A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X Bluesky LinkedIn WhatsApp Email Share Link

1#20c. The three sons of Vyaasa

Ambikaa and Ambaalika married king Vichitra Veeryan and lived with him happily for nine yeas enjoying marital bliss. Then the king died of Tuberculosis leaving them without an offspring.

Sathyavati knew it was necessary that the queens bear sons who could become the future rulers of the country. She approached Kaangeyan and said,

“The kingdom needs future kings. Please marry the wives of your younger brother and produce worthy sons for the sake of the kingdom!”

But Kaangeyan reminded her of his oath and refused firmly. He suggested that the queens could produce sons with the help of a pure, good natured and intelligent Brahmin.

Sathyavati remembered her eldest son Vyaasaa born long ago to Sage Paraasara. Immediately Vyaasaa appeared in front of her. She sought his help in producing worthy sons with the queens of his half brother.

Vyasa impregnated the queen Ambikaa. But she had closed her eyes tight during the union out of fear. So a blind son was born to her.

Next Vyasa impregnated Ambaalika. She had turned completely pale during the union and delivered a son who suffered from Leucism. Sathyavti told Vyaasa to try with the elder queen once again to get a worthy son.

But the queen sent her maid instead of herself. The maid was happy to be with Vyasa and she delivered the intelligent and sweet tempered Vidura.

Thus Sage Vyaasaa produced three sons namely Dhritaraashtra, Paandu and Vidura – as advised by his mother Satyavati.

 

[Visalakshi Ramani]

கண்ணன் அருள்



கண்ணன் என்றால் கருணையும், கனிவும்.
காண்போர்க்கெல்லாம் இனியவன் அவனே.
சாம, தான, பேத, தண்டம் என்று,
சாதுரியமாக அருள் புரிபவனே.

பக்தர்களைக் கொண்டருளும் அவன்,
பகைவர்களைக் கொன்றருள்வான்.
பார்ப்பதற்கு இரண்டும் வேறுபட்டாலும்,
பயனளவில் இவ்விரண்டும் ஒன்றே!

கொண்டாலும், கொன்றாலும், அவன்
கொண்டல் வண்ண மேனியுடன்,
கூடும் நற்பயன் தானே கூடிவரும்.
நாடும் நற்பயன் வேறென்ன உண்டு?

அன்று மடுவில் பொற்றாமரை பறித்து,
குன்று குடையாய் எடுத்த கோமானுக்கு,
கொடுக்க எண்ணிய யானை கஜேந்தரனை
கடித்து, துடிக்கச் செய்த முதலையை,

கருடாரூடனாய் விரைந்து வந்து, அந்தக்
கரியினைக் காத்து, முதலையைக் கொன்று,
கொண்டருளியும், கொன்றருளியும் அவர்க்கு
விண்ணுலகு அளித்தான், வேணு கோபாலன்.

வஞ்சனை செய்து கண்ணனை அழிக்க,
கஞ்சன் என்போன் மனப்பால் குடித்து,
குவலயா பீடம் என்ற குன்று நிகர்த்த
குவலயம் காணா மதக் களிற்றினை,

கொண்டு முடித்திட எண்ணம் கொண்டான்.
கொன்று முடித்தான் கண்ணன் களிற்றினை!
உயிருடன் உள்ள யானையின் தந்தத்தின்
உயரிய முத்துக்கள் ராதைக்கு பரிசு.

கிடைப்பதற்கரிய வானுலகப் பதவி,
கம்ச, சாணூர, குவலயா பீடத்திற்கு!
பக்தியால் கிடைக்கும் அற்புதப் பரிசு,
பகைமையால் கிடைப்பது விந்தை அன்றோ?

நவ வித பக்திகள் இறைவனை அடைய;
நன்மையே தரும் அவை ஒன்பதுமே!
கொண்டும், கொன்றும், அருளும் கண்ணன்,
கொண்டு செல்வான் நம்மை, பரமபதத்திற்கு!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

THE GIFT OF KRISHNA

The word KrishnA goes with the adjectives Kindness and Sweetness. No one can dislike Him at all! He blesses His devotees and punishes His enemies. The result of both the actions are one and the same! It is merging with Him for ever and ever.

When the elephant King GajEndrA offered a lotus flower to KrishnA, a wicked crocodile caught hold of its leg and they struggled for a long time. When the elephant called out Lord’s name as “AdhimOlamE” He rushed to the spot on Garuda VAhanA and killed the crocodile. Both Gajendra and the crocodile were restored to their original glory by Lord.

KamsA wanted to kill KrishnA with the help of an elephant KuvalayApEdA- which was as big as a mountain. But KrishnA broke its tusks and presented the rare pearls found in it to RAdhA. He killed the elephant and the two wrestlers ChAnUrA and MallA. All the three were liberated.

There are nine forms of bhakthi and all the nine are equally good in taking us nearer to God and uniting us with Him.

 

[Visalakshi Ramani]

#3324 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

52a. தருமிக்குப் பொற்கிழி தந்தது

வங்கிய சூடாமணி மன்னன் ஆனான்
வங்கிய சேகர பாண்டியனுக்குப்பின்;
குலபிரான் ஆகிய சிவ பெருமானிடம்
குறைவற்ற பக்தியுடன் விளங்கினான்.

மூன்று கால பூஜைகளுக்கு உகந்ததாகத்
தொன்று தொட்டு பயன்படும் மலர்களை,
நந்தவனம் அமைத்து நன்கு வளர்த்தான்
நண்பகல், காலை, மாலை வழிபாட்டுக்கு.

பொன்னிற சண்பக மலர்களின் மீது
மன்னனுக்கு உண்டு கொள்ளைப் பிரியம்!
பொன்னிற மலர் மாலைகள் தாம் எத்தனை
பொருத்தம் நம் பொன்னார் மேனியனுக்கு?

எத்தனை வகை மாலைகள் உள்ளனவோ
அத்தனையையும் தொடுத்து அளித்தான்.
அண்ணலின் பெயர் சண்பக சுந்தரன் எனவும்
மன்னனின் பெயர் சண்பக மாறன் என்றானது!

இளவேனில் காலத்தில் சுகமான அனுபவம்!
மலர் வனத்தில் தன் மனைவியுடன் ஏகாந்தம்.
சண்பக வனத்தில் இருந்தனர் தனிமையில்
சண்பக மாறனும், அவன் பட்டத்து ராணியும்.

தென்றலில் கலந்து வீசியது அங்கு
முன் கண்டிராத ஒரு புது நறுமணம்!
மலர்மணத்தை அறிந்த மன்னனாலும்
நவமணத்தை இனம் காண இயலவில்லை!

கேள்விக்குறியுடன் தேவியை நோக்க,
கேள்விக்குரிய மணம் அவளிடமிருந்தே!
எங்கிருந்து வருகின்றது என்று ஆராய்ந்தான்!
பொங்கும் நறுமணம் அவள் கூந்தலில் இருந்தே!

அடுத்து அராய்ச்சி செய்தான் – கூந்தல்
விடுத்த மணம் இயற்கையா? செயற்கையா?
தொடுக்கும் கேள்விக்கணைகளுக்கு விடை
கொடுக்கவல்லவர் யாரோ தெரியவில்லை!

“மனத்தில் நிலவும் மருட்சியை உணர்ந்து,
இனிக்கும் செய்யுளால் ஐயம் தீர்க்கும்
கவிக்குப் பரிசு பொற்கிழி ஒன்றுண்டு!
கவின் மிகு ஆயிரம் பொற்காசுகளுடன்!”

சங்க மண்டபத்துக்கு கொண்டு சென்று
அங்கு தொங்கவிட்டனர் அப்பொற்கிழியை!
மன்னன் மனதின் ஐயம் என்னவோ என
நன்கு ஆராய்ந்தது சங்கப்புலவர் குழாம்.

பாராளும் மன்னன் மனத்தில் ஐயங்கள்
ஏராளமாக எழ வாய்ப்புக்கள் உள்ளனவே!
யாராலும் காண முடியவில்லை அன்று
தாராளமான பரிசை வெல்லும் வழியை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 52 (a). THE POEM CONTEST

Vangiya Choodaamani succeeded Vangiya Sekara Paandian as the new king. He was a sincere devotee of Lord Siva.

He maintained a beautiful garden which yielded fresh flowers for the tri kaala pooja of Lord Siva. Fresh flowers adorned the Lord, in the mornings, noons and evenings.

The king was particularly fond of the golden hued shanbaga flowers. They looked so good on the Lord.

He would get all the different kinds of garlands made with those flowers and worship the Lord.

Now the name of the God became Shanbaga Sundaresar and the name of the king became Shanbaga Maaran.

It was spring season. The king and queen were seated in the shanbaga vanam – spreading its fragrance. The king could smell another fragrance which was quite new to him. He wondered where it came from and what it was?

He then realized that it was emanating from the hair of the queen. His next doubt was this! Was it natural or artificial?

He could not come to any conclusion. He announced a contest. Any one who could find out the question bothering his mind and clear his doubt in the form of a poem would be awarded a bag of one thousand gold coins.

No one could guess the question bothering the king’s mind since he had a hundred different things to worry about.

The prize money was hung in the sanga mandapam, where the sanga poets resided.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]இரண்டாம் ஸ்கந்தம்[/h]

 

[Visalakshi Ramani]

2#1a. உபரிசரன்

உபரிசரன் சேது தேசத்தை ஆண்ட மன்னன்
உவமையற்ற சத்யசீலன், உயர்ந்த தர்மசாலி;

செய்தான் தவம் இந்திரனைக் குறித்து!
பெற்றான் பளிங்கு விமானத்தைப் பரிசாக.

வான சஞ்சாரம் செய்தான் விமானத்தில்;
வசுக்களில் ஒருவன் போலத் திகழ்ந்தான்.

மணந்து கொண்டான் அழகி கிரிகாவை;
மகன்களாகப் பெற்றான் ஐந்து மாவீரரை!

பித்ரு தேவதைகள் கூறினார் உபரிசரனிடம்,
“சத்ருக்களாகத் திரிகின்றன வன விலங்குகள்.”

ருது ஸ்நானம் செய்த மனைவியை விட்டுவிட்டு
வன வேட்டைக்குச் செல்ல விரும்பம் இல்லை!

அக்காலத்தில் மனைவியை மகிழ்விக்காதவன்
ஆவின் கன்றினைக் கொன்ற பாவியாவான்.

பித்ரு வாக்கிய பரிபாலனம் செய்யாவிடில் பாவம்.
பித்ரு தேவதைகள் கூறியதைச் செய்தான் அவன்.

அலைந்து திரிந்து தங்கிவிட்டான் அன்று காட்டில்.
அலை மோதியது மனம் மனைவியை எண்ணி.

வெளிப்பட்டது வீரியம் அவன் மோக வேகத்தில்!
‘வீணாகக் கூடாது கரு உற்பத்திக்கு ஏற்ற இதை.

சேர்க்கவேண்டும் இதைக் கிரிகாவிடம்!’ என்று
சேகரித்தான் வீரியத்தை ஒரு தொன்னையில்.

மந்திரித்தான் வீரியம் கெடாமல் இருப்பதற்கு;
தந்தான் கழுகரசனிடம் எடுத்துச் செல்வதற்கு.

எடுத்துச் சென்ற கழுகைத் துரத்தியது – அதைப்
பிடுங்க நினைத்த வேறொரு கழுகு விடாமல்.

விரட்டிய கழுகும், விலகிச் சென்ற கழுகும்
போராடிய போது விழுந்தது வீரியம் நீரில்.

விழுந்த வீரியத்தை ஆவலுடன் விழுங்கியது
விழுந்த இடத்தில் இருந்த ஒரு பெண் மீன்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

2#1a. Uparisaran

Uparisaran ruled over Sethu desam. He was a truthful and a honest king. He did severe penance on Indra and got a vimaanam as the prize for his penance. He could fly in the sky on the vimaanam and lived as gloriously as one of the Ashta Vasus.

He married the beautiful woman named Kirika. They were blessed with five valorous sons. Pitru devathas told him about the threat posed by the wild animals to his citizens. He had to go to the forest and put an end to their threat.

He did not want to go away from his wife at that period – in which it was his duty to keep her happy and satisfied. But if he disobeyed his ancestors he would incur sin. So he went to to the forest all the same.

He hunted the wild animals and chased them back in to the forest. But he had to spend the night in the forest. He was thinking about his beautiful wife and his tejas emerged.

It was not to be wasted and so he collected it in a small cup made out of a green leaf. He chanted some mantas to preserve the tejas and commanded an eagle to take it back to his wife.

Another eagle saw the leaf cup and thought it contained some tasty morsel and started chasing the eagle carrying it,. During the chase and the fight the tejas got dropped into the water below. A fish which was swimming nearby swallowed the king’s tejas promptly.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]காரண வாரணன்[/h]

அகில உலகுக்கும் காரணன்;
அவன் ஒரு அழகிய வாரணன்!
அதிசயக் கருநிற அழகன்.
அதனால் அவன் ஒரு வாரணன்!

வெண்ணை பால் தயிர் எல்லாம்
வஞ்சனை இன்றி உண்டதாலே,
கண்ணனும் ஒரு வாரணம்,
குஞ்சரம் போலத் திகழ்வதாலே!

நேரம் போவதே தெரியாமல்
நின்று ரசிப்போம் வாரணத்தை,
நேசம் மிகுந்த காரணனோ
நினைவையே மறக்கடிப்பான்!

கன்றினில் எல்லாமே அழகு,
குன்றை போன்ற வாரணமுமே.
என்றென்றும் நிஜ அழகன்
என் கண்ணன், அவன் மட்டுமே!

பட்டு துகில் உடுத்தினாலும்,
புழுதி படிய விளையாடுவான்.
பட்டுப்போல் குளித்த பின்னர்
புழுதி வாரிச் சொரியும் வாரணம்!

அவன் வாய் மொழிகளே ஆரணம்;
அவன் ஒரு கற்பக வாரணம்;
அவனே ஸ்ருஷ்டிகளின் காரணம்;
அவன் அருள் என்றும் நாம் கோரணும்!

அவன் திவ்ய பரி பூரணன்;
அவனே உயர் திரு நாரணன்!
எல்லாவற்றுக்கும் வேர் அவன்;
ஆயிரம் நாமத் தோரணன்!

எட்டு திக்கினுள்ளும் சென்று
எங்கெங்கு தேடினாலும்,
தட்டுப்பட மாட்டான், இன்னொரு
காரண வாரணக் கண்ணன்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

KAARANA VAARANA KANNAN

He is the cause of this world;
He is a beautiful VAranam;

He is pretty and dark colored;
So He is a beautiful VAranam.

He has became a kunjaram by eating butter,
curd and milk to His heart’s delight.

We can spend hours at a stretch, watching a magnificent elephant.
The magnificent KAranan will steal our hearts and intellect!

All calves are pretty, even that of an elephant.
But the only real beautiful person is our Krishnan.

Decorated with silk clothes after having his bath,
He would go and play in mud and sand.

When bathed clean, the elephant
would shower itself with dirt and mud.

His words form the Aranam;
He is a karpaga VAranam;

He is the srushti KAranam;
His blessings are to be sought;

He is the only pari pooranan;
He is the all powerful NAranan;

He is the root of everything;
He wears a garland of 1000 names;

We may seek and search all over the world,
but we will not find another KArana VArana Krishnan.

 

[Visalakshi Ramani]

#3331 onwards have been paid today

 

[Visalakshi Ramani]

Fifth Skandam of Devi Bhaagavatm (122 poems) has just been completed

and the sixth Skandam of 76 poems has been launched by Devi's grace. ray2:

 

[Visalakshi Ramani]

52b. செய்யுளும், பரிசும்.

ஆதி சைவக் குலத்தில் பிறந்தவன்,
அநாதை, பிரம்மச்சாரி, ஏழை மாணவன்;
தருமி என்னும் பெயர் படைத்தவன் – அவன்
கருமித்தனத்தால் திருமணம் நிகழவில்லை.

“இறைப்பணி செய்வதற்கேனும் எனக்கு
இல்லாள் ஒருத்தி தேவை அய்யனே!
சிறந்த பரிசால் நிகழும் திருமணம்,
பிறகு பாதசேவையே எம் தொழில்!

தருமியின் குரல் கேட்டு இரங்கினான் – தன்
தருமம் தவறாத சர்வஜீவ தயாபரன் சிவன்;
பொருள் வென்று பெருமையுடன் வாழக்
கருவியாகிய ஒரு செய்யுளை அளித்தான்!

“கொங்குதேர் வாழ்க்கையஞ்சிறைத் தும்பி
காமஞ்செப்பாது கண்டது மொழிமே.
பயிலியது கேழீயே நடப்பின் மயிலியற்
செறி யெறிற் றரிவை கூந்தலி
னறியவு முளவோ நீ அறியும் பூவே!”

ஐயம் தீர்த்து பரிசினை வழங்க வல்ல
செய்யுளைப் பெற்றான் ஐயனிடம் தருமி;
தங்க வேட்டையில் இறங்கியவன் விரைந்து
சங்க மண்டபத்தைச் சென்று அடைந்தான்.

புலவர்களிடையே நிலவிய கருத்து இது!
“உலகிலேயே சிறந்த கவிதை இது தான்!
அமைப்பு, சொல் நயம், பொருள் நயம்,
அமைந்த இதுவே பரிசுக்கு உரியது!”

தன் மனக் கருத்தினைச் சரியாகக் கணித்துத்
தன் மனக் குழப்பத்தைப் போக்கிய தருமிக்குத்
தந்தான் அரசன் எடுத்துக் கொள்ள அனுமதி
சங்கமண்டபத்தின் முன் தொங்கும் பொற்கிழி.

நற்றமிழ் கவிஞன் நக்கீரன் தடுத்தான்;
“பொற்கிழிக்கு உகந்த கவிதை இதுவல்ல!
சொற்குற்றம் இல்லாது போனாலும் இதில்
பொருட்குற்றம் நிறைந்து உள்ள காரணத்தால்!”

“கைக்கு எட்டியது போலத் தோன்றியது!
வாய்க்கு எட்டவில்லை ஐயகோ என் தீவினை!
தேவரீர் இயற்றிய கவிதையில் குற்றம்
கேவலம் மனிதன் எடுத்துக் கூறலாமா?”

தருமியின் கண்ணீருக்கு மனம் இளகி
ஒரு நொடியில் வெளிப்பட்டார் சிவன்;
புலவர் வடிவில் வெளிப்போந்தார் அவர்!
உலகிலேயே சிறந்த தமிழ்ப் புலவர்!

குண்டலம், மகர கண்டிகை, பதக்கம்,
வெண்ணீறு, மோதிரங்கள், பாதுகைகள்,
வெண் சாமரம், பட்டாடை, முத்துக்குடை,
உண்மைச் சீடர்களின் குழாம் புடை சூழ!

எங்கும் தங்கவில்லை இடையில் அவர்கள்!
சங்க மண்டபத்தைச் சேர்ந்து அடைந்தனர்.
அங்கிருந்த புலவர்கள் அதிசயித்து நிற்க,
இங்கிருந்து சென்ற புலவர் பேசலுற்றார்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 52 (B). THE PRIZE WINNING POEM

Tarumi was a Saivite. He was an orphan and a very poor brahmachaari. He wished to get married to a suitable girl but his poverty blocked all his marriage prospects.

He wished with all his heart that he should win the prize money, get married and settle down in life. He prayed to God to make him win in the contest.

Siva was moved to pity. He decided to help Tarumi win the prize money. He produced an exquisite Tamil poem which cleared the king’s doubts.

Tarumi as overjoyed and ran to the sanga mandapam with the poem. The verdict of the poets was unanimous. This was the prize wining poem. It had depth of meaning and beauty of words!

The king was overwhelmed that someone could actually guess his doubt and clear it so well. He ordered Tarumi to take possession of the prize money.

Nakkeeran stopped Tarumi and told him that the poem was not worth winning the prize. It had certain defects.

Tarumi was in tears. “How true it is that there is many a slip between the cup and the lip!”

He told the Lord,” How can a mere mortal find fault with your poem?”

The lord emerged as a great Tamil poet. He wore the ornaments and the dress worn by the great poets of that time. He had a group of disciples. Together they went to the sanga mandpam.

 

[Visalakshi Ramani]

2#1b. மச்சகந்தி

தேவமங்கை அத்ரிகை நீராடினாள் நதியில்;
வேதியன் இறங்கினான் நதி நீரில் சந்தி செய்ய.

குறும்புடன் காலைப் பற்றி இழுத்தாள் அவள்;
அறிந்து கொண்டான் அவள் அப்சரஸ் என்று.

“சந்திக்கு இடையூறு செய்ததால் நீ நீர்வாழ்
ஜந்துவாக, ஒரு மீனாக மாறக் கடவாய்!”

உபரிசரனின் வீரியத்தை விழுங்கிய மீன்
உருமாறி மீனாகிய அப்சரஸ் அத்ரிகையே!

கருவுற்றது மீன் வீரியத்தை விழுங்கியதால்
கரு வளர்ந்து நிறைமாத கர்ப்பம் ஆகிவிட்டது.

வலைஞனின் வலையில் மாட்டிக் கொண்டது;
வயிற்றைக் கிழித்தான் வலைஞன் தாசன்.

ஆச்சரியம் அடைந்தான் தாசன் வயிற்றுக்குள்
ஆண் பெண் என்று இரு குழவிகளைக் கண்டு!

மன்னனிடம் கொடுத்தான் இரட்டையரை.
மன்னன் அறிந்தான் தன் பிள்ளைகள் என்று!

வைத்துக் கொண்டான் ஆண் மகவைத் தன்னுடன்;
வளர்க்கச் சொன்னான் பெண் மகவை தாசனிடம்.

வளரும் பெண்ணிடம் வீசியது மீன் மணம்;
வளர்ந்தாள் மச்சகந்தி என்னும் பெயருடன்.

சாப விமோசனம் கேட்ட அத்ரிகைக்குச்
சாப விமோசனம் அளித்தான் வேதியன்.

“கருத்தரிப்பாய் நீ இரண்டு குழவிகளை;
திரும்புவாய் சுவர்க்கம் நீ ஈன்றவுடனே!”

வலைஞன் கையால் சுவர்க்கம் அடைந்தாள்;
வலைஞனிடம் வளர்ந்தாள் அப்சரஸின் மகள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

2#1b. Machchagandhi

A naughty apsaras was bathing in a river one day. A Brahmin entered the river to perform sandhyaa vandanam or his prayers. She pulled his leg under the water.

He knew it was an apsaras and cursed her in anger, “You disturbed my sandhyaa vandanam hiding under the surface of water. May you become a fish that dwells in water”

The apsaras became a huge fish. It was this fish that swallowed the tejas of the king Uparisaran – dropped by the eagle in the river. The fish became pregnant and the time of delivery approached fast.

Just then it got caught in the net of a fisherman named Daasan. He was surprised to see the hug fish with a bulging stomach. He cut open its stomach and was even more surprised to find two human infants in the stomach – a boy and a girl.

Anything out of the ordinary should be reported or presented to the king. Daasan took the infants and presented them to the king. The king knew those were his own children – born out of the tejas he had sent for his wife though an eagle. He kept the male child with him and told the fisherman to bring up the female child with love and care.

The apsaras had begged for saapa vimochanam and the Brahmin had granted her one. He said, “You will bear two children in your garbbam. The moment you deliver them you will return to swarggam.”

So when the fisherman cut open the stomach of the fish, the apsaras returned to the swarggam. But her daughter was left behind with the fisherman Daasan. She emanated the smell of fish and got the name Machchagandhi meaning ‘a girl who smells like a fish.’

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]காந்தஊசி[/h]
காந்தம் ஈர்க்கும் இரும்புத் துகள்களை;
கடவுள் ஈர்ப்பான் அனைத்து உயிர்களை.

காந்தம் காட்டும் என்றும் வடதிசை,
கடவுள் காட்டுவான் என்றும் நல்வழி.

கடலில் செல்பவர் திசை அறியாமல்,
கலங்கி நின்ற காலமும் முன்பு உண்டு.

பகலில் ஆதவனை, இரவில் துருவனைப்
பார்த்துப் பார்த்துத் திசை அறிந்திடுவார்.

படகினைச் செலுத்துவார் திசைகளை அறிந்து,
புறப்பட்ட இடம் சென்று அடைய வேண்டாமா?

சுழல்கள், புயல்கள் பற்றிக் கவலை இல்லை.
சரியான திசையில் படகு செல்லும் வரை.

காந்த ஊசியினைக் கண்டுபிடித்த பின்,
காணலாம் திசைகளை எந்த நேரமும்!

பகலோ, இரவோ, மழையோ, வெய்யிலோ,
பார்க்க முடியும் நாம் செல்லும் திசையை.

கடவுள் என்ற அதிசய காந்தம் காட்டும்
நடக்க வேண்டிய ஒரு நல்ல திசையினை.

பாதை மாறாது, ஒரு பயமும் வாராது,
பரமன் காட்டும் வழியில் செல்பவர்க்கு!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

THE COMPASS NEEDLE

A magnet attracts iron objects. In the same way God attracts all the human beings. A magnet shows us the direction North. God shows us the righteous path.

There was a time when seafarers would depend on the Sun during the day and pole star during the night to know the directions, while in the middle of a sea. They would be able to steer in the right path once they know the directions.

After the discovery of the compass needle, anyone can know the directions anytime and anywhere, just by looking a it…whether it is day or night, sunny or cloudy!

God is the wonderful magnetic needle. He always points to the direction of righteousness. If we trust Him and walk fearlessly in the path shown by Him, no harms will come to us nor dangers nor calamities!

 

[Visalakshi Ramani]

#3340 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

# 52 (c). “குற்றம் குற்றமே!”

“சங்கப் புலவர்களே! என்னிடம் கூறும்!
இங்கு கவிதையில் குற்றம் கண்டவர் யார்?”

அஞ்சாமல் முன் வந்தார் புலவர் நக்கீரர்;
நெஞ்சை நிமிர்த்திச் சொன்னார், “நானே தான்!”

“என்ன குற்றம் கண்டு விட்டீர் ஐயா
இந்தச் செந்தமிழ்க் கவிதையில் நீர்?”

“சொற்குற்றம் ஏதும் இல்லை எனினும்
பொருட்குற்றம் நிறைந்துள்ளது அதில்!”

“அந்தப் பொருட் குற்றம் தான் என்னவோ?
இந்தப் புலவர்களுக்கும் எடுத்துக் கூறலாமே!”

“பெண்களின் கூந்தலுக்கு இல்லை இயற்கை மணம்!
பெண்களின் கூந்தல் மணம் பெறுவது மலர்களால்!”

“எந்தப் பெண்ணின் கூந்தலுக்கும் நீர் கூறும்
இந்த விதி பொருந்தும் என்கின்றீரா சொல்லும்?”

“எந்தப் பெண்ணாக இருந்தாலும் சரியே!
இந்த விதிமுறையில் மாற்றம் ஏதுமில்லை!”

“நன்கு சிந்தித்துப் பின் பதில் கூறும்!
நல்ல பத்மினி ஜாதிப் பெண்களுக்கு?”

“பத்மனி ஜாதிப் பெண்கள் கூந்தல் மணமும்
உத்தமமான மலர்களை அணிவதாலேயே!”

“தேவ மகளிரின் தெய்வீகக் கூந்தலின்
தேவ மணமும் கூட அதைப் போலவா?”

“தேவ மகளிரின் கூந்தல் மணமும்
தெய்வீக மலர்கள் சூடுவதாலேயே!”

“மோனக் காளத்திநாதரின் சக்தியாகிய
ஞானப் பூங்கோதையின் கூந்தல் மணம்?”

“அம்மையின் கூந்தல் நறுமணம் கூடச்
செம்மையான மலர்களை அணிவதாலே!”

சினம் மேலிட்டுவிட்ட சிவன் பேசவில்லை!
சிறிதே நெற்றிக் கண்ணை திறந்து மூடினார்!

“நெற்றிக் கண்ணைக் காட்டினாலும் உம்
குற்றம் குற்றமே!” எனச் சாதித்தார் நக்கீரர்.

மூன்றாவது கண்ணைத் திறந்தார் ஐயன்!
முன் பாய்ந்து சென்றது செந்தழல் வெப்பம்!

வெப்பத்தைத் தாள மாட்டாத நக்கீரர்,
பொற்றாமரைக் குளத்தில் வீழ்ந்தார்!

ஐயனும் சீடர்களும் மறைந்து சென்றனர்.
செய்வதறியாமல் அனைவரும் திகைத்தனர்.

நீரில் மூழ்கிய நக்கீரனின் நிலைமை,
யாருக்குமே தெரியவில்லை அங்கு!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 52 (C). “A MISTAKE IS A MISTAKE!”

The Siva turned poet spoke,”Dear Sanga poets! Which of you found fault with this man’s poem?”

Nakkeeran said undaunted,”It is me!”

Siva asked, “What is the defect you have found in his poem?”

Nakkeeran said, “The words are not defective but the idea conveyed by it is defective!”

“Can you point out the defect to the benefit of everyone here?”

“There is no natural fragrance in ladies’ hair. They attain fragrance from the flowers worn by them”

“Is it the rule governing all women?”

“Yes! There is no exception to this rule!”

“Think well before you reply! What about the Padmini type women?”

“They too get the fragrance from the flowers worn by them”

“What about the women in Heaven?”

“It is the same with them too”

“What about the consort of Siva you worship?”

“It is the same even with Shakti Devi!”

Siva became very angry and opened his fiery third eye slightly.

Nakkeeran said, “Even if you threaten me by opening your third eye, I standby my opinion!”

Siva opened his third eye. The red heat flashing out of it was too much for Nakkeeran to bear.

He jumped into the Lotus pond and did not surface again! The angry poet left with all his disciples.

No one knew the real fate of Nakkeeran!

 

[Visalakshi Ramani]

2#2a. பராசரர்

தீர்த்த யாத்திரை செய்து வந்தார் பராசர முனிவர்;
யாத்திரையில் அடைந்தார் யமுனைக் கரையை!

நதியைக் கடக்க அழைத்தார் படகோட்டி தாசனை;
விதிவசத்தால் வரமுடியவில்லை அழைத்தவுடன்.

“உடனே செல்ல வேண்டும்” என்று முனிவர் கூறவே
உடன் அனுப்பினான் தன் வளர்ப்பு மகள் மச்சகந்தியை.

ஓடத்தை ஒட்டிய மச்சகந்தியின் ஓய்யாரத்தில்,
ஒயிலில், வனப்பில் கொள்ளை போனது மனம்!

மோகம் தலைக்கு ஏறிவிட்டது முனிவருக்கு!
காமம் எல்லை மீறிவிட்டது தவ முனிவருக்கு!

வலக் கரத்தைப் பற்றிக் கொண்டார் முனிவர்;
கலவரம் அடைந்தாள் மச்சகந்தி அதனால்.

“ஞான வைராக்கியம் உடைய தவச் சீலரே!
ஏனையரைப் போல இருக்கலாமா நீரும்?

ஏழைப் பெண்ணின் கரம் பற்றி இழுக்கலாமோ?
பாழாய்ப் போன மீன் மணம் அடிக்கவில்லையா?

அரிய அந்தணப் பிறவி எடுத்த பிறகும் உமக்குத்
தெரியவில்லையா இது தவறான செயல் என்று?

சமமான இருவர் கூடினால் சந்தோஷம் விளையும்;
சமமற்றவர்கள் கூடினால் அருவருப்பு விளையும்.

அருவருக்கும் பெண்ணிடம் விளையுமா இன்பம்?
விரும்பி வரும் பெண்ணிடமே விளையும் இன்பம்!

ஓடத்தைக் கவிழ்க்க ஒரு நாழி வேண்டாம்!
உடலும், உயிரும் பறிபோய் விடும் அறியீரா?” என

‘ஊடல் செய்பவள் போலப் பேசுகின்றாள் இவள்;
மூடன் மகள் அல்ல; நல்ல அறிவுள்ளவள் இவள்!’

என்ன செய்வது என்றறியாத பராசர முனிவர்
பின்னும் சிந்திக்கலானார் தீவிரமாக மனத்துள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

2#2a. Sage Paraashara

Sage Paraashara was on a theerta yaatra to holy places. He reached the bank of river Yamuna during his travel. He wished to cross the river Yamuna and called the boatman Daasan.

Unfortunately Daasan could not come and since the sage insisted on crossing the river, Daasan sent his daughter Machcha gandhi with the rushi.

Machcha gandhi was pretty, young and attractive in spite of the smell of fish she emanated. The sage was infatuated by her beauty and proximity. He lost control over himself and grabbed her right hand. The girl got shocked and frightened by this sudden unexpected gesture.

She took him to task by throwing on him a series of questions.”Oh holy sage! Can you behave like a common man devoid of any good sense? Are you allowed to grab the hands of the poor girls who make a living by rowing the boat? Don’t you find my smell of fish repelling?

In spite of being a Brahmin don’t you realize that what you are doing is wrong?

Don’t you know that only when two people equal in all aspects fall in love, they can reap pleasure. Unequal status can’t yield pleasure. I don’t need more than a few seconds to topple the boat. You will lose your live and everything you have!”

The sage thought to himself, “She speaks as if she is angry but she is not. She is very intelligent despite being poor and uneducated. What shall I do now? How shall I proceed further in getting closer to her?”

The sage was lost in his thoughts.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]பிரம்மம், மாயை[/h]

நிறைந்த சக்தியே பிரம்மம்; அதன்
சிறந்த வெளிப்பாடே மாயை ஆகும்!

இயங்காத சக்தி என்பது பிரம்மம்;
இயங்கும் சக்தி என்பது மாயை!

சலனமற்றது பிரம்மம் என்றால்,
சலனம் உடையது மாயை ஆகும்!

எரியும் நெருப்பு பிரம்மம் என்றால்,
எரிக்கும் சக்தி அதன் மாயை ஆகும்!

பிரம்மம் ஒரு முப்பட்டைக் கண்ணாடி;
பிறக்கும் வர்ண ஜாலமே மாயை ஆகும்.

படைப்புகளுக்குக் காரணம் பிரம்மம்;
படைப்புகள் என்னும் காரியம் மாயை.

காண முடியாதது பிரம்மம் ஒன்றே;
காணும் பொருட்கள் எல்லாம் மாயை!

என்றும் தனித்து நிற்கும் பிரம்மம் ;
என்றும் மனத்தை மயக்கும் மாயை!

தோற்றம் இல்லாதது பிரம்மம் என்றால்,
தோன்றி ஒடுங்குவது அதன் மாயை!

பாலும் நீரும் போலக் கலந்த இவற்றை,
பரமஹம்சர்களே பிரிக்க வல்லவர்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.