OP
OP
#3120 onwards have been posted today.
A poem a day to keep all agonies away!
- Thread starter Visalakshi Ramani
- Start date
OP
OP
37. சோழனை மடுவில் தள்ளியது.
ராஜேந்திர பாண்டியனின் வம்சத்தில்
ராஜாவானான் சுந்தரேச பாதசேகரன்.
சிவ நேசனாக விளங்கியவனுக்கு ஒரு
சிறு படையே போதுமானதாயிற்று.
தேர்ப் படை என்பது பத்தே தேர்கள்;
யானைப் படை என்பது நூறு யானைகள்;
குதிரைப் படை ஓராயிரம் குதிரைகள்;
காலாட் படை என்பது பதினாயிரம் பேர்;
சுருங்கிய சேனையைக் கண்டவுடன்
விரும்பினான் மதுரை மேல் படையெடுப்பு;
கடல் அனைய சேனையுடன் சோழன்
படையெடுத்தான் திட நம்பிக்கையுடன்;
“உன் அருளை நம்பியே ஆளுகின்றேன்,
என் வலிமையை நம்பி அல்ல ஐயனே!
கடல் போன்ற சேனையை என் செய்யும்
படகு போன்ற என் பாண்டிய சேனை?”
“நானும் களம் வருவேன் உன்னோடு
நாளை நடக்க இருக்கும் போருக்கு!
அஞ்ச வேண்டாம் நீ கொஞ்சமும்;
தஞ்சம் அடைந்தவரைக் கைவிடேன்!”
வேதப் பரி மீது ஏறி வந்தான் பிரான்;
வேட வடிவு எடுத்து வந்தான் பிரான்;
தந்தக் குழைகள், முத்து மாலைகள்,
தந்தக் கடகங்கள், மயிலிறகு, வெட்சி,
கையில் கொல் வேல் ஏந்திய வண்ணம்
மையத்தில் படை முன்னர் சென்றான்.
வேடனின் வீரத்தைக் கண்டு அஞ்சிச்
சோழன் புறமுதுகிட்டு ஓடலானான்!
வேடன் மறைந்து அருளவும், அங்கு
சோழனைப் பாண்டியன் துரத்தினான்.
வேடனைக் காணோம் என்றறிந்ததும்
சோழன் துரத்தலானான் பாண்டியனை!
மதுரைக்கு விரைந்த பாண்டியன்
மடு ஒன்றில் இடறி விழுந்தான்.
திரும்பத் துரத்திய சோழனும் அவன்
விரும்பாமலேயே மடுவில் விழுந்தான்.
இறைவன் திருவருளால் பிழைத்தான்;
கரையேறி வந்தான் பாண்டியமன்னன்.
இறைவன் திருவுளப்படியே மடுவில்
இறந்தான் மூழ்கிய சோழ மன்னன்.
சோழனின் சேனையைக் கவர்ந்தான்,
சோழனை வென்ற பாண்டிய மன்னன்.
சுந்தரபாத சேகரன் தொடர்ந்தான் தன்
சுந்தரேஸ்வர பெருமான் தொண்டுகளை.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
# 37. PUSHING CHOZHAN INTO A POND
Sundaresa Paada Sekaran was born in the lineage of Rajendra Paandian. He was peace loving by nature. He maintained a very small army with just ten chariots, one hundred elephants, one thousand horsemen and ten thousand soldiers.
Kaverich Chozhan was attracted by the prospect of easy victory over the Paandian. So he descended on Paandian with a large army.
Sundara Paada Sekaran prayed to Siva,”I rely more on you than my own army. Don’t you know this my lord? Won’t you save me my people?”
Siva replied, ” I myself will appear in the battlefield to help you!” The limited army of the Paandian marched on to the battle field. Siva appeared as a hunter. He rode on the Vedas transformed into a horse, leading the army.
He wore ornaments made of Ivory on his ears and wrists. He wore peacock feather on his hair and held a terrifying spear in his hand.
Chozha got frightened by the sight of this unknown warrior. He rode away in an effort to escape. The hunter who was Siva disappeared.
So Paandiyan chased the Chozhan. When Chozhan saw that the mighty hunter has disappeared he started chasing the Paandian.
Now it was Paandian’s turn to try to escape. He rode towards Madurai very fast and fell into a pond. Chozha who was chasing the Paandian also fell into the pond.
Paandian came out unhurt while Chozhan got killed by the fall. Paandian took over the army of Chozha. His charitable acts continued as before.
OP
OP
1#13c. புறக்கணிப்பு
கந்தருவரைத் தொடர்ந்து சென்றாள் ஊர்வசி;
கந்தருவர் இட்டனர் சலங்கையை ராஜவீதியில்.
சலங்கையைக் கண்ட நிர்வாண மன்னன்-வாடி
வதங்கினான் துயரால், திரும்பினான் மாளிகை.
பிரிந்து சென்றாள் ஆடையற்ற நிலைகண்டு!
திரும்பி வருவாள் ஆடையுடன் தேடினால்!
ஊர் ஊராகச் சென்று தேடினான் ஊர்வசியை;
ஊர்வசி தென்பட்டாள் குருக்ஷேத்திரத்தில்.
கண்டும் காணாமல் இருந்தால் ஊர்வசி,
மண்டிய காதலை விண்டான் புரூரவன்.
ஊர்வசி செய்தாள் அவனை அலட்சியம்,
“பார்த்ததில்லை உன் போன்ற மூடனை!
நிலையான பிரியம் ஏது பெண்களிடம்?
புலி மானிடம் காட்டுவது பிரியமாகுமா?
மன்னன் கொள்ளலாகாது அதிகமான பிரியம்
மங்கையிடமும், கள்வரிடமும் அறியாயோ?
நீதி நெறிகளை மறந்து விட்டாய் நீ!
நாட்டு நலனைத் துறந்துவிட்டாய் நீ!
கடமைகளைச் செய்து வருவாய் சரிவர
உடனே திரும்புவாய் உன் நாட்டுக்கு!” என,
வலி உள்ளத்தைக் கிழித்தது அவனுக்கு!
வலையில் அகப்பட்ட மீனாகத் துடித்தான்.
தீராத துயரில் ஆழ்ந்தான் புரூரவன்;
மாறாத காதல் ஊர்வசிமேல் கொண்டு.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
1#13c. Oorvasi deserts Purooravan
Oorvasi followed the Gandharvaas who dropped her ankle bells in the main street of the town. The naked king saw the ankle bells and became very sad.
Oorvasi had deserted him since she had seen him stark naked. May be she would come back to him – if he searches for her fully dressed.
He went from place to place in search of her. He saw her in Kurukshetram but she chose to ignore him completely. The king elaborated on his deep love for her but she sneered and made fun of him.
“I am yet to see another fool like you in my life. Women can not have constant love for anyone. Will you call the feeling a tiger shows towards a deer as love?
It is said that a king should not show too much affection to women and the robbers. You have forgotten the dharma saastra. You have neglected the welfare of your country. Go back to your city and rule wisely in the future!”
Purooravan could not bear the thought of going back without her. He was deeply pained and pined for her love and affection.
OP
OP
[h=1]கொஞ்சிப் பேசி…[/h] 
தேவை இன்றி அழுகின்ற ஆண்களையும்,
தேவை இன்றிச் சிரிக்கும் பெண்களையும்,
நம்பக்கூடாது என்பார் அறிவுடையோர்.
நல்ல பயனுள்ள அறிவுரைதான் இது.
அவசியம் இன்றி அதிகப் பணிவுடன்,
அழகிய ஒரு சிறு குழந்தை போலக்
கொஞ்சிக் கொஞ்சிப் பேசி மயக்கும்
வஞ்சியர்களிடம் உஷார் உஷார்!
வஞ்சகமாக ஒரு வலை விரிக்கவே,
கொஞ்சிக் கெஞ்சுவர் சில வஞ்சியர்.
வலையில் சிக்கினால் நாம், சிலந்தி
வலையில் சிக்கின ஒரு பூச்சிதான்.
வில் வணக்கம் தீங்கு குறிப்பது போன்றே,
சொல் வணக்கமும் தீங்கைக் குறிக்கும்.
வெளித் தோற்றத்துக்கு மயங்கிவிடும்
வெகுளிகளின் கதியோ அதோகதி!
சின்ன மீன்களைப் போட்டுப் பிடிப்பார்கள்
சில மனிதர்கள், மிகப் பெரிய மீன்களை;
கொள்ளை கொள்ளும் சிரிப்பால் மயக்கிக்
கொள்ளை அடிப்பார் சில வஞ்சியர்.
காரணம் இன்றிக் குழைவோரிடம் மிக
கவனமாகவே நீங்கள் இருந்திடுங்கள்.
காரியம் ஆகவேண்டியே நடிக்கும் அந்த
காரிகைகள் வாழ்வினை அழித்திடுவர்.
விழிப்புடன் இருந்தால் மட்டுமே
பிழைத்துக் கொள்ள முடியும்.
வழுக்கிவிட்டோம் எனில் வாழ்வே
நழுவிப் போய்விடும் அல்லவா?
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
தேவை இன்றி அழுகின்ற ஆண்களையும்,
தேவை இன்றிச் சிரிக்கும் பெண்களையும்,
நம்பக்கூடாது என்பார் அறிவுடையோர்.
நல்ல பயனுள்ள அறிவுரைதான் இது.
அவசியம் இன்றி அதிகப் பணிவுடன்,
அழகிய ஒரு சிறு குழந்தை போலக்
கொஞ்சிக் கொஞ்சிப் பேசி மயக்கும்
வஞ்சியர்களிடம் உஷார் உஷார்!
வஞ்சகமாக ஒரு வலை விரிக்கவே,
கொஞ்சிக் கெஞ்சுவர் சில வஞ்சியர்.
வலையில் சிக்கினால் நாம், சிலந்தி
வலையில் சிக்கின ஒரு பூச்சிதான்.
வில் வணக்கம் தீங்கு குறிப்பது போன்றே,
சொல் வணக்கமும் தீங்கைக் குறிக்கும்.
வெளித் தோற்றத்துக்கு மயங்கிவிடும்
வெகுளிகளின் கதியோ அதோகதி!
சின்ன மீன்களைப் போட்டுப் பிடிப்பார்கள்
சில மனிதர்கள், மிகப் பெரிய மீன்களை;
கொள்ளை கொள்ளும் சிரிப்பால் மயக்கிக்
கொள்ளை அடிப்பார் சில வஞ்சியர்.
காரணம் இன்றிக் குழைவோரிடம் மிக
கவனமாகவே நீங்கள் இருந்திடுங்கள்.
காரியம் ஆகவேண்டியே நடிக்கும் அந்த
காரிகைகள் வாழ்வினை அழித்திடுவர்.
விழிப்புடன் இருந்தால் மட்டுமே
பிழைத்துக் கொள்ள முடியும்.
வழுக்கிவிட்டோம் எனில் வாழ்வே
நழுவிப் போய்விடும் அல்லவா?
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
DECEIT AND ENDEARMENT
An old adage says that we should not trust men who cry unnecessarily and women who laugh unnecessarily. Some young girls feign humility and speak in high pitched sweet voices imitating young children.
They do so to spread an invisible net to catch their unsuspecting prey – in the form of innocent and young men. Once caught in their net, the fate of these men will be the same as the insects caught in the spider web.
The bent bow does not show us respect. It is in fact getting ready to shoot out an arrow. In the same way innocent people who get cheated by the external appearances are taken for a ride.
In order to catch a big fish, we have to use a small fish the bait. These scheming girls use their beauty as a bait to lure young men.
Beware of person who is unnaturally humble or sweet or friendly. They feign these qualities to get what they want. Unless we are on guard, we are sure to end up feeling miserable.
OP
OP
# 3127 onwards have been posted today.
OP
OP
# 38. உலவாக் கோட்டை அளித்தது
அடியார்க்கு நல்லான் ஒரு வேளாளன்;
அடியவருக்கு அமுது செய்விப்பவன்;
துணைவி தருமசீலை மிக்க அன்புடன்
துணை நிற்பாள் தரும காரியங்களுக்கு!
ஆறில் ஒரு பங்கு அரசனுக்கு வரி;
ஆறில் ஐந்து பங்கு தான தருமங்கள்;
எத்தனை அடியவர் வந்த போதும்
அத்தனை பேருக்கும் அன்னம் உண்டு.
அடியவர் பெருமையை உலகு உணர,
இடியெனும் சோதனைகளைத் தருவான்;
நடம் செய்யும் திருப்பாதனும் அவனுக்கு
இடர் தந்திட முடிவு செய்து விட்டான்!
விளைச்சல் குறைந்து விட்டது வயலில்!
விருந்தோம்பலுக்குப் பொருள் இல்லை;
கடன் வாங்கி அன்ன தானம் செய்தான்;
கடன் தர ஆளில்லாமல் போகும்வரை!
“அடியவருக்கு அமுது படைக்காத இவ்
வுடல் இருந்தென்ன போயென்ன?” என்று
திடமான மனத்துடன் மனைவியுடன்,
தினம் உபவாசம் இருந்தான் நல்லான்.
“உதவாக்கரை உயிர் எதற்கு?” என்று
மதுராபுரி ஈசனின் கோவில் சென்று,
“இது காறும் நடத்திய அன்னதானம்
ஒரு போதும் இனித் தொடராதா ஐயா?
கடன் தந்து உதவும் ஆட்களை
உடனே எமக்குக் காட்டாவிடில்;
திடமாக எங்கள் உயிரை விடுவோம்
நடம் ஆடும் ஈசா உன் மேல் ஆணை!”
“சில காலம் உன்னைச் சோதித்தேன்!
பல காலம் தொடரும் உன் நற்பணிகள்;
உலவாக்கோட்டை அளித்தேன் உனக்கு;
செலவாக்கு அரிசியை வேண்டியபடி!”
எடுக்க எடுக்க குறையாத கோட்டையைக்
கொடுத்தான் ஈசன் சோமசுந்தரேஸ்வரன்.
கெடுமோ தன் நற்பணிகள் எனப் பலவாறு
நடுக்கம் உற்றவன் மனம் குளிர்ந்திட.
தூப தீபம் காட்டி, மலர் மலைகள் சூட்டி,
தேவைக்கு ஏற்ப அரிசியை எடுத்தான்;
அன்றைக்கு அன்னம் சமைப்பதற்கும்,
அன்றைக்குக் காய்கறிகள் வாங்கவும்.
அன்ன தானம் தொடர்ந்து நடந்தது;
சொன்ன சொல் தவறவில்லை அவன்;
என்னோ ஆண்டுகள் கழிந்த பின்னர்,
பொன்னுலகு ஏகினான் மனைவியுடன்!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
# 38. THE INEXHAUSTIBLE CONTAINER OF RICE
Adiyaarkku Nallaan was a farmer. He used to feed all the devotees of Siva. His fields were fertile and their yields were good. He used to pay one sixth of his produce as tax to the king and spend the rest for feeding the devotees.
God proves the greatness of his devotees by subjecting them to hardships.Siva made the yield of the field grow less and less. Nallan could not feed the devotees any more.
He borrowed money and continued his service. Very soon no one was willing to lend him any more money.
The feeding of the devotees came to a stop. Nallaan and his wife also starved since they could not continue their service.
They decided to end their useless lives and went to the temple. Nallaan told Siva, “Either you show me people who would lend me money or you let us die now and here”.
Siva spoke to him, “I subjected you to hardship to prove your greatness to the world. Do not despair!. I have kept a container of rice in your house. It is inexhaustible. Use the rice to feed the devotees as before!”
Nallaan and his wife were happy to find the large container of rice. They did puja to it with dhoopam, deepam and flowers.
Everyday they took out enough rice to cook for the devotees and buy the vegetables for the day.
Their charitable activities were resumed. They lived for a long time and left for Sivapuram when their time came.
OP
OP
1#14a. சுகர் (1)
பறந்தோடினாள் ஊர்வசி – புரூரவனைத்
துறந்து, மறந்து, விரைந்து மறைந்தாள்!
புத்திர வரம் பெற்று வந்த வியாசரின்
சித்தத்தை மயக்கியவள் இதே ஊர்வசி.
விண்ணில் தோன்றினாள் மின்னற்கொடியாக.
கண்டதும் கொண்டார் காமம் வியாசமுனிவர்.
‘தேவ கன்னிகை போலத் தோன்றும் இவளைத்
தேவைக்கு அணுகுவதா? அன்றி விட்டுவிடுவதா?
கிள்ளை மொழி பேசினாள் கிளியான ஊர்வசி;
துள்ளித் தத்தி ஆக்ரமித்தாள் அவர் கவனத்தை.
அலை பாய்ந்தது காமவசப்பட்ட அவர் மனம்;
அடக்க முடியவில்லை அறிவால் மனத்தை.
அரணியில் பூட்டினார் தீக் கடைக் கோலை;
அக்னியை உண்டாக்க முயற்சி செய்தார்.
மோகத்தினால் வெளிப்பட்ட அவரது வீரியம்
வேகமாகச் சிதறியது அரணிக் கட்டையில்!
தோன்றினான் ஒரு மகன் அரணியிலிருந்து!
தோற்றம் இருந்தது வியாசரைப் போலவே!
தீக் கடைக் கோலிலிருந்து தோன்றிய – தன்
தூய மகனை எண்ணி வியந்தார் வியாசர்.
வெளிப்பட்ட அக்னி எரிந்தது கொழுந்து விட்டு
வெகுவாக யாகப் பொருளைப் பெய்தது போல.
வரத்தின் பயனாகத் தோன்றிய வியாசகுமாரன்
பிரகாசமாக ஜொலித்தான் அக்னியைப் போல!
கட்டியணைதார் மகனை; கங்கை நீரட்டினார்;
சூட்டினார் பெயரைச் சுகர் என்று அன்புடன்.
பெய்தது பூமாரி; முழங்கின வாத்தியங்கள்;
ஆடினர் தேவமங்கையர்; பாடினர் கந்தருவர்.
வாழ்த்தினர் ரிஷிகள்; வழங்கினர் பரிசுகள்;
வீழ்ந்தன தண்ட, கமண்டலம் வானிலிருந்து.
உபநயனம் செய்வித்தார் வியாசர் மகனுக்கு;
உற்சாகமாகக் கற்றார் தன் தந்தையிடம் சுகர்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
1#14a. Sage Sukar
Oorvasi deserted and went away from Purooravan in a hurry. She appeared as a streak of lighting to Sage Vyaasaa – who had just got back to his ashram after getting a boon for a son.
Vyaasaa fell in love with the heavenly damsel at the very first glance. He needed a son desperately and was wondering right then how a son would be born to him without the union with a woman.
Ho wondered whether to approach the damsel or stay away from her. She now transformed in to a lovely parrot. She spoke sweetly as a parrot does and was hopping and jumping in front of him trying to get his attention.
Vyaasaa tried to churn fire from the wood with a stick and divert his mind from the damsel. But he was aroused his tejas emerged and spilled all over the block of wood.
A son emerged from the tejas. He resembled Vyaasaa. He was the pure son born out of the fire churning block of wood – without the association with a woman.
He shone brilliantly like the fire. Vyaasaa was overwhelmed by the sight of the son for whom he had longed all his life. He embraced him, bathed him in Ganga water. He named his son as Sukar.
Flowers rained form the sky. Heavenly instrument played music. The rushis blessed Sukar and gave him rare gifts. A dandam and kamandalam fell down from the sky as a gift to Sukar.
Vyasa performed the upanayanam of his son and his son Sukar eagerly learned everything from his father.
OP
OP
[h=1]செல்வாக்கு[/h] 
சென்று கொண்டே இருப்பதாலே அது
செல்வம் என்று பெயர் பெற்றதோ?
உருண்டு ஓடுவதால் நாணயங்கள்
உருண்டையாக என்றும் உள்ளனவோ?
பறந்து போவதால் தான் பணம்
பறக்கும் காகிதம் ஆயிற்றோ?
விடை இல்லாத இவைகளை
விடுகதைகள் எனக் கூறலாமா?
உருண்டு சென்றாலும் பறந்து சென்றாலும்,
உலகில் மதிப்பு சேர்ப்பது இதுவே.
பணம் இருந்தால் எல்லாம் உண்டு;
பணம் இல்லாவிட்டால் ஏதும் இல்லை.
மதிப்பு இல்லாதவர்களுக்கும் நல்ல,
மதிப்பு சேர்க்கும் இந்தச் செல்வம்.
மதிக்க வல்லவரானாலும் ஒருவர் தன்,
மதிப்பை இழப்பார் செல்வம் இன்றேல்.
செல்வந்தருக்கு பெரிய சுற்றம் இருக்கும்,
செல்வம் இல்லையேல் எவரும் இல்லை.
உலகின் ஆதாரம் இந்தப் பொருளே,
உலகில் பொருளாதாரம் என்பது இதுவே.
பாம்பு என்றால் படையும் நடுங்குமோ?
பாம்புக்கு படை அஞ்சாதோ அறியோம்!
பணம் என்றால் இறந்த மனிதனின்,
பிணம் கூட வாய் திறப்பது உறுதி!
பாதாளம் வரை பாய வல்ல இந்தப்
பணம் கொடிய பகைவரை அழிக்கும்,
நண்பர் எண்ணிக்கையைப் பெருக்கும்,
நன்மைகளை நம் வசப் படுத்தும்.
செல்வம் உள்ளவர்களின் வாக்கே,
செல்வாக்கு என்று அழைக்கப்படும்.
செல்வம் இருந்தால் செல்லும் நம் வாக்கு,
செல்வம் இன்றேல் செல்லாது நம் வாக்கு!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
சென்று கொண்டே இருப்பதாலே அது
செல்வம் என்று பெயர் பெற்றதோ?
உருண்டு ஓடுவதால் நாணயங்கள்
உருண்டையாக என்றும் உள்ளனவோ?
பறந்து போவதால் தான் பணம்
பறக்கும் காகிதம் ஆயிற்றோ?
விடை இல்லாத இவைகளை
விடுகதைகள் எனக் கூறலாமா?
உருண்டு சென்றாலும் பறந்து சென்றாலும்,
உலகில் மதிப்பு சேர்ப்பது இதுவே.
பணம் இருந்தால் எல்லாம் உண்டு;
பணம் இல்லாவிட்டால் ஏதும் இல்லை.
மதிப்பு இல்லாதவர்களுக்கும் நல்ல,
மதிப்பு சேர்க்கும் இந்தச் செல்வம்.
மதிக்க வல்லவரானாலும் ஒருவர் தன்,
மதிப்பை இழப்பார் செல்வம் இன்றேல்.
செல்வந்தருக்கு பெரிய சுற்றம் இருக்கும்,
செல்வம் இல்லையேல் எவரும் இல்லை.
உலகின் ஆதாரம் இந்தப் பொருளே,
உலகில் பொருளாதாரம் என்பது இதுவே.
பாம்பு என்றால் படையும் நடுங்குமோ?
பாம்புக்கு படை அஞ்சாதோ அறியோம்!
பணம் என்றால் இறந்த மனிதனின்,
பிணம் கூட வாய் திறப்பது உறுதி!
பாதாளம் வரை பாய வல்ல இந்தப்
பணம் கொடிய பகைவரை அழிக்கும்,
நண்பர் எண்ணிக்கையைப் பெருக்கும்,
நன்மைகளை நம் வசப் படுத்தும்.
செல்வம் உள்ளவர்களின் வாக்கே,
செல்வாக்கு என்று அழைக்கப்படும்.
செல்வம் இருந்தால் செல்லும் நம் வாக்கு,
செல்வம் இன்றேல் செல்லாது நம் வாக்கு!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
WEALTH AND ITS INFLUENCE
Is a coin circular in shape so that it can run away from its owner very fast?
Is the money made of paper so that it can fly away form its owner as easily as a paper does? Whether money runs or flies, it is the only thing that adds value to everyone in the whole world.
A person who has money has everything. A person without money has nothing – even if he has all the other virtues. An unworthy man is rendered respectable by his solid bank balance. A worthy person is treated like dirt if he does not have any money.
A rich man never lacks friends or relatives. But everyone deserts a poor man like the rats deserting a sinking ship.
Money may or may not be the root of all evil in the world, but it certainly is the foundation of all economics. It adds value to the words uttered by a man and makes him very influential.
So amassing a great wealth, commanding general respect and having profound influence always go hand in hand.
OP
OP
#3134 onwards have been posted today.
OP
OP
39. மாமன் வழக்கு உரைத்தது.
வணிகன் ஒருவன் வாழ்ந்திருந்தான்;
தனபதி என்பவன் மதுராபுரியினிலே!
புத்திரப்பேறு இல்லாததால் அவன்
தத்தெடுத்து வளர்த்தான் மருமகனை!
மறு பிறவியிலேனும் தம் இருவருக்கும்
குறைவின்றிக் குழந்தைப் பேறு வேண்டி,
மருமகனுக்குச் சொத்தை அளித்துவிட்டு,
மாமன் மாமியுடன் சென்றான் வனவாசம்.
தனியாக மகனுடன் வாழ்ந்தவளை,
இனிதாக வென்று விடலாம் என்று,
தாயாதியர் பொய்வழக்குகள் உரைத்து
தனபதி தந்த சொத்தைப் பிடுங்கினார்.
நில புலன்கள், வீடு, வாசல் மற்றும்
நகை நட்டுக்கள், பிற பொருட்கள்,
மாடு, கன்று என்று எல்லாம் போக;
நடு வீதிக்கே வந்து விட்டனர் பாவம்!
ஈசன் கோவிலுக்குச் சென்று -அன்பர்
நேசனிடம் புலம்பித் தீர்த்து விட்டாள்.
“பாலகனுடன் பரிதவிக்கின்றேன் நான்!”
கோலம் புனைந்தான் அந்தணனாக ஈசன்!
“வருந்த வேண்டாம் பெண்ணே நீ!
இறைவனே துணை திக்கற்றோருக்கு!”
மறுமுறை சென்று உன் வழக்குரைப்பாய்
வருவான் ஈசன் உனக்கு சாட்சி சொல்ல!”
மறையவர் தந்த அருள் வாக்கினால்,
மறுமுறை தாயாதிகளிடம் சென்றாள்;
“தருமம் இன்றிப் பிடுங்கிக் கொண்டீர்,
அருமை மகன் சொத்து அத்தனையும்!”
யாருமில்லை உதவுவதற்கு என்றதும்,
தாறுமாறாகப் பேசி அடித்தனர் அவளை;
கோவலனிடம் சென்று வழக்கு உரைக்கக்
காவலர்கள் இட்டு வந்தனர் தாயாதிகளை.
வானப் பிரஸ்தம் சென்ற வணிகன்
தனபதி உருவில் வந்தான் சிவன்;
“காவலன் இல்லையா? கடவுள் இல்லையா?
நியாயம் இல்லையா? தருமம் இல்லையா?”
தங்கையைத் தனயனை அணைத்துத்
தனபதி தாங்கினான் பெருகிய அன்புடன்;
தனயன் அணிந்திருந்த நகைகளை
தனபதி பட்டியல் இட்டான் அவையில் !
தனபதி அல்ல வந்திருப்பது என்று
தாயாதியர் புது வழக்குரைத்தனர்.
குடும்பம், குடி, பெயர், பட்டம், என்று
எடுத்துரைத்தான் தனபதி சரியாக!
தாயாதிகள் வழக்குப் பொய்யானது!
தனபதியின் வழக்கு மெய்யானது!
தாயாதிகள் திருப்பித் தந்துவிட்டனர்
தனயனிடம் பறித்த சொத்துக்களை.
அஞ்சி ஓடினர் அனைத்து உறவினரும்!
மிஞ்சியது தனபதி அளித்த சொத்து;
தத்துப் புத்திரனின் கதையைக் கேட்டதும்,
தந்தான் பல பரிசுகள் பாண்டிய மன்னனும்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
# 39. PLEADING ONE’S CASE
Dhanapati was a merchant living in Madurai. He did not have any children. So he adopted his nephew and brought him up in a rich life style.
Later Dhanapati and his wife decided to go to Vaanaprastham in order to pray for a fuller life with children in their next birth.They gave away all their wealth to their adopted son and went to Vanavaasam.
His agnates (Dhaayaathis) easily took away all the properties from his sister and nephew claiming to be the legal heirs of the merchant Dhanapati.
Lands, house, cattle, gold, silver, money and jewels were taken away leaving the child and his mother penniless!
The mother went to the temple and prayed to Siva to help her since she had no one else to help her.
Siva appeared as a brahmin and told her,”God helps those who are helpless.Bring the case to the court again and lord appear as your witness”.
She went straight to the agnates and told them to return the properties taken away from her. They ill treated her, beat her and scolded her. She ran to the king and lodged a complaint. The soldiers brought the offenders to the court.
Siva appeared as the merchant Dhanapati and started exclaiming, “Is there a king in this land? Is there a God? Is there any justice in this land?” He embraced his sister and her son with great affection.He recited the long list of various jewels his nephew used to wear earlier.
The agnates tried to twist the case stating that the man was an impostor and not Dhanapati. Now Dhanapati recited all the details about every one of the agnates.
It was proved beyond doubts that the man was Dhanapati and he had gifted all his properties to his nephew.
All the properties were returned to the nephew promptly. When the king heard the story, he was so happy that he too conferred many gifts on the nephew.
OP
OP
1#14b. சுகர் (2)
குருகுலம் சென்று சகலமும் கற்ற பின்னர்
சிறப்புடன் வாழ வேண்டும் இல்லறம் பேணி.
குருவாக்கினார் பிருஹஸ்பதியை வியாசர்;
திரும்பினார் சுகர் குருகுலம் முடிந்த பின்னர்.
திருமண ஏற்பாடு செய்ய விரும்பினார்
அருந்தவ முனிவர் குமாரி ஒருத்தியுடன்.
“கிருஹஸ்தாச்ரமம் பேண வேண்டும் நீ!
கர்மங்களைச் சரிவரப் புரிய வேண்டும் நீ!
புத்திரன் இல்லாதவனுக்கு இல்லை முக்தி.
புத்திர உற்பத்திக்குப் பின் செய்வாய் பக்தி”
சுகரிடம் சொன்னார் தந்தை வியாச முனிவர்.
சுகமுனிவரின் எண்ணமோ வேறு விதமானது!
“கட்டளை இடுங்கள் நன்மார்க்கத்தில் நடக்க
கடமை உணர்வோடு அடி பணிகின்றேன் நான்.
வேறு மார்க்கத்தைக் நீர் கூறினால் நான்
வேறுபட்டு நிற்பேன் ஏற்க முடியாததால்!”
“நூறாண்டு காலத் தவப் புதல்வன் நீ – சிவ
ஆராதனையின் பயனாக உதித்தவன் நீ,
மாறாக நடக்காதே என் கருத்துக்கு மகனே!
தீராது என் துன்பம் நீ மாறாகப் பேசினால்.”
“சுகம் என்னவென்று சிந்தியுங்கள் தந்தையே!
சுகம் போலத் தோன்றுவது துன்பம் அல்லவா?
திருமணம் புரிந்த ஒவ்வொரு மனிதனும்
கருமமே என்று மனைவி வயப்படுவான்.
என்ன சுகம் உண்டு சுதந்திரத்தை இழப்பதில்?
என்ன சுகம் பிறக்கும் பிறர் வயப்படுவதில்?
மூத்திர, மலங்களால் நிறைந்த உடலில்
சாத்தியமா உண்மை சுகத்தைக் காண்பது?
பெண்ணின் கருவில் உண்டாகாதவன் நான்
பெண் விஷயத்தில் இல்லை ஓர் ஈடுபாடு.
விரும்பவில்லை நான் தாழ்ந்த இன்பத்தை!
விரும்புகின்றேன் சீரிய ஆத்ம சுகத்தையே”
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
1#14b. Sage Sukar (2)
Sukar learned everything in Gurukulam with Bruhaspati was his guru. After Sukar returned home from gurukula vaasam, Vyaasaa wanted to fix his marriage with the daughter of a suitable rushi.
He told his son, “There is no liberation for a person who does not have a son. So first raise a family and then you can go on to perform penance”
Sukar was not interested in getting married. He told his father, “Command me to do anything and I will do it willingly. But getting married is not in my plan. I will resist that by all means!”
Vyaasaa told his son, “You are the fruit of a hundred years of severe penance and Siva aaraadhana. I can’t think of you disobeying me on any account”
Sukar presented his side of the argument. “What is the pleasure we get out of a marriage? What appears as pleasure has pain as its tail. A man loses his individuality and freedom the moment he marries a woman.
What is the fun in being always under someone’s control and be manipulated like a puppet? The human body is filled with urine and feces. What kind of pleasure can it offer?
I am not born out of a woman like the others. I will have nothing to do with a woman in the future also. I want to enjoy the pure pleasure of self realization and not these petty carnal pleasures.”
Sukar was equally firm in his opinion.
OP
OP
அறிவும், அன்பும்
ஏட்டுச் சுரைக்காய் கறிக்கு உதவாது,
ஏற்படும் அனுபவமே உண்மை அறிவு.
சொல்லுதல் எளிது, செய்வது கடினம்,
சொல்லுவது அறிவு, செயல் புரிவது அன்பு.
நிரம்பக் கற்றவர்கள் மனதில், கற்றதின்
கர்வம் உண்டாகும், கண்கண்ட உண்மை;
நிரம்பத் தொண்டு செய்பவர் மனதிலோ,
கனிவு, பணிவு, இனிமை வளர்ந்து மலரும்.
தர்க்கம், வாதம், போட்டி, பேட்டி என,
தேடிச் செல்லுவர் நன்கு படித்தவர்,
தொண்டு, உதவிகள், சேவை என்று
நாடிச் செல்லுவர் உண்மைத் தொண்டர்.
ஆத்ம அனுபவத்துக்கு நல்ல வழிகளை
அறிந்திருந்தாலும், முயலார் கற்றவர் .
அனுபவத்திலேயே வழி கண்டு கொள்ளுவர்
ஆன்ம ஞானத்துக்கு, உண்மைத் தொண்டர்.
காரண காரியங்களை எல்லாம் ஆராய்ந்து
காண விழைவர் நன்கு படித்த அறிஞர்.
சாதனையிலேயே தன் மனத்தை முழுதும்
செலுத்துவர் இறையின் உண்மைத் தொண்டர்.
உயந்த அறிவு நிரம்ப உண்டு அவரிடம்.
உண்மைத் தொண்டு நிரம்ப உண்டு இவரிடம்.
அறிவே பெரும் சுமையாகிவிடும் அவருக்கு,
அன்பே உலகை இன்பமாக்கும் இவருக்கு.
சாஸ்திரங்கள் பல கற்றாலும், சாதனைகள் பல
செய்தாலும், திருப்தி இல்லாதவர் அவர்.
விவேக, வைராக்யங்களால் மனஅமைதி,
வியத்தகு வண்ணம் கொண்டவர் இவர்.
அறிவும் அன்பும் இரண்டுமே அவசியம்,
அவனியில் நாம் பயன் தர வாழ்ந்திடவே;
அறிவு என்பது ஒளிரும் சூரியன் என்றால்,
அன்பு என்பது குளிர்ந்த வெண்ணிலவாகும்.
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
ஏட்டுச் சுரைக்காய் கறிக்கு உதவாது,
ஏற்படும் அனுபவமே உண்மை அறிவு.
சொல்லுதல் எளிது, செய்வது கடினம்,
சொல்லுவது அறிவு, செயல் புரிவது அன்பு.
நிரம்பக் கற்றவர்கள் மனதில், கற்றதின்
கர்வம் உண்டாகும், கண்கண்ட உண்மை;
நிரம்பத் தொண்டு செய்பவர் மனதிலோ,
கனிவு, பணிவு, இனிமை வளர்ந்து மலரும்.
தர்க்கம், வாதம், போட்டி, பேட்டி என,
தேடிச் செல்லுவர் நன்கு படித்தவர்,
தொண்டு, உதவிகள், சேவை என்று
நாடிச் செல்லுவர் உண்மைத் தொண்டர்.
ஆத்ம அனுபவத்துக்கு நல்ல வழிகளை
அறிந்திருந்தாலும், முயலார் கற்றவர் .
அனுபவத்திலேயே வழி கண்டு கொள்ளுவர்
ஆன்ம ஞானத்துக்கு, உண்மைத் தொண்டர்.
காரண காரியங்களை எல்லாம் ஆராய்ந்து
காண விழைவர் நன்கு படித்த அறிஞர்.
சாதனையிலேயே தன் மனத்தை முழுதும்
செலுத்துவர் இறையின் உண்மைத் தொண்டர்.
உயந்த அறிவு நிரம்ப உண்டு அவரிடம்.
உண்மைத் தொண்டு நிரம்ப உண்டு இவரிடம்.
அறிவே பெரும் சுமையாகிவிடும் அவருக்கு,
அன்பே உலகை இன்பமாக்கும் இவருக்கு.
சாஸ்திரங்கள் பல கற்றாலும், சாதனைகள் பல
செய்தாலும், திருப்தி இல்லாதவர் அவர்.
விவேக, வைராக்யங்களால் மனஅமைதி,
வியத்தகு வண்ணம் கொண்டவர் இவர்.
அறிவும் அன்பும் இரண்டுமே அவசியம்,
அவனியில் நாம் பயன் தர வாழ்ந்திடவே;
அறிவு என்பது ஒளிரும் சூரியன் என்றால்,
அன்பு என்பது குளிர்ந்த வெண்ணிலவாகும்.
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
Dry intellect does good to no one! The knowledge obtained from the various experiences is the real useful intelligence. It is very easy to preach but it is very difficult to enact our preachings.
A very highly educated person becomes very proud, due to his academic achievements. But a humanitarian becomes humbler and kinder as the days roll by.
The intellectual goes out of his way to prove his worth by taking part in debates, discussions, interviews and competitions. The humanitarian goes out of his way to find fresh opportunities to serve the others.
An intellectual finds it hard to discover the secrets leading to self realization. But the humanitarian is slowly and steadily led to Atma Anubhavam by his selfless service. The intellectual wants to prove everything using the theories he knows. The humanitarian gains the same knowledge more easily by his experiences.
Knowledge becomes a burden to the intellectual. Life is a happy song for the humanitarian. The intellectual yearns for awards, rewards and recognitions. The humanitarian develops Vivekam and Vairaagyam through his selfless service.
Intellect can be compared to the bright and hot Sun while the humanism can be compared to the cool and pleasing moon. We need both the Sun and the moon.
If the intellect and humanism are combined in one person, what more can we ask for?
OP
OP
#3141 onwards have been posted today.
OP
OP
தேவி வெளிப்பட்டாள் (1)
வைகுந்தம் சென்றனர் தேவர்கள் கூடி;
வைகுந்த வாசனிடம் வினவினர் இதை;
“வரம் பெற்றுள்ளான் மஹிஷன் பிரமனிடம்
மரணம் நிகழலாம் பெண்ணால் மட்டும் என!
உபாயம் கூறுங்கள் அசுரனை வெல்வதற்கு;
அபாய அசுரனை வெல்ல வல்லவள் யார்?”
“ஒன்றும் இல்லை நாம் செய்ய வல்லது;
ஒன்று உண்டு நம் சக்திகளை விஞ்சியது.
தருவாள் மஹாசக்தி அனைவருக்கும் சக்தி
சேரும் அனைவர் சக்தியும் மஹாசக்தியில்.
தோன்றுவாள் பெண் வடிவில் மஹாசக்தி
தோற்கடிப்பாள் மஹிஷனை மஹாசக்தி.
தோன்ற வல்லவள் சக்தி எங்கிருந்தும்
தோன்ற வல்லவள் சக்தி எப்போதும்.
இருக்கின்றாள் அவள் எல்ல இடத்திலும்
இருக்கின்றாள் அவள் தேஜோ மயமாக.
இருக்கின்றாள் ஒவ்வொருவரிடத்திலும்;
இருக்கின்றாள் ஒவ்வொரு செயலிலும்;
அறிவாள் அவள் நம் எண்ணங்களை நன்கு
அறிந்து வெளி வருவாள் நமக்கு உதவிட!
சக்தி வெளிவந்தால் தந்து விடுவோம் நாம்
சக்திக்கு நம் ஆயுதங்கள் அனைத்தையும்.
சக்தி இல்லாதவருக்கு ஆயுதம் எதற்கு?
சக்திக்கே ஆயுதங்கள் பயன்படும் நன்கு!
சக்தி வெளிப்பட, வெளிப்பட வேண்டும்
சக்தி நாதராகிய முக்தி தாயகர் சிவன்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
Trailer from the new blog Devi Bhaagavatam (Skanda 5 and 6)
வைகுந்தம் சென்றனர் தேவர்கள் கூடி;
வைகுந்த வாசனிடம் வினவினர் இதை;
“வரம் பெற்றுள்ளான் மஹிஷன் பிரமனிடம்
மரணம் நிகழலாம் பெண்ணால் மட்டும் என!
உபாயம் கூறுங்கள் அசுரனை வெல்வதற்கு;
அபாய அசுரனை வெல்ல வல்லவள் யார்?”
“ஒன்றும் இல்லை நாம் செய்ய வல்லது;
ஒன்று உண்டு நம் சக்திகளை விஞ்சியது.
தருவாள் மஹாசக்தி அனைவருக்கும் சக்தி
சேரும் அனைவர் சக்தியும் மஹாசக்தியில்.
தோன்றுவாள் பெண் வடிவில் மஹாசக்தி
தோற்கடிப்பாள் மஹிஷனை மஹாசக்தி.
தோன்ற வல்லவள் சக்தி எங்கிருந்தும்
தோன்ற வல்லவள் சக்தி எப்போதும்.
இருக்கின்றாள் அவள் எல்ல இடத்திலும்
இருக்கின்றாள் அவள் தேஜோ மயமாக.
இருக்கின்றாள் ஒவ்வொருவரிடத்திலும்;
இருக்கின்றாள் ஒவ்வொரு செயலிலும்;
அறிவாள் அவள் நம் எண்ணங்களை நன்கு
அறிந்து வெளி வருவாள் நமக்கு உதவிட!
சக்தி வெளிவந்தால் தந்து விடுவோம் நாம்
சக்திக்கு நம் ஆயுதங்கள் அனைத்தையும்.
சக்தி இல்லாதவருக்கு ஆயுதம் எதற்கு?
சக்திக்கே ஆயுதங்கள் பயன்படும் நன்கு!
சக்தி வெளிப்பட, வெளிப்பட வேண்டும்
சக்தி நாதராகிய முக்தி தாயகர் சிவன்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
Trailer from the new blog Devi Bhaagavatam (Skanda 5 and 6)
OP
OP
தேவி வெளிப்பட்டாள் (2)
தோன்றினான் பரமாத்மாவாகிய சிவபெருமான்;
தோத்திரம் செய்தனர் குழுமியிருந்த தேவர்கள்.
வெளிப்பட்டாள் தேவி தேவர்களிடமிருந்து;
வெளிப்பட்டாள் தனித்தனி சக்தியின் வடிவில்.
தோன்றியது பிரமன் முகத்திலிருந்து சக்தி
ரத்த நிறம் கொண்டு; பத்மராக ஒளியுடன்!
தோன்றியது விஷ்ணுவின் உடலிலிருந்து
வெண்மை நிறத்தோடு, சத்துவ குணத்தோடு!
தோன்றியது சிவபிரானின் உடலிலிருந்து
வெண்மை நிறத்தோடு, தமோ குணத்தோடு!
தோன்றியது இந்திரனின் உடலிலிருந்து
சித்திர வடிவாக, சகல குண சம்பத்துடன்!
தோன்றியது அஷ்ட திக்பாலகர்களிடமிருந்து
விவித வர்ண கிரணங்களின் ஜுவாலையோடு!
வெளிப்பட்ட தேஜோ ராசிகள் ஒன்று கலந்து
ஒளிப் பிழம்பாக நின்றது தேவர்கள் முன்பு.
வெளிப்பட்டாள் ஒளிப் பிழம்பிலிருந்து
ஒளிரும் முகத்தோடு, கருவிழிகளோடு,
பவள உதடுகளோடு, பதினெட்டுக் கரங்களோடு,
பல ஆபரணங்களோடு, புவன மோஹினியாக;
மும்மை குணங்களோடு; மும்மை நிறங்களோடு;
மனோஹரமான வடிவெடுத்து, ஈடுயிணையற்று!
வெளிப்பட்ட சக்திகள் ஒன்று திரண்டன – அதில்
வெளிப்பட்டாள் ஒளி வீசிடும் மஹாசக்தியாக.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
தேவியின் ஸ்வரூபம்
அளவிட முடியாது தேவியின் அழகை நம்மால்!
தெளிவாக்க முடியாது அங்க லாவண்யங்களை!
தனக்கு என ஒரு உருவம் இல்லாதவள் அவள்;
தனக்கு விருப்பமான உருவத்தை எடுப்பவள்.
திருவருள் புரிவாள் கர்ம வினைப்படி – அவள்
திருப் பெயர்களோ எண்ணில் அடங்காதவை.
மஹிஷனை வதைக்கத் தோன்றிய தேவியின்
தேஹ அழகைக் கூறுவேன் நான் இப்போது.
திருமுகத்தில் ஒளிரும் சங்கரனின் தேஜஸ்;
கருமுகில் கூந்தலில் யமனின் தேஜோராசி;
புருவங்களில் சந்த்தியா தேவியின் தேஜஸ்;
கருவிழிகள் மூன்றில் அக்னியின் தேஜஸ்;
எள்ளுப்பூ நாசியில் குபேரனின் தேஜஸ்,
முத்துப் பல் வரிசையில் பிரமனின் தேஜஸ்,
மேல் உதட்டில் ஒளிரும் முருகனின் தேஜஸ்;
கீழ் உதட்டில் ஒளிரும் அருணனின் தேஜஸ்;
பதினெட்டுக் கரங்களில் விஷ்ணுவின் தேஜஸ்;
மதியொளி வீசும் நகங்களில் வசுக்களின் தேஜஸ்;
பொற்குடங்கள் இரண்டில் சந்திரனின் தேஜஸ்,
சிற்றிடையில் ஒளிர்ந்தது இந்திரனின் தேஜஸ்;
தொடை, முழங்கால்களில் வருணனது தேஜஸ்;
அடைந்தது நிதம்பத்தை விபுலனுடைய தேஜஸ்;
வெளிப்பட்டன தேஜோரசிகள் ஆயுதங்களிலிருந்து;
அளித்தனர் ஆயுதங்களைத் தேவியின் கரங்களில்!
பதினெட்டு ஆயுதங்கள் தாங்கி நின்ற தேவியை
பணிந்து நின்றது குழுமிய தேவர்களின் சமூஹம்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
அளவிட முடியாது தேவியின் அழகை நம்மால்!
தெளிவாக்க முடியாது அங்க லாவண்யங்களை!
தனக்கு என ஒரு உருவம் இல்லாதவள் அவள்;
தனக்கு விருப்பமான உருவத்தை எடுப்பவள்.
திருவருள் புரிவாள் கர்ம வினைப்படி – அவள்
திருப் பெயர்களோ எண்ணில் அடங்காதவை.
மஹிஷனை வதைக்கத் தோன்றிய தேவியின்
தேஹ அழகைக் கூறுவேன் நான் இப்போது.
திருமுகத்தில் ஒளிரும் சங்கரனின் தேஜஸ்;
கருமுகில் கூந்தலில் யமனின் தேஜோராசி;
புருவங்களில் சந்த்தியா தேவியின் தேஜஸ்;
கருவிழிகள் மூன்றில் அக்னியின் தேஜஸ்;
எள்ளுப்பூ நாசியில் குபேரனின் தேஜஸ்,
முத்துப் பல் வரிசையில் பிரமனின் தேஜஸ்,
மேல் உதட்டில் ஒளிரும் முருகனின் தேஜஸ்;
கீழ் உதட்டில் ஒளிரும் அருணனின் தேஜஸ்;
பதினெட்டுக் கரங்களில் விஷ்ணுவின் தேஜஸ்;
மதியொளி வீசும் நகங்களில் வசுக்களின் தேஜஸ்;
பொற்குடங்கள் இரண்டில் சந்திரனின் தேஜஸ்,
சிற்றிடையில் ஒளிர்ந்தது இந்திரனின் தேஜஸ்;
தொடை, முழங்கால்களில் வருணனது தேஜஸ்;
அடைந்தது நிதம்பத்தை விபுலனுடைய தேஜஸ்;
வெளிப்பட்டன தேஜோரசிகள் ஆயுதங்களிலிருந்து;
அளித்தனர் ஆயுதங்களைத் தேவியின் கரங்களில்!
பதினெட்டு ஆயுதங்கள் தாங்கி நின்ற தேவியை
பணிந்து நின்றது குழுமிய தேவர்களின் சமூஹம்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
