A poem a day to keep all agonies away!

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

6#7b. The disguise.

Years rolled by and now Daakshaayani was twelve years old. Siva thought that the time was ripe to bless her and marry her. He assumed the form of a Brahmachari, reached Dakshapuri and went her.

He was welcomed by the friends of Daskshaayani. She came and asked him,”What has made you come here?” He replied, “I have come here to marry you. Please do not refuse to marry me.”

She covered her ears with her palms and exhaled deeply. She said,” I am doing penance in order to marry Siva. I can’t marry any other man.”

“Siva is mad and no one can predict his actions. Do you think he will care enough to yield to your penance and marry you?” The young brahmachaari made fun of her.

“I will marry Siva. If he does not come to me, I will rather give up my life than marry anyone else!”Dakshaayani was firm in her reply as well her decision to marry Siva.
 
VENKATESA PURAANAM

24c. நந்தவனம்

தினமும் ஆராதித்தனர் பகவானை – ரங்கன்
முனிவருக்குப் பணிவிடைகள் செய்தான்.

வனத்துக்குச் சென்று மலர் கொய்தவன் நந்த
வனம் ஒன்று அமைக்க விரும்பினான்.

முனிவரிடம் விண்ணப்பித்தான் ரங்கன்;
கனிவுடன் பாராட்டி முனிவரும் உதவினார்.

உருவானது அழகிய நந்தவனம் அங்கே!
இருவாக்ஷி, சம்பங்கி, ஜாதி, முல்லை

மல்லிகை, அலரி, மந்தாரை என்று
மலர்கள் பூத்துக் குலுங்கின விரைவில்.

நறுமணம் நிறைத்தது நாற்றிசைகளை;
நிறங்கள் மயக்கின காண்பவர் கண்களை!

விடியலில் நீராடி மலர் கொய்து வருவான்;
செடிகளுக்கு நீரூற்ற வெட்டுவித்தான் கிணறு.

மலர் பறிக்கச் சென்ற ரங்கதாசன் ஒருநாள்,
மனத்தை மயக்கும் காட்சியைக் கண்டான்!

திவ்விய தேஜசுடன் சென்றான் கந்தர்வன்,
திவ்விய அழகு வாய்ந்த தன் மனைவியுடன்.

ஆகாய மார்க்கமாகச் சென்றவர் கண்டனர்
ஆதி வராஹமூர்த்தி ஆலயத்தை அங்கே.

ஸ்வாமி பூஷ்கரிணீயில் புனித நீராடி
ஸ்வாமி தரிசனம் செய்ய விரும்பினர்.

கந்தர்வனும், மனைவியும் நீராடுவது கண்டு
வந்த வேலையை மறந்து போனான் ரங்கன்.

சௌந்தரியத்தில் மனம் பறி போனதால்
செல்லவில்லை மலர் கொய்து ஆசிரமம்.

கரையேறி, ஆலயத்தில் தொழுது, கண்ணுக்கு
மறையும் வரை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
VENKATESA PURAANAM

24c. Nanda vanam

The sage and Rangan took holy dip in the Swaami pushkariNi and worshiped God everyday. Rangan did all the services required by the sage.

He would go to the forest and gather the flowers fit for the worship. Later on he decided to grow his own flower garden and use the fresh flowers blooming there.

His suggestion was accepted by the sage who also helped Rangan in planting the garden. Soon colorful flowers bloomed filling the whole area with their fragrance.

Rangan would take bath early in the morning and gather the flowers for pooja. He soon got a well dug to facilitate the watering of the plants in the garden.

One morning when he went to the pushkariNi, he saw a Ghandharva and his wife travel in the sky. They were divine, beautiful beings. Rangan stood transfixed by their beauty and charm.

The Gandharvas saw the temple of Aadi Varaaha Moorthy and decided to worship the God before proceeding any further.

They came down and bathed in the holy PushkariNi. Then they came out of the water, went to the temple, did pooja and went away from there.

Rangan stood mesmerized all the while and forgot that the sage would be waiting for the fresh flowers to complete his daily pooja.
 
DEVI BHAAGAVATAM -SKANDA 6

6#16a. வினையும், விளைவும் (1)

“பிருகு வம்சத்தில் பிறந்த அந்தணர்களைப்
பிரம்மஹத்தி செய்தவர் எந்த வம்சத்தினர்?

பகை அவர்களிடையே மூண்டது எங்கனம்?
பாவத்துக்குப் பலசாலி பயப்படாதது ஏன்?

கொலை பெரியதா? குற்றம் பெரியதா? என்று
தெளிவாக விளக்குங்கள் வியாச முனிவரே !”

“கரங்கள் ஆயிரம் கொண்ட ஒரு மாவீரன்
கார்த்த வீர்யன் என்னும் ஹைஹைய அரசன்.

பெற்றிருந்தான் தத்தாத்திரேயரைத் தன் குருவாக;
பெற்றிருந்தான் பிருகு வம்சத்தினரைப் புரோகிதராக.

பெற்றனர் புரோகிதர் பொன், பொருள் தானமாக;
பெற்றனர் அணி, மணி ரதங்களைத் தானமாக.

முடிந்து விட்டது கார்த்தவீர்யன் காலம்- அத்துடன்
முடிந்துவிட்டது அரச போக வாழ்வு அவனுடன்.

கடுமையான வறுமையில் உழன்றனர் சந்ததிகள்;
“கொடுத்தார் தந்தை வேதியருக்கு அள்ளி அள்ளி !”

சென்றனர் சந்ததியர் செல்வ அந்தணர்களை நாடி;
வேண்டிக் கொண்டனர் செல்வம் கடன் தரும்படி.

“தானம் ஏற்பவர்கள் நாங்கள் – பிறருக்குத்
தானம் தருபவர்கள் அல்ல!” என்றனர் வேதியர்.

பின்னர் பொன்னைப் புதைத்து வைத்துவிட்டுச்
சென்றனர் கானகம் கடும் தவம் புரிவதற்கு.

அறிந்து கொண்டனர் அரசர்கள் இது பற்றி;
அபகரித்தனர் புதைத்திருந்த செல்வத்தை.

சிறப்புடன் வாழ்ந்தது அரசகுலம் மீண்டும்;
பறி கொடுத்த அந்தணர் பதறினர் மீண்டும்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 6

6#16a. The cause and the effect

“Which race of kings killed the brahmins born in the Brugu vamsam? How did the enmity begin between them? Why is it that always might is right? Which is a greater sin – a murder or a mistake?’ King Janamejayan asked sage Vyaasaa to clear his doubts.

“There was a race of kings known as Haihayaas. Kaarta Veeryaarjun was a famous king of that race. He had one thousand strong arms. Dhattaatreya was his guru and Brugu vamsa brahmins were his priests. Kaarta Veeryaarjuna was vary lavish in showering gifts and gold on his priests.

So when the time of Kaarta Veeryaarjun was over, his successors had very little wealth in their savings. They went to the rich brahmins who had been bestowed by their father with rich gifts and gold. They requested the brahmins to lend them some wealth to go on with their kingly duties.

But the selfish brahmins said, “Our duty is only to receive gifts but not give them to any one else.” The Successors returned without succeeding in their mission.

Later the rich brahmins buried their gold and wealth safely and went to the forest to do penance. The king’s successors made use of this opportunity to dig up all the buried treasure and take them away.

The king’s successors could afford a kingly life – thanks to the treasures stolen from the selfish brahmins. When they returned after doing the penance the brahmins went crazy to find that all their treasures had been looted by the present king.
 
Kanda puraanam - daksha kaandam

செய்தி சென்றது.

மகிழ்ச்சி அடைந்தார் சிவபெருமான்.
நெகிழ்ச்சி அடைந்தார் மனவுறுதியால்.

“பெண்ணே! உண்மை அன்பு வெல்லும்!”
கண்ணுதற் கடவுள் வடிவைக் கட்டினான்.

பொய்ப் பார்ப்பனரின் திருவடிகளை
மெய் நடுங்கப் பற்றினாள் தாட்சாயணி.

“அறியாமல் பேசிய சிறுமியின் மொழியைப்
பெரிதாக எண்ணவேண்டாம் அய்யனே!”

கண்ணுதற் கடவுளின் வடிவை மற்ற
பெண்களால் காண முடியவில்லை.

“மாயத்தில் வல்லவன் தான் இவன்!
நேயத்தை நொடியில் மாற்றிவிட்டானே!

ஐயத்தை உண்டு பண்ணுகிறது நிலைமை.
ஐயனிடன் சென்று சொல்வது நன்மை!”

தக்கனிடம் ஓடினர் சேதி சொல்ல.
தக்கன் அறிந்தான் அறிவுக்கண்ணால்.

எக்கணமும் மகள் எதிர் நோக்கி இருந்த
முக்கண்ணன் வந்துள்ளதை அறிந்தான்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
KANDA PURAAANAM

#7C. 6#7c. Informing the parents.

Siva became very happy to see the firm faith of Daakshaayani. He told her, “True love always conquers!” He then showed her his real form.

She shivered with excitement and caught hold of his feet. “Pardon me for my rude words. I did not know who you were!”
The other girl could not see Siva’s true form. They got shocked by the sudden change in their friend.

“This man is a wizard. He changed her mind in a minute! It is better to inform Dakshan since things look suspicious.”

They ran to tell the news to their king. He used his gnaana dhrushti and knew that Siva for whom his daughter has been waiting for seven long years had at last come to bless her.
 
VENKATESA PURAANAM [h=1]24d. கந்தருவர்[/h] வானில் பறந்து மறைந்தனர் கந்தருவர்; வந்தது சுய நினைவு ரங்கதாஸனுக்கு. ‘மலர் கொய்ய வந்தவன் அதைச் செய்யாமல் மனதை அலைய விட்டுவிட்டேனே அந்தோ! கெடுத்தேனே பூஜையை அநாவசியமாக; காக்க வைத்தேனே முனிவரை இதுவரை! உல்லாசமாக வேடிக்கை பார்த்து நின்று உபாஸனையில் தடங்கல் செய்தேனே!’ பதறியது உடல் செய்த தவற்றை எண்ணி; பறித்துக் கொண்டு ஓடினான் மலர்களை! உக்கிர மூர்த்தியாக மாறி இருந்தார் முனிவர்; சிக்கெனக் காலைப் பற்றிக் கொண்டான் ரங்கன். “பாதகம் செய்துவிட்டேன் மன்னியுங்கள்” “தாமதம் ஏன் எனச் சொல்லு நீ முதலில்!” ‘மாயைக்கு அடிமை ஆகிவிட்டேன் நான்! மனதைத் தறிகெட்டு அலைய விட்டேன்!” ஸ்ரீநிவாசன் தோன்றினார் அவர்கள் முன்பு; சேவித்தான் ரங்கதாசன் விழுந்து விழுந்து. “தவறு செய்தவன் தண்டனை அடைவான்; தவறு தான் என் பூஜையத் தாமதம் செய்தது! சுதன்மனின் இளைய மகனாகப் பிறந்து பல சோதனைகளை அனுபவி அடுத்த பிறவியில்!” “பாதங்களை அடைய விரும்பியவனுக்குச் சோதனைகளை அனுபவிக்கும் சாபமா?”என “செய்த தவம் வீண் போகாது ஒருநாளும்; செய்தாய் தாமதம் பகவத் பூஜையில் – அது செய்யும் சற்றுத் தாமதம் விரத பூர்த்தியில்; எய்துவாய் எண்ணிய பேற்றைத் தாமதமாக! மன்னன் மகனாகப் பிறந்து ஆள்வாய் தொண்டை நாட்டை உன் குடைக் கீழ். அழைத்து வருவேன் நானே உன்னை இங்கு; ஆலயம் எழுப்பச் செய்வேன் இதே இடத்தில்!” வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
VENKATESA PURAANAM


24d. கந்தருவர்

வானில் பறந்து மறைந்தனர் கந்தருவர்;
வந்தது சுய நினைவு ரங்கதாஸனுக்கு.

‘மலர் கொய்ய வந்தவன் அதைச் செய்யாமல்
மனதை அலைய விட்டுவிட்டேனே அந்தோ!

கெடுத்தேனே பூஜையை அநாவசியமாக;
காக்க வைத்தேனே முனிவரை இதுவரை!

உல்லாசமாக வேடிக்கை பார்த்து நின்று
உபாஸனையில் தடங்கல் செய்தேனே!’

பதறியது உடல் செய்த தவற்றை எண்ணி;
பறித்துக் கொண்டு ஓடினான் மலர்களை!

உக்கிர மூர்த்தியாக மாறி இருந்தார் முனிவர்;
சிக்கெனக் காலைப் பற்றிக் கொண்டான் ரங்கன்.

“பாதகம் செய்துவிட்டேன் மன்னியுங்கள்”
“தாமதம் ஏன் எனச் சொல்லு நீ முதலில்!”

‘மாயைக்கு அடிமை ஆகிவிட்டேன் நான்!
மனதைத் தறிகெட்டு அலைய விட்டேன்!”

ஸ்ரீநிவாசன் தோன்றினார் அவர்கள் முன்பு;
சேவித்தான் ரங்கதாசன் விழுந்து விழுந்து.

“தவறு செய்தவன் தண்டனை அடைவான்;
தவறு தான் என் பூஜையத் தாமதம் செய்தது!

சுதன்மனின் இளைய மகனாகப் பிறந்து பல
சோதனைகளை அனுபவி அடுத்த பிறவியில்!”

“பாதங்களை அடைய விரும்பியவனுக்குச்
சோதனைகளை அனுபவிக்கும் சாபமா?”என

“செய்த தவம் வீண் போகாது ஒருநாளும்;
செய்தாய் தாமதம் பகவத் பூஜையில் – அது

செய்யும் சற்றுத் தாமதம் விரத பூர்த்தியில்;
எய்துவாய் எண்ணிய பேற்றைத் தாமதமாக!

மன்னன் மகனாகப் பிறந்து ஆள்வாய்
தொண்டை நாட்டை உன் குடைக் கீழ்.

அழைத்து வருவேன் நானே உன்னை இங்கு;
ஆலயம் எழுப்பச் செய்வேன் இதே இடத்தில்!”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
VENKATESA PURAANAM

#24d. Gandharva

The two gandharva disappeared from Rangan’s sight. He came to his senses. ‘I cam here to gather the flowers for the pooja but wasted my time in admiring the gandhrva. I have delayed the pooja and made my master wait for these flowers for so long!’ He felt sorry for his lapse and rushed back with the plucked flowers.

The sage was very angry with him. Rangan fell at his feet and begged for pardon for his delay. The sage demanded to know what had delayed him for so long.

Rangan cried and told him, “I got infatuated with the sight of the gandharva and forgot my duty.” Srinivaasan appeared there. Rangan fell at his feet.

Srinivaasan said, “The person who commits a mistake must get punished for it. It is a crime to delay my pooja and aaraadhana. For this crime, you will be born as the younger son of king Sudanman and face many problems in life!”

Rangan broke down and cried,”I wanted to reach your lotus feet and you are cursing me with more births and more punishments!”

Srinivaasan consoled him now, “Your vratham and penance never will go in waste. You delayed the pooja. So the completion of your vratham will get delayed too. You will get what you wished for, but a little later. You will be born as the son of king Sudanman and rule over ThoNdai Naadu. I myself will bring you here and make you build me a temple.”
 
DEVIBHAAGAVATAM- SKANDA 6

6#16b. வினையும், விளைவும் (2)

மறக்கவில்லை அரசர்கள் பழங்கதையினை;
துரத்தினர் அந்தணர்களை நையப்புடைத்து!

‘அழிக்க வேண்டும் அந்தணரைப் பூண்டோடு!’
அழித்தனர் பெண்களை, வயோதிகர்களைக் கூட.

முனிவர்கள் கேட்டனர் அந்த அரசர்களிடம்,
“இனியும் எதற்குக் கொடிய கொலைகள்?”

“செல்வந்தர் ஆனார்கள் இந்த அந்தணர்கள்
செல்வத்தை முன்னோர்களிடமிருந்து பறித்து!

வட்டிக்குக் கடனாகவும் தர மறுத்து விட்டனர்;
வெட்டியாக வைத்திருந்தனர் தம் செல்வத்தை.

தானும் அனுபவிக்காமல், தானமும் செய்யாமல்,
தேங்கும் பொருளுக்கு உண்டு இந்தப் பறிமுதல்.

திரட்டிய சொத்துக்கு தப்பாது ஒருநாளும்
திருட்டு பயம், அக்னி பயம், ராஜ பயம்.

கேட்கவில்லை தானமாக, கேட்கவில்லை தருமமாக!
கேட்டோம் வட்டிக்குக் கடனாக; மறுத்துவிட்டனர்!

பாவம் இல்லை இந்தப் பாவிகளைக் கொல்வது!” என
ஆர்வத்துடன் தேடிச் சென்றனர் மேலும் அந்தணர்களை.

அஞ்சிய அந்தணரும், மிஞ்சிய பெண்களும்,
தஞ்சம் புகுந்தனர் இமயமலையின் சாரலில்!

லோபமே மனிதனின் முதன் முதல் பகைவன்;
லோபமே மூல காரணம் ஆகும் பாவங்களுக்கு.

பாவங்கள் ஆகும் காமமும், குரோதமும்;
லோபம் ஆகும் அவற்றிலும் கொடியது.

லோபத்தினாலேயே கொன்றனர் ஹைஹயர்;
லோபத்தினாலேயே அழிந்தனர் அந்தணர்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 6

6#16b. The cause and the effect (2)


The kings had not forgotten the way the brahmins had treated them earlier. They drove away the brahmins after thrashing them thoroughly. They wanted to destroy the race of brahmins completely.

They killed every brahmin they set their eyes on – including women and the old people. The sages asked the kings, “Why do you murder of innocent brahmins ruthlessly?”


The kings replied, “These brahmins became rich with the lavish gifts given by our ancestors. But when we approached them for a loan with interest payable, they refused flatly.


They were just hoarding the wealth without enjoying it or sharing it with the others. Such wealth which become stagnant can be rightfully confiscated by the rulers. The hoarded wealth has three constant threats, from the thieves, the fire and the rulers.


We did not ask for free gifts or as free donations. We were ready to pay the interest and yet they just refused adamantly. There is nothing wrong in killing such heartless sinners.”


They went in search or more brahmins to kill. The few brahmins and ladies who had escaped the massacre sought refuge in the slopes of Himaalayaas.


Greed is the primary cause of all man’s sufferings. Greed is the first enemy of every man. Anger and desire are bad but greed is worse than both of them.


Haihaya kings killed the brahmins because of their greed. The brahmins brought about their own downfall by their greed."
 
KANDA PURAANAM- DAKSHA KAANDAM

8a. திருமண ஏற்பாடுகள்.

தக்க பொழுது திருமணத்துக்கு எது?
தக்கன் ஆராய்ந்தான் தன் மனத்தில்.

அன்று நல்ல நாள் என்று அறிந்தான்.
சென்றது மணச் செய்தி அனைவருக்கும்.

தன் நகரையும் கோவிலையும் அழகூட்டி
தவச் சாலையில் சிவனை அடைந்தான்.

“உம்மை மணம் புரியத் தவம் செய்தாள்.
இம்மைப் பயனை அடைந்துவிட்டாள்.

திருமண மண்டபத்துக்கு எழுந்தருள்க!”
விருப்பத்துடன் வேண்டினான் பெருமானை.

களிப்புற்ற உள்ளங்களுடன் சென்றனர்.
செழிப்பான மாளிகையை அடைந்தனர்.

மங்கலப் பொருட்களை ஏந்திய வண்ணம்
மங்கல மங்கையர் எதிர்ப்பட்டனர்.

நீராட்டி, அழகூட்டி அலங்கரித்த
பேரழகி அமர்ந்தாள் பெருமானிடம்.

தேவர்கள் குழுமினர் திருமணம் காண.
வேத கோஷம் ஒலித்தது எங்கெங்கும்.

வேதவல்லி நீரைவிட தக்க மன்னன்
பாத பூஜை செய்தான் சிவனுக்கு

மலர்கள் தூவி சந்தானம் பூசினான்.
மகளைக் கன்னிகா தானம் செய்தான்.

நான்முகன் மணச் சடங்குகள் செய்யக்
காணவில்லை பெருமானை எங்குமே!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
KANDA PURAANAM- DAKSHA KAANDAM

6#8a. The wedding arrangements.

Dakshan found out that an auspicious day for the wedding.That day was very auspicious. The invites for the wedding was sent out. The city and the temple were decorated.

Dakshan went to meet and invite Siva. He told Siva,”My daughter wanted to marry you! She achieved her aim. Please come to the wedding mandapam”

They went to the wedding mandapam. Auspicious women came in carrying auspicious articles.

The bride was decorated and made to sit near Siva. Vedvalli poured the water and Dahshan washed Siva’s feet. He offered flowers and sandal paste.

He placed his daughter’s hands in Siva’s hands and did kannika daanam. Brahma performed the wedding ceremonies. Devas had come to attend the wedding. Vedas were being chanted everywhere.

Suddenly Siva disappeared and was not to be seen anywhere!
 
The high speed Intent browsing has been exhausted with in 10 days ... thanks to the viewing of mega mahaa serials on P.C. in addition to reading al the important newspapers! So for the next two weeks it is going to be grin-bear-contest and an endurance test for poor me! :(
 
VENKATESA PURAANAM

25a. ஆனந்த நிலயம்

“ரங்க தாஸனாக இருந்தவனும் நீயே!
இங்கு கிணறு வெட்டுவித்தவனும் நீயே!

சாபம் காரணமாக நின்றுவிட்ட பணியைத்
தாபம் தீரத் தொடருவாய் இப் பிறவியில்!”

தொண்டைமான் தொடங்கினான் ஆலயப் பணியை;
கொண்டு வந்து குவித்தான் கற்களைப் பாறைகளை!

வண்டி வண்டியாக வந்தன மரங்கள்,
சுண்ணம்பு, பிற தேவையான பொருட்கள்.

பாறைகளைச் செதுக்கினார் சிற்பிகள் தொடர்ந்து;
யாரும் ஊர் திரும்பவில்லை பணி முடியும் வரை!

சிற்பிகள் உழைத்தனர் உற்சாகத்துடன்
புற்று இருந்த இடத்தில் கர்ப்ப கிரகம்!

வைகுந்த வாசல் அமைந்தது அதன் வாயிலில்
எழுந்தது முதல் பிராகாரத்தைச் சுற்றி மதில்!

பள்ளியறை, மடைப்பள்ளி, திரவிய சாலை;
கல்யாண மண்டபம், உக்கிராண அறைகள்.

பலிபீடம், துவஜஸ்தம்பம், கோரியாவாறு;
ஆஸ்தான மண்டபங்கள், கோரியாவாறு;

உயர்ந்த கோபுரம் விளங்கியது வாயிலில்;
உச்சி வரையில் உயர்ந்த வேலைப்பாடுகள்.

கண் கவர் தூண்கள்; பாறைகளால் தளம்;
கண் கவர் விமானம் கர்ப்பகிரகத்தின் மேல்.

சந்தித்துக் கூறினான் ஸ்ரீநிவாசனிடம் சென்று,
“சந்தோஷத்துடன் ஏற்று அருள வேண்டும்!”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
VENKATESA PURAANAM

25a. Ananda Nilayam

Srinvaasam told ThoNdaimaan, “You were Ranga daasan in your previous birth. This is the well you got dug for watering the garden. You work got cut short due to the curse. Now you may complete the unfinished work.”

ThoNdaimaan started the temple construction work. He brought everything needed for the work – rocks, stones, wood and several other things. The sculptors worked round the clock and stayed on there till the entire work was completed.

The garbba Gruham was directly above the anthill. Vaikuntha vaasal , the sayana gruham, kitchen, storage room for the incense, kalayana mandapam, aasthaana mandapam, bali peetam, dhwaja sthambam were all built as specified by Srinivaasan.

The gopuram was at the entrance had intricate work right up to its top. The pillars had eye capturing sculpture and the floor was laid with solid rocks.

When the work was completed, ThoNdaimaan went to meet Srinivaasan in Agasthya’s aashram and told him,”The Ananda Nilayam is ready as desired by you. Kindly accept it and grace me”
 
DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 6

6#17a. பார்க்கவன் (1)

மன்னன் ஜனமேஜயன் வினவினான் மீண்டும்
முனிவர் வியாசரிடம் மேலும் சில ஐயங்கள்.

“பிருகு வம்சத்தைச் சேர்ந்த அந்தணப் பெண்கள்
பிழைத்தது எப்படி? உயிர் தப்பியது எப்படி?

எங்கனம் தழைத்தது அந்த அந்தணர் வம்சம்?
என்ன ஆயிற்று கொடிய ஹைஹய வம்சம்?”

“அஞ்சி ஓடிய அந்தணப் பெண்கள் சென்று
தஞ்சம் அடைந்தனன்ர் இமயமலைச் சாரலில்.

அமைத்தனர் மஹாதேவின் ஒரு பிரதிமையை
அமைதியான ஒரு நதிக் கரையினில் அங்கு.

தியானித்தனர் தேவியை அன்ன பானம் விடுத்து;
தியானித்தனர் தேவியின் பாதங்களில் படுத்து.

காட்சி தந்தாள் தேவி பெண்களின் கனவினில்;
மாட்சிமை பொருந்திய ஒரு மகன் பிறப்பான்.

அளிப்பேன் என் சக்தியை நான் அவனுக்குக்
களிப்பூடுவான் உங்களுக்கு உம் நலத்தை நாடி!”

மகிழ்ந்தனர் கனவு கண்ட அந்தணப் பெண்கள்;
மயங்கினர் எங்கனம் கரு உருவாகும் என்று!

உண்டானது கர்ப்பம் தேவியின் அருளால்;
உண்டானது ஒரு பெண்ணின் தொடையில்!

கரங்களில் வாட்களுடன் நெருங்கினர் அவளை
துரத்தி வந்திருந்த கொடிய ஹைஹய அரசர்கள்.

தீனமாக அழுதாள் அந்த அந்தணப் பெண்,
“தீயவரிடமிருந்து கருவைக் காப்பது எப்படி?”

அழுகுரலைக் கேட்டான் கருவில் உள்ள மகன்!
எழுந்தான் உதய சூரியனாகத் தொடையிலிருந்து!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 6

6#17a. Bhaargavan (1)

King Janamyjayan asked more doubts to sage Vyaasaa now. “How did the brahmin ladies of Brugu vamsam escape the punishment of death? How did the race survive, thrive and grow? What happened to the cruel Haihaya vamsam?”

Vyaasaa replied to King Janamejayan,” The brahmin ladies ran and took refuge in the slopes of Himayalaas to save their lives. They did prathishta of an image of the All Powerful Devi and started worshiping her- without any food or water. The lay down at the lotus feet of Devi and worshiped her.

Devi appeared in the dreams of those women. “I shall bless one of you with a mighty son. He will have all my power and strength. He will make you happy by taking care of your welfare.”

The women were pleased and at the same time worried as to how could one of them conceive a son without the help of a male member.

But by Devi’s grace one of those women did conceive a child in her thigh. The cruel Haihaya kings had caught up with them and were about to strike the pregnant lady with their swords.

The mother-to-be cried piteously fearing the welfare of the unborn son. The baby in the thigh had enough strength to emerge from the thigh of the woman like a brilliant Sun rising in the East.
 
KANDA PURAANAM- DAKSHA KAANDAM

8b. மீண்டும் தவம்.

வருந்தி நின்றாள் மணப்பெண் தாட்சாயணி
வருந்தும் மகளைத் தேற்றினாள் வேதவல்லி.

“தவமே சென்றவரை மீட்டு வரும் எனவே
தவத்தைத் தொடருவாய் குலக்கொழுந்தே!”

பூமகளும், நாமகளும் தேற்றினர் அவளை
பூவை தொடரவேண்டும் செய்த தவத்தை.

தவச்சாலையை அடைந்தாள் மணப்பெண்.
கவலை கொண்டனர் குழுமிய தேவர்கள்

“சிறப்பாக தவம் செய்த என் மகளை
வெறுப்பேற்றி விட்டான் அந்த சிவன்!

தன்னைத் திருமணம் செய்து கொள்ளுமாறு
என் மகளிடம் இரந்து நின்றான் அன்று!

என் மகளை மணம் செய்து தந்ததும்
கண் காணமல் மறைந்து விட்டான் இன்று!

நாணித் தலை குனிந்து கூனிக் குறுகிட
நாங்கள் செய்த பிழை தான் என்ன?”

சினத்துடனே விடை கொடுத்தான்
மணம் காண வந்த விருந்தினருக்கு.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 

Share this page

Similar threads

T
Iyer Poem
Replies
0
Views
743
Tkudi
T
JR
My poem dedicated to 'Starry Night' painting by Van Gogh
Replies
0
Views
982
JR
JR
U
'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)
Replies
5
Views
3K
usaiyer
U
B
Poem for Children - The Might of Nature - No disclaimer applies
Replies
0
Views
1K
Balacs
B
B
Poem for children
Replies
0
Views
1K
Balacs
B

Share this page

Latest posts

Follow us on Social Media

Back
Top