைத்துப் பொருட்களையும் விடவும் நம்
அருகில் இருப்பவன் நாம் காண இயலாத,
சிறு வடிவுடைய அந்த ஆண்டவன் தானே!

கை அளவு இதயத்தில் கட்டை விரல் உயரத்தில்,
மையத்தில் அமர்ந்து, ஆட்சி செய்கிறான் அவன்.
குருதி கொப்பளிக்கும் நம் இருதயமே அவன்,
விரும்பி அமரும் ஒரு இரத்தின சிம்மாசனம்.

சூரியன், சந்திரன், மின்னும் தாரகைகளை,
சீரிய முறையில் கண்ணால் காண முடியுது.
மழையை, மின்னல் கீற்றினை காண முடியுது;
மாதவனை மட்டும் ஏன் காண முடியவில்லை?

விரித்த வலை போன்றே நம் ஐம் பொறிகள்,
விரிந்து பரந்து வெளியே செல்கின்றன.
திருப்பி அவற்றை உள்ளே செலுத்தினால்,
திவ்ய மங்களனை நாம் உணர முடியும்.

மிக மிக அருகில் அவன் இருந்த போதிலும்,
மிக மிகத் தொலைவில் இருப்பது போல,
உணர்வது தவறான பயண திசையினால்!
உள்முகம் சென்றால் உணர்வோம் அவனை.

பாதையை மாற்றுவோம் உள்முகம் நோக்கி,
பயணத்தைத் தொடர்வோம் இறைவனை நோக்கி,
பரந்த உலகில் மாறாத சிறந்த பயன் என்று,
பரந்தாமனை விடவும் வேறு என்ன உண்டு?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.