A poem a day to keep all agonies away!
- Thread starter Visalakshi Ramani
- Start date
OP
OP
திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி.
மதுரைக்காண்டம்.
7. பூதத்துக்கு அன்னம் இட்டது.
மாதவர்களுக்கும், மறையவர்களுக்கும்,
மாநில மன்னர்களுக்கும் அளித்தனர்;
அறுசுவை உணவு, தளிர்த்த தாம்பூலம்,
ஆபரணங்கள், அழகிய பட்டாடைகள்!
ஐம்பத்து ஆறு தேசத்து அதிபர்களும்
சம்பத்துக்களுடன் பிரியாவிடை பெற;
சமையல் வேலை செய்தவர்கள் நல்ல
சமயம் பார்த்து விண்ணப்பித்தனர்.
“அருமையான உணவுப்பொருட்களில்
ஆயிரத்தில் ஒரு பங்கே உண்ணப்பட்டது!
பனி மலை போலக் குவிந்துள்ள உணவை
இனி என்ன செய்வது எனத் தெரியவில்லை!
முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் இங்கு
தப்பாது விருந்து உண்ணுவார்கள் என்று
எண்ணிச் சமைத்த உணவுப் பொருட்கள்
அண்ணலே! வீணாகிப் போக விடலாமா?”
சிறு நகை புரிந்தார் நம் சிவபெருமான்!
“ஒரு பூதத்துக்கு முன்பு உணவளியுங்கள்.
மிகுந்த உணவைப் புசிப்பதற்கு ஒரு
தகுந்த ஏற்பாட்டைச் செய்கின்றேன்!
திருக்குடை ஏந்தும் சிறுகால் பூதத்திற்கு
ஒரு பிடி சோறு கொடுங்கள்!” என்று கூறி,
வடவாக்னியையே பூதத்தின் வயிற்றில்
ஜடராக்னியாகப் நுழையச் செய்துவிட்டார் !
“எடுத்தது கண்டனர், இற்றது கேட்டனர்!”
என்பார் ராமன் வில்லை முறித்த போது!
அமர்ந்தது பூதம் உணவுமலை முன்பு!
அடுத்த வினாடி உணவுமலை இல்லை!
உண்டதும் தெரியவில்லை எவருக்கும்,
கண்டதும் புரியவில்லை எவருக்கும்;
மலை போலக் குவிந்திருந்த உணவு,
சிலை போல அமர்ந்தவன் வயிற்றினுள்!
காய், கறிகள், பசும் பால், தயிர், தேன்,
நெய், கனிவகைகள், தேங்காய், அரிசி,
தானிய வகைகள் என்னும்படி பூதம்
இனி எதுவுமே மிச்சம் வைக்கவில்லை!
வெந்தது, வேகாதது என்றும் பாராமல்
எந்த வேறுபாடும் இல்லாது விழுங்கியது!
“ஒரு பூதம் போதுமா! உண்பதற்கு இன்னும்
ஒரு பூதம் கூடத் இங்கு தேவைப்படுமா?”
கண்டதெல்லாம் உண்ட பின்னரும்
மண்டிய பசி தீரவில்லை பூதத்துக்கு!
அய்யனிடம் சென்று சரண் புகுந்தது
செய்வதே என்னவென்று அறியாமலே!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
7. FEEDING THE SIVA GANAM.
The rushis, brahmins, kings of the 56 countries were treated to a rich feast.They were presented with appropriate gifts, thaamboolam, finest silk and fine gold ornaments. Everyone who had attended the wedding, took leave.
The kitchen staff had a cause for concern. Only one thousandth of the food prepared had been consumed by all the guests. What was to be done with the left over food items, which were heaped into small mountains? Did they have to be wasted in totality?
Siva smiled and said, “First of all you feed Gundotharan – who holds my umbrella! If more food is left over after he finishes eating, I will come up with another plan! “
He made the Vadavaagni enter into the stomach of the bootham as Jataraagni. The bootham became terribly hungry!
He sat in front of the food heap and everything vanished in a trice-without a trace! There is a famous quotation about Sree Rama breaking the Siva Dhanus.
It goes thus, “The people who had gathered there saw Sree Rama pick up the bow and heard the thunderous noise made by the bow as it broke into two pieces!”
In a similar manner people saw the bootham sit there and the next instant nothing was left of the heaps of food. But his hunger was not appeased! So the Sivaganam continued to eat all the vegetable, milk, curds, honey, ghee, fruits, coconuts, rice and grains!
He had polished off all the cooked food and the raw food materials indiscriminately.
Even then his hunger was not satisfied! He went and prayed to Lord Siva to satisfy his hunger!
OP
OP
1#2a. ஆதி பராசக்தி (1)
சூத முனிவர் கூறினார் பிற முனிவர்களிடம்,
“ஆதி பராசக்தியின் பாகவதம் கூறவேண்டும்.
இது எனக்குக் கிடைத்த பெரும் பாக்கியம்;
வேத சாச்திரங்களுக்குச் சமமானது இது.
கதைகள் நவரசம் பொருந்தி விளங்குபவை.
முதன்மையான தேவி மனதைக் கவருபவள்;
மும் மூர்த்திகளால் வணங்கப்பட உகந்தவள்;
நம் அனைவராலும் பூஜிக்கப்பட உகந்தவள் ;
வித்தை என்பவள் அவள்; ஆதிகாரணி அவள்;
முக்தி தருபவள் அவள்; எல்லாம் அறிந்தவள்;
இதயக் கமலத்தில் வீற்றிருப்பாள் என்றும்,
அறியப் படமாட்டாள் துஷ்ட ஜனங்களால்;
துறவிகளும் தொழுகின்ற பராசக்தி – தூய
அறிவைத் தரவேண்டும் நமக்கு எப்போதும்.
முக்குணங்களாக அமைந்த தன் சக்தியால்
முயற்சியின்றிப் படைக்கிறாள் சிருஷ்டியை.
காக்கின்றாள் பின் அழிக்கின்றாள் படைத்ததை!
காலத்தை வென்ற தேவியை நாம் தியானிப்போம்.
பிரமன் தோற்றுவித்தான் உலகினை என்றால்
பிரமனே தோன்றினான் விஷ்ணுவின் நாபியில்!
விஷ்ணு ஆகின்றார் பிரமனுக்கு ஓர் ஆதாரம்!
விஷ்ணுவுக்கு ஆதாரம் ஆதிசே ஷன் அல்லவா?
ஆதாரப் பட்டு நிற்கும் இவர்களை எல்லாம்
முதற்கடவுள் என்று நாம் கருதுவது சரியா?”
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
சூத முனிவர் கூறினார் பிற முனிவர்களிடம்,
“ஆதி பராசக்தியின் பாகவதம் கூறவேண்டும்.
இது எனக்குக் கிடைத்த பெரும் பாக்கியம்;
வேத சாச்திரங்களுக்குச் சமமானது இது.
கதைகள் நவரசம் பொருந்தி விளங்குபவை.
முதன்மையான தேவி மனதைக் கவருபவள்;
மும் மூர்த்திகளால் வணங்கப்பட உகந்தவள்;
நம் அனைவராலும் பூஜிக்கப்பட உகந்தவள் ;
வித்தை என்பவள் அவள்; ஆதிகாரணி அவள்;
முக்தி தருபவள் அவள்; எல்லாம் அறிந்தவள்;
இதயக் கமலத்தில் வீற்றிருப்பாள் என்றும்,
அறியப் படமாட்டாள் துஷ்ட ஜனங்களால்;
துறவிகளும் தொழுகின்ற பராசக்தி – தூய
அறிவைத் தரவேண்டும் நமக்கு எப்போதும்.
முக்குணங்களாக அமைந்த தன் சக்தியால்
முயற்சியின்றிப் படைக்கிறாள் சிருஷ்டியை.
காக்கின்றாள் பின் அழிக்கின்றாள் படைத்ததை!
காலத்தை வென்ற தேவியை நாம் தியானிப்போம்.
பிரமன் தோற்றுவித்தான் உலகினை என்றால்
பிரமனே தோன்றினான் விஷ்ணுவின் நாபியில்!
விஷ்ணு ஆகின்றார் பிரமனுக்கு ஓர் ஆதாரம்!
விஷ்ணுவுக்கு ஆதாரம் ஆதிசே ஷன் அல்லவா?
ஆதாரப் பட்டு நிற்கும் இவர்களை எல்லாம்
முதற்கடவுள் என்று நாம் கருதுவது சரியா?”
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
1#2a. Aadhi Paraasakti (1)
Sage Sootha was pleased to accept the request of the other rushis to expatiate on Devi Bhaagavatam. He replied to them,
” It is my good fortune that you have given me this opportunity! Devi Bhaagavatam is as great as the Vedas. The stories found there are filled with the nara rasa.
The Devi is the all powerful and the supreme among all gods. She captivates the hearts of her devotees. She deserves to be worshiped by the trimoorthi. She deserves to be meditated upon by all of us.
She is called as Knowledge and as the primordial cause of creation. She is the one who can liberate us from bondage. She is truly Omniscient.
She resides in our lotus bud shaped heart. She cannot be known by the wicked people. She reveals herself to the truly deserving devotees. May that Devi bless us all with pure and unpolluted knowledge.
She uses her power which expresses itself in the three guNaas to create everything we see – just like a child’s play. She protects her creation and then destroys it just as easily.
She is one not affected by the Time factor. Brahma is supposed to have created the world . But Brahma himself was created out of the navel of VishNu and he depends on VishNu for his existence.
VishNu on the other hand depends on Aadhiseshan for his support. How can we call these gods who depend on someone else as the supreme God?”
OP
OP
[h=1]அடங்கிய பசி.[/h] 
துர்வாச முனிவரும், பதினாயிரம் சீடர்களும்,
துரியோதனனைக் காண வந்தனர், ஒருநாள்.
கோபக்கார முனிவரை நன்கு உபசரித்து,
சாபம் வராமல் பார்த்துக்கொண்டான் அவன்.
‘தனக்கு ஒருகண் போனாலும் பரவாயில்லை,
தன் எதிரிக்கு இருகண்களும் போகவேண்டும்’,
என்று எண்ணும் மனிதருள் ஒருவன்தானே,
என்றும் சினந்திருக்கும், அந்த துரியோதனன்!
“வரம் நான் தருவேன்” என்னும் முனிவரிடம்,
வரம் என்ன அவன் கேட்டான் என அறிவீரா?
“பஞ்ச பாண்டவர்களிடமும் நீங்கள் சென்று,
கொஞ்சமேனும் உணவு அருந்த வேண்டும்”.
“அறுவர்களான அவர்களும், மனைவியும்,
அறுசுவை உணவை உண்டுவிட்டுச் சுகமாக
அமர்ந்திருக்கும்போதே, செல்லவேண்டும்
அவர்களிடம், அங்கே” என்று வேண்டினான்.
பரீட்சை செய்து பார்ப்பதில், அளவிலாத
பிரீத்தி உடைய முனிவரும், அவ்வாறே
கானகத்தில் உள்ள அறுவரையும் தேடி,
மாணவர்களுடனே தாம் செல்லலானார்.
வனவாசம் தொடங்கும் முன்பு, தருமனுக்கு
வானில் உலவும் சூரியதேவன் அளித்தான்,
அதிசயமான அக்ஷய பாத்திரம் ஒன்று;
அறுசுவை உணவினை அளிக்க வல்லது!
அனைவரும் உண்டபின், சுத்தம் செய்தால்,
அன்றைய சக்தி மறைந்தே போய்விடும்.
அறுசுவை உணவினை, அடுத்த நாளிலேயே,
அற்புதக் கலயம் அளிக்க வல்லது, மீண்டும்.
“நீராடி விட்டு வருகின்றோம், நாங்கள்;
சீரான உணவைத் தயார் செய்யும்”, என
முனிவரும், சீடரும் அகன்று செல்லவே,
முனிவரின் சாபத்துக்கு அஞ்சிய திரௌபதி,
“கண்ணா எங்களைக் காப்பாய்” என வேண்ட,
கண்ணன் நின்றான், அவள் கண் முன்னாலே!
“உண்பதற்கு ஏதேனும் தருவாய் எனக்கு,
உடனடியாக நீயும்” என்று அவன் சொல்லவே,
“சோதனை மேல் சோதனை இன்று, ஏன்?”
வேதனையுடன், திரௌபதி மிகவும் வருந்த,
அக்ஷயபாத்திரத்தில் தேடிக் கண்டுபிடித்தான்,
அடியில் ஒரு பருக்கைச் சோறும் கீரையும்!
“விஸ்வரூபனான ஹரியின் பசி அடங்கட்டும்”
விஸ்வரூபன் கண்ணன் வாயில் இட்டான்.
முனிவரை அழைத்துவர, அனுப்பினான் பீமனை.
முனிவரோ, “பசியில்லை மன்னியுங்கள்” என்றார்.
பசி தீர்ந்தது, அவன் உண்ட பருக்கையால்;
பசி தீர்ந்தவர், தம் வழியே சென்றுவிட்டனர்.
விஸ்வரூபன் விளையாடிய லீலையினை,
வியந்தபடி நின்றனர், பஞ்ச பாண்டவர்கள்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
துர்வாச முனிவரும், பதினாயிரம் சீடர்களும்,
துரியோதனனைக் காண வந்தனர், ஒருநாள்.
கோபக்கார முனிவரை நன்கு உபசரித்து,
சாபம் வராமல் பார்த்துக்கொண்டான் அவன்.
‘தனக்கு ஒருகண் போனாலும் பரவாயில்லை,
தன் எதிரிக்கு இருகண்களும் போகவேண்டும்’,
என்று எண்ணும் மனிதருள் ஒருவன்தானே,
என்றும் சினந்திருக்கும், அந்த துரியோதனன்!
“வரம் நான் தருவேன்” என்னும் முனிவரிடம்,
வரம் என்ன அவன் கேட்டான் என அறிவீரா?
“பஞ்ச பாண்டவர்களிடமும் நீங்கள் சென்று,
கொஞ்சமேனும் உணவு அருந்த வேண்டும்”.
“அறுவர்களான அவர்களும், மனைவியும்,
அறுசுவை உணவை உண்டுவிட்டுச் சுகமாக
அமர்ந்திருக்கும்போதே, செல்லவேண்டும்
அவர்களிடம், அங்கே” என்று வேண்டினான்.
பரீட்சை செய்து பார்ப்பதில், அளவிலாத
பிரீத்தி உடைய முனிவரும், அவ்வாறே
கானகத்தில் உள்ள அறுவரையும் தேடி,
மாணவர்களுடனே தாம் செல்லலானார்.
வனவாசம் தொடங்கும் முன்பு, தருமனுக்கு
வானில் உலவும் சூரியதேவன் அளித்தான்,
அதிசயமான அக்ஷய பாத்திரம் ஒன்று;
அறுசுவை உணவினை அளிக்க வல்லது!
அனைவரும் உண்டபின், சுத்தம் செய்தால்,
அன்றைய சக்தி மறைந்தே போய்விடும்.
அறுசுவை உணவினை, அடுத்த நாளிலேயே,
அற்புதக் கலயம் அளிக்க வல்லது, மீண்டும்.
“நீராடி விட்டு வருகின்றோம், நாங்கள்;
சீரான உணவைத் தயார் செய்யும்”, என
முனிவரும், சீடரும் அகன்று செல்லவே,
முனிவரின் சாபத்துக்கு அஞ்சிய திரௌபதி,
“கண்ணா எங்களைக் காப்பாய்” என வேண்ட,
கண்ணன் நின்றான், அவள் கண் முன்னாலே!
“உண்பதற்கு ஏதேனும் தருவாய் எனக்கு,
உடனடியாக நீயும்” என்று அவன் சொல்லவே,
“சோதனை மேல் சோதனை இன்று, ஏன்?”
வேதனையுடன், திரௌபதி மிகவும் வருந்த,
அக்ஷயபாத்திரத்தில் தேடிக் கண்டுபிடித்தான்,
அடியில் ஒரு பருக்கைச் சோறும் கீரையும்!
“விஸ்வரூபனான ஹரியின் பசி அடங்கட்டும்”
விஸ்வரூபன் கண்ணன் வாயில் இட்டான்.
முனிவரை அழைத்துவர, அனுப்பினான் பீமனை.
முனிவரோ, “பசியில்லை மன்னியுங்கள்” என்றார்.
பசி தீர்ந்தது, அவன் உண்ட பருக்கையால்;
பசி தீர்ந்தவர், தம் வழியே சென்றுவிட்டனர்.
விஸ்வரூபன் விளையாடிய லீலையினை,
வியந்தபடி நின்றனர், பஞ்ச பாண்டவர்கள்!
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
KRISHNA’S HUNGER.
When Durvaasa maharishi visited along with his 10,000 disciples, Duryodhanan took very good care of them-playing the part of the perfect host.He was secretly afraid that he may incur the wrath and saapam of the short tempered rishi. So when everything went off well, the rishi wanted to bestow upon Dhuryodhanan a special boon.
Any normal person would have have asked for health, wealth, strength, beauty, good health etc but being who he was Dhuryodhanan made a strange request. He wanted to use the boon to get the Pandavaas into trouble with the short tempered rishi.
So he requested that the rishi must visit the Pnandavaas in the forest with all his disciples, when Paandavaas and Paanchaali were resting after their meal. The rishi agreed promptly.
Before the onset of Vanavaasam, Lord Soorya had presented Dharman with an Akshaya paatram. As its name suggested the wonder vessel can produce any amount of any food we desired. But once it was cleaned, it would lose its power for that day. It could produce food only on the next day.
The rishi and disciples visited Paandavaas and told them to keep their food ready and went to take a bath. Paanchlaali was agitated since she had already cleaned the vessel on that day.She prayed to Lord Krishna to help her out of the trouble.
Lord Krishna appeared in front of her and demanded food as He was extremely hungry. Paanchaali was almost in tears- unable to give him food. Krishna took the vessel and found a single grain of cooked rice and a small piece of spinach stuck to the vessel. He scraped them out carefully, put them in his mouth and said, “May the hunger of Sri Hari, the viswaroopan, be appeased”
Krishna was the viswaroopan and so the hunger of every living thing was appeased.
Beema was sent to bring the rishi and his disciple for eating food. But they were feeling so full that they excused themselves and left the place abruptly.
Paandavaas and Paanchaali were amazed at the subtle way Krishna had handled the explosive situation and sent the rishi away without incurring his wrath!
OP
OP
#2774 onwars have been posted today!
OP
OP
The increased traffic in this thread makes me very happy.
It is worth all the time and energy I spend on this thread!
ray2:
It is true that
There is no pain without gain.opcorn:
There is no gain without pain. :ballchain:
It is worth all the time and energy I spend on this thread!
ray2:It is true that
There is no pain without gain.
opcorn:There is no gain without pain. :ballchain:
OP
OP
திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி.
மதுரைக்காண்டம்.
8. அன்னக் குழியும், வைகை நதியும்.
பசிப்பிணி தீராமல் வருந்தும் பூதத்தின்
பசிப்பிணி தீர அருளினாள் அன்னபூரணி.
நான்கு அன்னக் குழிகளில் இருந்து அங்கு
நன்கு பொங்கியது கட்டித் தயிர்அன்னம்!
“பசி தீரும் வரை புசிப்பாய்!” என்றதும்,
ருசியான தயிர் அன்னத்தைக் கைகளால்,
அள்ளி அள்ளி உண்டு பசி முற்றும் தீர்ந்து,
உள்ளக் களிப்பு எய்தியது அந்த பூதம்.
“உடல் முழுதும் வயிரா?” என ஐயுறும்படி
உடல் முழுவதுமே நிறைந்து உப்பிவிட,
தாகம் வாட்டி வதைத்து அப் பூதத்தை!
தேகம் மூச்சு முட்டியது பாரத்தால்!
கிணறு, குளம், ஓடை, வாவி நீர் என்று
கணக்குப் பார்க்காமல் பூதம் குடித்ததில்,
நீர்நிலைகள் அனைத்தும் வற்றிவிட்டன,
நீர் வேட்கை மட்டும் தீரவேயில்லை!
மீண்டும் வந்து சரண் புகுந்தது பூதம்,
தாண்டவம் ஆடும் தில்லை சபேசனிடம்;
கங்கை நதியிடம் ஆணை இட்டார் சிவன்,
“இங்கும் ஒரு நதியாகப் பிரவகிப்பாய்!”
“அன்று எனக்கு ஒரு வரம் தந்தீர்கள்,
என்னைத் தீண்டுபவர் புனிதமடைவர்.
இன்றும் எனக்கு ஒரு வரம் தாருங்கள்,
என்னைத் தீண்டுபவர்கள் புனிதர்களாகி,
பக்தியும், ஞானமும், கல்வியும் பெற்று ,
முக்தி அடைய வேண்டும் என் ஐயனே!”
“அங்ஙனமே ஆகுக!” எனக் கருணையுடன்,
தங்க வண்ணனும் வரம் ஒன்று அளித்தான்.
வேகமாகத் தரையில் இறங்கியவள்
வேகவதி ஆறாகவே மாறி விட்டாள்.
நதியும் கூட ஓர் அழகிய நங்கையே!
மதிமுகப் பெண்மணிகளில் ஒருத்தியே!
சலசலக்கும் அலைகளே அவள்
கலகலக்கும் கை வளையல்கள்!
முத்துக் குவியலே அவளுடைய
முத்துப் பல்வரிசைகள் ஆயின.
நுரை சுழிக்கும் மேற்பரப்பே அவள்
திரை போன்ற மெல்லிய ஆடைகள்.
கருமணல் திட்டுக்களே கருங்கூந்தல்,
நறுமண மலர்களே நகை அலங்காரம்.
நதியின் கரைகளை ஒட்டியபடித் தன்
ஓதிய மரக் கைகளை நீட்டியது பூதம்.
தடைபட்ட ஆற்றுநீரை ஒரு மடுவாக்கித்
தடையின்றிப் பருகி தாகம் தீர்ந்தது!
கையை வைத்து நீரைத் தடுத்ததால்,
வைகை ஆறு என்ற பெயர் பெற்றதோ?
சிவன் செஞ்சடையிலிருந்து இறங்கி
சிவ கங்கை என்ற பெயர் பெற்றதோ?
மதுராபுரியைச் சுற்றி ஓர் அழகிய
மாலை போல் ஓடிவந்ததால் அது
க்ருதமாலை என்ற பெயர் பெற்றதோ ?
க்ருபாகரனே உண்மையை அறிவான்!
வாழ்க வளமுடன். விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
8. CURD RICE AND THE RIVER WATER.
To satisfy the insatiable hunger of the Sivaganam, Lord Siva sought the help of Devi Annapoorni! She made the finest mixture of curds and rice swell up from four different pits. The sivaganam ate with both his hands until his hunger was satisfied.
Now he was bulging with the food in his stomach and developed an unquenchable thirst! He drank water from the wells, ponds and river-lets until everything went dry! Yet his thirst was not quenched! Again he sought the help of Lord Siva.
Siva ordered Ganga to flow down as a river in Madhuraapuri. Ganga had one request! “You have blessed me as river Ganga that I can wash away the sins of everyone who touches my water. I seek a similar boon here too! Please bless me so that whoever touches my water here would develop bhakti, gnaanam and vairaagyam and attain mukthi.”
Lord Siva blessed her as she requested! Ganga descended from the matted coils of Siva’s hair and started flowing as a river in Madhuraapuri. She got a new name Vegavathi-because of the speed of her flow !
All the rivers are personified as female goddesses! The waves of the river became the bangles of Vegavathi. The pearls in the river were her pearly white teeth. The bubbly surface became her dainty dress.The black soil was her thick black hair. The floating flowers became her various ornaments.
The bootham stretched his long arms along the two banks of the river and stopped the flow of the river. It formed a pool of water. The bootham drank water till his thirst was quenched.
Did the river get a new name “Vai kai” (meaning “keep your hands!” ) because the bootham did so?
Did it get the name Siva Ganga since it descended from the matted hair of Lord Siva?
Did it get the name of Kruthamaalai since it ran round the Madhuraapuri like a garland or a ‘maalai’?
OP
OP
1#2b. ஆதி பராசக்தி (2)
“கடல் நீரில் உப்பு விரவி இருப்பதைப் போல,
உடல்களில் உயிராக வியாபிப்பவள் தேவி.
சகுண, நிர்குண உருவங்கள் உடையவள்,
சரணடைகின்றேன் நான் அந்த தேவியிடம்!
பந்தங்களை மாயையால் தருபவள் அவளே!
பந்தம் நீக்கி மோக்ஷம் தருபவளும் அவளே!”
சூதரின் மொழிகளைக் கேட்ட முனிவர்கள்
சூதரிடம் உரைத்தார்கள் தங்கள் கதையை.
‘கலியின் கொடுமைக்கு அஞ்சினோம் யாம்!
கலி அண்டாத ஓர் இடத்தைத் தேடினோம்!
சக்கரம் ஒன்றைத் தந்தார் பிரம்மதேவன்;
“சக்கரத்தைப் பின் பற்றிச் செல்லுங்கள்!
சிதறுண்டு சக்கரம் விழுமிடம் புனிதத் தலம்;
பதறாமல் வாழுங்கள் கலி அண்டாது அங்கே!
தவம் செய்யுங்கள் கிருத யுகம் வரையில்!”
தங்கு தடையின்றி முன்னேறியது சக்கரம்.
சிதறுண்டு விழுந்தது இந்த வனத்தில் வந்து !
சித்தர்கள், முனிவர்கள் வாழ்கின்றோம் இங்கு!
யாகம் செய்கின்றோம் தாவர வர்க்கங்கள்,
மாவால் செய்வித்த பசுக்களைக் கொண்டு,
கதை கூறுவதில் சமர்த்தர் நீர் என்றறிவோம்!
கதை கேட்பதில் யாம் சமர்த்தர் என்றறிவீர்.
தேனமுதம் பருக வேண்டும் செவிகள் குளிர,
தேவி பாகவதத்தை நீர் கூறக் கேட்டு!” என்றனர்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
“கடல் நீரில் உப்பு விரவி இருப்பதைப் போல,
உடல்களில் உயிராக வியாபிப்பவள் தேவி.
சகுண, நிர்குண உருவங்கள் உடையவள்,
சரணடைகின்றேன் நான் அந்த தேவியிடம்!
பந்தங்களை மாயையால் தருபவள் அவளே!
பந்தம் நீக்கி மோக்ஷம் தருபவளும் அவளே!”
சூதரின் மொழிகளைக் கேட்ட முனிவர்கள்
சூதரிடம் உரைத்தார்கள் தங்கள் கதையை.
‘கலியின் கொடுமைக்கு அஞ்சினோம் யாம்!
கலி அண்டாத ஓர் இடத்தைத் தேடினோம்!
சக்கரம் ஒன்றைத் தந்தார் பிரம்மதேவன்;
“சக்கரத்தைப் பின் பற்றிச் செல்லுங்கள்!
சிதறுண்டு சக்கரம் விழுமிடம் புனிதத் தலம்;
பதறாமல் வாழுங்கள் கலி அண்டாது அங்கே!
தவம் செய்யுங்கள் கிருத யுகம் வரையில்!”
தங்கு தடையின்றி முன்னேறியது சக்கரம்.
சிதறுண்டு விழுந்தது இந்த வனத்தில் வந்து !
சித்தர்கள், முனிவர்கள் வாழ்கின்றோம் இங்கு!
யாகம் செய்கின்றோம் தாவர வர்க்கங்கள்,
மாவால் செய்வித்த பசுக்களைக் கொண்டு,
கதை கூறுவதில் சமர்த்தர் நீர் என்றறிவோம்!
கதை கேட்பதில் யாம் சமர்த்தர் என்றறிவீர்.
தேனமுதம் பருக வேண்டும் செவிகள் குளிர,
தேவி பாகவதத்தை நீர் கூறக் கேட்டு!” என்றனர்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
1#2b. Aadhi Paraasakti (2)
Sage Sootha continued his speech,”Just as salt is dissolved in the sea water to give its taste, Devi pervades in all the physical bodies to give them the Life Energy.
She exhibits both SaguNa and NirguNa characteristics. I surrender to that Devi! She is one who puts us into bondage with her MAYA. She is one who frees us from that bondage to give us liberation”
Now the rushis of NaimichaaraNyam told him their story. “We were afraid of the evil effects of Kali. We searched for a place where Kali will be powerless.
Brahma gave us a chakram. He told us to follow it closely. The place where it crumbled and fell down was the auspicious place free from Kali’s evil effects. Brahma told us live there in peace and do penance till the Kruta yugam!
The chakram crumbled down on reaching this vanam. From that time all the siddha purusha and rushis live here doing penance. We perform yaaga with the cows made out of flour and with the vegetable, fruits and roots.
We know that you are an expert in expatiating puraaNaa. We too are experts in listening to them eagerly. Let us feast our ears now by listening to the stories of the nectar-like Devi Bhaagavatam”
OP
OP
நிருகனின் கதை.
களித்து விளையாடிய கண்ணனின் மகன்கள்
களைத்து நீர் வேட்கை மிகுந்ததால் ஒரு
கிணற்றில் எட்டிப் பார்த்தனர்; அங்கே
கிண்ணென்று கல் போன்ற ஒரு ஓணான்.
அற்புதமான அதனை அவர்களால் வெளியே,
எத்தனை முயன்றும் தூக்க இயலவில்லை.
கண்ணனிடம் சென்று கூறினர் பிள்ளைகள்
மண்ணுலகோர் காணா விந்தையைப் பற்றி.
இடத்தை அடைந்த கண்ணன் தன் சிவந்த
இடக்கையால் தூக்கி வெளியே எடுத்தான்;
கண்ணன் கைபட்டவுடனேயே அந்த ஓணான்
பொன்னிற தேவனாகவே மாறி விட்டது!
பட்டாடைகளும், பலப்பல ஆபரணங்களும்
பளபளக்கும் ஒரு வாலிபனாக மாறியது.
பணிவுடன் கண்ணன் தாள்களை அவன்
பணிந்து தன் கதையைக் கூறலானான்.
அரசன் நிருகன் எனப்படுபவன் அவனே!
சிறந்த இக்ஷ்வாகு குலத்தின் மன்னன்;
கொடைவள்ளல் என்ற புகழ் பெற்றவனுக்கு
கொடையினாலேயே கொடுமை நிகழ்ந்தது.
காராம் பசுக்களை அந்தணர்களுக்கு தானம்
கோராமலேயே அளிக்குபோது, ஒருவனின்
கராம் பசுவும் மந்தையில் சேர்ந்துகொண்டது.
ஆராயாமல் அதையும் அளித்து விட்டான்.
பசுவின் சொந்தக்கார மனிதனுக்கும்
பசுவை தானம் பெற்ற மனிதனுக்கும்
பரபரப்பான வாக்குவாதங்கள் முற்றி
சமரசம் செய்ய முடியவே இல்லை.
அந்திமக் காலம் வந்த மன்னனிடம்,
“முந்தி தண்டனையா சுவர்க்கமா?”
வந்து வினவினான் யமதர்மராஜன்,
“தந்து விடு தண்டனையை முதலில்!”
“விழு!” என்றதும் ஒரு ஓணானாக மாறி
விழுந்தான் கிணற்றில் என்றோ ஒருநாள்!
விழுந்தவன் வெகுநாள் காத்திருந்தான்;
வேணு கோபாலனின் கை ஸ்பரிசத்துக்கு.
காத்திருந்தது சற்றும் வீண்போகவில்லை.
“காலமெல்லாம் உன்மீது நான் கொண்ட
பக்தி மாறாமலேயே நிலைத்து இருக்க
பக்தனுக்கு அருள் செய்வாய் கண்ணா!”
பொன் விமானத்தில் ஏறிக் கொண்டான்;
பொன்னுலகம் பறந்து சென்றான் நிருகன்.
நல்லதையே எண்ணிச் செய்யும் போதும்
நாம் எதிர்பாராத தீயவிளைவுகள் வரலாம்!
வாழ்க வளமுடன்
விசாலாக்ஷி ரமணி.
களித்து விளையாடிய கண்ணனின் மகன்கள்
களைத்து நீர் வேட்கை மிகுந்ததால் ஒரு
கிணற்றில் எட்டிப் பார்த்தனர்; அங்கே
கிண்ணென்று கல் போன்ற ஒரு ஓணான்.
அற்புதமான அதனை அவர்களால் வெளியே,
எத்தனை முயன்றும் தூக்க இயலவில்லை.
கண்ணனிடம் சென்று கூறினர் பிள்ளைகள்
மண்ணுலகோர் காணா விந்தையைப் பற்றி.
இடத்தை அடைந்த கண்ணன் தன் சிவந்த
இடக்கையால் தூக்கி வெளியே எடுத்தான்;
கண்ணன் கைபட்டவுடனேயே அந்த ஓணான்
பொன்னிற தேவனாகவே மாறி விட்டது!
பட்டாடைகளும், பலப்பல ஆபரணங்களும்
பளபளக்கும் ஒரு வாலிபனாக மாறியது.
பணிவுடன் கண்ணன் தாள்களை அவன்
பணிந்து தன் கதையைக் கூறலானான்.
அரசன் நிருகன் எனப்படுபவன் அவனே!
சிறந்த இக்ஷ்வாகு குலத்தின் மன்னன்;
கொடைவள்ளல் என்ற புகழ் பெற்றவனுக்கு
கொடையினாலேயே கொடுமை நிகழ்ந்தது.
காராம் பசுக்களை அந்தணர்களுக்கு தானம்
கோராமலேயே அளிக்குபோது, ஒருவனின்
கராம் பசுவும் மந்தையில் சேர்ந்துகொண்டது.
ஆராயாமல் அதையும் அளித்து விட்டான்.
பசுவின் சொந்தக்கார மனிதனுக்கும்
பசுவை தானம் பெற்ற மனிதனுக்கும்
பரபரப்பான வாக்குவாதங்கள் முற்றி
சமரசம் செய்ய முடியவே இல்லை.
அந்திமக் காலம் வந்த மன்னனிடம்,
“முந்தி தண்டனையா சுவர்க்கமா?”
வந்து வினவினான் யமதர்மராஜன்,
“தந்து விடு தண்டனையை முதலில்!”
“விழு!” என்றதும் ஒரு ஓணானாக மாறி
விழுந்தான் கிணற்றில் என்றோ ஒருநாள்!
விழுந்தவன் வெகுநாள் காத்திருந்தான்;
வேணு கோபாலனின் கை ஸ்பரிசத்துக்கு.
காத்திருந்தது சற்றும் வீண்போகவில்லை.
“காலமெல்லாம் உன்மீது நான் கொண்ட
பக்தி மாறாமலேயே நிலைத்து இருக்க
பக்தனுக்கு அருள் செய்வாய் கண்ணா!”
பொன் விமானத்தில் ஏறிக் கொண்டான்;
பொன்னுலகம் பறந்து சென்றான் நிருகன்.
நல்லதையே எண்ணிச் செய்யும் போதும்
நாம் எதிர்பாராத தீயவிளைவுகள் வரலாம்!
வாழ்க வளமுடன்
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
KING NRUGAN.
One day, the sons of Krishna Samban, Pradyumnan and others were playing for a long time and became very thirsty. They went to a nearby well, hoping to get a drink of water.
Inside the well there was no water. A large and heavy chameleon was found there. The children tried to take it out of the well, but it was very heavy and unmanageable!
They reported the matter to Krishna. He went to the well and took out the chameleon with his left hand as if it were a toy.The moment Krishna touched it, the chameleon transformed into a young and handsome man-dressed in silk clothes and adorned with various ornaments. He touched Krishna’s feet in reverence and related his story.
He was the famous Iskvaaku king named Nrugan.He was famous for his liberal gifts of cows to Brahmans and other charitable services to the citizens of his country.
One day a stray cow got mixed with the herd he had kept aside for gifting.Unknowingly he presented that stray cow to a brahmin.
When the brahmin who received the cow as a gift was leading it away, the real owner came there and demanded him to give it back.
The man who had received it as a gift would not part with it. The king proposed the gift of mare cows and gold coins in compensation for the cow. But neither the owner nor the receiver were willing to come to any kind of compromise!
When the King’s end came, Yama Dharman asked the king, “Do you want enjoy the swargam first or suffer the punishment first?” When the king opted for punishment, he was told to “Fall!”. He fell down transformed into a great chameleon and waited for deliverance by Krishna’s touch.
He begged that his bhakti for Krishna should never diminish. He got into golden chariot and flew off to Heaven.
We may perform an act of kindness with the best of intentions and still end up in a hot spot, due to the circumstances beyond our control.
OP
OP
#2782 onwards have been posted today!
OP
OP
திருவிளையாடல்கள். முதற்பகுதி.
மதுரைக்காண்டம்.
9. ஏழு கடலை அழைத்தது.
சோமசுந்தர பாண்டியனின் நல்லாட்சி
நேமம் தவறாமல் நடந்து வருகையில்;
ஞானிகள், முனிவர், அறவாழி அந்தணர்
ஞானக் கடலினைக் காண வருவதுண்டு!
பெருமானைக் கண்ட பின்னர் கௌதமர்
காணவிழைந்தார் காஞ்சனமாலையை;
பெருமாட்டி தவ சீலரிடம் வினவினாள்,
“பேண வேண்டியவை எவை பிறப்பறுக்க?”
“இறைவியின் தாயார் ஆவீர் நீவீர்!
இறைவனின் அருமை மாமியும் கூட!
நீர் அறியாதது என்று ஒன்று உண்டோ?
தெரிந்ததைக் கூறுகின்றேன் உங்களுக்கு!”
மனிதன் செய்யும் செயல்கள் எல்லாம்
மனம், மொழி, மெய்யென மூவகைப்படும்;
மனம், மொழி, மெய்களின் தூய்மையே
மண்ணுலகில் மாண்புடைய தவம் ஆகும்.
தானம், தருமம், பொறுமை, உண்மை,
தியானம், உயிர்களிடம் கொண்ட அன்பு,
புலனடக்கம் இவைகளே இவ்வுலகில்
புகழ் பெற்றவை ‘மானச தவம்’ என்று!
பஞ்சக்ஷரத்தை ஜெபித்தல், பாடல் பாடுதல்;
நெஞ்சார ருத்திரஜபம் செய்தல், செய்வித்தல்;
தருமத்தை உரைத்துக் கருமத்தை உணர்த்தல்,
பெருமை பெற்ற ‘வாசிக தவம்’ எனப்படும்!
கைகளால் பூசித்தல், கால்களால் வலம் வருதல்,
மெய் பணிந்து தொழுதல், தலை வணங்குதல்,
தீர்த்த யாத்திரை சென்று வருதல், மற்றும்
தீர்த்தங்களில் புனித நீராடுவது ‘காயிக தவம்’.
மானசம், வாசிகம், காயிகம் மூன்றிலும்
மாறாப் புகழ் வாய்ந்தது காயிகம் ஆகும்.
நதிகள் சங்கமிக்கும் கடலில் நீராடுதல்,
நதி நீராடலிலும் உத்தமமானது தாயே!”
காஞ்சனமாலையின் உள்ளத்தில் ஓராசை
பஞ்சில் நெருப்பெனப் பற்றிக்கொண்டது!
கடல் நீராடிக் கர்மங்களைத் தொலைத்திடும்
உடல் தவத்தை உடனே செய்ய வேண்டும்!
அருமை மகளிடம் தன் உள்ளக்கருத்தை
மறைக்காமல் எடுத்துக் கூறினாள் அன்னை.
மகளோ தன் மணாளனிடம் கூறி அன்னையின்
தகவுடைய கடலாடலை மிகவும் விழைந்தாள்.
“ஒரு கடல் என்ன? உன் அன்னைக்காக
எழச் செய்வோம் இங்கு ஏழு கடலையும்!”
இறைவன் விழைந்தால் எதுவும் நடக்குமே!
குறைவின்றி பொங்கியது கடல்நீர் அங்கே!
கிழக்கே அமைந்த ஒரு அற்புத வாவியில்
எழும்பிப் பொங்கின ஏழு கடல் நீரும்!
ஏழு வண்ணங்களில் பொங்கிய ஏழு கடல்
முழுவதும் கலந்து வெண்ணிறமடைந்தது.
வானவில்லின் வர்ண ஜாலம் அறிவோம்!
வாவியில் நிகழ்ந்தது மாற்று வர்ணஜாலம்.
புண்ணிய நதிகள் அனைத்தின் தன்மையும்,
தண்மையும் வாவியில் ஒன்றாய் விளங்கின!
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
# 9. COMMANDING THE SEVEN SEAS.
When Madhuraapuri was ruled by Soma Sundara Paandiyan, learned men, gnaanis, rushis and pundits used to visit the king often. One day Gouthama maha rushi visited the Queen mother Kanchanamaalai, after visiting the Paandiya King.
The queen mother wished to know the secret of ending the cycle of birth and death. The rushi told her, “You are the queen mother and the mother in law of Lord Siva. Surely you will be knowing everything! Yet I will tell you what you want to know.
All the actions performed by mankind can be classified into three categories. They are the actions performed through one’s mind, one’s speech and one’s body. Controlling the actions performed by these three constitute the tapas.
Dhaanam, Dharmam, Patience, Satyam, Dhyaanam, love for everyone and perfect control over the thoughts is called the Maanasa Tapas.
The chanting of Panchaakshara, japam, sankeerthanam, and Satsang form the Vaachika tapas.
Archanai, circum-ambulating the temples, namaskaaram, vandanam,Theertha yaathra, and taking dips in the holy theertham are called the Gaayika tapas.
Of the three viz Maanasam, Vaachikam and Gaayikam, the best and the most effective is Gaayikam. Of these the holy dip in the sea where all the river merge is the best!”
This answer kindled in her heart a burning desire to take a holy dip in the sea and end her karma bandham. She told her wish to her daughter Thadaathagai. She told it to her husband the Paandiya king.
The Lord Siva who was the Paandiya king smiled at her and commanded the water of the Seven Seas to appear in a tank in the eastern part of Madhuraapuri.
The water from the seven a seas rose in the tank in seven different colors! Then they all got mixed and became white.
A rainbow appears because white light is split into seven colors. The reverse happened there. The seven colors merged to produce white.
The Holiness of all the rivers and seas was present in the water in that tank.
OP
OP
[h=1]1 #3. புராணங்கள் பதினெட்டு[/h] 1. பிரம்ம புராணம்
2. பத்ம புராணம்
3. விஷ்ணு புராணம்
4. சிவ புராணம்
5. வாமன புராணம்
6. மார்க்கண்டேய புராணம்
7. வராஹ புராணம்
8. அக்னி புராணம்
9. கூர்ம புராணம்
10. பாகவத மஹா புராணம்
11. லிங்க புராணம்
12. நாரத புராணம்
13. ஸ்கந்த புராணம்
14. கருட புராணம்
15. மத்ஸ்ய புராணம்
16. வாயு புராணம்
17. பவிஷ்ய புராணம்
18. பிரம்மாண்ட புராணம்
OP
OP
The Eighteen Puraanaas
1. Brahma Purana
2. Padma Purana
3. Vishnu Purana
4. Shiva Purana
5. Vamana Purana
6. Markandeya Purana
7. Varaha Purana
8. Agni Purana
9. Kurma Purana
10. Bhagavad Maha Purana
11. Linga Purana
12. Narada Purana
13. Skanda Purana
14. Garuda Purana
15. Matsya Purana
16. Vayu Purana
17. Bhavishya Purana
18. Brahmanda Purana ( incomplete)
OP
OP
[h=1]முற்பிறப்பு.[/h] 
முந்தைய பிறவியில் நாரத முனிவர்
தந்தையில்லாமல், தாய் ஒருத்தியின்,
துறவியரை அண்டிப் பிழைப்பவளின்,
வறுமையில் வாடும் மகனாக இருந்தார்.
மாரிக் காலத்தில் நான்கு மாதங்களும்
வேறிடம் செல்லார் துறவியர் எவரும்;
தாயுடன் சேர்ந்து தானும் உதவினான்
மாயையை வென்ற அம்முனிவர்களுக்கு.
அவர்கள் புசித்து எஞ்சிய உணவை
அருள்மிகு பிரசாதமாகவே உண்டும்;
அவர்கள் பேசும் மொழிகளை எல்லாம்
அமர்ந்து கேட்டும் ஞானம் பெற்றான்.
சிறுவனின் தீவிர சிரத்தையைக் கண்டு,
மறை முனிவர்களும் மனம் மிக மகிழ்ந்து
போதனை செய்தனர் இறைபக்தியையும்,
சாதனை செய்யும் சில முறைகளையும்.
பால் கறக்கச் சென்ற அன்னையை
பாம்பு ஒன்று தீண்டிக் கொல்லவே;
பாலகன் பாரினில் தனியன் ஆனான்,
கால் போன போக்கில் திரியலானான்.
ஒரு நாள் தியானம் செய்யும்போது
ஒரு திருவுருவம் மனக்கண்ணில் தோன்ற,
மீண்டும் மீண்டும் அதைத் தான் காண
வேண்டும் வேண்டும் என ஆவல் மிகுந்தது.
“பற்றை முற்றும் விடாதவர்களும், மனப்
பக்குவம் சிறிதும் அடையாதவர்களும்,
காண இயலாது என்னை அறிவாய்! நீ
காண இயலும் உன் அடுத்த பிறவியில்”
அசரீரியாக அவன் மட்டும் கேட்டான்,
அதிசயமான இனிய வார்த்தைகளை!
விசனப்பட்டான் இன்னும் எத்தனை நாள்
விரும்பாத இது போன்ற வாழ்க்கை என?
மின்னல் வெட்டியது போலச் சரிந்தது
முன்னர் பெற்ற அவனது ஸ்தூலதேகம்,
விண்ணில் பறந்தது அவன் சூக்ஷ்மதேகம்,
விஷ்ணுவின் மூச்சுடன் உள்ளே புகுந்தது.
பிரமனின் செய்த அடுத்த படைப்பினில்
பிரமனின் அற்புத மானச புத்திரனாகத்
தோன்றினார் நம் தேவமுனி நாரதர்,
மூன்று உலகமும் பக்தியுடன் சஞ்சரிக்க.
பாமரப் பணிப்பெண் ஒருவளின் மகன்
பார்புகழும் தேவமுனிவர் ஆகிவிட்டதன்
ரகசியம் எது என அறிந்திடுவோம் நாம்,
விகசித்த அவர் பக்தியினால் அன்றோ?
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
முந்தைய பிறவியில் நாரத முனிவர்
தந்தையில்லாமல், தாய் ஒருத்தியின்,
துறவியரை அண்டிப் பிழைப்பவளின்,
வறுமையில் வாடும் மகனாக இருந்தார்.
மாரிக் காலத்தில் நான்கு மாதங்களும்
வேறிடம் செல்லார் துறவியர் எவரும்;
தாயுடன் சேர்ந்து தானும் உதவினான்
மாயையை வென்ற அம்முனிவர்களுக்கு.
அவர்கள் புசித்து எஞ்சிய உணவை
அருள்மிகு பிரசாதமாகவே உண்டும்;
அவர்கள் பேசும் மொழிகளை எல்லாம்
அமர்ந்து கேட்டும் ஞானம் பெற்றான்.
சிறுவனின் தீவிர சிரத்தையைக் கண்டு,
மறை முனிவர்களும் மனம் மிக மகிழ்ந்து
போதனை செய்தனர் இறைபக்தியையும்,
சாதனை செய்யும் சில முறைகளையும்.
பால் கறக்கச் சென்ற அன்னையை
பாம்பு ஒன்று தீண்டிக் கொல்லவே;
பாலகன் பாரினில் தனியன் ஆனான்,
கால் போன போக்கில் திரியலானான்.
ஒரு நாள் தியானம் செய்யும்போது
ஒரு திருவுருவம் மனக்கண்ணில் தோன்ற,
மீண்டும் மீண்டும் அதைத் தான் காண
வேண்டும் வேண்டும் என ஆவல் மிகுந்தது.
“பற்றை முற்றும் விடாதவர்களும், மனப்
பக்குவம் சிறிதும் அடையாதவர்களும்,
காண இயலாது என்னை அறிவாய்! நீ
காண இயலும் உன் அடுத்த பிறவியில்”
அசரீரியாக அவன் மட்டும் கேட்டான்,
அதிசயமான இனிய வார்த்தைகளை!
விசனப்பட்டான் இன்னும் எத்தனை நாள்
விரும்பாத இது போன்ற வாழ்க்கை என?
மின்னல் வெட்டியது போலச் சரிந்தது
முன்னர் பெற்ற அவனது ஸ்தூலதேகம்,
விண்ணில் பறந்தது அவன் சூக்ஷ்மதேகம்,
விஷ்ணுவின் மூச்சுடன் உள்ளே புகுந்தது.
பிரமனின் செய்த அடுத்த படைப்பினில்
பிரமனின் அற்புத மானச புத்திரனாகத்
தோன்றினார் நம் தேவமுனி நாரதர்,
மூன்று உலகமும் பக்தியுடன் சஞ்சரிக்க.
பாமரப் பணிப்பெண் ஒருவளின் மகன்
பார்புகழும் தேவமுனிவர் ஆகிவிட்டதன்
ரகசியம் எது என அறிந்திடுவோம் நாம்,
விகசித்த அவர் பக்தியினால் அன்றோ?
வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி.
OP
OP
NARADA’S PREVIOUS BIRTH.
Narada was the son of a poor woman who made her living by serving a few sAdhUs in an Ashram. During the rainy season, the ascetics stay put in a place for four months, as they can’t travel freely during those months.
The mother and son took very good care of them. The boy would eat the left over food as a prasAdam. He would sit and listen to their talks on the greatness of God and the miracles He had performed.
He developed sradhdhA and bhakti even as a child, just five year old.The sAdhUs were pleased with him and taught the child the greatness of bhakti and the secrets of spiritual sAdanA.
On day, his mother got bitten by a snake, when she went to milk the cow and died.The boy became an orphan and started wandering wherever his legs would carry him. He would sit and meditate for long hours.
One day he got the glimpse of a divine figure in his mind’s vision. He yearned to see it again and again.
Then he heard a voice tell him, “Child! you are not yet ready to see me and be with me. You have had satsang developed bhakti. In your next birth you will become my supreme bhakta and be with me for ever”.
When the boy cast of his body, his jEvAtmA rose high into the heavens and entered Vishnu through the air He breathed, along with Brahman. After the long night, when the creation was started again, he was born as the mAnasa puthrA of Barhma and became the thrilOka sanchAri…the great VishnU bhaktA NAradA.
What is the secret behind his transformation from being the son of an illiterate servant woman to a dEva rishi?
It is nothing but his sincere and staunch devotion to Lord nArAyanA.
OP
OP
#2792 onwards have been posted today.
OP
OP
திருவிளையாடல்கள்.
முதற்பகுதி.
மதுரைக்காண்டம்.
10. மலயத்வஜனை அழைத்தது.
பொங்கிய வாவியின் புதுப் புனல் நீரை
ஏங்கிய அன்னையும் கண்டு மகிழ்ந்தாள்.
அங்கேயே இருந்த நந்தவனத்தில் ஒரு
சிங்காசனத்தில் அமர்ந்திருந்தார் பிரான்.
அன்னப்பேடைஎன்னும் தடாதகையிடம்,
“அன்னையை நீராட அழைத்துச் செல்!” என,
அன்னையுடன் வாவியை அடைந்தவுடனே
அன்னை கேட்டாள்,”கடலாடும் விதி என்ன?”
“அருமைக் கணவன், பெருமை தரும் மகன்,
கரங்களைப் பற்றிக் கடலாட வேண்டும்!
பசுங்கன்றின் வாலைப் பற்றியும் ஒருவர்
பாசம் தகர்க்கும் கடலாடலாம்” என்றனர்.
“கணவனும் இல்லை! ஒரு மகனும் இல்லை!
கன்றின் வால் தான் வாய்த்திருக்கிறது!” எனக்
கண்ணீர் பெருக்கிய மாமியின் துயர் கண்டு
கணத்தில் ஒரு திட்டம் வகுத்தார் பிரான்.
இந்திரனுடன் அமர்ந்து கொண்டிருந்த,
தந்தையைப் போன்ற மலயத்வஜனிடம்
மனத்தால் சங்கற்பித்தவுடனேயே அவர்
கணத்தில் வந்தார் தெய்வீக விமானத்தில்!
காலில் விழ வந்த மாமனைத் தடுத்து
ஆலிங்கனம் செய்து கொண்டார் பிரான்!
காலில் விழுந்து எழுந்த காஞ்சனமாலை
கரம் பற்றி அவருடன் கடலாடத் தயார்!
பரிசுத்தப்படுத்தும் பவித்திரத்தை அவர்கள்
விரலில் அணிந்தனர், நாவில் பஞ்சாக்ஷரம்;
நீரில் மூழ்கி எழுந்த இருவருக்குமே அங்கு
சீரிய சிவபிரானின் வடிவம் வாய்த்தது!
திரு நீலகண்டம், நான்குத் திருத்தோள்கள்,
திருநீற்று நெற்றி, திவ்விய த்ரிநேத்ரங்கள்;
மிளிர்ந்த ஸ்வரூபத்தைக் கண்டு கண்கள்
குளிர்ந்து உலகமே அதிசயித்து நின்றது!
பொன்னுலக விமானம் இறங்கியது கீழே!
பொன்னுலகோர் பெய்தனர் மலர் மாரி!
வேத கோஷமும், துந்துபி நாதமும் முழங்க,
தேவர்கள் புகழ, அடைந்தனர் சிவலோகம்.
வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
OP
OP
# 10. BECKONING KING MALAYADHWAJA.
The queen mother was very happy that the holy water from all the seven seas was ready for her holy dip.The king sat in a simhaasana in a nandavanam nearby. He instructed his wife to take her mother for the holy dip.
The queen mother wanted to know the rules for the holy dip. The learned men present there told her,” A woman may hold the hand of her husband or son and take the dip. Or holding the tail of a cow’s calf is also allowed!”
The queen mother burst into tears! “I do not have either my husband or a son! I am destined to hold on to the tail of a calf!”
The king was moved to pity. He wished that the dead king Malayadhwaja, who was now a companion to Indra, should come down to earth. Immediately the dead king descended near to the tank of seven seas in a divine vimaanam.
He rushed to prostrate to lord Siva but He stopped the old king and embraced him.The queen mother paid her respect to her husband.
Both of them got ready for the holy dip. Both of them wore the purifying pavithram, held each other’s hands and took the dip.
When they came up again, lo and behold, both of them had acquired the swaroopam of Lord Siva himself! They had blue tinted throat, four arms, holy ash on their forehead and three eyes!
At the same time a divine vimaanam came down to take them to Sivalokam amidst the rain of flower from the sky, the divine music being played and the Vedas chanted by the Devas
