A poem a day to keep all agonies away!

th




திருவிளையாடல்கள்.

முதற்பகுதி.

மதுரைக்காண்டம்.

# 11. உக்கிரவர்ம பாண்டியன்.

சோம சுந்தர பாண்டியன் காலத்தில்,
சோம குலத்தின் பெருமை தழைத்தது.
மகனை விழைந்த தடாதகை பிராட்டிக்கு,
மகனாக முருகனையே அளித்தார் சிவன்!

கர்ப்பம் தரித்தாள் தடாதகைப் பிராட்டி,
கர்ப்பிணிப் பெண்கள் பிறரைப் போலவே!
காலம் கனிந்தது அவள் குழந்தையைப் பெற,
ஞாலம் மகிழ்ந்தது திரு முருகனைப் பெற்று!

திங்கட் கிழமையில், சுப முஹூர்த்ததில்,
திருவாதிரை நட்சத்திரம் கூடிய வேளையில்,
திரு முருகனே வந்து உலகினில் பிறந்தான்
திருமகள் தடாதகையின் மணி வயிற்றில்!

இளம் சூரியனைப் போல் ஒளி வீசிடும்
தளிர் மேனி கொண்டு விளங்கினான்.
மதுராபுரியில் பொங்கியது மங்கல விழா,
மன்னர்கள், ஞானிகள், ரிஷிகள் கூடிப் புகழ!

பொன்னும் பொருளும் வழங்கப் பட்டது
மன்னனால் அவனது குடிமக்களுக்கு!
பனி நீரும், சந்தனமும், கஸ்தூரியும் கூடி,
இனியில்லை இதுபோன்ற சுவர்க்கம் என,

ஜாதகரணம் செய்தான் ஞானக் குமரனுக்கு,
நாமகரணம் செய்தான் உக்ரவர்மன் என்று!
ஐந்து வயதிலேயே பூணூலை அணிவித்து,
ஐயம் திரிபறக் கற்பித்தான் வேதசாஸ்திரம்.

படைகளப் பயிற்சி, அதில் நல்ல தேர்ச்சி!
பரியேற்றம், கரியேற்றம், தேரோட்டம்,
எட்டு வயதிலேயே கற்றுத் தேர்ந்தான்
எட்டெட்டுக் கலைகளையும் அக்குமரன்!

பாசுபதாஸ்திரம் மட்டும் கற்றான் தன்
பாசம் மிகுந்த தந்தையார் மன்னனிடமே!
வயதுக்குத் தகுந்த வளர்ச்சியும், வீரமும்,
வயதுக்கு மீறின வேகமும், விவேகமும்!

முப்பத்து இரண்டு லட்சணங்களும் கூடி
அப் பதினாறு வயதுக் குமரனிடம் மிளிர,
திருமணம் செய்வித்து முடிசூட்டிவிட
விருப்பம் கொண்டான் பாண்டியமன்னன்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
th


# 11. Ugravarman.

Soma Sundara Paandiyan made his Chandra Vamsa very popular. His queen Thadaathagai wanted a son. The Lord wished that Skanda himself should be born as their son.

The queen became pregnant and delivered a brilliant boy as the amsam of Lord Skanda Himself, on a an auspicious Monday when the star was Thiruvaadhirai.

His face was as brilliant as the rising sun.The whole city celebrated the birth of the prince.The city was purified and decorated. Lavish gifts were given to Brahmins and other deserving persons.The King performed his son’s jaatakaranam and Namakaranam as Ugravarman.

The boy had his upanayanam at the age of five. He started learning Veda Sasthras. He learned all the war techniques and the sixty four fine arts. By the time Ugravarman was eight years old, he had mastered every art and science a king should know!

He learned the use of Paasupathaasthra from his father himself. He grew up well and by the time he was sixteen years old, he was both brave and mature for his age. He was a sight to the sore eyes, since he was bestowed with all the thirty two lakshanas to perfection.

The King wanted to perform his wedding and pattabhishekham at the right age with a suitable princess.
 
images



1#4a. குருவிகளின் பாசம்

வசித்து வந்தார் வியாசர் சரஸ்வதி தீரத்தில்;
வியந்தார் ஊர்க்குருவிகள் குலாவுவது கண்டு.

முட்டையிட்டது கருத்தரித்த பெண் குருவி.
முட்டையிலிருந்து வெளிவந்தன குஞ்சுகள்.

கொஞ்சி மகிழ்ந்தன குருவிகள் குஞ்சுகளை;
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஊட்டின உணவை.

அணைத்துக் கொஞ்சின; ஆசை முத்தமிட்டன;
ஆரவாரம் செய்து மகிழ்ந்தன பிரேம பாசத்தால்!

வெறும் குருவிகள் தானே என்று எண்ணாமல்
பரவசம் அடைந்தார் வியாசர் அதைக் கண்டு.

புத்திரனுடைய சரீரத்தைத் தழுவிக் கொள்வதே
உத்தமமான சுகம் என்று உரைப்பது உண்மையே!

புத்திரன் இல்லாதவன் அடைவான் துர்கதி.
பத்திரன் உள்ளவனே அடைவான் நற்கதி.

புத்திரப் பேறு இல்லாது போனால் வாழ்வில்
எத்தகைய இன்பமும் இல்லை என்றுணர்ந்தார்.

பேராவல் கொண்டார் சத் புத்திரனை அடைய.
மேருமலைச் சிகரம் அடைந்தார் தவம் புரிய.

யாரைக் குறித்துத் தவம் புரிய வேண்டும்?
விரைவில் மகிழ்வடையும் ருத்திரனையா?

பிரமதேவனையா? விஷ்ணு மூர்த்தியையா?
சூரியன், இந்திரன், வருணன், கணேசனையா?

வந்தார் நாரதர் மஹதி வீணையை மீட்டியபடி!
வரவேற்று உபசரித்தார் வியாசர் தேவரிஷியை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
images


1#4a. The family of sparrows

Sage Vyasa lived on the bank of river Saraswati. He watched a pair of sparrows in amorous play. He was fascinated by the love they expressed for each other.

The female bird laid eggs in due course and then they hatched. Tiny chicks emerged from those eggs. The parent birds embraced and kissed the tiny helpless chicks. They brought food and fed the chicks – litle by little with great affection.

Vyasaa could not get the sparrows out of his mind. He realized that life becomes full and meaningful only with the arrival of children. The greatest pleasure on earth was certainly embracing one’s own children.

He knew that those without a son are destined to suffer in hell. Only those who had produced worthy sons can escape hell. He wished for a good son more than anything else.

He decided to penance on the mount Meru seeking the boon of a worthy son. He reached mount Meru. He was not sure on which God to meditate upon.

Should it be Rudran the god who could be pleased easily. Should it be Brahma or Vishnu or The Sun God or Indra or Varuna or Ganesha? He was unable to make up his mind.

Just then Naaradaa came to visit him. Vyaasaa welcomed Naaradaa heartily.
 
images



1#4b. நாரதரின் பதில் (1)

“சிந்தனையில் ஆழ்ந்துள்ளது ஏன் வியாசரே?”
வந்த நாரதர் வினவினார் வியாச முனிவரை.

“புத்திரன் இல்லாதவனுக்கு இல்லை நற்கதி;
உத்திரவாதமாக உரைக்கின்றன வேதங்கள்!

குழம்புகின்றேன் இதையே எண்ணி எண்ணி நான்!
முழுகுகின்றேன் துன்பக் கடலில் செய்வதறியாமல்.

தவம் செய்து பெறப் போகின்றேன் சத் புத்திரனை.
தவம் செய்வது யாரைக் குறிந்து என்ற குழப்பம்.

எல்லாம் அறிந்த திரிகால ஞானி நீர் நாரதரே!
சொல்லுங்கள் தவத்துக்கு உகந்த தெய்வம் யார்?”

“இதே கேள்வியைக் கேட்டேன் நான் பிரமதேவனிடம்;
இதே கேள்வியைக் கேட்டான் பிரமன் விஷ்ணுவிடம்.

எல்லாம் வல்ல நாரணன் இருந்தார் தியானத்தில்;
சொல்லொண்ணா வியப்படைந்தான் பிரமதேவன்!

“தேவாதி தேவன் நீரே! திருமகள் நாதன் நீரே!
யாவரும் மயங்கும் அழகுடையவர் நீரே!

எங்கும் வியாபித்து இருப்பவரே! கரங்களில்
சங்கு, சக்கரம், கதை, பத்மம் ஏந்தியவர் நீரே!

முக்காலமும் உணர்ந்த மூர்த்தியாகிய நீர்
எக்காரணம் கொண்டு இத் தவம் செய்கின்றீர்?

உம்மிடம் உதித்த நான் படைப்புக் கடவுள் எனில்
உன் பெருமையை நவிலவும் இயலுமோ கூறும்.

உம்மிலும் உயர்ந்தவர் யார் இருக்க முடியும்?
எம்மை வியப்பில் ஆழ்த்துகின்றது இதுவே!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images



1#4b. Naaradaa’a reply (1)

“What are worrying about?” Naaradaa asked Sage Vyaasaa with concern. Sage Vyaasaa replied, ” I know that a man who does not have son has to suffer in hell. I want to beget a worthy son through my penance. But I do not know who to meditate upon ! You are a three kaala gnaani. Please guide me as to the best god who is sure to give me the boon of a good son”

Naaradaa said,” I had asked the same question to my father Brahma. He had asked the same question to his father Vishnu. At that time Vishnu was in meditation. Brahma was surprised that the all powerful Vishnu himself was meditating upon another god.

Brahma told Vishnu,”You are the god of gods! You are the consort of Lakshmi Devi! You are the most handsome among Gods. You pervade the whole Universe. You are the wielder of the Conch, the Sudarshan, the mace and the lotus. You know the past and the future. Why should you meditate on another god?

I was born out of you and I am the god of creation. No one can talk about your greatness! I am amazed as to who is the god or power superior to you – who you yourself have to meditate upon”
 
அகத்தியர்.



மூர்த்தி சிறிதாயினும் அகத்தியரின்
கீர்த்தி இமயமலையினும் பெரியது.

இமயம் முதல் விந்தியமலை வரை
இருக்கும் அறிவு, தவ வலிமையைச்

சமம் செய்வார் இவர் ஒருவராகவே!
சமம் இல்லை எவருமே இவருக்கு!

பார்வதி பரமேஸ்வரர் மணக்கோலம்
பார்க்க அனைவரும் அங்கே செல்ல;

அதிகரித்த பூமி பாரத்தைச் சமமாக
ஆக்கிவிட்டார் அகத்தியர் ஒருவரே!

வாதாபி, இல்வலன் என்னும் தீயோர்
மேதாவித்தனமாகவே முனிவர்களைக்

கொன்று குவித்து வந்தனர் எவருமே
வென்றிட முடியாத குறுக்கு வழியில் .

ஆட்டு உருவம் எடுப்பான் வாதாபி;
ஆட்டினைச் சமைப்பான் இல்வலன்.

வயிறு நிறைய முனிவர்கள் உண்டபின்,
வயிற்றைக் கிழித்துக் கொல்வான் வாதாபி.

வெட்டித் துண்டாக்கிச் சமைத்த பின்னரும்,
ஒட்டிக் கொண்டு மீண்டும் உயிர் பெறும்,

அற்புத சக்தியின் துணையால் அவர்கள்
பற்பல முனிவரைக் கொன்று வந்தனர் .

ஆட்டைச் சமைத்து உண்ணத் தந்தனர்,
ஐங்கரன் தனக்கு அளித்த வலிமையால்,

ஆக்கி விட்டார் வாதாபியை ஜீரணம்
அருந்தவர் குறுமுனிவர் அகத்தியர்!

“வாதாபி வெளியே வா!” – இது இல்வலன்.
“வாதாபி ஜீரணம்!” – இது அகத்தியர்.

கோபத்தில் பாய்ந்தவன் முனிவரின்
கோபப் பார்வையில் சாம்பலானான்!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
81.jpg


AGASTHYA MAHARISI.

Agasthya maharishi might have been small in stature, but his greatness was greater than that of all the rishis – residing from Himalaya to Vindhya Parvatha – put together.

When Lord SivA married PArvathi DEvi, everyone had gone there to witness the wedding of the two Gods. The balance of the earth was disturbed. AgastyA was sent down south to restore the balance singlehandedly.

The Vindhya mountain kept growing taller and taller and was threatening to obstruct the passage of the heavenly bodies. Agasthya crossed the Vindhya and from that time it lies flat, as if prostrating to the great rishi.

Vaataapi and Ilvalan were two rogues who used to kill the rishis by pure deception. They would invite the rishis to eat at their home. The unsuspecting Rishi would accept the invitation.

Vaataapi had a special power that even if his body was cut into a hundred pieces and cooked, he could regain life and get back into his original form.

Vaataapi would assume the form of a lamb. Ilvalan would cut it into pieces and cook. The rishi would eat the meal. Vaataapi would regain his form and life and emerge from the stomach of the rishi, killing him.

They played the same trick on sage Agasthya. When the meal was eaten, the sage digested the lamb with the special powers bestowed on him by Lord Ganesh.

When Ilvalan called out the name of Vaataapi, the sage replied that he had been digested. Ilvalan tried to pounce on the sage in retaliation and was reduced to ashes by a mere glance of the great sage.
 
[h=1]வெள்ளாட்டுக்குட்டி.[/h]
ஆனி மாதத்தில் அன்னையின் அருகே,
அச்சம் என்பதே இன்றி, மிக உல்லாசமாகத்

துள்ளி விளையாடிய வெள்ளாட்டுக் குட்டி,
தள்ளி நின்ற அன்னையிடம் சொன்னது.

“ராசலீலை புஷ்பப் பண்டிகையின் போது,
ராச புஷ்பங்களை நான் நிறைய உண்பேன்!”

”கண்ணே! அது நிறைவேறுமா உந்தன்
எண்ணம் போல என்று நான் அறியேன்!

ராசலீலைக்கு முன்னரே நமக்கு
ராசி இல்லாத காலம் தொடங்கும்!

புரட்டாசி, ஐப்பசி மாதங்களில் நம்மை
துர்கா பூஜையில் பலி இட்டுவிடலாம்.

தப்பியே பிழைத்தாலும் அடுத்து வரும்,
தப்ப முடியாத அந்த ஜகதாத்ரி பூஜை.

ஆடுகள் அனைத்தையுமே பலிகொள்ளும்
அதிலும் ஒருவேளை தப்பிப் பிழைத்தால்,

ராஸ புஷ்பப் பண்டிகையை நாம்,
ரசமாகக் கொண்டாடலாம் கண்ணே!”

நித்ய கண்டம், பூரண ஆயுசு என்பார்!
நினைவில் கொள்வோம் இவ்வுண்மையை!

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
sheep-mother-and-lamb-coloring-page.jpg

A LITTLE LAMB.


A little lamb is hopping care free near its mother and is making plans as to how it will eat the various flowers during the RAsa Pushpam festival.


Its mother wishes that it should become a reality but she can never be sure. She knows that all the lambs will be sacrificed as offerings to Durga DEvi, during DasarA.


She elaborates on the various perils awaiting them during the DasarA festivals. If by God’s grace they are left alive and do not get sacrificed either in DurgA pUjA or in the JagadhAthri festival, they can eat as much flowers as they want, during the rAsa pushpam festival!


It is better to remember the old and wise adage ‘Nithya kandam poorna Ayusu’.
 
[h=1]சுயேச்சையா?[/h]


“நாம் நினைப்பது ஒன்று;
நமக்கு நடப்பது ஒன்று!
நம்மை ஆட்டிப்படைப்பது
நம்முடைய சுயேச்சையா?

இருக்குமிடம் தெரியாத
இறைவனின் இச்சையா?
குருநாதரிடம் கேட்போம்;
கூடிச் செல்வோம் வாரீர்!”

“முளையில் கட்டப்பட்டு
மேய்கின்ற ஒரு பசுவுக்கு,
சுயேச்சை எத்தனையோ,
சுயேச்சை அத்தனையே

இறைவன் தந்துள்ளான்,
இங்கே ஒவ்வொருவருக்கும்.
கட்டும் கயிற்றின் நீளமே
காணும் பசுவின் சுயேச்சை!

முளை அடித்த இடமோ,
முதல்வனின் இச்சையே!
இச்சையும், சுயேச்சையும்
இணைந்துள்ளதை அறிவீர்!”

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
113.jpg


HOW MUCH FREEDOM HAS BEEN GIVEN TO US?


This short poem discusses whether man is dependent on God or independent.


At times we feel that we have a number of choices and assume that we have plenty of independence. At other times we feel we are forced to go the way some invisible force is pushing us to go.


Let us go to our guru and get this concept cleared.


The Guru says,” We have as much as independence as a cow tied to a post. The length of the rope is the amount of independence we are given by God. But the location of the post is God’s choice.

So we depend on God as to where we are born and live but in that place we have limited independence to do or not do certain things.”
 
images



திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி.

மதுரைக்காண்டம்.

# 12. காந்திமதியுடன் திருமணம்.

பிறப்பு, குடி, குலம், கோத்திரம் முதலிய
சிறப்புக்களை ஆய்ந்து தேர்வு செய்தனர்;
கல்யாணபுர மன்னன் சோமசேகரனின்
காந்திமதி என்னும் சூரியகுலப்பெண்ணை!

காந்திமதியே மணப்பெண் என்னும்போதே,
காந்திமதியை உக்கிரனுக்கு அளிக்கும்படிக்
கனவில் தோன்றிய சித்தர் ஆணையிடவே,
மனம் மிக மகிழ்ந்தனர் சூரிய வம்சத்தினர்!

மதுரையை நோக்கி இவர்கள் செல்லவும்,
மதுரையிலிருந்து அவர்கள் எதிர்ப்படவே,
இருதரப்பினரும் ஒரு மனதினர் ஆனதால்
திரும்பினர் தூதுவர் முன்னதாக மதுரை.

சோமசேகரனைத் தழுவி வரவேற்றான்,
சோமசுந்தர பாண்டிய மன்னனாம் சிவன்;
மண நாளும் முஹூர்த்தமும் குறித்தனர்,
மண ஓலைகள் பறந்தன மாநில அரசர்க்கு!

மண முரசும், வாத்தியங்களும் முழங்கின!
மணம் வீசும் பொருட்கள் நகரை அலங்கரிக்க,
மங்கலம் பொங்கித் திகழ்ந்தது அங்கே!
மங்கலப் பொருட்களால் நிறைந்த மதுரை!

அழைப்பு ஓலை பெற்ற அனைத்தரசர்களும்,
அயல் நாட்டு மன்னர்களும், தூதுவர்களும்,
தழைக்கும் ஐந்து வகை சமயத்தினரும்,
அயல் சமயத்தினரும் அன்புடன் குழும,

மணக் கோலத்தில் ஒளி வீசியவர்கள்,
மணம் புரிந்து, பெற்றனர் வாழ்த்துக்கள்!
வரிசைக்கேற்ப அளித்தனர் பல வகைப்
பரிசுப் பொருட்களும் விருந்தினருக்கு!

பிரிய மனம் இன்றியே பிரிந்து சென்றனர்,
பிரியா விடை பெற்றுக் கொண்டவர்கள்!
முருகனை நிகர்த்த மணமகன் உக்கிரனையும்,
முறுவல் நங்கையைப் பிரியவும் கூடுமோ?

“உள்ளனர் நமக்குப் பகைவர்கள் மூவர்!
கள்ள மனம் கொண்ட இந்திரன் முதலவன்;
செருக்கும், மதர்ப்பும் கொண்டு உயர்ந்த,
மேரு மலையே இரண்டாவது பகைவன்;

கடலும் தரும் எல்லை இல்லாத்தொல்லை!
அடக்க வேண்டும் இம்மூன்று பகைவர்களை!
கொடுக்கும் ஆயுதங்களப் பெற்றுக்கொள்வாய்!
தொடுப்பாய் நீ இவற்றைப் பகைவர்கள் மேல்!

இந்திரன் தலையை இவ்வளை கொண்டு அடி!
சுந்தர மேருவை இச்செண்டு கொண்டு அடி!
கடல் நீர் முற்றிலுமாக வற்றிப் போகும்படி
வடிவேலினை விடுவாய் நீ பொங்கும் கடல்மேல்! “

தந்தையை வணங்கிய உக்கிரவர்மன் அவர்
தந்த ஆயுதங்களைப் பெற்றுக் கொண்டான்!
இந்திரன் முதலானோர் பகை தீர்ப்பது என
எந்த நேரமும் அவன் தயாராக இருந்தான்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 
images


# 12. WEDDING WITH KANTIMATHI.

A search was on to find the most suitable bride for Ugravarman, taking into consideration the kulam, gothram, vamsam etc. The most suitable bride was Kantimathi, the daughter of the Soorya Vamsa King Somasekaran of Kalyanapuram.

At that time a sidhdha appeared in the dream of the bride’s father and instructed him to present his daughter to Ugravarman of Chandra vamsam in marriage.

A party left from Kalyanapuram to Mdhuraapuri to fix the wedding. Another team left Madhuraapuri for the same purpose! Both the teams met mid way! Both the parties were happy that their mission was successful.

When the bride’s party arrived in Madhuraapuri, they were given a royal welcome. The kings embraced each other. They fixed the auspicious day and time for the subha muhoortham.

The wedding invitation was dispatched to all the kings. The city put on a festive look once again! Auspicious decorations made Mdhuraapuri better than Swargapuri! All the Kings, ambassadors of foreign countries and religious heads arrived for the royal wedding.

The bride and the groom were dazzling with brilliance-decorated with rich ornaments and finest silks. The wedding was performed at the appointed time.The young couple were blessed by all the elders. In return they showered lavish gifts on every one of their guests.

No one wanted to leave the city. But they must go back to where they came from, to where they really belonged! Every one took leave and left Madhuraapuri.

Ugravarman’s father Soma Sundara Pandiyan spoke to his son thus:

“Son! we have three powerful enemies! Indra is the first and foremost. The proud and haughty Mount Meru is the second. The sea is the third. You must conquer them with these three asthras I am giving you now.

Hit Indra’s head with this discus, hit the head of Mount Meru with the whip and throw this mighty spear in to the sea to defeat it!”

Ugravarman received those three asthras with great reverence. He was waiting for the right time to vanquish his three powerful enemies.
 
images



1#4c. நாரதரின் பதில் (2)

“பிரபஞ்ச நாயகரகக் கருதுகின்றேன் உம்மை.
பிரபஞ்ச காரணராகக் கருதுகிறேன் உம்மை.

முழு முதற் கடவுளாகக் கருதுகின்றேன் உம்மை!
தொழும் பக்தரைக் காப்பவராகவும் கருதுகிறேன்!

சகலமும் செய்பவராகக் கருதுகின்றேன் உம்மை.
சம்ஹார மூர்த்தியாகவும் கருதுகின்றேன் உம்மை

வானில் சூரிய சந்திரர்கள் திரிவது உம் ஆணையால்;
அனிலன் தென்றலோ புயலோ ஆவது உம் ஆணையால்.

எரியும் அக்னி வெப்பத்தைத் தந்து, உம் ஆணையால்
சொரியும் மேகங்கள் மழையை, உம் ஆணையால்.

ஆயினும் இத்தனை பெருமைகள் படைத்த நீரே
அமர்ந்துள்ளீர் ஒரு தெய்வத்தின் மீது தியானத்தில்!

உமது புத்திரன் நான்; உமது பக்தன் நான்;
உண்மை கூறுங்கள் நான் தெளிவடையும்படி!”

“கவனித்துக் கேள் பிரம்மனே நான் கூறுவதை!
அவனியில் உண்மையில் சிறந்த தெய்வம் யார்?

முத் தொழிலுக்கு உரிய தெய்வங்களாக
மும் மூர்த்திகள் நம்மைக் கருதிகின்றனர்.

எத்தொழில் நடப்பதற்கும் தேவைகள் இரண்டு,
அத்தொழில் புரியும் சக்தியும், சாமர்த்தியமும்!

உலகை படைத்திடும் உன்னிடம் உள்ளது
உன் தொழிலுக்கு உதவிடும் ராஜஸ சக்தி!

காக்கும் தொழிலைச் செய்யும் என்னிடம்
சாத்வீக சக்தி நிரம்பியுள்ளது உதவிட.

சம்ஹரிக்கும் சங்கரனிடம் நிரம்பியுள்ளது
சம்ஹரிக்கத் தேவையான தாமஸ சக்தி.”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images


1#4c. Naaradaa’s reply (2)

“Brahma continued to Vishnu,” I consider you as the ruler of the world and as the creator of the world. I consider you as the supreme among gods and the savior of all sincere devotees.

You are capable of every action. You can destroy as well as protect. The sun and moon obey your commands. The wind becomes gentle or violent on your command. Agni burns and clouds rain by your command.

But you are meditating on another power. I am your son. I am your foremost devotee. You must tell me the truth and put an end to my contusion”

“Listen to me carefully now oh Brahma! I shall reveal to you who is the supreme among the gods. Everyone thinks that we the Trinity are responsible for the generation, protection and destruction of the creation.

But for anything to be done we need two requirements – the ability to do it and the knowledge to do it.

You create the universe. To help you in creation you are bestowed with Raajasic energy.

I as protector of the creation am endowed with Saatvic energy.

As the god of destruction Siva is bestowed with the Taamasic energy. “
 
[h=1]சிரிப்பும், அழுகையும்[/h]
சிலசமயங்களில் அழும் விலங்குகளும்;
சிரிக்கத் தெரிந்தவன் மனிதன் மட்டுமே.
வாய் விட்டுச் சிரித்தால் நம்முடைய,
நோய் விட்டுப் போகும் என்பார்கள்.

சிரிக்க சிரிக்க சிரிப்பு என்பதுபோல்,
சிரிப்பவரைக் கண்டாலே சிரிப்பு வரும்.
சிரிக்கும் போது முகமும், அகமும்;
சிறந்து அழகாய் தோற்றம் அளிக்கும்.

சிரித்து வாழ வேண்டும்; ஆனால் பிறர்
சிரிக்கும்படி நாம் வாழக் கூடாது.
சிரிப்பது சுலபம், மிக எளிது, ஆனால்
சிரிக்க வைப்பது கடினம், மிகக் கஷ்டம்.

மகிழ்ச்சியை நாம் பகிர்ந்து கொண்டால்,
மகிழ்ச்சி பலமடங்காகப் பெருகும் ;
அழுகையைப் நாம் பகிர்ந்து கொண்டால்,
அழுகை, படிப்படியாகக் குறையும்.

உலகில் பிறக்கும் போது ஒருவன்,
அழுது கொண்டு பிறப்பான்; ஆனால்
உறவினர்கள் அனைவரும் மிகவும்
ஆனந்தமாய் சிரிப்பார், மகிழ்வார்.

வாழ்வாங்கு வாழ்ந்தபின் ஒருவன்
சிரித்துக்கொண்டே செல்ல வேண்டும்.
ஆழ்ந்த துயரில் அவன் சுற்றம், நண்பர்
சிந்த வேண்டும் கண்களின் அருவி.

பிறப்பிலும் சரி, இறப்பிலும் சரி,
மகிழ்ச்சியும் சரி, அழுகையும் சரி;
இடம் மாறி, மாறி, நம்மிடம் பலவித
வேடிக்கைகள் காட்டும் உலகினில்.

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

 
slide113.jpg


LAUGHTER AND TEARS.

Animals too are capable of shedding tears! We all have heard about the ‘crocodile tears’ and witnessed the shedding of tears by cows, calves and elephants.

Laughter is very infectious. Laughter causes more laughter. We can’t help laughing when we see someone bursting with laughter! When a person laughs his / her mind blooms, his / her face shines with mirth and he /she becomes vary beautiful to look at.

We can cause laughter – but we should refrain from becoming the cause of laughter – or laughing stocks. It is very easy to laugh but it is very difficult to make people laugh. Any successful comedian will confirm the accuracy of this statement.

When we share laughter and mirth, they get multiplied and magnified. When we share tears and sorrow, they get divided and diminished.

When a baby is born into the world, it cries loudly and all the others beam with joy and laughter. But when a person leaves the world, he /she should be laughing while the others around should shed bitter tears.

Laughter and tears play a very vital role in our everyday life in the forms of happiness and sorrow.
 
images



திருவிளையாடல்கள்.

முதற்பகுதி.

மதுரைக்காண்டம்.

# 13. வேலை மீது வேல் எறிந்தது!

உக்கிர பாண்டியனின் நல்லாட்சி
சுக்கிர தசையாயிற்று மக்களுக்கு!
பரியாகங்கள் தொண்ணூற்று ஆறு,
புரிந்தான் தன் மக்கள் நலன் கருதி!

நூறு பரி யாகங்கள் நிறைவுற்றால்,
பறி போய்விடும் தன் இந்திரப் பதவி!
வெறி கொண்டவனாக மனதில் எண்ணிக்
கறுவினான் அமரர் வேந்தன் இந்திரன்.

மதுராபுரியின் வளம் எல்லாவற்றையும்
பொதுவாக அழித்துவிட விரும்பியவன்;
வருண தேவனுக்கு ஓர் ஆணை இட்டான்,
“பெருகுவாய் நீ பிரளய ஜலம் போலவே!”

ஆழிப் பேரலைகளின் ஊழிக் கூட்டம்
சூழ்ந்து கொண்டன மதுரையின் கீழே!
ஊழிக் காற்றுடன் எழுப்பிய ஓசையை
ஆழ்ந்த உறக்கத்தினர் அறியவில்லை!

மன்னன் கனவில் சித்தர் சிவபிரான்
மன்னுயிர் காக்க மீண்டும் தோன்றினார்!
அபாயம் அறியாமலே உறங்குபவர்க்குச்
சகாயம் செய்ய விழைந்தார் சிவன்!

“உலகமே ஆழ்ந்து உறங்கிடும் போது,
கலகம் விளைவிக்கப் பொங்கியது கடல்;
ஒடுக்க வேண்டும் நீ அதன் ஆற்றலை!
தடுக்க வேண்டும் நீ அதன் பெருக்கை!”

கலைந்தது கனவு, கையில் வேலெடுத்து,
அலைகடலை அடைந்தான் உக்கிரன்,
கனவில் தோன்றிய சித்தர் பெருமானை
நனவிலும் கண்டான் கடற்கரை அருகில்!

“வேலைச் சுழற்றி எறிவாய் உக்கிரா!
வேலையின் நீர் வற்றும் படியாகவே!”
வேலைச் சுழற்றி எறிந்தான் வேந்தன்
வேலையின் நீர் வற்றத் தொடங்கியது.

சுருசுரு என்று ஒரு பெரும் சப்தத்துடன்
சுறுசுறுப்பாகக் கடல்நீர் ஆவியாயிற்று!
பொங்கிய கடல் நீர் வற்றிப் போயிற்று!
பொட்டிப் பாம்பானது வலுவிழந்ததால்!

வேத கோஷத்தைத் தடுக்க முயன்ற
தேவ வேந்தன் சதி பலிக்கவில்லை!
சித்தர் மறைய, வானில் தோன்றினர்,
பித்தனும், உமையும் ரிஷபத்தின் மேலே!

மண்ணிலேயே விழுந்து வணங்கினான்
மண்ணாளும் மன்னர்களின் மன்னன்!
அண்ணலின் அம்பலத்துக்கும் சென்று
அன்னையுடன் மீண்டும் வணங்கினான்!

கடலுக்கும் திருநகர் மதுரையம்பதிக்கும்
இடைப்பட்ட நிலங்களையும், ஊர்களையும்
உரிமை ஆக்கிவிட்டான் தன் வள நாட்டை,
அரிய முறையில் காத்த அவ்விறைவனுக்கே!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
images


# 13. THROWING THE SPEAR AT THE SEA.

The rule of king Ugravarman brought Sukradasa to his kingdom. He performed ninety six Aswameda Yaaga. If he completed one hundred Aswameda Yaaga, he would become the new Indra. So Indra got all worked up and wanted to destroy the city Mahuraapuri, in order to put an end to the yaagaa.

He summoned Varuna to swell up like the Pralaya Jalam and destroy the city.Varuna created giant waves and went to destroy Madhuraapuri from the eastern side. Varuna chose to attack at midnight when everyone would be in deep slumber. The element of surprise would make his venture more successful.

A sidhdha appeared in the King Ugravarmans’ dream. He was none other than Lord Siva who wished to protect the sleeping city and the innocent citizens from the wrath of Indra and Varuna.

He warned the king about the attack by the sea waves and instructed him to throw his spear at the sea with all his might.
The king woke up immediately and rushed towards the sea, holding the spear given by his father. He met the same sidhdha near the sea shore. The sidhdha told him again, “Throw your spear at the sea with all your might to dry up the swollen waves!”

The king threw his spear as he was told. The water started evaporating swiftly-making a loud hissing noise as if it had come into contact with red hot iron. The swollen sea slowed down and became calm.

Indra’s plot to destroy Madhuraapuri in order to stop the Aswameda Yaagas failed miserably!
The sidhdha disappeared suddenly and at the same time Lord Maheswara and his consort Uma Maheswari appeared on the sky-seated on Nandi, in their fullest glory!

The king prostrated to them then and there. Again he went to the temple and prostrated in front of Siva and Parvathi.
The king was grateful for the timely warning given by the Lord-but for which the Madhuraapuri would have submerged under sea water.To show his gratitude, he donated all the land and villages lying between Madhuraapuri and the East Coast, to the temple property.
 
images


1#4d. நாரதரின் பதில் (3)

“அற்புத சக்தி மட்டும் இல்லாமல் போனால்
நின்றுவிடும் நம் தொழில்கள் முற்றிலுமாக!

சக்தியின் வயப்பட்டே உள்ளளோம் நாம்.
சக்திக்கு உட்பட்டே புரிகின்றோம் தொழில்.

மூழ்குகின்றேன் தியானத்தில் சில சமயம்
மூழ்குகின்றேன் இன்பத்தில் லக்ஷ்மியுடன்.

அறிதுயில் புரிகின்றேன் அவ்வப்போது;
புரிகின்றேன் அசுரருடன் உக்கிரப் போர்!

தோன்றினர் மது கைடபர்கள் என் செவிகளில்;
தோற்கவில்லை ஐயாயிரம் ஆண்டுப் போரில்.

சங்கரித்தேன் இறுதியில் அவர்களை நான்
சக்தி தேவியின் திருவருள் கனிந்தவுடன்.

பராபரை சக்திதேவியே என்று புரிவில்லையா?
பாரில் நிகழ்வன அவளால் தெரியவில்லையா?

இழி பிறவிகளாக திரியக் யோனிகளில் சென்று
விழைவார்களா பிறப்பதற்கு எவரேனும் கூறு!

தோன்றினேன் மீனாக, ஆமையாக, வராஹமாக!
தோன்றியது என்னுடைய சுயேச்சையால் அல்ல!

இழிந்த பிறவிகள் பல எடுத்த பின்னரும் – நான்
தொழப்படுவதும் என் முயற்சியினால் அல்ல.

ரமித்தும், சுகித்தும் லக்ஷ்மியுடன் இராமல்
ராக்ஷசர்களுடன் ஏன் புரியவேண்டும் போர்?

வில்லின் நாண் அறுந்துவிட்ட து ஒருமுறை.
வில்லின் நுனி அறுத்துவிட்டது என் தலையை

சிறந்த குதிரையின் முகத்தைப் பொருத்தினாய்;
சிறப்புறச் செய்தாய் ஹயானனாக என்னை நீ!

சுதந்திரர் அல்ல நம்மில் எவருமே!
சுயேச்சை இல்லை நம் எவருக்குமே!

சக்தியின் வசப்பட்டே உள்ளோம் நாம்;
சக்தியை தியானிக்கின்றேன்” என்றார்

தந்தைக்கு இதைக் கூறினார் விஷ்ணு;
என் தந்தை இதைக் கூறினார் எனக்கு.

சக்தியின் திருவடிளைத் தியானித்தால்
சக்தி நிறைவேற்றுவாள் கோரிக்கையை.”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 

Share this page

Similar threads

T
Iyer Poem
Replies
0
Views
740
Tkudi
T
JR
My poem dedicated to 'Starry Night' painting by Van Gogh
Replies
0
Views
981
JR
JR
U
'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)
Replies
5
Views
3K
usaiyer
U
B
Poem for Children - The Might of Nature - No disclaimer applies
Replies
0
Views
1K
Balacs
B
B
Poem for children
Replies
0
Views
1K
Balacs
B

Share this page

Latest posts

Follow us on Social Media

Back
Top