A poem a day to keep all agonies away!

[Visalakshi Ramani]

Share:

Facebook X Bluesky LinkedIn WhatsApp Email Share Link

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

13v. இடப்பாகம் தந்தது

முன்னர் தோன்றினான் நான்முகன்
பின்னர் படைத்தான் நான்கு மக்களை.

சனகர், சனந்தனர் முதலிய நால்வரும்
முனிவர்களாகித் கடும் தவம் புரிந்தனர்.

திருமாலிடம் விண்ணப்பித்தார் பிரமன்
திருமால் விண்ணப்பித்தார் ஈசனிடம்.

“படைப்புத் தொழில் கைகூடவில்லை!”
சடைத்துக் கொண்டனர் அவ்விருவரும்.

தனியாக அமர்ந்திருந்த சிவபெருமான்
இனிமையாகத் தன் இடத்தோளை நோக்க

அதனின்றும் தோன்றினாள் உமையன்னை!
அளித்தான் தன் இடப்பாகத்தை உமைக்கு.

“கூடி வரும் படைப்புத் தொழில் இனிமேல்!”
தேடிவந்த தேவர்கள் திரும்பிச் சென்றனர்.

அருளையே பெண் வடிவாக்கிய ஈசன்
அருளினான் அவளுக்கு இடப்பாகத்தை!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

6#13w. Ardha Nareeswar.

Brahma was created first. He then created four sons Sankan, Sanaathanan, Sanandanan, Sanathkumaran out of his mind. But the four brothers were great souls and performed tapas. They were not interested in procreation.

Brahma got very disappointed and told Vishnu. Vishnu conveyed the news to Siva. Siva was seated all alone. He glanced a his left shoulder. Uma emerged out of it.

He gave her the left half of his body. He told Brahma and Vishnu, “The creation will become possible now” They went back happily.

Siva made his grace into a female form Uma and gave her the left half of his own body.

 

[Visalakshi Ramani]

#6398 onward have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

Venkatesa puraanam

11. யுவராஜன்

பாதாள லோகம் சென்ற நாக கன்னிகை
பூலோகத்தில் நடந்ததைச் சொன்னாள்.

மணந்தாள் அவள் சோழ மன்னனை என
மகிழ்ந்தான் தந்தை மன்னன் தனுசன்.

கந்தர்வ விவாஹத்தின் பலன் கர்ப்பம்,
சுந்தரனான ஆண் மகவு ஒன்று பிறந்தது.

பிறந்த நேரமும், அவன் தோற்றமும்,
சிறந்த அரசனுக்கு மட்டுமே உரியவை.

கண்ணும் கருத்துமாக வளர்த்தனர் அவனை;
கண்மணி வளர்ந்தான் கண்களைக் கவரும்படி.

“என் தந்தை யார்?” எனக் கேட்டான் தாயை.
“உன் தந்தை சோழ மன்னர்!” என்றாள் தாய்.

தந்தையைக் காண விரும்பினான் அவன்;
தடை சொல்லாமல் அனுப்பினர் அவனை.

சோழ மன்னனை வந்து வணங்க - மன்னன்
” தோழமையோடு கேட்டான் நீ யார்?” என.

“வந்தீர்கள் நீங்கள் சேஷாச்சலம் வேட்டையாடி;
தந்தீர்கள் கந்தர்வமணம் அன்னை நாககன்னிக்கு!”

அகன்ற ஆகாயத்தில் எழுந்தது ஓர் அசரீரி ;
“புகன்றது உண்மையே! இவன் உன் மகன்!

ஸ்ரீனிவாசனுக்குத் தொண்டுகள் புரிவான்;
மேதினியில் அழியாத புகழ் அடைவான்!”

அணைத்துக் கொண்டான் அருமை மகனை;
வினவினான் அன்னை, பாட்டனைப் பற்றி .

முதுமை எய்தி விட்டான் சோழ மன்னன்;
புதிய மன்னன் ஆனான் நாககன்னி மகன்.

நாடினான் நாட்டு மக்களின் நன்மைகளை,
நாற்றிசையும் அவன் புகழ் பரவி விரவியது

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

VENKATESA PURAANAM

11. The Yuvaraaj

The naagaa princess went back to her land and told her father the events that had taken place on the earth. The Naagaa King was very happy to learn that she had married a famous king worthy of her.

The Princess was pregnant and delivered a handsome son in due course. The time of birth and the appearance of the child indicated that he would become a great king on earth.

He was brought up with great care and a lot of love. One day the Yuvaraj asked the princess, “Mother! please tell me who is my father and where he is now!”

The princess told him her story and her marriage to the Chozha king. The yuvaraj wanted to meet his father. His mother and grandfather bade him farewell and he reached the earth.

He went to the Chozha king and paid his respects him. The Chozha king liked the young boy and asked him, “Who are you? Where are you from? what bring you here?”

The boy replied, ” I am your son born to the Naagaa princess whom you married in a gandharva vivaaham.” At the same time an asareeri was heard saying, “Oh Chozha king! Whatever this boy tells you is the truth. He is your son” .

The king embraced the boy and became very happy. He asked about the welfare of the Naagaa king and princess. The boy grew up to become a strong and intelligent man. He was crowned and made the new king when the Chozha king became too old to rule his land.

The new king ruled well and wisely. His fame spread in all the world.

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVATAM -SKANDA 7

7#1b. சிருஷ்டி (2)

மீண்டும் பெற்றான் தக்ஷன் பல பிள்ளைகளை;
மீண்டும் பணித்தான் பிரஜா உற்பத்தி செய்ய.

மீண்டும் வந்து பேசினார் நாரதர் அவர்களிடம்;
மீண்டும் பிரிந்து சென்று விட்டனர் நாற்புறமும்.

சினம் மூண்டது தக்ஷப் பிரஜாபதிக்கு – நாரதன்
இனப் பெருக்கத்தைத் தடுக்கிறான் என்று கண்டு.

“பிள்ளைகளைப் பிரித்து அனுப்பிவிட்டாய் நீ!
பிள்ளையாக வந்து பிறப்பாய் எனக்கு நீயும்!

அனுபவிப்பாய் கர்ப்பவாசத்தை நீயும் நாரதா!
அனுபவிப்பாய் பிறவித் துன்பத்தை நீயும் நாரதா!”

மகன்களால் நடைபெறவில்லை பிரஜா உற்பத்தி;
மகள்களைப் பெற்றான் தக்ஷன் இந்த முறை.

பெற்றால் அறுபது அழகிய பெண்களை மனைவி.
பெற்றான் புது நம்பிக்கை பிரஜைகளின் உற்பத்திக்கு.

தந்தான் பதின்மூவரைக் காசியப முனிவருக்கு;
தந்தான் பதின்மரை யமதர்மனுக்கு மனைவிகளாக.

தந்தான் இருபத்தெழுவரைச் சந்திரனுக்கு – மேலும்
தந்தான் இருவரை பிருகுவுக்கு மனைவிகளாக.

தந்தான் நால்வரை அரிஷ்ட முனிவருக்கு – மேலும்
தந்தான் நால்வரை அங்கீரசருக்கு மனைவிகளாக.

உண்டாயின அனைத்து ஜீவராசிகளும் இங்ஙனம்
உண்டாயின நானாவிதமான சிருஷ்டி இவ்வாறு.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 7

7#1b. Srushti (2)

Daksha had many sons as before and commanded them to procreate. Naarada came and spoke to them as before. Daksha’s sons dispersed in all possible directions and the creation came to a grinding halt.

Daksha lost his temper this time and cursed Naarada, ” You are foiling my attempts to create Prajaa. You will be born as a son to me. You will live in the womb of a woman and suffer the travel through the birth canal”.

Now Daksha decided not to depend on his sonS but to depend on his daughters for the creation. His wife bore him sixty beautiful daughters. He married them to different rushis and Devaas thus:

He gave away thirteen daughters to Sage Kashyap; ten daughters to Yama; twenty seven daughters to the Chandran; two daughters to Sage Brugu, four daughters to Angirasa and four daughters to Sage Arishta.

All the different species of living beings emerged from these daughters of Daksha and their spouses.

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

14a. மாகதர்

இந்திரன் வென்றான் அசுரரைப் போரில்;
நொந்தான் மனம், தோற்ற அசுரஅரசன்.

குலகுருவை அடைந்து வணங்கிய பின்
பலவாறு உரைத்தான் மனக் குறையை.

“உயர்வடைய வழி கூறுங்கள் குருவே!”
“துயர் துடைக்க ஒரு வழியுள்ளது அரசே!

முனிவர் மாகதர் செய்கிறார் கடும் தவம்
இனிய கன்னியை அனுப்புவாய் அவரிடம்.

தோன்றுவான் ஒரு மகன் அவர்களுக்கு!
மேன்மை அடையும் உன்குலம் அவனால்!”

அழகிய அவுண கன்னி விபுதையைப்
பழகுவதற்கு அனுப்பினர் முனிவரிடம்.

தவத்தைக் கெடுத்து அவருடன் கூடி
தவப்புதல்வன் ஒருவனை உருவாக்கிட.

வியந்தாள் முனிவரைக் கண்ட விபுதை.
தயங்கினாள் அவர் தவத்தைக் கெடுக்க.

தானும் தவக் கோலத்தில் அமர்ந்தாள்;
தான் விரும்பி வந்த முனிவர் எதிரே.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

6#14 a. Maagadar and Vibudai.


Indra defeated the asura king. He became very sad. He went to his kulaguru and asked for a plan to regain the lost glory.


Guru replied to him,”Rishi Maagadar is doing penance. Send a beautiful asura kanya to beget a son through him. The son born to the rushi will take your race to new heights of glory”

Vibuda was a pretty asura kanya. She was selected for the task. She was sent with instruction to disturb the rushi’s penance and beget a son.

Vibuda was deeply impressed by the very sight of the rushi. She did not dare to disturb his penance. She became a tapasvini and sat right in front of the rishi for doing tapas.

 

[Visalakshi Ramani]

#6404 onward have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

த3ச’கம் 48 ( 1 to 5)

நளகூப4ரன் மணிக்3ரீவன் சா’பமோக்ஷம்

முதா3 ஸுரௌகை4 ஸ்த்வமுதா3ர ஸம்மதை3
உதீ3ர்த்ய தா3மோத3ர இத்யபி4ஷ்டுத: |
ம்ருதூ3த3ர: ஸ்வைர முலூக2லே லக3ன்
னதூ3ரதோ த்3வௌ ககுபா4வுதி3க்ஷித: ||(48 – 1)

அதிகமான சந்தோஷத்தை உடைய தேவ சமூகங்கள் தங்களை தாமோதரன் என்று துதித்தன. கோமலமான உதரத்தை உடைய தாங்கள் உரலிலேயே சுகமாகக் கட்டுண்டு இருந்து கொண்டு அருகில் இருந்த இரண்டு மரங்களைக் கண்டீர்கள் அல்லவா? ( 48 – 1)


குபே3ர ஸூனுர் நலகூப3ராபி4த:
பரோ மணிக்ரீவ இதி ப்ரதாம் கத:|
மஹேச’ ஸேவாதி4க3த ஸ்ரியோன் மதௌ3
சிரம் கில த்வத்3 விமுகா2வகே2லதாம் ||( 48 – 2 )

குபேரனின் புத்திரனும் நலகூபரன் என்ற பெயர் உடையவனும்; வேறு ஒருவன் மணிகிரீவன் என்று பிரசித்தி பெற்றவனும்; ஸ்ரீபரம சிவனை ஆராதித்து அடைந்த ஐஸ்வரியத்தால் மதம் மேலிட்டவர்களாகத் தங்களிடம் பக்தி என்பதே இல்லாமல் வெகு காலம் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தார்கள் அல்லவா? ( 48 – 2)


ஸுராபகா3யாம் கிலதௌ மதோ3த்கடௌ
ஸுராபகா3யத்3 ப3ஹு யௌதகா வ்ருதௌ |
விவாஸசௌ கேலி பரௌ ஸ நாரதோ
ப4வத் பதை3க ப்ரவணோ நிரைக்ஷத ||(48 – 3)

கங்கை நதியில் மதத்தால் மெய் மறந்தவர்களாக, கள் குடித்தவர்களாக, பாட்டுப் பாடுபவர்களாக, அழகிய இளம் பெண்களால் சூழப்பட்டவர்களாக, இடுப்பில் வஸ்திரம் இல்லாமல் ஜலக்ரீடை செய்து கொண்டு இருந்தவர்களைத் தங்கள் திருப்பதங்களிலே மனத்தைப் பதித்துவிட்ட நாரதமுனிவர் கண்டார் அல்லவா? ( 48 – 3)


பி4யா ப்ரியாலோக முபாத்த வாஸஸம்
புரோ நிரீக்ஷ்யாபி மாதா3ந்த4 சேதசௌ |
இமௌ ப3வத்3 ப4க்த்யுப சா’ந்தி சித்3த4யே
முனிர் ஜகௌ3 சா’ந்தி ம்ருதே குதஸ் ஸுக2ம் ||(48 – 4)

பெண்கள் சாபத்துக்கு அஞ்சி வஸ்திரங்களை எடுப்பதைக் கண்ட பிறகும், மதத்தால் மதி மயங்கி நிற்பவர்களைக் கண்ட நாரதர், தங்களிடம் பக்தியும் மன சாந்தியும் கிடைப்பதற்காக அவர்களைச் சபித்தார். சித்த சுத்தி இல்லாமல் சுகம் எவ்விதம் உண்டாகும்? ( 48 – 4)


யுவாமவாப்தௌ ககுபா4த்மதாம் சிரம்
ஹரிம் நிரீக்ஷ்யாத2 பத3ம் ஸ்வ மாப்னுதம் |
இதீரிதௌ தௌ ப4வதீ3க்ஷண ஸ்ப்ருஹாம்
க3தௌ வ்ரஜாந்தே ககுபௌ4 ப3பூ4வது : ||(48 – 5)

“நீங்கள் இருவரும் வெகு காலம் மரமாக இருக்கும் தன்மையை அடைவீர்கள்! ஸ்ரீ ஹரியை தரிசனம் செய்து அதன் பிறகு உங்கள் இடத்துக்குத் திரும்புவீர்கள்.” என்று நாரதர் சபித்த பிறகு ,தங்களை தரிசிக்க ஆசை கொண்டவர்களாக, கோகுலத்துக்குப் பக்கத்தில் இரண்டு மரங்களாகப் பிறந்தார்கள். ( 48 – 5)

 

[Visalakshi Ramani]

[h=1]33. நெருப்பில் நெய்.[/h]

அசுர குருவின் ஒரே அருமை மகள்
அசுரர்களில் அழகியான தேவயானி.
தந்தையின் அன்பில் திளைத்தவள்,
தன்னையே எண்ணி கர்வமுற்றாள்.

சர்மிஷ்டா அசுர அரசிளங்குமரி.
தர்மவான் அசுர அரசனும், அவளும்
சென்றனர் குலகுரு ஆஸ்ரமத்துக்கு,
அன்றொரு நாள், மன விருப்பத்துடனே.

சென்றனர் நீராட இவ்விளம்பெண்கள்,
மன்னன், குலகுருவின் அனுமதியுடன்.
களைந்த ஆடைகள் காற்றில் பறக்கவே,
விரைந்து அணிந்தனர் உடைகளை மாற்றி.

குலகுரு மகளோ பெரும் கோபக்காரி;
குலத்தின் இளவரசியை அவள் பழிக்கவே,
கோபம் கொண்ட இளவரசியும், அவளைப்
பாவம் பாராமல் கிணற்றில் தள்ளினாள்.

வழியே வந்த அரசன் யயாதியின்
விழிகளில் பட்டாள் குருவின் பெண்;
கணத்தில் காத்த அரசனிடம், தன்னை
மணக்கும்படிக் கோரினாள் தேவயானி.

குல வேறுபாடுகள் ஒரு புறம்; மற்றும்
குலகுருவின் அதீதக் கோபம் மறு புறம்.
பயந்த அரசன் மறுத்துவிட்டான்; மேலும்
தயங்கியபடியே அவன் சென்றுவிட்டான்.

பிடிவாதக்காரி தேவயானி; அதனால்
விடவில்லை அத்துடன் விஷயங்களை.
அரச குமாரியைத் தன் சேடி ஆக்கினாள்;
அரசன் யயாதியை மணந்து கொண்டாள்.

தேவயானிக்கு உண்டு இரண்டு மகன்கள்;
தேவயானிக்குத் தெரியாமல் யயாதி
மணந்துகொண்ட அதே அரசகுமாரிக்கு,
குணவான்கள் மூன்று மகன்கள் உண்டு.

பலநாள் திருடன் ஒருநாள் அகப்படுவான்;
பலவான் அரசனின் வேடம் கலையவே,
தந்தையைக் கொண்டு சபித்துவிட்டாள்,
தாளாத முதுமையை அரசன் அடையும்படி.

தள்ளாத கிழவன் ஆனபோதும், மனம்
கொள்ளாத காம வசப்பட்ட மன்னன்,
இளமையைத் தந்து, ஒரு மகனேனும் தன்
முதுமையை பெறும்படிக் கெஞ்சினான்.

நான்கு மூத்த மகன்கள் மறுத்துவிடவே,
முன்வந்தான் கடைக்குட்டி புரு என்பான்.
மன்னனின் தள்ளாமையைத் தான் பெற்றுத்
தன் இளமையைத் தன் தந்தைக்குத் தந்தான்.

கேளிக்கைகளில் காலம் கழித்த மன்னன்,
தெளிவடைந்து அறிந்தான் ஒரு திருநாளில்,
ஆசைகளை நிறைவேற்றுவது என்பது
ஓசையுடன் எரியும் தீயில் இடும் நெய்யே!

மகனுக்கு மீண்டும் இளமையைத் தந்து,
மன்னனாக மணி மகுடமும் சூட்டினான்.
ஒரு முள்ளை, ஒரு முள்ளால் எடுக்கலாம்,
நெருப்பை, நெய்யால் அழிக்க முடியுமா?

வாழ்க வளமுடன்,
விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

Oho! The two missing posts are RIGHT HERE in the WRONG THREAD! :becky:

 

[Visalakshi Ramani]

Venkatesa apuraanam

12. அபூர்வக் கனவு

இடையர்கள் கண்டனர் மன்னனை;
இயம்பினர் வியத்தகு நிகழ்ச்சிகளை.

“வேங்கட மலையினில் வாழ்பவர்கள் நாங்கள்;
தாங்களுக்குப் பால் குடங்கள் எடுத்து வருவோம்.

வழியில் உள்ள புற்றின் அருகே வந்ததும்
வழிந்தோடுகிறது பால் குடங்கள் உடைந்து!

தினமும் நிகழ்கிறது இது போலவே மன்னா!
இனம் புரியவில்லை இதன் காரணம் எமக்கு!”

விந்தையாக இருந்தது சோழ மன்னனுக்கு;
இந்த நிகழ்வைக் கண்டு பிடிப்பேன் நான்!”

கனவு கண்டான் மன்னன் அன்றிரவு;
கருமை நிற அழகன் ஒருவன் வந்தான்.

கையில் வில், மார்பில் பெண் உருவம்;
“கையுடன் அழைத்து வரச் சொன்னார்

சேஷகிரி ஸ்ரீனிவாசன் தங்களை!” என்றான்.
பேசாமல் அவன் பின் சென்றான் மன்னன்.

சேஷகிரியை அடைந்தனர் இருவரும் – வி
சேஷமான நவரத்தினம் மின்னும் மண்டபம்!

சங்குடன் சக்கரம், மகர குண்டலங்கள்;
பொங்கும் அழகுடைய தேவியர் மூவர்;

கோடி சூரியப் பிரகாசத்துடன் நாரயணன்;
தேடி வந்து கண்ட காட்சியில் உருகினான்!

அள்ள அள்ளக் குறையாத ஆனந்தம்;
மெல்ல மெல்ல மறைந்தது அக்காட்சி.

கனவு என்றே நம்ப முடியவில்லை அவனால்;
நனவு போலவே இருந்தது விழித்த பின்னரும்.

சபா மண்டபத்தில் உரைத்தான் தன் கனவை,
“அபாரமான கனவின் பொருள் என்ன?” என,

ஆழமாகச் சிந்தித்தனர் விசுவாச மந்திரிகள்;
சோழ மன்னனிடம் கூறினர் சிந்தனைகளை .

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

VENKATESA PURAANAM

12. The dream

A group of cowherds came to the new Chozha king. They has a strange story to tell him.

“We live in the VEnkata giri. We bring you milk in many pots everyday. But when we come near an anthill, the pots get broken and all the milk flows down in waste. This happens everyday in spite of all the care we take. We are unable to find any cause for or explanation this Oh king!”

The king sent them back promising to investigate these strange events. He has an unusual dream on that night. A dark hued handsome man came to him in his dream. He carried a bow and had the image of a beautiful woman on his chest.

He told the king, “Sreenivaasan of VEnkatagiri told me to bring you to him” The king followed the strange man and soon they reached Seshaachalam.

The king saw a mandapam shining with gem studded pillars. He saw Lord Naarayan there with his Conch, Sudarshan, makara kundalams and his three consorts – shining like ten million Suns put together. He forgot himself and pure joy filled his mind and overflowed . The scene faded away soon and he woke up from his sleep.

He could not believe that it was just a dream. It had looked so real and he had felt so happy in it. He described his dream in his Durbar the next morning and asked whether anybody could interpret his dream correctly.

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 7

7#2a. சூரிய வம்சம்

பிரமன் தொடங்கினான் படைப்புத் தொழிலை!
புரிந்த பின் அருந்தவம் பத்தாயிரம் ஆண்டுகள்.

பெற்றான் சிருஷ்டிக்கும் திறனைச் சக்தியிடம்;
பெற்றான் மானசீகப் புத்திரர்களாகப் பலரை.

மரீசி உற்பத்தி செய்தார் பிரஜைகளை நன்றாக;
மரீசியிலும் சிறந்தவர் ஆனார் காச்யப முனிவர்.

தோன்றினர் அவரிடமிருந்து யக்ஷர்கள், அசுரர்கள்,
தேவர்கள், நாகங்கள், மிருகங்கள், பறவைகள் என.

பிறந்தான் ஒளி பொருந்திய மகன் வைவஸ்வத மனு.
பிறந்தனர் ஒன்பது சத்புத்திரர் வைவஸ்வத மனுவுக்கு.

புகழ் பெற்றனர் பிறந்த ஒன்பது புத்திரர்களும்;
வாழ்ந்தனர் சிறந்த மனுக்களாக ஒன்பதின்மரும்.

பெற்றான் இக்ஷ்வாகு நூறு பிள்ளைகளை;
பெற்றான் நாபாகன் மகன் அம்பரீசனை;

பெற்றான் திருஷ்டன் மகன் தார்ஷ்டகனை.
பெற்றான் சர்யாதி ஆனர்த்தன், சுகன்யாவை.

ச்யவனரை மணந்துகொண்டாள் சுகன்யா.
ச்யவனர் ஒரு குருட்டு வயோதிக முனிவர்.”

குறுக்கிட்டான் ஜனமேஜய மன்னன் இப்போது;
“அருமை மகள் சுகன்யாவை சர்யாதி மன்னன்

குருட்டு முனிவனுக்கு அளித்தது ஏன்?”
திருமணம் நடைபெற என்ன காரணம்?”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 7

7#2a. Soorya Vamsam

Brahma did severe penance for ten thousand years and obtained the necessary power to create. He produced several sons through the power of his mind.

Of these sons, Marici helped Brahma in creation. Kaasyap was even better than Marici. Yakshaas, Asuraas, Devaas, Naagaas, the Birds, the Beasts all were created by sage Kasyap with the help of his thirteen wives.

Vaivasvata Manu was born to sage Kaasyap. He was blessed with nine good sons. All the nine sons became famous manus of that period.

Ikshvaku had one hundred sons. Nabaga’s son was Ambarish. Drishta’s son was Dhaarshtagan. Sharyaati had a son and a daughter named Aanarthan and Sukanya respectivley. Sukanya married a blind and old sage Chyavana.”

Now king Janamejayan interrupted the story and asked sage Vyaasa, “How did king Sharyati give his young and beautiful daughter Sukanya to a blind old sage in marriage? What caused the marriage to take place?”

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

14b. யானைமுகஅவுணன்.

பிடியோடு கூடியது ஆண்களிறு ஒன்று!
அடியோடு பாழானது முனிவரின் தவம்!

இன்ப வலையில் சிக்கினார் மோகத்தில்.
இன்பம் அடைந்தார் கன்னியைக் கண்டு.

மகிழ்ச்சியுடன் நெருங்கினார் விபுதையை
மகிழ்ச்சி அடைந்தாள் அவுண கன்னியும்.

எண்ணம் எளிதில் ஈடேறியது என்று.
கன்னியும் மன மகிழ்ந்து கூடினாள்.

யானை வடிவில் கூடினர் இருவரும்
யானைமுக அவுணன் தோன்றினான்

யானைப் பிடியின் மயிர்க் கால்களில்
ஏனைய அவுணகள் பலர் தோன்றினர்.

தாயும் தந்தையும் அஞ்சி ஓடினர்
தத்தம் பழைய வடிவை எடுத்தனர்.

பழைய வடிவை எடுத்ததும் மீண்டது
பழைய உணர்வும் பழைய அறிவும்.

“யார் நீ? என்ன குலம்? எங்கு வந்தாய்?”
நேராக மெய் பகன்றாள் விபுதை.

துன்பக் கடலில் வீழ்ந்தார் மாகதர்.
முன்போல் தவத்தைத் தொடர்ந்தார்.

நடந்தவற்றைக் கேட்ட அசுர அரசன்
அடைந்தான் அளவு கடந்த மகிழ்ச்சி!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURAANAM - DAKSHA KAANDAM

6#14b. The elephant faced asuran.

A male elephant and a female elephant were playing amorously. Maagadar saw it and his mind was filled with lust. He was very happy see the tapasvini sitting in front of him. He approached her and she was only too happy to welcome him – since her job would become much easier.

Both of them took the form of elephants and made love. An elephant faced asuran was born. More asuras were born out of the body hairs of the female elephant. Both the mother and the father elephants got frightened to see this and ran away.

They regained their original form and their original intelligence returned along with their original form. The rushi demanded to know all about the girl whom he had made love to.

The asura kanya spoke the truth and rushi became very sad indeed. He resumed his intense tapas. Vibuda returned to her place. The asura king was very happy to know the developments.

 

[Visalakshi Ramani]

#6413 onward have been posted today.

 

[Visalakshi Ramani]

Venkatesa puraanam

13. வேடுவன்

“இடையர்கள் குடம் உடைவதற்கும், கனவுக்கும்,
தொடர்பு உள்ளது இதில் ஐயம் இல்லை மன்னா!

புற்றிலே உள்ளாரா ஸ்ரீநிவாசன் என்று அறியப்
புற்றுக்குச் செய்வோம் பால்குடம் அபிஷேகம்.

இறைவன் வெளிப்பட்டால் பொருள் விளங்கும்
சிறந்த ஆலயம் கட்டுவிக்க விழைகின்றான் என.”

வேடன் வந்தான் வேந்தனிடம் சேதி சொல்ல.
வேடனின் சேதியைக் கேட்கும் ஆவல் மீறியது!

“புங்கம் விதையை உண்கின்றோம் மாவாக்கி;
எங்கிருந்தோ வருகிறது வெள்ளைஆண் பன்றி.

தின்றுவிட்டுப் போய் விடுகிறது புங்கம் மாவை!
இன்று காவல் வைத்துச் சென்றேன் என் மகனை.

உண்டான் அவன் புங்கம் மாவை வெண்ணையுடன்!
கண்டதும் என் கோபம் எல்லை மீறியது – அவனிடம்

‘பன்றி தின்கிறது என்று உன்னைக் காவல் வைத்தால்
பன்றிக்குப் பதிலாக நீயே தின்கின்றாயா?’ என்றேன்.

கொடுவாளை ஓங்கியபடிப் பாய்ந்த போது – என்னை
நடுங்க வைத்தது இடி போன்று முழங்கிய கர்ஜனை.

‘உண்டார் பரந்தாமன் உங்கள் புங்கம் மாவை,
வெண்ணை கலந்து உங்கள் மகன் உருவினில்!

நேராகச் சென்று கூறு இதை உன் மன்னனிடம்;
வேறு கனவு கண்டிருப்பான் உன் மன்னனும் கூட.’

விளங்கவில்லை என் அறிவுக்கு எதுவுமே மன்னா!
விளம்ப வந்தேன் விவரங்களை உமக்கு!” என்றான்.

“வேடன் கூறுவதற்கும், கண்ட கனவுக்கும், இடையர்
குடம் உடைவதற்கும் தொடர்பு உள்ளது உறுதியாக!”

ஆராய விரும்பினான் திருமலைக்குச் சென்று
பிரதானி, மந்திரிகளுடன் சென்றான் புற்றுக்கு

வேடன் ஓடி வந்தான்; சொன்னான் மன்னனிடம்,
“கூட வந்தால் காட்டுவேன் வெள்ளைப் பன்றியை!”

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

VENKATESA PURAANAM

13. The Hunter

The ministers told their king, “There must be some connection between these incidents related by the cowherds and the dream witnessed by you oh king! May be lord Srinivaasan is inside that anthill.

May be he wants us to build a temple for him. We will pour lot of milk on the anthill and see if any Vigraha emerges from it.” A hunter came to see the king now. He also had a strange story to tell the king.

“Oh king! We are hunters living in Seshaachalam. We grind the pungam seeds and eat its flour with butter as our staple food. But recently a white colored wild boar comes from somewhere and eats up all out pungam flour.

So today when we went out, I left my son to watch over the pungam flour. When we came back home we saw him eating all the flour mixing it with the butter. I became every angry and shouted at him.

“We left you here to guard the flour but you are eating it yourself.” I drew out my weapon and was about to pounce on my son. Suddenly we all got frightened by the asareeri as loud as the thunder claps.

It said,”Stop it you fool! The lord ate the flour and butter in the form of your son. Go and tell this story to your king. He himself would have had a strange dream!” I came here running to tell you, as I was told to do. ”

It was clear now that these three were intricately related but how and why nobody knew for sure. It was decided that they would go with the hunter and investigate the matter immediately.

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVATAM - SKANDA 7

7#2b. சுகன்யா (1)

நாலாயிரம் மனைவியர் மன்னன் சர்யாதிக்கு.
நல்ல குணவதிகள், அழகிகள் அனைவருமே.

இருந்தால் ஒரே மகளாக அனைவருக்கும்;
இருந்தாள் சுகன்யா பிரிய இளவரசியாக.

தடாகம் ஒன்று இருந்தது தலை நகர் அருகே.
கொடிகள், செடிகள், மரங்கள் பல சூழந்தது.

மணக்கும் மலர்களும், பாடும் பறவைகளும்,
மனத்தை மயக்கின அந்த அழகிய வனத்தில்.

பார்க்கவர் இருந்தார் சமாதி நிஷ்டையில்;
காற்றையும் ஒதுக்கி, தேவியின் தியானத்தில்.

புற்றுகள் எழும்பி அசையாத முனிவரை
முற்றிலும் மூடி விட்டன காலப் போக்கில்!

விளையாடினான் மன்னன் மனைவியரோடு நீரில்;
விளையாடினாள் சுகன்யா தோழியரோடு வனத்தில்.

நெருங்கிவிட்டாள் அவள் புற்றுருவ முனிவரை;
தெரிந்தது ஒரு சிறு ஒளிக்கீற்று பொந்தின் வழியே.

நினைத்தாள் சுகன்யா மின்மினி என்று – முள்
முனையால் குத்தினாள் பொந்தின் ஒளியை.

குத்தி விட்டது முள்முனை முனிவர் கண்ணை!
ரத்தம் பெருகி வழிந்தது அந்தப் புற்றிலிருந்து!

ஓடிச் சென்று விட்டனர் அஞ்சியதால் சிறுமிகள்;
பாதித்தது மாய ரோகம் மன்னன் பரிவாரத்தை.

வெளிவரவில்லை மலஜலம் எவருக்கும்.
வெகுவாக அவதியுற்றனர் அனைவரும்.

“பொல்லாங்கு நேர்ந்துள்ளது ஒரு உத்தமருக்கு;
சொல்லுங்கள் யார் யார் என்ன செய்தீர்கள் என்று!”

“வயோதிகரும், தபஸ்வியுமான ச்யவனமுனிவர்
வசிக்கின்றார் இந்தத் தடாகத்தின் கரையருகில்.

அபராதம் இழைத்துள்ளனர் அவருக்கு எவரோ,
அறிந்தோ அறியாமலோ!” என்றனர் அறிந்தவர்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.

 

[Visalakshi Ramani]

DEVI BHAAGAVTAM - SKANDA 7

7#2b. Princess Sukanya (1)

King Sharyati had four thousand beautiful wives. But he had only daughter named Princess Sukanya. She was the apple of the eye for the king and all his four thousand queens.

There was a beautiful cool pond just outside the capital city. It was surrounded by numerous flowering plants, creepers and trees laden with fruits and flowers. The birds sang beautifully and the whole place was charming and refreshing. The king and his queens used to visit the spot often to relax.

Sage Chyavana was doing serious penance on the bank of the pond. He did not even breath air during his intense penance. Over the years anthills had risen all around this motionless sage and covered him up completely.

The king Sharyaati and his wives were doing jala kreeda in the pond while Princess Sukanya was playing in the garden with her friends. She saw the huge anthill and became curious. She went near it and could see a spark of light inside the anthill.

She thought it was a firefly and tried to dislodge it with the tip of a sharp thorn. But lo and behold blood started flowing from the ant hill! The thorn had actually pierced one of Chyavana rushi’s eyes. The girls got frightened and ran away from the spot.

Suddenly the king and his retinue were afflicted by a strange malady. None of them could pass urine or defecate. They suffered intense pain and discomfort. The king guessed that an injury had been caused a noble person.

He asked his retinue,”Tell me honestly. One of you have caused a harm to a noble person living here. Which of you did what, when and where?”

Some of those people knew about sage Chyavana and told the king, “A noble sage lives here, lost to the world, due to his intense tapas. May be one of us have caused him a harm knowlingly or unknowlingly”

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURANAM - DAKSHA KAANDAM

14c. யானைமுகன்

யானைமுகன் திரிந்தான் உலகமெங்கும்;
யானைமுகன் கொன்றான் உயிர்களை!

யானைமுகனின் தன்மைகளை அறிந்து
யானைமுகனை அணுகினார் குலகுரு.

“அசுர குலத்தின் குலகுரு சுக்கிரன்
அரசன் ஆணைப்படி வந்துள்ளேன்!

கற்க வேண்டியவை உள்ளன பல.
கற்பிக்க விரும்பியே வந்துள்ளேன்.

சிவபெருமானை அறியவில்லை நீ!
தவம் எதுவும் புரியவில்லை நீ!

அறியவில்லை பகைவரின் பண்பை
அறியவில்லை நிலையாமையை.

வாணாளை வீணாளாகக் கழித்தாய்.
வானவரையும் ஆளலாம் முயன்றால்.”

குலகுருவின் அடிகளைப் பணிந்தான்,
“நலம் பயக்கும் சொற்கள் புகன்றீர்.

தவம் புரியும் முறையை அறியேன்
தயை புரிந்து கற்பியுங்கள் அதனை!”

சுக்கிரரிடம் கற்றான் அக்கறையுடன்;
உக்கிர தவம் செய்ய விழைந்தான்.

“தவம் புரியத் தகுந்த இடம் மேரு!
தவம் புரிந்து அடைவாய் மேன்மை!”

யானைமுகன் சென்றான் மேருவுக்கு.
யானைமுகன் செயல்களை அறிந்து

பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்தனர் அசுரர்,
பெரும் துயர் அடைந்தனர் தேவர்கள்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி

 

[Visalakshi Ramani]

KANDA PURANAM - DAKSHA KAANDAM

6#14c. Gajamukan and Kulaguru.

Gajamukan roamed through the world. He killed mercilessly. When the king of asuras heard about Gajamukhan, he sent kulaguru Sukracharya to him.

Sukracharya introduced himself to Gajamukhan and said, “There are many things worth learning. I came to teach them to you. You do not know Siva the bestower of boons. You do not know the greatness of penance which will make you get whatever your heart desires.

You do not know the nature of our enemies. You do not know that the body is impermanent. You have wasted your life so far. You can even rule over the swarga if you so desire!”

Gajamukhan prostrated to the guru and said, ” Sire! You speak of the nicest things I can ask for. But I do not know how to perform penance. Can you please teach all I need to know?”

He was a willing student and learned fast. He decided to a severe penance. Guru suggested Meru Mountain as the ideal spot for doing penance.

Gajamukhan went to Meru. Devas became very worried and asuras became very happy!