A poem a day to keep all agonies away!

images


# 60 (a). பரியை நரியாக்கியது

மங்கல வாத்தியங்கள் நன்கு முழங்கின;
மங்கல மங்கையர் எதிரே வந்தனர்;
பரிசுகளுடனும், வரிசைகளுடனும்,
பரிபூர்ண பக்தியுடன் சென்றார் இல்லம்.

“நான் விரும்பியபடியே அரசன் அளித்த
பொன்னும் பொருளும் அரன் பணிக்கே!
அத்தன் அருளால் மன்னனுக்கு எத்தனை
உத்தம ஜாதிக் குதிரைகள் கிடைத்துள்ளன!

அரன் திருவடியை மறவேன் எந்நாளும்;
தவம் ஒன்றே சிறந்த வாழ்க்கை நெறி!”
பக்தி என்னும் பேரின்பத்தில் திளைத்து
முக்தி பெறுவதையே விழைந்தார் அவர்.

காலைப் பொழுது மாறி மாலை ஆயிற்று.
மாலை மயங்கியதும் இரவு ஆயிற்று.
பரிகள் எல்லாம் முன்போலவே – காட்டு
நரிகளாகவே மாறிப் போய்விட்டன.

நரிகளுக்கு அன்று நல்ல விருந்து;
பரிகளைக் கடித்துக் குதறலாயின.
பெருகும் உதிரத்தை விரும்பிப் பருகின.
பொருது குடலைச் சுவைக்கலாயின.

குதிரைகளின் கனைப்பொலி, காலடிகள்,
உதிரம் சிந்தும் குதிரைகளின் ஓலம்,
நரிக் கூட்டங்கள் ஊளை இடும் ஒலி,
உறக்கம் கலைந்தது காவலர்களுக்கு.

தப்பிச் செல்லலானது நரிக் கூட்டம்!
அப்போதே ஓடின அனைத்து வீதிகளிலும்!
வளர்ப்புப் பிராணிகளைத் தின்று தீர்த்தன!
வளர்ப்புப் பறவைகளும் தப்பவில்லை!

வேத கோஷமும், தேவகீதமும் கேட்கும்
மதுரையில் ஊளைகளும், ஓலங்களுமா?
காவலர்கள் அஞ்சியபடி சென்று இதைக்
கோவலனிடம் விண்ணப்பித்தனர்.

பரிகளைக் கண்டு மகிழ்ந்த மன்னன்
நரிகளைக் கேட்டு சீற்றம் அடைந்தான்;
வஞ்சித்துவிட்ட வாதவூரான் மீது மீண்டும்
வெஞ்சினம் கொண்டு வெறுப்படைந்தான்.

கோட்டைக் கதவுகள் திறக்கப்பட்டதும்,
ஓட்டம் பிடித்தன காட்டுக்குள் நரிகள்!
நடந்தது எதுவுமே அறியாத அடியார்,
கடமை உணர்வுடன் சென்றார் மன்னிடம்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images


# 60 (A). HORSES BECAME FOXES

The auspicious musical instruments were played. Women appeared in the front carrying the eight auspicious articles
.
Maanikka vaasagar went home leaded with gifts and praises.

“I have the satisfaction that all the gold taken from the King’s treasury was spent on Siva and devotees. At the same time, Siva has delivered a group of strong horses to the satisfaction of the king. I will never forget the lord’s lotus feet. Tapas is the only right way to live.”

He wanted to immerse himself in Siva bakthi and attain mukthi. The day rolled on and it became night time. All the horses got transformed into foxes as before.

They had a royal feast on the royal horses. They drank the fresh blood gushing from those horses and ate their flesh. The old and sickly horses tried to fight off the foxes, but in vain.

The mixed sound of the horses neighing, struggling and crying along with the howling of the foxes woke up the entire city.

The foxes escaped when the stable doors were opened. They ran through all the streets of the city eating the domestic animals and birds.

The city famous for its Vedic chanting and divine music was filled with cries of pain and howling. The guards were shivering with fear when they reported the matter to the king.

The king who was happy to see the horse was now angered by the reports of the foxes. He was terribly angry with the minister for having played such a mean trick. The foxes ran away to the jungle when the city gate was opened.
 
our-mata-dura.jpg


2#6e. பாண்டவர்கள்

"முனிவரிடம் செல்ல அவசியம் இல்லை – ஒருத்
தனிப் பெரும் மந்திரம் தந்துள்ளார் துர்வாசர்.

உச்சரித்து அழைத்ததும் அதன் தேவதை வந்து
புத்திரனைத் தரும் நாம் விரும்பியபடி!” என்றாள்.

பாண்டு மகிழ்ந்தான் அச்செய்தி கேட்டவுடன்;
பண்டே அறிந்திருந்தாரோ துர்வாச முனிவர்

குந்திக்குத் தேவைப்படும் இந்த மந்திரம்
குழந்தைகளை உருவாக்குவதற்கு என்று?

குந்தி தியானித்தாள் தர்ம ராஜனை முதலில்;
குந்தி பெற்றெடுத்தாள் தர்மனை தலைமகனாக.

வாயு பகவான் வந்தார் அடுத்ததாக அழைத்ததும்;
வாயு புத்திரன் பீமன் அவதரித்தான் குந்தியிடம்!

இந்திரன் வந்தான் மந்திரம் சொல்லி அழைத்ததும்;
தந்தான் அழகிய மகன் அர்ஜுனனைக் குந்திக்கு!

மாத்ரியும் விரும்பினாள் மகன்களைப் பெற்றிட;
மார்க்கம் தெரியவில்லை மாத்ரிக்கு அதற்கு.

வேண்டினாள் கணவன் பாண்டுவின் அனுமதியை;
வேண்டினான் பாண்டு குந்தியின் அனுமதியினை.

குந்தி உபதேசித்தாள் அம்மந்திரத்தை மாத்ரிக்கு;
மந்திரம் அழைத்தது அஸ்வினி தேவதைகளை.

இரட்டையர் அஸ்வினி தேவதைகள் வந்தனர்
இரட்டைக் குழந்தைகளைத் மாத்ரிக்குத் தந்தனர்.

நகுலன், சகாதேவன் பிறந்தனர் மாத்ரிக்கு.
வெகுவாக மகிழ்ச்சி அடைந்தனர் மூவரும்.

பாண்டுவின் மகன்களாக வளர்ந்தனர் ஐவரும்;
பாண்டவர்கள் என்ற பெயர் பெற்றனர் ஐவரும்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
our-mata-dura.jpg


2#6d. The Pancha PaaNdavaas

Kunti told her husband PaaNdu,”There is no need to seek the help of a Brahmin. Sage Durvaasa had taught me a mantra long ago. By reciting that mantra, we can invoke any Devata and beget a son as his gift”.

PaaNdu was very happy to hear the piece of good news. Did the sage Durvaasa know by his divya dhrushti that Kunti would need the help of the mantra to get her sons?

Kunti recited the mantra for Dharma Raajan. He appeared and blessed Kunti with Yudhishtran aka Dharman. Next Vaayu was invoked. He appeared and blessed Kunti with a mighty son called Beeman.

Indra was invoked next. He appeared and blessed Kunti with a handsome son Arjun. Maadri felt left alone. She too desired to beget sons. She spoke to PaaNdu and PaaNdu spoke to Kunti. Kunti taught the mantra to Maadri.

Maadri chanted the mantra and invoked the Ashwini Devataas. The twin Devataas appeared and blessed Maadri with twins called Nakula and Sahadev.
The five sons grew up as brothers and as the sons of PaaNdu. They were called the Pancha PaaNdavaas.
 
[h=1]நாலு வகை பக்தர்[/h]
பக்தி, இறைவன் அருள் வேண்டியே
பக்தர்களால் நன்கு அனுசரிக்கப்படும்;
பலன் எதிர்பாராமல் பக்தி செய்பவர்,
பல ஆயிரம் பேர்களில் ஒரே ஒருவரே!

கோவில்களில் ஜனக் கூட்டம் அலைமோதும்;
காவி உடைக்கும், பூஜைக்கும் பஞ்சமில்லை;
இத்தனை பக்தர்கள் இருந்த போதிலும்
இத்தனை மோசமான உலகம் எப்படி?

விசித்திரமான இந்த வினாவுக்கு
விடை அளிப்பவன் மாயக் கண்ணன்;
படைத்தவன் அறிவான் நம் மனத்துள்
அடைத்துக் கிடக்கும் ஆசைகள் எல்லாம்!

உலகின் போகங்கள் அனைத்தையும்
உல்லாசமாக அனுபவிக்க வேண்டியே
கடவுளிடம் நன்கு பக்தி செய்வார் பலர்;
கடை நிலை பக்தர்கள் ஆவர் இவரே!

செல்வம் சேரவேண்டும் தம் மனம் குளிர;
செல்லாதிருக்க வேண்டும் தம்மை விட்டு;
நில்லாமல் ஓடி ஓடிக் கும்பிடுவர் வேறு சிலர்
எல்லாக் கோவில்களுக்கும் சென்று சென்று!

மூன்றாம் நிலை பக்தர்கள் இவர்களின்
மூச்சு பேச்சு எல்லாம் சொத்துச் சேர்ப்பதே;
எதுவும் தருவான் இறைவன் ஆனால்
இது மட்டுமே இவர்களின் கோரிக்கை!

இறைவனிடம் இரண்டாம் நிலை பக்தர்
இறைஞ்சி வேண்டுவதோ பகுத்தறிவு.
இறைவனையும் மாயையும் வேறு வேறாக
அறிந்துகொள்ளும் சக்தியும், ஞானமுமே!

முதல் நிலை பக்தனோ முழு ஞானி!
மனத்தை அடக்கி, இறையில் திளைத்து,
மமகாரத்தையும், அகங்காரத்தையும்
முற்றிலுமாகத் தொலைத்தவன் அவன்!

தாயும் தந்தையும் ஆன நம் இறைவன்
தருவான் நாம் விரும்பி விழைவதை;
கோடீஸ்வரனிடம் கோடிகள் பெறாமல்
வாடி நிற்போமேயானால் அது யார் தவறு?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
sabarimala.jpg



FOUR TYPES OF BHAKTAS

Man does ‘bhakti’ to God seeking riches and many other blessings in return. May be one in a thousand persons worship God, just for the love of god, without seeking anything in return.

Every temple big or small, is flooded with the ‘bhakta janA’. PujAs are being performed continuously. Why then is the world so bad – in spite of all these bhaktAs?

KrishnA himself answer this question. He the creator, knows the nature of our mind and the bundles of desires stored in there- better than any one else!

KrishnA says that there are four grades of bhaktAs – divided according to their mental make up and attitudes.

The fourth and the lowest category of bhakttAs desire to enjoy all the pleasures of the world. The aim of their prayers and pujAs is to get every possible ‘bhogam’ in the world.

The third category of bhaktAs desire to amass great wealth and stick on to it. So they always pray for more and more wealth and that it should never leave them.

The second category of bhaktAs seek vivEkam – the ability to distinguish between the real and the unreal, the brahmam and mAyA. The desire only ‘gnAnam’ , ‘vivekam’, ‘vairAgyam’.

The first and the best category of bhaktas is the ‘gnAni’. He has conquered his mind and senses; he has destroyed his ‘ahankAram’ and ‘mamakAram’ and he is immersed in ‘Atma anubhavam’.

God is ready to give us anything we ask for. If we go to a multimillionaire and return with a worthless gift, it is our fault…not His!
 
images


# 60 (b). தண்டனை, விடுதலை

வாதவூரான் ஒரு மாயக் கள்வன்;
ஏதும் அறியாதவன் போன்ற எத்தன்;

பொன்னையும், பொருளையும் கவர்ந்தான்,
இன்னமும் பல தொல்லைகள் தந்தான்!

பரிகள் என்று வாங்கி வந்தவை
நரிகளாக மாறியது என்ன மாயம்?

என்ன தண்டனை தந்தாலும் அது
சின்ன தண்டனையே அவனுக்கு!

“வாரும் வாரும் திருவாதவூராரே!
யாருமே உம்போல் இருந்ததில்லை.

ராஜாங்க காரியங்களைத் தாங்கள்
ராஜவிசுவாசத்தோடு செய்கின்றீர்!”

“குற்றம் ஏதும் நிகழ்ந்ததா மன்னா?
சற்றும் எனக்குப் புரியவில்லையே!”

“குற்றம் என்ன என்பதை அறியீரா?
சுற்றம் பழிக்கும் செயல் செய்தீரே!

பரிகள் நடு இரவில் நரிகள் ஆயின!
பரிகளின் குடலைப் பிடுங்கித் தின்றன!

ஊளையிட்டு ஊரெங்கும் உலவின!
வளர்ப்புப் பிராணிகளைத் தின்றன!

பாசாங்கு இனிமேல் பலிக்காது இங்கே.
மோசம் செய்தீர் அந்தண குலத்தவர் நீர்!

என்ன தண்டனை தந்தாலும் தகும்
பொன்னைத் திரும்பத் தரும்வரை.”

காலதூதர் போன்ற தண்டலார்-மனம்
போல தண்டனை தரத் தொடங்கினார்.

உச்சி வெய்யிலில் நிறுத்தி வைத்தார்.
உச்சந் தலையில் கல்லை வைத்தார்.

சிவனை நினைத்து தியானித்தவாறே
நிலத்தில் விழுந்து அவனை விளித்தார்!

மணி வாசகரைக் காக்க விரும்பினான்
பணி அணிநாதன் பிறை சூடும் பிரான்.

வைகை ஆற்றில் வெள்ளம் பொங்கியது!
கைவைக்க இடம் இல்லாமல் பரவியது!

நதியின் கரைகள் உடைந்து போயின.
நதியில் மிதந்தன மரங்கள் வேருடன்.

பச்சைப் பயிரை வைகை விழுங்கியது!
அச்சம் தரும் அழிவுகளைச் செய்தது!

மதிலைத் தாண்டி நகரில் நுழைந்து,
மக்கள் இல்லங்களை நாசம் செய்தது.

நரிகளால் ஏற்பட்ட துன்பம் போதாதா?
பெருகும் வைகையும் துணை போகலாமா?

அரன் திருவிளையாடல்களில் ஒன்றோ?
அரசன் செங்கோல் வளைந்து விட்டதோ?

தண்டலார் தண்டனை தருவதை மறந்து,
தன் உடமைகளைக் காக்க விரைந்தார்.

விடுதலை பெற்றார் வாதவூரார் – ஆயினும்
விடவில்லை சிவ தியானத்தைச் சற்றும்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images



# 60 (B). THE PUNISHMENT

The king started talking to himself,

“Maanikka Vaasagar is a cheat and a rogue. He pretends complete innocence. He has stolen my gold and subjected me to many hardships besides. How on earth did the horses change to foxes? No punishment will befit his crime….!”

Maanikka Vaasagar walked in just then.

“You are unique! No one has served me as well as you have done! You are so sincere in performing your duties”

“I do not understand Sire! Has something gone wrong?”

“You are unfit to be a brahmin! Your own people can swear to that effect. Don’t you really know what has happened?

All your horses became foxes. They ate up the real horses. They ran through the streets eating all the domestic animals and birds.

You can’t deceive me any more. I know what kind of a rogue you really are! You will be punished until you return all my gold taken from my kazaanaa!”

The torturer was like a yama kinkara. He started his punishments. Mani Vaasagar was made to stand in the mid day sun. A heavy stone was kept on his head. Mani Vaasagar fell down under the weight of the stone. All the time he was meditating on Siva.

Siva decided that it was time to save his devotee. He made the river Vaigai swell with a flash flood. The banks of the river were broken.

Trees were uprooted and floated in the water. Fields were flooded and crops destroyed. The high wall round the city was crossed and all the houses flooded.

People were shocked by these happenings. The foxes ran through the city the previous night. Now there was the flash flood. Was it a prank played by Siva? Or had the king deviated from Justice?

The torturer ran home to salvage whatever he could from the flood water. The minister was set free. He continued to meditate on Siva.
 
our-mata-dura.jpg


2#6f. வீர பத்தினி

பறித்துக் கொண்டிருந்தாள் மாத்ரி மலர்களை;
பறித்து விட்டாள் பாண்டுவின் மனத்தையும்!

மரணகாலம் நெருங்கி விட்டது பாண்டுவுக்கு!
ஸ்மரணை இல்லை முனிவர் தந்த சாபம் கூட!

கூடி மகிழ்ந்திட நாடினான் மனைவியை;
ஓடி ஒளிந்தாலும் விடவில்லை மாத்ரியை!

பலவந்தமாகக் கட்டியணைத்து உறவாடிட,
பலித்து விட்டது குந்தமர் தந்த அந்தச் சாபம்!

சுகானுபவத்திலேயே மாண்டான் பாண்டு!
சுகமே துக்கமானது மனைவி மாத்ரிக்கு!

அலறியபடித் துவண்டு விழுந்தாள் அவன் மீதே!
பதறியபடி ஓடி வந்தனர் குந்தியும் பிள்ளைகளும்!

வீர பத்தினியாக விரும்பினாள் மாத்ரி – பதி
விரதா தர்மத்தோடு ஏறினாள் உடன் கட்டை.

நகுலன் சஹாதேவனுக்குத் தாயானாள் குந்தி;
நகர் திரும்பினர் செய்வது அறியாத அறுவரும்.

திருதிராஷ்டிரனிடம் அழைத்துச் சென்றார் பீஷ்மர்.
தெரிந்திருந்தது அனைவருக்கும் சாபத்தைப் பற்றி!

“பிள்ளைகள் பிறந்தது எப்படி?” என்றார்கள்.
பிறப்பை ஆராய்ச்சி செய்யும்படி நேர்ந்ததே!

குந்தி குமுறினாள், குமைந்தாள் மனதில்
சிந்தித்தாள் இனிச் செய்ய வேண்டியதை!

தியானித்தாள் பிள்ளைகள் தந்த ஐவரையும்;
தோற்றினர் விண்ணில் அந்த தேவதைகள்.

“தோன்றினர் இப்பிள்ளைகள் எங்களிடமிருந்து!
தோன்றினர் இப்பிள்ளைகள் எங்கள் அம்சமாக!”
.
மனம் மகிழ்ந்தனர் அதைக் கேட்ட நகர மக்கள்;
மணி போலப் பேணினர் பஞ்சபாண்டவர்களை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி .
 
our-mata-dura.jpg


2#6f. Veera Patni

Maadri was plucking the flowers. She plucked the intellect of her husband PaaNdu also unwittingly. He forgot about the curse given by the sage Kundamar. He wanted to enjoy carnal pleasure with Maadri then and there. She tried to evade him but he was determined to possess her.

The curse took effect just as he indulged in the act of love. He died in ecstasy but Maadri was steeped in sorrow. She wailed and fainted on his dead body. Kunti and the five PaaNdavaas came rushing only to see the dead PaaNdu and the fainted Maadri.

Maadri entrusted her twin sons to the care of Kunti and did sati. She entered the funeral pyre of PaaNdu along with him and became his veera patni.

Kunti did not know what to do there in the forest. She returned to the kingdom with the five sons. Bheeshma took them to Dhrutaraashtran. Everyone knew about the curse of PaaNdu since it was the curse which had made him opt to live in the jungle. They were wonderig how Kunti got her five sons despite PaaNdu’s curse!

Kunti became very sad that the birth of her sons became the hot topic of discussion in the city. She prayed to the five Devataas who gave her the five sons. They appeared in the sky and said, “These children were born out of us and they are our own amsam”

The citizens were satisfied since the mystery of the birth of the five sons got cleared. They all loved the five PaaNdavaas as the sons of their own PaaNdu.
 
[h=1]தவத்தில் வெல்லலாம்[/h]

கல்லை மலை மேலே ஏற்றுவது கடினம்,
கல் நழுவிக் கீழே விழுவது எளிது;
உலகில் எல்லா முயற்சிகளும் இங்ஙனமே,
உயர்வது கடினம், நழுவுதல் எளிது.

ஆத்ம தரிசனத்தை விரும்புகின்றவர்,
தவம், தியானம் செய்வது வழக்கம்;
ஆத்மத் தேடலில் பலவிதமான,
தடங்கல்கள் நாடி வருவதும் வழக்கம்!

தடைபட்ட யோகம் என்ன ஆகும்?
தடுக்கப்பட்ட இடத்திலேயே நிற்குமா?
முழுவதும் நழுவிக் கீழே விழுந்து விடுமா?
குழப்புகின்ற கேள்விதான் என்றுமே!

கண்ணன் என்ன சொன்னான் பார்போம்.
பண்ணின தவம் என்றுமே வீணாகாது;
விட்ட இடத்திலிருந்தே மீண்டும் ஒருவர்,
தொட்டுத் தவத்தைத் தொடரலாம் என்றான்.

தடைபட்ட தவத்தினர் மீண்டும், மீண்டும்
தவமுடையோர் இல்லத்திலேயே வந்து
தவறாமல் பிறப்பார்! தடைபட்ட தனது
தவத்தைத் தொடர்ந்து, முடிவில் வெல்லுவார்.

பாதிக் கிணறு தாண்டினால், எவரும்
நீரில் விழுந்து விடுவார் நிச்சயமாக;
பாதி யோகத்தில் தடைபட்டவரோ எனில்,
மீதியைத் தொடருவார், மீண்டும் பிறந்து!

அரைகுறை முயற்சியேதான் என்றாலும்,
அதுவும் ஒருவருடைய சாதனையே.
விடாமல் தொடர்ந்தால் வெற்றி நிச்சயம்,
விமலன் அருட்பார்வை கிடைப்பதாலே!

வாழ்க வளமுடன்,
 விசாலாக்ஷி ரமணி
 
meditation.jpg


UNINTERRUPTED EFFORTS

It is very difficult to transport a rock uphill, but it is very easy to let it roll downhill.

The same is true of all human pursuits. Going uphill or making a progress is very difficult. But falling off from the height thus attained is very easy.

People who wish to evolve spiritually, spend their live in Dhyaanam, Dhaaranaa and tapas. It is the unwritten rule that anything good is bound to meet with infinite resistance and hardships. What will happen to the man whose yoga saadanaa is interrupted in the middle?

Will he be able to resume from the cut off point or will he have to start from the scrape once again?

It is a very difficult question to be answered. Let us see how Lord Krishna replies to this question!

The spiritual saadhanaa – whether complete or incomplete – will never go in total waste. The person can pick up the thread from where he left and continue to progress further.

The saadakaa will invariably be born in a family of yogis – in atmosphere conducive to his spiritual advancement. He will keep resuming and continuing his spiritual saadhanaa till he succeeds in his efforts.

If we can’t clear a well or ditch in a single leap, we are sure to fall in it. But it is not the case with the spiritual progress. Even half successful attempts remain useful and do not get nullified, even if they are disturbed.

Even an incomplete saadhanaa is still a saadhanaa. It just gets transferred to the next birth of the person as the opening balance of his new account. With the grace of God and his sincere efforts, he is sure to succeed in his efforts.
 
#3511 onwards have been posted today.

The traffic is picking up in all the Tamil poems blogs.

Food blog is used by Indians more than the people from USA and UK

General Articles are read more by people from USA and UK.

People from Ceylon, Singapore and Malaysia

contribute to the traffic in Tamil poem threads.

Good that people wish to read their mother tongue

even when forced to live outside their motherland.
 
images


61a. வந்திக் கிழவி.


வைகை ஆற்றில் பெரும் வெள்ளம்!
வைகை ஆற்றால் பெரும் துன்பம்!
ஆற்றின் கரையை உயர்த்திவிட்டு
ஆற்றின் வேகத்தைக் குறைக்கவேண்டும்.

குடிப் பெயர்களைக் கணக்கில் எடுத்து,
உடைந்த கரையையும் கணக்கில் எடுத்து,
பங்கு பிரித்தனர் அங்கு காவலர்கள்,
பறை சாற்றின தண்டோராக்கள்.

“வீட்டுக்கு ஒரு ஆள் வரவேண்டும்!
விரைந்து கரையை உயர்த்த வேண்டும்!”
மண்வெட்டிகளுடனும், கூடைகளுடனும்,
மரம் சுமப்பவர்கள், தழை எடுப்பவர் என

விரைந்து வந்தனர், பணியைத் தொடங்கினர்.
கரையோரம் நிறுத்தப்பட்டன நல்ல மரங்கள்,
விரித்துக் கிடத்தினர் வைக்கோல் பிரிகளை,
பரப்பிய தழைகளின் மேல் கொட்டினர் மண்!

ஆத்மார்த்தமாகப் பிரார்த்தனை செய்தனர்,
“அடங்க வேண்டும் ஆறு கட்டுக்குள்” என்று!
பறையடித்துப் பரவசம் ஊட்டினர் சிலர்,
குரவையிட்டுக் நல்ல கூத்தாடினர் சிலர்.

தென் கிழக்குப் பகுதில் வசித்திருந்தாள்,
தொண்டுக் கிழவியாகிவிட்ட மூதாட்டி.
ஆயிரம் பிறைகள் கண்டு விட்ட வந்தி,
ஆயினும் கொண்டவள் மாறாத பக்தி.

தவ சீலி, நரை, திரை, மூப்படைந்தவள்;
தனியாள், பிட்டு விற்றுப் பிழைப்பவள்;
அவித்த பிட்டை விற்பனைக்கு முன்னர்
அர்ப்பணிப்பாள் அரன் திருவடிகளுக்கு.

தன் பங்கு மண்ணை நிரப்புவது எப்படி?
தன்னால் முடியாது தள்ளாத வயதில்!
துணை என்று சொல்லிக் கொள்ளவோ,
இணையாகப் பணிபுரியவோ ஆள் இல்லை.

கூலி ஆள் கிடைத்தாலும் போதும்.
கூலி கொடுத்து வேலை வாங்கலாம்.
வேலை முடியாமல் நின்று விட்டால்
வேந்தன் சினம் பாயும் தன் மேல்.

கிழவியின் குமுறல் விழுந்தது செவிகளில்!
அழகிய கூலியாள் அங்கே திருக்கோவிலில்!
அழுக்குப் படிந்த உடைகள், ஒரு மண்வெட்டி,
வழுக்கி விழும் சும்மாடு, ஒரு மண் கூடை.

“கூலிக்கு ஒரு வேலையாள் வேண்டுமா?
கூலியாள் வேண்டுமா?கூலியாள்!கூலியாள்!”
குதூகலம் அடைந்தாள் வந்தி கிழவி.
கூப்பிட்டாள் அந்த அழுக்கு அழகனை!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images


#61. THE OLD WOMAN VANDHI.

Vaigai river was flooded. An unforeseen calamity! The river banks were breached. They must be rebuilt immediately to save the city from further destruction.

The population of the city and the length of the river banks were taken into account. Each family was allotted a particular length to be repaired immediately.

“One person from every house!” was the slogan to collect the workers.

A man came from each house, ready for the task of saving the city. People brought with them spades, baskets, bundles of hay, leaves, trees etc. The work was launched without further delay.

Trees were planted along the banks.The hay was spread on the ground. Broad leaves and twigs were placed on the hay to stop erosion of the soil to be dumped there.

Each one prayed with utmost sincerity that the river must come under the control of the new raised banks.

Some men played the drums and a few others danced to cheer up the crowd. The work was launched earnestly.

There lived an octogenarian in the south eastern part of the city. She had seen 1000 crescent moons and was a staunch devotee of Lord Siva.

She lived all alone and none to call as her family. She made a living by selling the PITTU she used to cook. She would offer it to Siva before selling it to the others.

Surely she could not finish her part of the job by herself. There was no one to help her. If only she could get someone work for her for a small fees…it would be perfect. But where would she find such a person?

Her thoughts reached Siva. He emerged from the temple dressed as an odd-job-man. He was extremely handsome but wore dirty rags. He carried a spade, a basket and a small piece of cloth to place the basket of soil on.

“Does anyone need a worker? I will work for a fees! Does any one need a helper to do any odd job?”The dirty handsome worker was selling his services! Vandhi was overjoyed and decided to engage the dirty handsome young man to do her share of the work!
 
our-mata-dura.jpg


2#7a. பாண்டவர் சரிதை (1)

பாண்டவர்களின் மனைவி திரௌபதி – உப
பாண்டவர்கள் ஐந்து புத்திரர்கள் திரௌபதிக்கு.

சுபத்ரா தேவியை மணந்தான் அர்ஜுனன்;
சுபத்திரையின் மகனாகப் பிறந்தான் அபிமன்யு

உத்தரையை மணந்த அபிமன்யு – மகாபாரத
யுத்தத்தில் மடிந்தான் சக்கர வியூகத்தில்!

குலம் நசிக்க இருந்த வேளையில் – உத்தரை
குலக் கொழுந்தைத் தாங்கியிருந்தாள் கருவில்.

அஸ்வத்தாமன் கருவை அழிக்க முயல – அவன்
அஸ்த்திரத்திலிருந்து காத்தான் கிருஷ்ண பகவான்

பாரதப் போரில் நூற்றுவரைப் பறிகொடுத்துத்
தீராத் துயரில் ஆழ்ந்தனர் அவர் பெற்றோர்கள்.

அல்லும் பகலும் பணிவிடைகள் செய்தான் தருமன்;
ஆறுதல் கூற எப்போதும் உடன் இருந்தார் விதுரர்.

பீமன் மன்னிக்கவில்லை திருதராஷ்டிரனை!
பீமன் சுட்டெரித்தான் வார்த்தையால் அவனை

சென்றான் வனவாசம் திருதராஷ்டிரன் – உடன்
சென்றனர் சஞ்சயன், விதுரன், குந்தி, காந்தாரி.

சதயூபர் ஆசிரமத்தை அடைந்தனர் – அங்கு
தவசீலராக வாழ்ந்தனர் ஆறு ஆண்டுகள்.

கண்டான் கனவில் தர்மன் குந்தி தேவியை
காண விரும்பினான் குந்தியை நேரிலும்.

சுபத்திரை, உத்தரை உடன் வரச் சென்றனர்
சதயுபர் ஆசிரம் திரௌபதியும் பாண்டவரும்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
our-mata-dura.jpg


2#7a. The PaaNdavaas (1)

Droupati was the wife of the five PaaNdavaas. Upa PaaNdavaas were the five sons of Droupati. Arjun married Subadra Devi and got a son Abhimanyu thorugh her.

Abhimanyu married princess Uththara. He got killed in the Mahabhaarata war caught inside the Chakra vyooham.

The race of PaaNdavaas was almost destroyed when Aswathaamaa tried to kill the fetus in the womb of Uththara. Krishna saved the fetus from Aswathaamaa’s asthram.

Dhrutharaashtra and Kaantaari were steeped in sorrow having lost all their sons in the war. Dharman tried to serve them personally and make their life as conformable as possible.

The loyal Vidura stayed with them and spoke words of comfort. Bheema could never forgive Dhrutharaashtra. He always spoke scorching words to the blind old man and his wife.

Dhrutharaashtran went for Vanavaasam and along with him went Sanjayan, Viduran, Kaanthaari and Kunti. They reached the Asram of sage Sathayoopa and lived there for six years as tapasvis.

Dharman saw Kunti Devi in his dream one day. He wanted to visit her in person. He went to the Asram of sage Satayoopa along wih his four brothers, Droupati, Uththara and Subadra Devi.
 
[h=1]தேவர், மனிதர்[/h]

விண்ணோர் விழைவர், இடையராத ஆனந்தம்;
மண்ணோர் அடைவர், அளவிலாத அனுபவம்.

விண்ணோர் உதவியை நாடுவர் இறையிடம்;
மண்ணோர் விடுதலை தேடுவர் இறையிடம்.

என்றென்றும் வாழவே விரும்புவர் விண்ணோர்;
என்றும் பிறவா வரம் வேண்டுவர் மண்ணோர்.

இறைவனைக் கண்டு கெஞ்சுவர் விண்ணோர்;
இறைவனிடம் அன்பில் விஞ்சுவர் மண்ணோர்.

சுக போகங்களே வாழ்வாகும் விண்ணுலகில்;
இக போதனைகளே வாழ்வாகும் மண்ணுலகில்.

விண்ணுலகில் அருந்தும் அமுதே உணவு;
மண்ணுலகில் உண்ணும் உணவே அமுது.

இமையாமல் விழித்து இருப்பர் விண்ணோர்;
இமைத்து இமைத்து விழிப்பர் மண்ணோர்.

தானம், தவம் ஏதும் இல்லை தேவர்களுக்கு;
தானம், தவம் உண்டு மண்ணுலகத்தினருக்கு.

இன்பப்படும் குழந்தையை விட அதிகமாகவே,
துன்பப்படும் குழந்தையைப் பேணுவர் பெற்றோர்.

அன்புக்கு உரியவராக மனிதரைக் கருதுவான்,
அன்புடன் அரவணைத்து வழிகாட்டும் ஈசன்.

ஆன்மீகம் மனிதனுக்குப் புதையலாய் தந்தான்.
ஆன்மீக சாதனைகள் தேவர்களுக்கு இல்லை.

போகத்திலே உழலும் தேவர்களை விடவும்,
யோகத்தையே உவக்கும் மனிதர்களே மேல்!

வாழ்க வளமுடன்.
 விசாலாக்ஷி ரமணி
 
011.jpg


DEVAN AND MAN.

A Devan yearns for endless enjoyment.
A Man acquires endless experiences.

A Devan seeks God’s help whenever any problem arises.
A Man seeks deliverance from the cycle of birth and death.

A Devan wants to live for ever.
A man wants to get rid of births and death.

A Devan is secretly afraid of God-his master and ruler.
A Man loves and adores God as his own father and mother.

A Devan’s life is full of pleasures.
A Man’s life is full of learning.

For a Devan nectar is the food.
For a Man food is the nectar.

A Devan does not blink his eyes.
A Man blinks his eyes all the time.

A Devan does not perform Daanam or Tapas.
A Man performs Daanam and Tapas.

Parent love the child which suffers much more than the child which flourishes.
God loves a Man better than a Devan.

He has given Man a treasure called Spirituality.
A Devan does not have Spirituality or saadanaa.

A man who evolves spiritually by struggling and attains Yogam
is far batter than a Devan who seeks and attains constant Bhogam.
 
#3518 onwards have been posted today.

I thank the great gentleman who made fun of me by saying

V. R = Vyaasa Reincarnation.

Simplifying Vyaasaa's great works and rendering them in

simple Tamil gives me immense happiness and satisfaction.

The words of great people never go in waste. :hail:
 
images


61. (b). “யார் இவன்?”

“என் பங்கை அடைப்பாயா?”
“என்ன கூலி தருவாய் தாயே?”

“பிட்டு சுட்டுப் பிழைப்பவள் அப்பா!
பிட்டு சுட்டுத் தருவேன் வயிறாற!”

“பசி காதை அடிக்கிறது தாயே!
ருசியான உதிர்ந்த பிட்டைத் தா!

உண்டு ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு,
கொண்டு கொட்டுவேன் மண்ணை!”

அள்ளித் தந்தாள் வந்திக் கிழவி,
உள்ளன்போடு உதிர்ந்த பிட்டை.

“அருமையாக உள்ளது தாயே!
பெருமானுக்கு உகந்த உணவு!”

களைப்புத் தீர இளைப்பாறினான்;
கரையை அடைக்கச் சென்றான்.

“வந்தியின் கூலியாள் நான் தான்.
வந்ததைக் குறித்துக் கொள்ளுங்கள்.”

கரையை அடைக்கலானான் அவன்,
கரை என்றுமே அடைபடாத வண்ணம்!

வெட்டி மண்ணைக் கூடையில் போடுவான்,
கொட்டுவான் கீழே மண் அதிக பாரம் என.

சும்மாடு நழுவிக் கீழே, கீழே விழும்!
“அம்மாடி!” என்று எடுத்துக் கட்டுவான்.

களைத்து விடுவான் இந்த வேடிக்கையில்!
களைப்புத் தீர நல்ல ஒரு குட்டித் தூக்கம்.

அதற்குள் பிள்ளைக்குப் பசி மேலிடும்.
சிதறிய பிட்டை மீண்டும் உண்பான்.

கூடையையும் கொட்டுவான் மண்ணுடன்;
கூடையின் பின் நீந்திச் செல்வான் பிறகு.

ஆட்டம் காட்டினான், விளையாடினான்,
அரசனின் செல்ல மகனைப் போலவே.

கண்காணி மண்கரை அடைபடாததைக்
கண்டு மிகுந்த கோபம் கொண்டான்.

அடுத்த கரையையும் வைகை ஆறு
உடைப்பதைக் கண்டு சீறிச் சினந்தான்.

“வந்தியின் கூலியாள் யார்?” என,
நம்பியைக் காட்டினர் அனைவரும்.

“ஏன் கரையை அடைக்கவில்லை?”
எந்த பதிலுமே கூறவில்லை கூலியாள்.

‘பித்தனா இவன்? சித்தனா? எத்தனா?
இத்தனை அழகான கூலி ஆளா?

அழகும், இவன் அழுக்கு உடைகளும்,
அணுவளவும் பொருந்தவில்லையே!

உடலைப் பார்த்தாலே தெரிகிறது, இவன்
உடலை வளைத்து வேலை செய்தது இல்லை!

கூலியை வாங்கிக் கொண்டுவிட்டானாம்.
கூலி கிடைத்த பின் வேலை செய்வானா?

கேட்டால் மரம் போல நிற்கின்றான்.
கோவலனிடம் சென்று சொல்வோம்!”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images


# 61 (B). “WHO IS HE?”

“Will you complete my part of the job?” Vandhi asked the young man.

“What will you pay me with?” the man asked.

“I make a living selling Pittu. I can give you as much of it as you wish to eat!”

“I am already feeling very hungry. Please give me some crumpled Pittu – which you won’t be able to sell. I will eat it, rest for a while and then complete your job.”

The old woman gave him all the crumbled Pittu.“It is very tasty. It is Siva’s favorite food too!”

He ate without inhibitions, rested for a while and went to the bank of the river.

“Note down my name as Vandhi’s helper!” He set out on the job in such a manner that it would never get completed.

He would fill his basket with soil. He would throw out some of it since it was too heavy. By that time his towel would fall off from his head. He would become tired while tying it up.

He would take a nap. He would be hungry when he woke up. He would go for more Pittu.

While dumping the soil, he would throw the basket along with it. He would swim and go after it . He was playing and having a good time like a prince.

The supervisor became very angry that the task was not completed. He demanded to know whose portion it was. Everyone pointed out to Siva.

“Why is your job not completed yet?” Siva kept mum as if he were deaf.

The supervisor spoke to himself! “Who is he? A siddha? A mad fellow? A cheat? Such a handsome helper! His figure and dress did not match each other.

One glance at him confirms that he is not used to physical labour. He has taken his fees in advance. Who would work after claiming his fees?

He just stands and stares. He does not reply to any questions. It is best to report the matter to the king and let him handle this queer fellow!”
 

Share this page

Similar threads

T
Iyer Poem
Replies
0
Views
741
Tkudi
T
JR
My poem dedicated to 'Starry Night' painting by Van Gogh
Replies
0
Views
981
JR
JR
U
'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)
Replies
5
Views
3K
usaiyer
U
B
Poem for Children - The Might of Nature - No disclaimer applies
Replies
0
Views
1K
Balacs
B
B
Poem for children
Replies
0
Views
1K
Balacs
B

Share this page

Latest posts

Follow us on Social Media

Back
Top