A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X Bluesky LinkedIn WhatsApp Email Share Link

# 22 (B) THE ARCHER AND THE ELEPHANT

The elephant which was tall and dark resembling a huge mountain walked majestically towards Madhuraapuri.The army of the Chola King and the group of Jain followed it closely-not wishing to miss the fun!

Vikrama Paandiyan saw the approaching elephant and the army. He knew that only Siva could save him and his capital city from this killer elephant.He heard an asareeri – the voice of god instructing him thus:

“Do not be afraid Paandiya! I will appear as an archer and kill the devilish elephant myself. Put up a strong and tall mandapam in the eastern side of Madhuraapuri”

The King constructed strong and tall mandapam with sixteen pillars.

There appeared a young archer! His dark hair was tied up and decorated with peacock feathers! He worse a red sash and had a long sword at his waist. He had a powerful bow and and many arrows.

He was so handsome that anyone would wonder whether he was a dark skinned Manmatha! He waited on the mandapam till the elephant came close enough to be shot by an arrow.

He then set his Narasimha Asthra on his bow and released it with a great force. The arrow roared like a lion. It made a thunderous noise. It sped like a spear. It tore open the forehead of the mighty killer elephant.

The killer elephant got killed. It collapsed in a pool of blood and died. The king held the feet of the divine archer with gratitude. He then set his army to fight the Chola army and drove them back to their country.

In due course the king was blessed with a worthy son. He had all the markings of a good king. The prince was named as Rajasekaran and everything he needed to learn to become noble king, was taught to him by his loving father Vikrama Paandian.

 

[Visalakshi Ramani]

1#6a. மது, கைடபர் (1)

வெள்ளம் பொங்கியது சமுத்திரங்களில்;
வெள்ளத்தில் மூழ்கிவிட்டன உலகங்கள்.

அறிதுயில் கொண்டிருந்தான் நாரணன்
குரும்பியில் தோன்றினர் மது, கைடபர்.

வளர்ந்தனர் கடலில் பலசாலிகளாக;
வாழ்ந்தனர் கூடி இரட்டையர் போல.

‘காரணம் இன்றிக் காரியம் நிகழாது!
கடலுக்கு இருக்க வேண்டும் ஆதாரம்.

கடலைப் படைத்தவர் யார்? நம்மைக்
கடல் நீருக்குள் படைத்தவர் எவர் ?

எங்கே உள்ளார் நமது தந்தையார்?
எப்படியும் அறிய வேண்டும் இதனை!

சக்தி தரமுடியும் நிலையான ஆதாரம்.
சக்தி காரணமாகும் எந்த நிகழ்வுக்கும்.

சக்தியே காரணம் நம் தோற்றத்துக்கு!’
சக்தியைக் குறித்து அளவளாவினர்.

ஒலித்தது வாக் பீஜ அக்ஷரம் வானத்தில்!
ஒளிர்ந்தது மின்னல் வானொலிக்குப் பின்!

ஆராய்ந்தனர் அசுரர்கள் ஒலி, ஒளி பற்றி!
புரிந்தது அவை வெறும் ஒலி, ஒளி அல்ல!

அக்ஷரத்தை நிலை நிறுத்தினர் மனத்தில்;
அமர்ந்தனர் சமாதியில் ஆயிரம் ஆண்டுகள்.

தவம் புரிந்தனர் ஐம்புலன்களை அடக்கி;
தவம் புரிந்தனர் சக்தி தேவியில் லயித்து.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

1#6a. Madhu and Kaitaban (1)

Water swelled up in the oceans. The world got submerged in the flood water. Lord Naaraayan was sleeping on the ocean water. From his ears emerged two mighty asuras called Madhu and Kaitaban.

They grew up together like twin brothers. They played in the seawater all the time. One fine day they started thinking about their existence. ‘Nothing can exist without a support. The sea water supported us. But what supported the sea water?

Who had created the sea? Who created us in this sea? We must find out the creator our father. Only Shakti can give a support. So everything happens only because of the presence of Shakthi. So Shakti Devi must be our creator.’

They were discussing about Shakti Devi. Just then the Vaak Bheeja mantra echoed in the sky. A streak of lightning followed it. Madhu and Kaitaban wondered about the sound and the lightning. They realized that there were not merely the usual occurrences. These had a special significance and a meaning.

The asura sat in samaadhi reciting the Vaak Bheeja Mantra for one thousand years without disturbance.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]நாற்றம், நறுமணம்[/h]

அடிக்கும் அலைகடலில் படகேறி,
பிடித்து வந்த மீன்களை எல்லாம்,
எடுத்துச் சென்று அலைந்து திரிந்து,
கொடுப்பார் செம்படவப் பெண்டிர்.

இருண்டு, கறுத்து, உறுமும் வானமும்,
திரண்டு பொழியும் மேகமும் கண்டு,
இருக்க நல்ல இடம் தேடி ஓடியவர்க்கு,
இருக்க இடம் தந்தான் ஒரு பூக்காரன்!

மல்லிகை, முல்லை, ரோஜா மலர் என,
மணக்கும் பூ வகைகளை வைத்திருந்த,
அறையினை அளித்தான் அவர்களுக்கு;
அறையில் அமர்ந்தனர் அப்பெண்கள்.

“என்ன நாற்றம் தாங்கவில்லையே!”
என்று முதலில் ஒருத்தி கூற, “ஆமாம்,
எனக்கும் மூச்சு முட்டுகிறது பூ நாற்றம்!”
என்று மற்றவர்களும் கூறலாயினர்.

உள்ளவர்களில் அறிவு மிகுந்த பெண்
உள்ளத்தில் உதித்தது ஒரு எண்ணம்;
மீன் கூடையை எடுத்து முகர்ந்தால்,
மீன் வாசனையில் பூ நாற்றம் போகும்!

அனைவரும் தம் தம் மீன் கூடைகளை,
ஆசையுடன் எடுத்து முகர்ந்து கொண்டு,
மழையும் நின்று மழை மேகங்களும்,
மறையும் வரையில் காத்து இருந்தனர்.

மணமும், நாற்றமும் அவர் அவர்களின் ,
மனத்தை பொறுத்ததே அறிந்திடுவோம்!
பழகிய நாற்றமும் நறுமணமே ஆகும்;
பழகாத நறுமணமும் நாற்றமே ஆகும்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

FRAGRANCE AND FOUL ODOR

The fishermen lead a hard and risky life! They dare the rough waves of the raging sea and bring back their catch of fish. Their women-folk carry the fish in their baskets, and go round selling them, house to house.

One day it rained heavily while the women were out selling their fish. They had to seek protection from the slashing and drenching rain. A good natured flower vendor gave them a place in his hut, to wait till the rain stopped. It was the room where he had stored all his flowers like jasmines and roses.

The ladies who were not used to the fragrance of the flowers felt the smell weird and suffocating. One bright girl in that group suggested that they can smell their basket of fish to keep off the odor of the flowers.

All the others promptly agreed and they spent their time smelling their fish baskets with deep affection, until the rain stopped. They thanked the flower vendor and left for their homes.

Apparently there is no good smell or bad smell in the world. The bad smell which is familiar to us becomes a good smell and the unfamiliar good smell becomes a bad smell. So does it seem!

 

[Visalakshi Ramani]

#2975 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

# 23 விருத்தர், குமாரர், பாலர் ஆனது.

# 23 (a). சிவனடியார் வருகை.

வேதியன் விரூபாக்ஷனுக்கும், அவன்
தேவியான நங்கை சுபவிரதைக்கும்,
விரத பயனாக வந்து அவதரித்தாள்;
பிறவிப் பிணியை வெறுத்த கௌரி.

மாறுபட்டிருந்தாள் கௌரி மிகவும்
மற்ற சிறு குழந்தைகளிடமிருந்து!
பொம்மைக்காக அவர்கள் அழ, இவள்
இம்மையிலேயே முக்தி வேண்டினாள்!

பிறவிப் பிணியை ஒழிக்க வல்ல ஒரு
சிறந்த மருந்தினை தேடினாள் அவள்.
மகளின் விருப்பத்தை மதித்த தந்தை
மகா மந்திரத்தை உபதேசம் செய்தார்.

பராசக்தியின் மகா மந்திரத்தை
பயபக்தியுடன் ஜெபித்துவந்தாள்.
“பிறவிப்பிணிகளை ஒழிக்கவேண்டும்!
இறையோடொன்றாய்க் கலக்கவேண்டும்!”

கண்கவர் கன்னியாக வளர்ந்து அவள்
கல்யாண வயதை அடைந்து விட்டாள்.
விடுதலை விரும்பியவளின் தந்தை
தடுமாறினான் மனம் விதிப்பயனால்!

பிக்ஷை கேட்டு வந்த அயலூர்க்கார
பிரம்மசாரிக்குப் பெண் கொடுத்தார்.
குலம், கோத்திரம் சமம் ஆனாலும்,
கும்பிடுவது விஷ்ணுபிரானை அன்றோ!

இரு தரப்புப் பெற்றோர்களுக்குமே
இருந்தது கவலை, மன வாட்டம்.
மணமகன் வீட்டில் ஒரு சிவபக்தையை
மனப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.

சிவன் அடியாருக்கு உதவமுடியவில்லை.
சிவனடியாரைப் பார்ப்பதும் தொல்லை!
உமா மகாமந்திரத்தை ஜெபித்த கௌரி
சுமாரான வாழ்க்கை வாழ்ந்து வந்தாள்.

திருமணத்துக்குச் சென்றது குடும்பம்,
திருமகள் கெளரியைத் தனியே விட்டு!
வீட்டை வெளியே பூட்டிக்கொண்டு
ஒட்டு மொத்தமாகச் சென்றுவிட்டனர்.

சிவன் அடியாரைக் காணவும் ஆவல்,
சிவன் அடியாருக்கு உணவிட ஆவல்.
பக்தையின் மனப்பாங்கை அறிந்ததால்,
பக்தவத்சலன் ஒரு சிவப்பழம் ஆனான்!

வாழ்க வளமுடன்! விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 23 (A). THE ARRIVAL OF THE OLD DEVOTEE



During the reign of Vikrama Paandian, there lived a brahmin couple named Viroopaaksha and Subhavratha.They observed several severe penance and were blessed with a female child. They named her after a Goddess as Gowri.

This child was very different from the other children. While the other children begged for toys to play with, Gowri wanted to know the divine mantra which would rid her of the cycle of birth and death.

Her father was very happy with his daughter’s request. He taught her the Devi Paraasakthi mahaa manthram. Gowri started chanting it regularly with utmost devotion.

Years rolled by and she had grown to a pretty young woman and attained the marriageable age. Fate played a strange game to fulfill Gowri’s wish.

A Vaishnava brahmachaari came for bikshaa. Viroopaakshan decided to marry his daughter to him-against the wishes of his wife Subhavratha.

The parents of the brahmachari were not happy with this marriage. They could accept Gowri who worshiped Siva only halfheartedly. Gowri was treated like an alien and a stranger by her in laws.

One day they had to attend a wedding. Since they did not want Gowri to go with them, they left her in the house. The locked up the house and went for the weeding.

Gowri was feeling sad that she could neither meet any Siva Baktha nor feed him with her hands in this strange house. Lord Siva took pity in His Baktha and turned Himself into an very old devotee of Lord Siva.

 

[Visalakshi Ramani]

1#6b. மது, கைடபர் (2)

மகிழ்ந்தாள் பராசக்தி அவர்கள் தவத்தால்.
மொழிந்தாள் அசுரரிடம் ஓர் அசரீரியாக!

“வேண்டும் வரம் தருவேன் கேளுங்கள்!” என
வேண்டினர் தாம் விரும்பிய அரிய வரத்தை.

“மரணம் எமக்கு நாங்கள் விரும்பும் போதே!
மரிக்கக் கூடாது நாங்கள் வேறு விதங்களில்!”

“விரும்பும் போது மட்டுமே மரணம் – மேலும்
வெல்வீர்கள் எளிதாக பகைவர்களை நீங்கள்!”

வரங்கள் பெற்றதும் கூடியது ஆணவ மதம்
வரங்களின் பலத்தால் விளைந்தது மமதை.

கண்டனர் பிரமனைக் கண் முன்னர் ஒருநாள்;
கொண்டனர் தினவும், போர் செய்யும் வெறியும்.

“வருவாய் எங்களுடன் போர் புரிவதற்கு – நீ
வர மறுத்தால் உடனே எங்காவது ஓடிவிடு!

தாமரை மலர் ஆசனம் உனக்கு எதற்கு?
தாமதம் செய்கிறாய் போர் புரிவதற்கு!

மங்களகரமான பத்மாசனம் உரியது
எங்களைப் போன்ற சுத்த வீரர்களுக்கு.

பேடிப் பயலே! வந்து போரிடு அன்றேல்
ஓடிவிடு எம் கண் முன் நில்லாதே இனி!”

கேலி பேசினர் மது, கைடபர் பிரமனிடம்;
பேதலித்தார் செய்வது அறியாத பிரமன்.

‘அதி பலசாலிகளான இரண்டு அசுரருடன்
மதி பலம் கொண்ட நான் போர் புரிவதா?’

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

1#6a. Madhu and Kaitaban (2)

Paraa Shakti was immensely pleased with their sincere penance. She appeared in front of them just as an asareeri and spoke to them. “I shall grant you whatever you wish for ! Tell me what shall it be?”

The asuras asked for a rare boon,” Devi! We must die only when we wish to die. We should not get killed by anyone or by any other means”

Devi granted them their wish and blessed them, “You will die only when you wish to die. You will be invincible and victorious”

The asuras became arrogant after receiving the boons. The wanted to fight with everyone in their sight. One day they saw Brahma on his lotus seat. They challenged him for a fight.

“Come and fight with us now. If you won’t fight with us, then run away from here now. Why do you need a lotus seat? It is meant for valorous people like us and not for the cowards like you. Either you fight with us or you run away from our sight!”

Brahma did not know what to do. Surely he would not be able to fight the two mighty asuras who had received special boons from Devi.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]நன்மையே விழைமின்[/h]

காட்டு வழியில் நடந்து களைத்த,
காளை ஒருவன் தூரத்தில் கண்டான்,
விரிந்து பரந்து தண் நிழல் தரும்,
வியத்தகு வினோத மரம் ஒன்றினை.

நெருங்கிச் சென்றான்; மரத்தின்
நிழலில் உடல் குளிர அமர்ந்தான்;
பசியும் தாகமும் ஒன்றாக உருவாகி,
பிசைந்தன அவன் காலி வயிற்றை!

கைகள் இரண்டும் மிகவும் வலித்தன;
கால்கள் இரண்டும் மிகக் குடைந்தன;
“பஞ்சு மெத்தை நல்லது இருந்தால்,
கொஞ்சம் ஓய்வு எடுக்கலாம்”, என்று

நினைத்த மாத்திரத்திலே, அங்கே
நின்றது ஒரு அம்சதூளிகா மஞ்சம்!
“குடையும் என் கைகால்களின் வலி
குறையும் அழுத்தினால்”, என எண்ண,

கல கல என்ற வளை ஒலியுடன்,
சில இளம் கன்னிகள், அவனுடைய
கால் கை பிடிக்கத் தொடங்கினர்,
களைப்பு மாறுகின்ற வகையில்.

“பசிக்கு அறுசுவை உணவினைப்
புசித்தால் சுகம்தான்”, என நினைக்க,
கண் முன் தோன்றின கலயங்கள்;
கண்டிராத புதிய உணவு வகைகள்!

இத்தனை நடந்த பின்னும் அந்தப்
பித்தன் அறியவே இல்லை, தான்
இருப்பது, நினைத்ததை எல்லாம்
தரும் கற்பக மர நிழலில் என்று!

உணவு உண்டவுடன் எண்ணினான்,
“ஒரு பசித்த புலி வந்தால் என்ன ஆகும்?”
உறுமலுடன் காட்சி தந்தது ஒரு வெம்புலி!
“ஓடிவிடவேண்டும் புலி”, என எண்ணாமல்,

“என்னைப் புலி கடித்துக் கொன்றால்
என்ன செய்வேனோ?”, என்று பதற,
கடித்துக் கொன்றது புலியும் பாய்ந்து!
கற்பக மர நிழலில் உயிரை விடுவதா?

எதை வேண்டுமானாலும் கேட்கலாம்;
எண்ணியபடி எதையும் அடையலாம்; ஆனால்,
நினைத்ததோ ஒரு காட்டு வெம்புலியை;
அணைத்ததோ ஒரு கொடிய மரணத்தை!

எப்போதும் நல்லவற்றை நினைமின்;
எப்போதும் நல்லவற்றை உரைமின்;
எப்போதும் நல்லவற்றைச் செய்மின்;
எல்லாம் நன்மையாகவே நடக்கும்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

ENTERTAIN GOOD THOUGHTS

A young man walked a long way and saw an unusual tree at a distance. He was very tired and wanted to rest under it shade. He sat in it shade, hungry, thirsty and extremely tired!

He wished that he had a soft bed on which he could rest his tired limbs for a while and there appeared a bed made of the finest swan feathers. He lied down on it and wished that some one would massage is tired legs gently. There are appeared several pretty young maidens and started massaging his legs very gently.

He now wished that he had some thing to eat. There appeared several plates with the most fascinating dishes he had ever tasted. He ate to his heart’s delight and did not realize even then that he was sitting under the ‘Karpaga Vruksham’ which could give us anything we desire.

Suddenly he thought in fear, “What if a ferocious tiger appears here!” Immediately a large angry tiger appeared there.
Instead of wishing that it should go away he wondered ,”What if it kills me?” The tiger pounced on him and killed him immediately.

Will anyone in his right senses give up his life under the ‘kalpaga vruksham’? He could have asked for anything and got it.
He thought of a tiger and death and got killed by a tiger.

We must always entertain good thoughts, say good words and do good deeds. Then everything happening to us will also be invariably good!

 

[Visalakshi Ramani]

#2982 onwards have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

23b. சாரூப்ய முக்தி.


முதிர்ந்த வயதுடைய சிவபக்தனாகித்
தளர்ந்த நடையுடன் வீட்டினருகே வந்தார்;

நெற்றியிலே மூன்று விபூதிப் பட்டைகள்,
கழுத்திலே ருத்திராக்ஷக் கொட்டைகள்;

பசித்து வந்த விருத்தருக்கு அன்னம்,
புசிக்க அளிக்க விரும்பினாள் கௌரி;

“பூட்டிய கதவு திறந்து கொள்ளும்,
நீட்டிய உன் கரத்தால் தொட்டால்!”

தொட்டவுடன் திறந்து கொண்டது கதவு,
தொண்டுக் கிழவர் ஓய்வெடுக்கையில்;

பர பர வென்று சமையல் செய்தாள்;
பரமசிவ பக்தனுக்குப் பரிமாறினாள்.

அமுது செய்தவுடன் குடுகுடு கிழவர்,
அழகிய வாலிபனாக ஆகி விட்டார்!

வெண்ணீறு ஆனது சந்தனப் பொட்டு;
பொன்மணிகள் ஆயின ருத்திராக்ஷம்.

தளர்ந்த உடல் கட்டுடல் ஆயிற்று,
தாத்தா இப்போது கண்கவர் வாலிபன்.

திகைத்தாள் கௌரி,”இதென்ன சோதனை?”
பதைத்தாள் மனம்,”தவறு நடக்கக்கூடாது!”

மிகுந்த பயத்துடன் உடல் நடுங்க அவள்
ஒதுங்கி ஒரு ஓரமாக ஒளிந்து நின்றாள்.

பூட்டிவிட்டுச் சென்றவர்கள் கூட்டம்
வீட்டுக்குத் திரும்பும் அரவம் கேட்டவர்,

பச்சைக் குழந்தையாக உடனே உருமாறி,
பாயில் படுத்துக் ஓங்கிக் குரலெடுத்து அழ;

“யார் குழந்தை இது சொல்லுவாய் நீ!
பூட்டின வீட்டில் இது வந்தது எப்படி?”

குழந்தையும், கையுமாக அவளைக்
கழுத்தைப் பிடித்து வெளியே தள்ள,

உமா மஹா மந்திரத்தை கௌரி
உளமார ஜபித்தபடியே நின்றாள்.

மாயமாகக் கைக்குழந்தை மறைந்துபோக,
மலர் மாரி பொழிந்தது விண்ணிலிருந்து!

உமைவடிவாகவே மாறிவிட்டாள் அவள் ;
உமையுடனேயே ஒன்றிவிட்டாள் அவள் ;

உமையுள் உமையாகவே உறைந்த அவள்,
உமா மகேஸ்வரருடன் கயிலை அடைந்தாள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 23 (B). SAAROOPYA MUKTHI


Siva took the form of a very old man and reached Gowri’s house.He told her that he was terribly hungry. Gowri wanted to offer him food but the doors were locked!

The old man told her, “If you touch the doors with your hands, they will open.” She tried it and the doors opened. She set to work in the kitchen while the tired old man rested for a while.

She served him tasty food till his hunger disappeared. But a strange thing happened then. The old man was now transformed to a very young handsome man!

His holy ash was transformed into sandal paste and his rudraaksham into golden beads! He was more handsome than Manmatha himself!

Gowri was shaken by this transformation. She hid herself in a corner of the house. The wedding party returned at that moment. The handsome young man now became a small baby. He started kicking his legs and crying very loudly.

The wedding party was bewildered to see the doors of the house wide open and a strange child crying in the house.
They threw out of the house Gowri along with the baby.

Not knowing what to do, Gowri kept on chanting the Paraasakthi mahaamantra.

Suddenly the baby vanished from her hands. Flowers rained from the sky. Gowri was blessed with Saaroopya mukthi.

She was transformed to another Uma Devi! Both the Uma Devis merged! Then they merged with Lord Siva and left for their heavenly abode.

 

[Visalakshi Ramani]

1#7. பிரமனின் துதி

மது கைடபர்கள் அறைகூவினர் பிரமனிடம்!
மதி மயங்கினான் பிரமன் செய்வதறியாமல்!

‘சாம, தான, பேத, தண்டங்கள் பலன் தரா!
சாம வழித் துதியினால் புரிந்துவிடும் பயம்.

தானத்தால் வெல்லும் தகுதியும் இல்லை;
தானவரைப் பேதத்தால் பிரிப்பதும் கடினம்.

திருமாலை எழுப்பினால் தீரும் இன்னல்!
திருமாலைச் சரணடைந்தார் பிரமதேவன்.

மூழ்கியிருந்தார் யோக நித்திரையில் அவர்.
மொழிந்தார் திருப் பெயர்களை பிரமதேவன்.

எத்தனை துதித்தாலும் கண் திறக்கவில்லை
நித்திரை வயப்பட்ட திருமால் சிறிதேனும்

‘துயில்கின்றார் இவர் எதுவும் அறியாமல்!
துதி பாடியதும் விழவில்லை செவிகளில்!

பிறர் வசப்பட்டவர்கள் அவர்களின் ஏவலரே!
பிரபஞ்சம் அனைத்தும் தேவிக்கு வசப்பட்டது.

கிடைக்கும் பலன் தேவியைத் துதித்தால்;
தொடங்கினான் தேவியைத் துதிப்பதற்கு.

“உலகம் என்ற மேடையை அமைத்துவிட்டு
விளையாடுகிறாய் எல்லமாக நீ ஒருத்தியே!

படைப்பதும் நீயே! பின்னர் அழிப்பதும் நீயே!
படைத்தலும், அழித்தலும் உனக்கு விளையாட்டு.

படைத்தாய் என்னை! படைத்தாய் அசுரரையும்!
கடைதேற்ற நினைத்தால் துயிலெழுப்புவாய்!”

வெளிப்பட்டாள் தாமஸ ரூபமான நித்திரா தேவி.
விழித்துக் கொண்டார்; அசைந்தார் விஷ்ணுபிரான்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

1#7. Brahma’s Sthuti

Madhu and Kaitaban challenged Brahma for a fight. Brahma did not know how to face it.

“Saama, Dhaana, Bedha and Dandam will not be effective here. Sthuti in the Saama maargam will reveal my fear and weakness. I am not rich enough to make attractive Daanam to them. It is difficult to separate these asuras using Bedham. As for Dandam it is out of question. Only Vishnu can save me now.”

Brahma went to Vishnu, who was in deep yogic sleep. Brahma called out all the various sweet names of Vishnu, in an effort to awaken him – but in vain. Vishnu slept on without any disturbance.

Brahma realized that Vishnu was under the influence of the Tamasic form of Devi called as Sleep. ‘Anyone who is under the influence of another person can not be the master. So Devi was the one who had the control over Vishnu. So praying to Devi will surly yield the desire results.’

Brahma started praising Devi now. ” Devi! You have created the world as a stage and play on it all by yourself. You create everything. Then you destroy everything. It is just a child’s play for you. You have created me. You have also created these asuras who are challenging me! If you want to save me from them, please make Vishnu wake up from his yogic sleep!”

Devi took pity on Brahma and emerged from Vishnu in her Tamasic form called as Sleep. Vishnu came out of his sleep and moved his limbs – much to the excitement of Brahma.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]இவர்களும் திருடர்களே[/h]

முகமூடி அணிந்து, கத்தியும் கையுமாக
முன் வந்து நிற்பவன் மட்டும் திருடனல்ல!
மற்றவர் பொருளை விரும்பி விழையும்
மனிதர்கள் அனைவரும் திருடர்களே!

“பெற்றோர் என்போர் பணம் காய்ச்சி மரம்;
மற்றோர் எல்லாம் தன் ஊழியர் படை;
தானே அண்ட சராசரங்களின் மையம்;
தனக்கெனவே பிறந்தது இப்பரந்த பூமி!”

இங்ஙனம் எண்ணியபடி, பிறருடைய
உழைப்பு, நேரம், திறமை, பொருள்
இவற்றை மனச் சஞ்சலம் இன்றியே
உறிஞ்சுபவர்களும் இங்கு திருடர்களே!

தினை விதைத்தால் தினைதான் முளைக்கும்.
வினையை விதைத்தால் என்ன முளைக்கும்?
மனித நேயம், நேர்மை, பண்பு இவற்றை
மனத்துள் இளமையில் விதைக்க வேண்டும்.

ஞானம் என்பதே இல்லாமல் வளர்த்தால்,
ஊனம் கொண்ட மனத்துடனேயே வளர்ந்து,
நேரம் பார்த்து நெஞ்சில் உதைப்பார் தம்
நெருங்கிய உறவினரின் கூட்டத்தையே!

தன் பங்கைவிட அதிகம் எடுத்துக்கொண்டு,
தன் சுற்றதையே ஏய்க்கும் கயவர்களும்,
தர்மத்தின் அளவுகோலின்படி, உலகின்
தரம் கெட்ட திருடர்கள் என்பது உண்மையே!

பணம், பணம் என்று பேயாய் அலைந்து,
குணம் என்பதைத் தூக்கி எறிந்தவர்கள்,
பணத்தாலேயே பலமாக அடிக்கப்பட்டுப்
பரிதவிக்கப் போவது உறுதியான ஒன்று!

பணம் தேவைதான் உலகில் நாம் வாழ!
குணம் தேவை நல்ல மனிதனாக வாழ!
அளவுக்கு மிஞ்சிய முக்கியத்துவம் பெற்று
அப் பணமே பகைவனாகாமல் பார்த்திரும்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

THEY TOO ARE THIEVES!

Thieves are not just those persons who threaten us with sharp daggers – wearing masks! Whosoever covets things that do not belong to him is a thief.

“Parents are money spinners. All the family members have been created to serve me. I am the center of the universe. The whole world is there only for my sake!”

Thinking on these lines, many people blot off the time, talent, energy and knowledge of others – without feeling even a trace of guilt. They too are thieves!

We grow what we sow. We reap what we grow. Humaneness, honesty, sense of justice and value of values must be sown in the minds, when they are young and impressionable.

When this is not done by the parents and the elders in the family, the children grow up to become utterly selfish, indifferent and thoughtless persons. Those of us who grab more than our share of things and cheat the others are also thieves!

Many people run after money and wealth. They care nothing about honesty or dharma. They will eventually be punished by the same money – which they had chased all their lives!

Man needs money to survive in this world. But man needs values to live as a good human being. Money is a good servant but a bad master. Do not give too much importance to money, lest you be punished by the very same money – in chasing which you have spent your entire life!

 

[Visalakshi Ramani]

#2989 onwards havw been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

# 24. கால் மாறி ஆடியது

# 24.(a).உடல் வேதனை!

ராஜசேகரனுக்கு மகுடம் சூட்டி அவனை
ராஜா ஆக்கினான் விக்கிரம பாண்டியன்;
சிவபெருமானின் தாமரைத் திருவடிகளில்
கவலையின்றிக் கலந்து விட்டான் அவன்.

ஆய கலைகள் என்னும் அறுபது நான்கினில்
தூய பரதம் மட்டும் பயிலவில்லை மன்னன்,
முக்தி அளிக்கும் நாயகன் நடனத்தில் அவன்
பக்தி கொண்டிருந்ததே அதன் மெய்க் காரணம்.

அரசு புரிந்து வந்தான் அதே காலத்தில்,
கரிகால் பெருவளவன் சோழ நாட்டினில்;
அறுபது நான்கு கலைகளையும் கற்றவன்,
அரசர்களில் தன்னிகரில்லாது விளங்கினான்.

விழா ஒன்றில் பங்கு கொள்ள வந்தது கவிஞர்
குழாம் ஒன்று பாண்டிய நாட்டுக்கு அப்போது.
“சகல கலா வல்லவர் கரிகாலர் ஆவார்;
சகல கலா வல்லவர் நீர் அல்லர்!” என்றது!

“இதுவும் அரனின் விருப்பம் தானோ?” என
அதுவரை பயிலாத பரத கலை பயின்றான்;
புகழ் பெற்ற ஆசிரியர்களை வரவழைத்து,
மகிழ்வித்து பொன், பொருள், வாரி அளித்து!

சுவைகள் ஒன்பது, மெய்ப்பாடுகள் பத்து;
வகைகள் அபிநயத்தின் இருபது நான்கு;
தாளங்கள் ஏழு, கதிகள் ஐந்து இவற்றைத்
தாளாத காதலுடன் பயின்றான் ராஜசேகரன்.

நடனம் ஆடிய பிறகு அவனுக்கு ஏற்பட்டது,
உடல் வலிகள் தவறாமல் தினம் தினம்;
ஒரு காலில் நிற்கும் சிவபெருமானுக்குத்
திரு நடம் புரிவதில் எத்தனை வேதனையோ?

மனம் கனிந்தான் மன்னன் ராஜசேகரன்;
தினம் ஊன்றி ஆடும் காலை மாற்றினால்,
இனம் தெரியாத உடல் வலிகளிலிருந்து,
கனம் குழையான் சற்றே விடுபடலாமே!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

# 24 (A). LEARNING TO DANCE

King Vikrama Paandiyan crowned his son Rajasekaran as his successor and reached the lotus feet of Lord Siva. King Rajasekaran was well versed in 63 forms of fine arts out of 64. He did not learn Bharata Nruthyam, as a mark of respect to Lord Siva.

The Chola kingdom was ruled by Karikaalan. He was well versed in all the 64 forms of fine arts.A poet told Rajasekaran that he was not a ‘master of all arts’ where as Karikaalan was!

Rajasekaran decided to learn the Bharata Nruthyam. He invited all the best teachers of his time. He paid them handsomely and learned Nruthyam.

He mastered the Navarasa, the 24 Abhinayas, the seven different thaalas and the five different gathis.

After each dance session he felt pain in all his limbs. He could not help wondering how much Lord Siva must be suffering since He had been standing on one leg for ages!

May be He would get some relief if He changed the position of His legs!

 

[Visalakshi Ramani]

1#8. பராசக்தி

“முழு முதற்கடவுள் விஷ்ணு என்பர் சிலர்.
முழு முதற்கடவுள் சிவன் என்பர் சிலர்.

முழு முதற்கடவுள் சூரியன் என்பர் சிலர்.
முழு முதற்கடவுள் வருணன் என்பர் சிலர்.

சக்தி ஆற்றுகின்றாள் முத்தொழில்களை!
சக்தி விகசிக்கின்றாள் மூன்று விதங்களாக!

உள்ளாள் படைக்கும் சக்தியாக பிரமனிடம்;.
உள்ளாள் காக்கும் சக்தியாக விஷ்ணுவிடம்;.

உள்ளாள் அழிக்கும் சக்தியாக சிவனிடம்;.
உள்ளாள் ஒளிரும் சக்தியாக சூரியனிடம்;.

உள்ளாள் உந்தும் சக்தியாக வாயுவினிடம்;.
உள்ளாள் எரிக்கும் சக்தியாக அக்கினியிடம்;.

உள்ளாள் குண்டலினி சக்தியாக மனிதனிடம்;.
உள்ளாள் உயிர்ச் சக்தியாக உயிரினங்களிடம்;

செய்ய முடியாது எச்செயலையும் சக்தியின்றி!
செய்வாள் சக்தி செயலைத் தன்னிச்சைப்படி!

உபாசிக்கின்றனர் தேவியை மோக்ஷ காமிகள்,
உபாசிக்கின்றனர் தேவியை இகபோக காமிகள்,

தருவாள் தேவி அறம், பொருள், இன்பம், வீடு.
தரமாட்டாள் தண்ணருளை அவிவேகிகளுக்கு.

தொழுவர் பராசக்தியை மும்மூர்த்திகளும்;
பெறுவர் தம் தொழிலுக்கு உகந்த சக்தியை.”

பிரமனுக்கு இதை கூறியவர் விஷ்ணு;
பிரமன் இதைக் கூறினான் நாரதருக்கு;

வியாசருக்குக் கூறினார் நாரத முனிவர்;
வியாசர் விளக்கினார் சூதமுனிவருக்கு.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

1#8. Paraashakti

Some people believe that Vishnu is the supreme god. Some others believe that Siva is the supreme god. Yet others believe that the Sun and Varuna are the supreme gods.

Shakti does everything. Shakti expresses herself in different manners. In Brahma she expresses as his creative energy. In Vishnu she expresses as his protecting energy. In Siva she expresses as his destructive energy.

In the Sun she is the light energy. In Agni she is the heat energy. In Vaayu she is the pushing energy. In man she is the dormant kundalini energy. She is the life energy in every living thing.

No action can be done without Shakti. In fact Shakti perform every action – the way she wants it to be done. Everyone prays to Shakti – the people seeking liberation as well those seeking the worldly pleasures.

Devi can give us anything we seek – Dharma, Arththa, Kaama and Moksha. She does not shower her grace on the people without vivekam – the power of discretion. Even the Trinity worship Shakti in order to get the power they need, to perform their duties well.

The greatness of Paraashakti was first told to Brahma by Vishnu. Brahma told this to Narada and Narada told this to Vyasa who in turn told this to Sootha maharushi.

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]மன்மதனா? அந்தகனா?[/h]


இயற்கையின் விநோதங்களில் ஒன்று
எதிர்மறைப் பொருட்கள் கவர்ச்சி கொள்வது!
எள்ளும் அரிசியும் போன்ற எதிர்மறைகள்
எள்ளளவும் தயக்கமின்றி இணைந்து கொள்வது!

சிறிய உருவம் கொண்ட ஒரு மனிதன்
பெரிய வடிவப் பெண்ணை விரும்புவதும்;
தங்கம் போன்று மின்னும் ஒரு பெண்
தரங்கெட்ட ஒருவனை விரும்புவதும்;

எழுப்பும் நம் உள்ளத்தில் ஒரு கேள்வி,
“ஏன் பல முறை இப்படியே நிகழ்கிறது?
மலர் அம்பு எய்து மனிதரை மயக்கும்
மன்மதன் என்பவன் ஒரு அந்தகனா?”

காதலில் “விழுந்தோம்” என்கின்றார்கள்.
காதலில் “எழுந்தோம்” என்று யாரேனும்
ஒருவரேனும் கூறியது உண்டா இதுவரை?
ஒவ்வாதவர்கள் வேறு என்ன கூற முடியும்?

காதலுக்கு கண் இல்லை, உண்மைதான்.
காதலுக்கு அறிவுத் திறனுமா இல்லை?
கண்ணிமை போலத் தன்னைக் காத்தவரை
கண நேரத்தில் தூக்கி எறிவதும் எப்படி?

பட்டு மெத்தையும், பால் சோறும் தந்த
பாசம் மிகு தாய், தந்தையரை மறந்து,
நெஞ்சில் கொஞ்சமும் ஈரமில்லாது – அவர்
நெஞ்சங்களைக் கலங்க வைப்பதும் எப்படி?

நான், நான் எனத் தன்னையே மையப்படுத்தி
தான்தோன்றியாகச் செயல்படுவதும் எப்படி?
நன்றி மறந்து, சுற்றமனைத்தும் வெறுத்து
நானிலத்தில் உலவித் திரிவதும் எப்படி?

“மன்மதனே! உனக்கு ஒரு வேண்டுகோள்;
மலர்க்கணை விடும் முன்னர் சற்றே யோசி,
மனமும், குணமும், குலமும், கல்வியும்,
மண் துகள் அளவேனும் பொருந்துமா என்று!”


வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.