A poem a day to keep all agonies away!

images



ராகம்: பிலஹரி. தாளம்: ஆதி. ஸரி2க2பத2ஸ- ஸநி2த2பம1க2ரி2ஸ
29 வது மேளமாகிய சங்கராபரணத்தில் ஜன்யம்.

பல்லவி:
கணநாதா சர|ணம் காத்தருள்|| (கண நாதா)

அனுபல்லவி:
;குணநிதியே என்றும் | ;துணை நீ புரிவாய்||
;கணமும் உன்னை மறவேன்| ;துன்பம் அகலச் செய்வாய்|| (கணநாதா)

சரணம்:
;ஓங்கார ரூபனே | ;ஓதுவேன் உந்தன் நாமம்||
;சங்கடங்களைத் தீர்க்கும் | ;சாந்தஸ்வரூபனே||
;ஐங்கரனே பா | ;சாங்குச தரனே||
;எங்கும் நிறை பூரணனே | ;ஹரிதாசன் புகழ்வோனே|| (கணநாதா)
 
Dear Sis,

Please add the names of composers of

வாக்கு உண்டாம்: நல்ல மனமுண்டாம்: மாமலராள்
நோக்கு உண்டாம்: ..............

and

கணநாதா சரணம் ...........

Thank you. :)

 
Raji Ram said:
Dear Sis,

Please add the names of composers of

வாக்கு உண்டாம்: நல்ல மனமுண்டாம்: மாமலராள்
நோக்கு உண்டாம்: ..............

and

கணநாதா சரணம் ...........

Thank you. :)
Click to expand...

நூல்: வாக்குண்டாம் (கடவுள் வாழ்த்து)
பாடியவர்: ஔவையார்

கணநாதா சரணம் .....by Haridasa K.R.Narayanan
(our paternal grandfather and first guru)
 
One more composition in praise of Vijaya Vinayaka by my grandfather Sri.K. R. Narayanan.

ராகம்: காம்போதி
28 வது மேளமாகிய ஹரிகாம்போதியில் ஜன்யம்.
தாளம்: ஆதி.

பல்லவி:

; கரிவதனா உந்தன் | ; கழலினைத்| தொழுதேன் ||
; கருணை புரிவா|யே ....|... ||

அனுபல்லவி:

; பரமன் அருளிய பா|லா; ; கரு|ணாலவாலா ||
; வரும் வினைகளைத் துடைத்|; தருள் செய்யத்| தருணம் ||

சரணம்:

; எப்பணி இயற்றும் முன்| ; எவ்வித இடையூறும் ||
; அப்பனே உன்னை நினைத்தால்| ; அகன்றிடு |மே ||
; செப்பரும் சதுர் மறையில்| ; சிறந்து விளங்|கும் நாதா ||
; ஒப்புயர்வற்றவனே| ; ஓங்கார|ரூபனே ||
​
 
ஒரு சிறு முன்னுரை

ப்ருகு முனிவர் உபதேசித்த பார்க்கவ புராணம் விநாயகரின் அவதார மகிமைகளைக் கூறுகின்றது. விநாயகர் புராணம் என்னும் பெயரில் வத்ஸஸோம தேவஷர்மா வெளியிட்டுள்ளார். கச்சியப்ப முனிவர் விநாயகர் புராணத்தைத் தமிழில் பாடி உள்ளார்

கைலாசபதி சிவன் நந்திக்கு உபதேசித்ததை அவர் சனத்குமாரருக்கு உபதேசித்தார். சனத்குமாரர் வியாசருக்கு உபதேசித்தவை பதினெட்டுப் புராணங்கள் ஆயின.

வேறு சில முனிவர்கள் பதினெட்டு உப புராணங்களை இயற்றி உள்ளனர். இவற்றில் முக்கியமானது பார்க்கவ புராணம். வியாசரிடமிருந்து ப்ருகு முனிவர் உபதேசம் பெற்றதால் இது அவர் பெயராலேயே பார்க்கவ புராணம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
 
#1a. காமந்தன்.

கொல்லம் நகரில் விந்திய மலைச் சாரலில்
நல்ல வணிகன் ஒருவன் சித்ரூபன் என்பான்.
அழகிய மனைவி சுலோசனை அவனுக்கு
அளித்தாள் காமந்தன் என்னும் மைந்தனை.

குடும்பினியை மணந்து இல்லறம் தூய்க்க
குடும்பம் பெருகியது, பன்னிரு பிள்ளைகள்!
தாயும் தந்தையும் மறைந்த பின்னர்
தகாத செயல்கள் செய்தான் காமந்தன்.

பெண் இன்பத்தில் நாட்டம் கொண்டான்
பெண்களைக் கூடிக்களித்து வந்தான்.
வணிகத்தைப் புறக்கணிக்கவே அவன்
வருமானம் குறைந்து நின்றே போனது.

தவிக்கும் மனைவியின் குமுறல்கள்
செவிடன் காதில் ஊதிய சங்கானது !
வருமானம் நின்றதும் காமந்தன் தன்
பெரும் சொத்துக்களை விற்கலானான்.

கையில் பணம் எனில் மெய்யில் இன்பம்;
கைப் பணம் தீர்ந்தால் அடைபடும் கதவு.
பட்டினிக் குழந்தைகளைப் பேணுவதற்கு
ஒட்டிக் கொண்டாள் தாயிடம் குடும்பினி.

கொஞ்சமும் அஞ்சாத காமந்தன் பின்னர்
பஞ்ச மாபாதகங்கள் துணிந்து செய்தான்.
சூது , களவு, வழிப்பறி, கொள்ளை மற்றும்
சூது வாதறியாப் பெண்களின் கற்பழிப்பு!

மன்னனிடம் முறை இட்டனர் மக்கள்
இன்னல்கள் தரும் இவனைப் பற்றி.
நாடு காக்க விரும்பிய அம் மன்னன்
நாடு கடத்தி விட்டான் காமந்தனை.

கள்வர்கள் தொடர்பு ஏற்பட்டது அங்கு.
களவும் கற்றுத் தேர்ந்துவிட்டான் அவன்.
காட்டு வழியே செல்பவரின் பொருளை
வாட்டம் இன்றிக் கொள்ளை அடித்தான்.

வாழ்க வளமுடன் விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
#1a. Kaamanthan

A honest merchant named Chithroopan lived in the city Kollam near Vindhya mountain. His wife Soluchana gave birth to a son Kaamanthan who married Kudumbini at the right age. They got twelve children and their family had grown large.

After the demise of his parents Kaamanthan became infatuated with women. He neglected his business and spent all his energy, time and money with lowly women of no virtue.

Kudumbini could not make him change his manners. The business ended in a heavy loss and there was no more income. Now Kaamanthan started selling his property. As long as he had money to pay, he was welcome in the houses of those women. The moment he became bankrupt the doors would be closed on his face.

Kudumbnini went to live with her mother since she could not stand the sight of her starving children. Kaamanthan had lost all his assets and properties by now and he took to stealing, mugging and looting the virtue of innocent girls and young women.

The citizens complained to the king about this horrible man. The king promptly banished him to the forest. He met some more thieves and thugs in the forest and became an expert in his chosen career as a full fledged thief.
 
#1b . காமந்தன்

காட்டில் கண்டான் அந்தணன் ஒருவனை!
கடிமணம் புரிந்திருந்த புது மணமகனை.

கிங்கரன் போல வழிமறித்தவனைக் கண்டு
சங்கடத்துடன் காலில் விழுந்து வணங்கி,

"அனைத்துப் பொருளையும் தருவேன் நான்
மனைவி காத்திருப்பாள் உயிர்பிச்சை தா!"

காமந்தன் காதில் விழவில்லை எதுவுமே!
கவர்ந்தான் பொருளை அவனைக் கொன்று.

பற்றியது அவனை பிரம்மஹத்தி உடனே!
பற்றின முற்றிய தீவினைப் பயன்களும்!

வியாதிகள் விளைந்தன, உதவுபவர் இல்லை;
விட்டு வந்த மனைவி வந்தாள் நினைவுக்கு!

தூது அனுப்பினான் தன் தோழன் ஒருவனை,
"எதாவது கூறி அவளை வரச் செய் என்னிடம்!"

"நாடு கடத்தப் பட்டவர்களுக்கு உதவுவது
கேடு விளைவிக்கும் அரசன் சினந்தால்!"

கணவன் தன்னைக் கை கழுவியது போல
கணவனைக் கை கழுவினாள் குடும்பினி.
மனைவியே வெறுத்து ஒதுக்கிய பிறகு
மதி தெளிந்தது கள்வன் காமந்தனுக்கு.

எண்ணி வருந்தினான் தன் பாவங்களை!
எண்ணி நாணினான் தன் செயல்களை!

முடிவு நெருங்குவதை உணர்ந்த அவன்
முற்றிலும் துறந்தான் தன் ஆசைகளை.

பரிஹாரம் செய்யவும் தயார் ஆனால்
பரிஹாரம் என்னவோ தெரியவில்லை.

நொந்த உள்ளத்துடன் வாடியவனிடம்
வந்து சேர்ந்தான் ஓர் ஏழை அந்தணன்!

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
#1. b. Kaamanthan.

One day kaamanthan saw a Brahmin pass by in the forest. He was newly married and was hurrying to get home to his young wife. He got scared when he was stopped by Kaamanthan. He offered to give away all his belongings in return for sparing him alive.

But Kaamanthan killed him mercilessly and took away all his belongings. Brahmahaththi dosham afflicted him immediately. The evil deeds done by him over the years bore fruits and afflicted him along with Brahmahaththi. He became a very sick man. There was no one to help him or take care of him.

He remembered his wife Kudumbini. He sent a messenger begging her to come and join with him. Kudumbini got scared since helping a banished person was considered as treason and was punishable by the king. She disowned him completely, just as he had done her years ago.

Kaamanthan became wise after the events. He felt sorry for his heinous crimes. He felt ashamed for his wicked deeds. He gave up the desires for wealth and women.

He was a changed man now. He wanted to do parihaaram for his sins, but no one wished to have anything to do with him. When he was feeling hopeless, a poor Brahmin came to him seeking help.
 
#1c. காமந்தனின் புண்ணியம்

"வறுமையில் வாடுகின்றோம் நாங்கள்!
சிறு உதவியேனும் செய்ய வேண்டும் நீர் !"

பரிஹாரம் செய்ய அவகாசம் வந்தது!
பெருமகிழ்ச்சி கொண்டான் காமந்தன்

பொன்னும், மணியும் அள்ளித் தந்தான்;
இன்னும் பிறரை அனுப்பச் சொன்னான்.

மகிழ்ச்சிக் கடலில் திளைத்த அந்தணன்
நெகிழ்ச்சியுடன் கூறியவற்றைக் கேட்டு

வந்தனர் அநேகர் காமந்தனை நாடி!
நொந்தனர் அவர்கள் அவனைக் கண்டு!

"அந்தப் புதுவள்ளல் நீதானா கள்வா!
இந்தச் செல்வம் நீ ஈட்டியது எப்படி?

மங்கலம் இழந்த பெண்டிர் எத்தனை?
தங்கள் உயிர் தந்த மனிதர் எத்தனை?

நீ என்று அறியாமல் வந்துள்ள எமது
தீ வினை நீங்கச செய்வது எங்கனம்?"

"மாறி விட்டேன் உள்ளம் நான் என்று
கூறுவதை நீர் நம்பத் தான் வேண்டும்!"

"மெய் கூறுவதானால் செய்வாய் இதனை!
ஐயன் விநாயகன் கோவில் அடைந்தது பாழ்!

குறைவின்றி ஆலயத்தைச் சீரமைத்துக்
குறைப்பாய் நீ உன் பாவச் சுமைகளை ! "

சிற்பிகள் குழுமினர் சீரமைக்கும் பணியில்;
சிறந்த நந்தவனம் மலர்களைச் சொரிந்தது!

தாமரைக் குளம் தோன்றித் திகழ்ந்தது!
தாழ்வில்லாத குடமுழுக்கும் நிகழ்ந்தது.

திருவிழாக்கள் நடந்தன தொடர்ந்து;
திருப்பணிகள் அளித்தன திருப்தியை.

காமந்தனின் காலம் முடிந்துபோனது.
காலனிடம் இருந்தது பாவப் பட்டியல்.

ஆலயப் பணியினால் செய்த பாவங்கள்
ஆலைவாய்க் கரும்பென அழிந்து ஒழிய;

புண்ணியப் பயனை முதலில் விரும்பி;
கண்ணியப் பிறவி எடுத்தான் காமந்தன்.

தேவநகரில் சௌராஷ்டிரத்தில் சென்று
சோமகாந்தன் என்னும் இளவரசானான்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.


 
#1.c. Kaamanthan.

"We are suffering due to dire poverty. You must help me sir!" the Brahmin begged Kaamanthan, who was overwhelmed that he got an opportunity to do parihaaram for his sins.

He presented the poor man with gold and precious gems. He also made a request,"Please send to me more people who are in need of money and wealth!"

Those who heard the story of the Brahmin rushed to the forest. When they met Kaamanthan they became very angry. "So you are the new do-gooder we see. How did you earn all this money? How many women were made widows by you?

How many men lost their lives in your hand? We would have never come to you had we known that it was you! How on earth will we absolve our sins incurred by coming to meet you?"

Kaamanthan swore that he had mended his ways and they had to trust his words.

The group of men told him thus: "If what you say is true, then perform this task. The Ganesh temple is in ruins. Restore it to its original glory. Revive the pooja, aaradhana and festivals as before. At least part of your sins will be deleted by this good karma."

Kamanthan brought all the experts in Aaagama saashtra. The sculptors got to work. Soon the temple was renovated and restored to perfection.

The garden was laden with colorful fragrant flowers. The lotus pond was an added attraction. Kumba abhishekam was performed as prescribed by the saashtra. Festivals followed and puja was resumed.

Kaamanthan's days on earth came to an end. Yama had the long list of all his sins. But the renovation of the Ganesh temple had cancelled out most of his sins.

He was asked by Yama."Do you want to enjoy the punya of your good deeds first or the paapa of your bad deeds?"

Kaamanthan wished to enjoy the punya earned first. So he was born as the crown prince Somakaanthan in Devanagar in Souraashtraa.
 
# 2. சோமகாந்தன்

சென்று பிறந்தான் காமந்தன் தேவநகரில்;
சௌராஷ்டிர இளவரசன் சோமகாந்தனாக.

ஸுதன்மையை மணந்து நல்லாட்சி புரிய;
ஸுதன்மை ஈன்றாள் மகன் ஏமகண்டனை.

பூர்வ ஜன்ம பாவங்கள் பீடித்தன அரசனை
தீர்க்க முடியாத குஷ்டநோய் பரவியது.

வைத்தியம் பலனளிக்கவில்லை சற்றும்!
வைத்தியம் தொலைக்காதே பாவங்களை!

முற்றியது வியாதி; மாறியது முக அழகு!
மறைந்தது பிரகாசம்; நிறைந்தது விகாரம்!

"மகனை மன்னனாக்கிச் செல்வேன் வனம்"
மன்னன் உரைத்தான் மந்திரிசபையில் இதை.

"முற்பிறப்பில் செய்த தீவினைப பயன் இது.
மற்றவர் அருவருக்க அரசாட்சி செய்யேன்!

தக்க வயதை அடைந்துள்ளான் ஏமகண்டன்.
மிக்க மகிழ்வுடன் அவனை வழி நடத்துவீர்!"

ஸுதன்மை பிரிய விரும்பவில்லை அவனை.
முதன்மை அளித்தாள் கணவன் விருப்பத்திற்கு.

"பெண்ணின் இடம் கணவனுடன் தான்!" என்றாள்.
கண்ணனைய மைந்தனும் தடுத்தான் பெற்றோரை.

நீதிநெறிகள் நன்கு அறிந்திருந்த சோமகாந்தன்,
மீதி நாட்களை வனத்தில் கழிக்க விரும்பினான்.

சூட்டினான் மகுடம் மண்ணுலகம் வியக்கும்படி!
தீட்டினான் மகன் ஏமகண்டனை ஒரு வைரமாக!

கானகம் செல்கையில் தொடர்ந்தனர் ஜனங்கள்;
காரணம் கூறித் தடுத்தான் அரசன் அவர்களை.

சுபலன், ஞான கம்மியன் இரு மதிமந்திரிகள்
சுலபத்தில் அனுப்பமுடியவில்லை அவர்களை.

அரசனும், அரசியும் சென்றனர் வனம் நோக்கி.
அமைச்சர்கள் உதவிடப் பின் தொடர்ந்தனர்.

விரைவில் தந்தையின் நோய் குணமடைய
விநாயகனைத் தொழுதான் ஏமகண்டன்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
#2. Soma Kaanthan

Kaamanthan was born in Devanagar as Soma Kaanthan - the prince of Sourashtra. He married Sudhanmai after attaining age and ruled his kingdom well. He was blessed with a beautiful and worthy son Hemakantan.

All went on well until his punya got exhausted. When the effects of his paapa took over things changed drastically. He developed leprosy.

It was incurable since it was the effect of the sins he had committed as Kaamanthan in his previous birth. His face got disfigured. His tejas vanished. He became unsightly and repulsive.

He decided that it was time to crown his son as the new king and go to the forest to spend the rest of his life in solitude. He spoke of his decision in his Sabha.

"My disease is the result of my bad karmaas of the previous birth. I know I am unsightly and repulsive. Yet all of you continue to treat me with the same respect and love as before. It is time that Hemakantan is made the new king so that I can go to Vaanaprastha. "

Sudhanmai refused to part company with him. She said tat the place of every woman was by the side of her husband. Hemaknatan tried to persuade them to stay on with him but failed. Hemakantan was crowned as the king in a grand celebration. The king taught him everything he needed to know to rule well.

When the king and queen left for the forest the citizens of his country followed them. The king convinced them that their place was in the country and their job was to support and help the new king to rule well.

Everyone except two of his loyal ministers went back. Supalan and Gnaanagamyan refused to part company with the king and queen. They wanted to be with them always and continue to serve them in the forest.

They all reached the forest. Hemakantan prayed to lord Vinayaka that his father's disease should get cured soon.
 
#3a. பிரம்மஹத்தி நீங்குதல்

சோமகாந்தன் அடைந்தான் அழகிய சோலையை.
தாமதித்துச் சிறிது களைப்பாற விரும்பினான்.

அமைச்சர்கள் சென்றனர் உணவு சேகரித்திட.
அமைதியாக அரசன் கண்ணயர அரசி கண்டாள்

குளத்தில் நீர் மொண்டுசெல்ல வந்த சிறுவனை;
குடியிருந்தது அவன் முகத்தில் பிரம்ம தேஜஸ்!

துஷ்ட மிருகங்கள் திரியும் கொடிய வனத்தில்
கஷ்டம் இன்றி சஞ்சரிக்கும் இக் குழந்தை யார்?

அன்புடன் அரசி அருகில் அழைத்து வினவ
பண்புடன் பதில் தந்தான் பச்சிளம் பாலகன்.

"சிறந்த பிருகுமுனியின் அருமைக் குமாரன்
சிவனன் என் பெயர்; புலோமை என் தாய்!

கொடிய வனவிலங்குகள் திரிந்த போதிலும்
அடைவதில்லை அவை ஆசிரம எல்லையை!"

தன் கண்ணீர்க் கதையை அரசி உரைக்க
அன்புடன் ஆறுதல் கூறி விடை பெற்றான்.

இல்லம் சேர்ந்த உடனேயே பெற்றோரிடம்
சொல்லலானான் அரசியின் விருத்தாந்தம்.

"ஆசிரம எல்லையை அடைந்த அதிதிகளை
நேசத்துடன் நாம் போற்ற வேண்டும் "என்றிட

வந்தனர் அரசன், அரசி, இரு அமைச்சர்கள்;
தந்தனர் வந்தனம் தவசீலர் முனிவருக்கு!

யோகசக்தியினால் கண்டறிந்தார் பிருகு
ரோகம் ஏற்பட்ட காரண காரியங்களை.

"முற்பிறப்பில் செய்த தீவினைப் பயன்கள்
முற்றுப் பெறும் காலம் கனிந்தது மன்னா!

களைப்புத் தீர இளைப்பாறுங்கள் நீங்கள்
கவலை வேண்டாம் இனி இந்நோய் பற்றி!"

பழங்களைப் புசித்துப் பசியும் தீர்ந்தனர்;
படுத்து உறங்கிக் களைப்பும் நீங்கினர்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி



 
#3a. Meeting sage Brugu

The King and his group reached a nanda vanam. He wanted to rest for a while before continuing the journey. The king slept undisturbed. The minsters went off to find some food.

The queen who was sitting beside the king and saw a young boy who had come to carry water home. She was stuck by the ease with which he strolled in the jungle infested with wild animals and also by the Brahma tejas shining on his young face.
She spoke to him kindly and asked about him.

The boy replied with reverence, "I am the son of rushi Brugu and my mother is Pulomai. My name is Sivanan. The wild animals living here will never dare to come near our ashram."

The queen related her sad story and the reason why they were there. The boy consoled her and went back home. He told his parents about the queen and the king and their sad plight.

The sage said, "When they have reached our ashram the are our guests. We must treat them with due respect. Please go and bring them here dear son!

The king, queen and the ministers arrived there. They paid obeisance to the great sage. The sage found out through his yoga sakti the cause of the leprosy.

He spoke to the king, "Do not worry oh king! The disease which is the effect of the sins of the previous birth will come to an end very soon. So do not waste your time worrying about it any more. Please eat these fruits and take rest . We will see what can be done tomorrow."

For the first time the group felt relieved. They ate the fruits and slept well that night.
 
# 3b. பிரம்ம ஹத்தி நீங்குதல்

முடித்தான் நித்ய கர்மங்களை மன்னன்;
முனிவரை வந்து வணங்கினான் மன்னன்.

"பூர்வ ஜன்மத்தில் நீ வைசியன் காமந்தன்;
கர்ம வினைப் பயனாக விளைந்து இந்நோய்.

பாவங்கள் செய்து சேர்த்த செல்வத்தினால்
பவம் ஒழிக்கும் ஆலயப்பணி செய்தாய் நீ!

பண்ணிய புண்ணியத்தின் பலன் அரச போகம்
பண்ணிய பாவத்தின் பலன் கொடிய ரோகம்!

பழைய பிறவியின் கதையை முனிவர்
பிழையின்றிக் கூறினார் மன்னனுக்கு.

நம்பவில்லை மன்னன் அவர் கூறியதை!
'அன்பினால் தேற்றுகின்றாரோ தன்னை?'

சந்தேகம் கொண்ட அரசன் உடலில்
அந்தக் கணம் தோன்றின பல பட்சிகள்!

கூர்மையான அலகுகளால் கொத்தி அவை
ஆர்வத்துடன் புசித்தன மன்னன் உடலை.

"ஐயனே! அடியனைக் காப்பாற்றுவீர்!
ஐயம் கொண்ட தவற்றை மன்னிப்பீர்!"

கருணையுடன் செய்தார் ஹூங்காரம்!
கணநேரத்தில் மறைந்தன பறவைகள்!

கமண்டல நீரைக் கையில் எடுத்த முனிவர்
மண்டியிட்டிருந்த மன்னன் மீது தெளித்தார்.

புனித நீர் பட்டவுடனேயே வெளிப்பட்டது
மனிதர்கள் அஞ்சும் கோர உருவம் ஒன்று!

நீண்ட கால்கள், நீண்டு தொங்கும் சடைகள்;
நீண்ட கோரைப் பற்களுடன் கூடிய உருவம்.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.



 
#3b. Freed from Brahmahathi

The next day morning the king completed his nithya anushtaanam and prostrated to the Brugu rushi. The rushi spoke to him, "You were a merchant named Kaamanthan in your previous janma. This disease is due to the sins committed then.

The money you amassed by committing many crimes was spent in the renovation of a temple. The effect of the punya earned is the life as a king. The effect of the papa is this disease."

Rushi spoke the truth he found out through his yoga shakti. But the king did not believe him. "May be the rushi is just trying to console me out of sympathy!"

The moment this thought occurred in his mind, one thousand birds appeared on the king's body. They dug into his body with their sharp beaks and ate his flesh with delight.

The king screamed in pain and horror, "Forgive me sir for doubting your words! Please save me form these birds!" The rushi made the sound of a hoonkaaram and all the birds vanished. The king prostrated to the rushi.

The rushi took out some holy water from his kamandalam and sprinkled it on the body of the king. A terrifying figure emerged from his body. It had very long legs, long matted hair and long fangs as its teeth.
 
# 3c. பிரம்மஹத்தி நீங்குதல்.

உக்கிர வடிவமாக நின்ற அந்த
உருவத்திடம், "நீ யார் கூறு?" என

"முற்பிறப்பில் அந்தணனைக் கொன்றான்,
பற்றினேன் இவனை பிரம்மஹத்தியாக!

இவனையும் பிறரையும் விழுங்குவதற்கு
அனுமதி அளிக்க வேண்டும் முனிவரே!

பசி பிசைகிறது என் வயிற்றை!
பசி தீரப் புசிப்பேன் இவர்களை!"

"பசிக்கு உணவு தருவேன் நான்
வசிப்பாய் அந்த மரப் பொந்தில்!"

மகிழ்ந்தது பூதம் பொந்தில் புகுந்தது
அழிந்தது மரம் பெருந்தீயில் எரிந்தது !

மரத்தோடு எரிந்து போனது பூதமும்.
மறுபடி வந்தது திவ்விய உடலுடன்.

"அந்தணன் என்னைக் கொன்றான்
அடவியில் இக் கள்வன் காமந்தன்.

அன்று முதல் பற்றினேன் இவனை.
இன்று நீர் அளித்தீர் விடுதலையை."

பொன்விமானம் வந்து இறங்கியது
பொன்னுலகேகியது திவ்விய ஆத்மா.

திடமான நம்பிக்கை பெற்ற அரசன்
"தீர்பீர் என் கொடிய நோயை" என்றான்.

"விநாயகர் புராணத்தை நீ விரும்பி
வினயத்துடன் கேட்டால் தீரும் நோய்.

பிரமன் பெற்றான் ஈசனிடம் உபதேசம்.
பிரமன் செய்தான் வியாசருக்கு உபதேசம்.

வியாசரிடம் நான் கேட்டுக் கற்றவற்றை
விவரிப்பேன் உன் கொடும் நோய் மறைய."

விழுந்து வணங்கிய அரசனுக்கு பிருகு
விவரிக்கலானார் விநாயக புராணத்தை.

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி.
 
#3c. Brammahaththi

Brugu demanded the scary figure,"Who are you?" It replied, "I am the brahmahathi dosham. I caught hold of him when he killed a brahmin in the forest in his previous birth. I want to eat him and all his people. I am starving for food. I need your permission to eat them"

Brugu replied,"Reside in the hole of this tree and I shall give you food". The figure entered the hole and the tree got burned down completely. The figure vanished with the tree. When it reappeared it had a divya roopam.

"I am the Brahmin whom he killed in his previous janma. I caught hold of him as his dosham. You have delivered both of us from our bonds." It prostrated to the rushi, got into a golden vimaanam and flew heavenwards.

The king gained confidence now that the rushi can save him. He prayed to Brugu, "Please cure my skin disease"

Rushi said, "If you listen to the Vinayaka puraanam with due reverence all your problems will disappear. Siva did this upadesam to Brahma who in turn told it to Vyasa. I listened to it from Vyasa and will tell it to you in great detail.

The king paid obeisance again and the rushi started his Vinayaka puraanam.
 
#4. வேத வியாசர்

குறைந்தது பூவுலகில் பக்திநெறி ஓரமயம்;
மறைந்தன வேதம் கூறிய நன்னெறிகள்.

மறுத்தனர் மக்கள் தெய்வீக சக்திகளை
மறைந்தனர் மறைவிளக்க வல்லவர்கள்.

நான்முகன், நாரணன் கொண்டனர் கவலை
நாடித் தீர்வு ஒன்றை அடைந்தனர் கயிலை.

நாரணனிடம் வந்தது ஒரு பெரும் பொறுப்பு;
பாரினில் வேதங்களைத் தேடும் பொறுப்பு!

மனிதனாகப் பிறந்து மனிதருடன் வாழ்ந்தால்
மனிதரை வழிப்படுத்துவது எளிது அல்லவா?

அப்பழுக்கு இல்லாத தபஸ்வி பராசரமுனி;
ஒப்பில்லாத அழகி படகோட்டும் மச்சகந்தி.

மன்மத பாணத்தால் கவர்ச்சி ஏற்பட்டு
அன்புடன் கூடினர் இருவரும் ஒரு நாள்

சலனம் அடைந்த பராசரரின் மகனாக
ஜனனம் எடுத்தார் நாராயண மூர்த்தி.

தண்ட, கமண்டலத்துடன் ஜனித்த சிசு
தவம் செய்யச் சென்றது பதரீகாசிரமம்.

தானே கண்டறிந்தார் வேதங்களை!
தானே தொகுத்தார் நான்கு பிரிவுகளாக!

வேதத்தைத் தொகுத்துப் பரப்பியதால்
வேதவியாசர் என்ற பெயர் பெற்றார்.

பெற்றார் உபதேசம் சனத் குமாரரிடம்;
கற்றார் பதினெட்டுப் புராணங்களையும்.

எளிய ஸ்லோகங்களாக அமைப்பது ஏனோ
எளிதாகவில்லை நின்று தடுத்தது ஏதோ!

அமைக்க முடியவில்லை ஒரு அடியைக்கூட,
அமைதி இழந்து நாடி ஓடினார் பிரமனிடம்!

"பிரணவ ஸ்வரூபனான பிரானை உன்னாது
பிற செயல்கள் செய்ய இயலாது குழந்தாய்!

விநாயகனே வெற்றியைத் தரும் தெய்வம்
விநாயகன் அருள் இன்றி நடவாது எதுவும்.

விக்ன விநாயகனின் லீலாவினோதம் கேள்.
விக்னம் மறையும் ஆதவன் முன் பனி என"

வாழ்க வளமுடன், விசாலாக்ஷி ரமணி
 

Share this page

Similar threads

T
Iyer Poem
Replies
0
Views
740
Tkudi
T
JR
My poem dedicated to 'Starry Night' painting by Van Gogh
Replies
0
Views
981
JR
JR
U
'MY SOUL HAS A HAT'-Poem by Mario de Andrade (San Paolo 1893-1945)
Replies
5
Views
3K
usaiyer
U
B
Poem for Children - The Might of Nature - No disclaimer applies
Replies
0
Views
1K
Balacs
B
B
Poem for children
Replies
0
Views
1K
Balacs
B

Share this page

Latest posts

Follow us on Social Media

Back
Top