My Collections

[P.J.]

Share:

Facebook X (Twitter) WhatsApp Email Share Link

கோயிலுக்கு ஏன் போகனும்?

கோயிலுக்கு ஏன் போகனும்?

அருவிகளில் குளித்தாலோ, மலைப்பிரதேசங்களான ஊட்டி போன்ற இடங்களுக்கு சென்றாலோ, கடற்கரைப் பக்கம் போனாலோ உடலுக்கு நல்லது என்கிறது அறிவியல். இங்கே போனால் சுத்தமான காற்றை சுவாசிப்போம். உடல் ஆரோக்கியமடையும். ஆனால், இருக்கிற விலைவாசியில், அந்தப் பக்கமெல்லாம் எல்லாராலும் போய் வர முடிகிறதா என்ன! இந்தக் குறையைத் தீர்க்கத்தான், உள்ளூரி லேயே கோயில்களைக் கட்டி வைத்தார்கள்.

கருவறையில் சுவாமிக்கு அபிஷேகம் செய்வார்கள். அப்போது, அப்பகுதியில் காற்று மண்டலம் ஈரமாகும். எதிர் மின்னோட்டம் அதிகமாகும். ஈரப்பதமும், எதிர் மின்னோட்ட மும் இருக்கும் இடத்தில் ஆக்சிஜன் அதிகமாக வெளிப்படும். சுத்தமான ஆக்சிஜனை சுவாசிக்கும் போது, ரத்த ஓட்டம், இதயத் துடிப்பெல்லாம் சீராகும். இதனால் தான் கோயில் இல்லா ஊரில் குடியிருக்க வேண்டாம் என்று பெரியவர்கள் சொல்லி வைத்தார்கள்.

இனிமேலாவது, உங்கள் ஊர் கோயில்களைப் புதுப்பியுங்கள். தினமும் அபிஷேகம் நடத்த ஏற்பாடு செய்யுங்கள். கோயில்களுக்கு தினமும் சென்று வாருங்கள். உங்கள் உடலுக்கு நல்லது...புரிகிறதா!


Temple News | News | Dinamalar Temple | ?????????? ??? ????????

 

[P.J.]

வீட்டில் பூஜை செய்யும் போது செம்பில் (உத&#3021

வீட்டில் பூஜை செய்யும் போது செம்பில் (உத்தரிணி) நீர் வைப்பது ஏன்?

வீட்டில் பூஜை செய்யும் போது, சிறு செம்பு கிண்ணங்களில் நீர் வைக்கிறார்கள். இதில் புண்ணிய நதிகளின் நீரை நிரப்ப வேண்டும். இதற்கு எல்லாருக்கும் வசதியிருக்காது. எனவே, வீட்டிலுள்ள நிறை குடத்து நீரை, காவிரி, கங்கை, தாமிரபரணி, வைகை போன்ற புண்ணிய தீர்த்தங்களாகக் கருதி பக்தியுடன் நிரப்ப வேண்டும்.

உங்கள் இஷ்ட தெய்வம் அந்த புனிதநீரில் வந்து எழுந்தருள வேண்டும் என உருக்கமாக வேண்டிக் கொள்ள வேண்டும். பூஜை முடிந்ததும் அதை பக்தியுடன் பருக வேண்டும். ஏதேனும் ஒரு சாதம், கல்கண்டு, பழம், வெற்றிலை, பாக்கு படைக்க வேண்டும். "ப்ர என்றால் "கடவுள். நாம் படைக்கும் வெறும் சாதம், "ப்ர என்ற கடவுளுடன் சம்பந்தப்படும் போது, "ப்ரசாதம் (பிரசாதம்) ஆகி விடுகிறது. இதை உண்ணும் போதும், பருகும்போதும், நம்மை தீய சக்திகள் அணுகாது. மனோபலம் பெருகும்.

Temple News | News | Dinamalar Temple | ???????? ???? ???????? ???? ???????? (????????) ???? ??????? ????

 

[P.J.]

வாழ்வில் முன்னேற... விட வேண்டிய ஆறு குணங்க&#29

வாழ்வில் முன்னேற... விட வேண்டிய ஆறு குணங்கள்!

தன் வாழ்வில் முன்னேற விரும்புபவன் ஆறு குணங்களை விட்டுவிட வேண்டும் என்கிறது விதுரநீதி.
அவை

1. தூக்கம்,
2. சோர்வு,
3. அச்சம்,
4. கோபம்,
5. சோம்பேறித்தனம்,
6. காரியத்தை ஒத்திப்போடுதல்.

விதுரரே அந்த ஆறு குணங்களை விட்டதால்தான் பஞ்ச பாண்டவர்களை எல்லா ஆபத்தில் இருந்தும் காப்பாற்றினார் எப்படி?மாமன், சகுனி, துரியோதனின் பங்காளிகளை வேருடன் களைய திட்டம் தீட்டினான். வாரணாவதம் எனும் இடத்தில் விளையாட்டுகளைக் கண்டு களித்து ஒரு வருடம் சுகவாசியாக அரசு மாளிகையில் தங்கி உடல், மனம் இவற்றைத் தேற்றிக்கொள்ள பாண்டவர்களை அனுப்பினான். கூடவே குந்தியும் சென்றாள். திருதராஷ்டிரனே உத்தரவு போட்டதால் யாருக்கும் சந்தேகமே வரவில்லை.



சகுனியின் நம்பிக்கைக்கு உகந்த புரோசனன் எனும் கட்டிடக் கலை நிபுணன் உதவியால் அரசு மாளிகை அரக்கு மாளிகையாகக் கட்டப்பட்டது. மரத்தால் கட்டப்பட்ட கிரிடாக்ரஹம் (விளையாட்டு மாளிகை) சகுனியின் உத்தரவுப்படி அரக்கினால் பூசப்பட்டது. இன்னும் சில இடங்களில் வெறும் நெய், கொழுப்பு என்று சீக்கிரம் எரியும் பொருட்களால் நிரப்பப்பட்டது. ஒரே வாசல் வழியேதான் உள்ளேயும் வெளியேயும் போக முடியும். பாண்டவர்கள் வாரணாவதத்துக்குக் கிளம்பும் போது விதுரர், சாப்பாட்டில் விஷம். அக்னி இரண்டிலும் மிக மிக னாக்கிரதையாக இருக்கும்படி தருமரிடம் கூறினார். அவர்கள் சென்றபின் முழு விவரமும் அறிந்த விதுரர் உறங்கவே இல்லை. தூக்கத்தைக் கைவிட்டார். அரக்கு மாளிகையில் இருந்து பாண்டவர்கள் தப்ப, சுரங்கம் தோண்டுவதில் நிபுணன் ஒருவனை அனுப்பிவைத்தார் விதுரர். பகலில் புரோசனனை அழைத்துக்கொண்டு பாண்டவர்கள் சென்ற சமயத்தில், அவன் சுரங்கபணியில் ஈடுபட்டான்.

அதேசமயம் துரியோதனன் அருகிலேயே இருந்தார் விதுரர், சிறிதும் பயப்படவில்லை. சகுனி துளி மோப்பம் பிடித்தாலும். விதுரர்உயிருடன் இருப்பது கடினம். அவர் அச்சப்படவில்லை. பீஷ்மரிடம் இதைப்பற்றி மூச்சும் விடவில்லை. துரியோதனன் செய்த ஏற்பாட்டை முறியடிக்க, ஒரு நிமிடத்தையும் வீண் செய்யவில்லை. நாளைக்குச் செய்யலாம் என ஒத்திப் போடவில்லை. சுரங்கம் அமைக்கும் பணி நிறைவடைந்தது அரக்கு மாளிகைக்கு வந்த ஒரு வேட்டுவப் பெண், தன் ஐந்து மகன்களுடன் விருந்தும் மதுவும் உண்டு களித்தாள். அந்த மாளிகையில் அவர்கள் மயங்கிக் கிடந்தபோது, கடைசியாக வெளியேறிய பீமன் ஒரு தீப்பந்தத்தை மாளிகையின்மேல் எறிந்துவிட்டுச் சென்றான். அதுவே கடைசி விருந்தாக ஆயிற்று அவர்களுக்கு! பாண்டவர்கள் இறந்ததாக எல்லோரும் நினைத்தார்கள். அதேசமயம் விதுரர் அனுப்பிய ஆள் சுரங்கம் வழியாக கங்கைக் கரைக்கு அவர்களை அழைத்துச் சென்றான். பாண்டவர்கள் பிழைத்தார்கள். ஏக சக்ர நகரத்தில் வசித்தார்கள். என்றெல்லாம் மகாபாரதம் விரிகிறது என்றால், அதற்குக் காரணம் விதுரரின் இந்த குணங்கள்தான்!

ஷட்தோஷாஹா புருஷேணேஹ
ஹாதவ்யா பூதிமிச்சதா!
நித்ரா தந்த்ரா பயம் குரோத
ஆலஸ்யம் தீர்க சூத்ரதா.

Temple News | News | Dinamalar Temple | ???????? ???????... ??? ??????? ??? ????????!

 

[P.J.]

Teachings of Sri Sarada Devi

Teachings of Sri Sarada Devi
THE MYSTERY OF LIFE AND GOD-CONSCIOUSNESS

The Holy Mother Sri Sarada Devi


1. Mother: "The world is the Lord's. He created it for His own play. We are mere pawns in His game. Wherever He keeps us and in whatever way He does so, we have to abide by it contentedly. We suffer as a result of our own actions; it is unfair to blame anybody for it. We have to surrender ourselves completely to the Lord with faith and devotion in Him, serve others to the best of our capacity, and never be a source of sorrow to anybody."

​

2. Disciple: "If there is a God, why is there so much misery in this world? Does He not see? Or hasn't He the power to remove these evils?"

Mother: "The creation itself is full of griefs. How can one understand joy if there is no sorrow? And how can everyone be happy at the same time? There is a story that once Sita said to Rama, 'Why do you not remove everybody's miseries? Make everyone in your kingdom—all your subjects—happy. You can do it if you like.' Rama answered, 'Can everyone be happy at the same time?' 'Well, they can, if you so desire. Why not satisfy all their needs from the royal treasury?' 'Just as you wish.'

"Then Rama called Lakshmana and said, 'Go and tell everyone in my kingdom that all their needs will be supplied from my treasury.' When the people heard this, they came and explained their needs. The treasury was laid open. Everyone lived in happiness. But such was the dispensation of Rama that soon the roof of the royal palace showed cracks and water seeped through. Masons were sent for to repair the crack. But there were none to be found. Where was any labourer to be found? The subjects also came and complained that because there were no masons or workmen, their houses and buildings were falling to pieces. Then, seeing no other way, Sita said to Rama, 'We cannot suffer in the wet like this! Let everything be as it was. Then we can get workmen again. Everybody cannot be happy at the same time.' 'So be it,' answered Rama. Inthe twinkling of an eye everything was as it used to be. One could get workmen again. 'Lord, it is true that this life is only a game of yours!' said Sita.

"No one can suffer for all time. No one will spend all his days on this earth in suffering. Every action brings its own result, and one gets one's opportunities accordingly."

Disciple: "Then is everything the fruit of Karma?"
Mother: "What else, if not Karma?"

Teachings of Sri Sarada Devi, page 3

Picture source: Google

 

[P.J.]

ஆஞ்சநேயருக்கு வடை மாலை, வெண்ணெய் சார்த்த

ஆஞ்சநேயருக்கு வடை மாலை, வெண்ணெய் சார்த்துவது ஏன்?

நமது உடல் தசையால் ஆனது. தசை வளர்ச்சிக்கு உளுந்து முக்கிய காரணமாகிறது. ஒல்லியாக இருப்பவர்கள் இட்லி, தோசை, உளுந்துவடை சாப்பிட்டால் சதைப்பிடிப்பு ஏற்படும். ஆனால், சதையாலான இந்த உடம்பு எதற்காவது பயன்படுமா? எனவே, பயனற்ற இந்த உடலை உனக்கே அர்ப்பணிக்கிறேன் ஆஞ்சநேயா என்ற தத்துவார்த்தத்தின் அடிப்படையிலேயே உளுந்துவடை மாலை அணிவிக்கிறோம். அனுமானுடைய தாய் அஞ்சனாதேவி தன் மகன் திடமாகவும் ஆரோக்கியமாகவும் இருக்க உளுந்து வடைசெய்து கொடுத்ததாக ஐதீகம்.

வெண்ணெய் சாத்துதல்:

ராம ராவண யுத்தம் நடக்கிறது அப்போது ராமரையும் லக்குமணரையும் தன் தோளில் சுமந்து கொண்டு சென்றார் அனுமான் அப்போது ராவணன் சராமாரியாய் அம்பு தொடுக்க சக்திமிக்க அம்பால் அவர் தாக்கப் பட்டார், அந்தக் காயத்திற்கு மருந்தாக தன் உடம்பில் வெண்ணெய் பூசிக் கொண்டாராம். வெண்ணெய் சீக்கிரமாக உருகும் தன்மை உடையது அந்த வெண்ணை உருகுவதற்கு முன்பாகவே நாம் நினைத்த காரியம் நடந்து விடும் என்ற நம்பிக்கை, அதனால் வெண்ணெய் சார்த்தும் பழக்கம் உள்ளது,

 

[P.J.]

பிறவியின் பயனை அடைய என்ன செய்ய வேண்டும்?

பிறவியின் பயனை அடைய என்ன செய்ய வேண்டும்?

மனிதர்களுக்கு, ஆண்டவன் ஒருவர் இருக்கிறார் என்ற எண்ணமும், அவரிடம், பக்தியும் இருக்க வேண்டும். இதர ஜீவன்களுக்கு, பகவான் மேல் பக்தி என்பதெல்லாம், கிடையாது. அதனால், அவை, உயிர் வாழத் தேவையானதை மட்டும் தேடி, உண்டு, வாழ்ந்து, மடிகின்றன. ஆனால், மனிதன் வாழ்வு அப்படியல்ல. அவன், மனிதப் பிறவியைத் தாண்டி, முக்தி எனும், உயர்ந்த நிலைய அடைய முயல வேண்டும். அதுதான், அவன் பிறவி எடுத்ததற்கான நோக்கம். ஒரு செடியில், அழகான புஷ்பம் மலர்கிறது. அந்த புஷ்பம், பகவானுடைய திருவடியை அடைந்தால், அந்த புஷ்பத்துக்குப் பெருமை. ஒரு நல்ல இடத்தை அடைந்தோம் என்ற சந்தோஷம். அதுவே, ஒரு தாசியின் தலையை அடைந்து, அதை அலங்கரித்தால், புஷ்பத்துக்குப் பெருமையோ, சந்தோஷமோ கிடையாது. நாம் கொடுத்து வைத்தது, அவ்வளவுதான் என்று வருத்தப்படும். அதே போல, ஒரு பெண்ணானவள், நல்ல கணவனை அடைந்து, சந்தோஷமாக குடும்பம் நடத்தி, சந்ததியை உண்டாக்கி, நல்ல மனைவியாக வாழ்ந்து காட்டுவது தான் அவளுக்கும், அவளது கணவனுக்கும், புகுந்த வீட்டுக்கும் பெருமை; பிறந்த வீட்டுக்கும் பெருமை. அப்படிப்பட்ட பெண்ணை மாமியார், 'மகாலட்சுமி மாதிரி எங்களுக்கு பெண் கிடைத்திருக்கிறாள்...' என்று எல்லாரிடமும் பெருமையாகப் பேசுவாள்.


அதனால் தான், நல்ல ஜென்மா கிடைக்க வேண்டுமானால், ஆண்டவனிடம் பக்தி இருக்க வேண்டும் என்று, பெரியவர்கள் சொல்கின்றனர், இதற்கு, பணம், காசு வேண்டியதில்லை; மனம் இருக்க வேண்டும். மனம், பகவானிடம் செல்ல வேண்டும். வேறு எங்கெல்லாமோ சுற்றி அலையும் மனதை, பகவான் பக்கம் திருப்ப. முயற்சி செய்யுங்கள், பலன் கிடைக்கும்.


கவிஞர் கண்ணதாசனின் அர்த்தமுள்ள இந்துமதம்

varamalar|siruvarmalar|computer malar|velai vaippu malar|mobile malar|vivasayam malar|kalaimalar|varudamalar & other tamil weekly supplements

 

[P.J.]

Deaf Wife!


Deaf Wife!

A man feared his wife wasn't hearing as well as she used to and he thought she might need a hearing aid. Not quite sure how to approach her, he called the family doctor to discuss the problem. The Doctor told him there is a simple informal test the husband could perform to give the doctor a better idea about her hearing loss.

Here's what you do," said the Doctor, "stand about 40 feet away from her, and in a normal conversational speaking tone see if she hears you. If not, go to 30 feet, then 20 feet, and so on until you get a response."

That evening, the wife was in the kitchen cooking dinner, and he was in the den. He says to himself, "I'm about 40 feet a way, let's see what happens."

Then in a normal tone he asks, 'Honey, what's for dinner?"

No response.

So the husband moves closer to the kitchen, about 30 feet from his wife and repeats, "Honey, what's for dinner?"

Still, no response.

Next he moves into the dining room where he is about 20 feet from his wife and asks, "Honey, what's for dinner?"

Again he gets no response.

So, he walks up to the kitchen door, about 10 feet away.. "Honey, what's for dinner?"

Again there is no response.

So he walks right up behind her... "Honey, what's for dinner?"

"Ralph, for THE FIFTH time, CHICKEN!!"



Moral:


The problem may not be with the other one as we always think, could
be very much within us..!

Humor

- Don Gomolski

 

[P.J.]

கிருஷ்ணாவதாரமே ஒரு யக்ஞம்

கிருஷ்ணாவதாரமே ஒரு யக்ஞம்


பூதேவியும் தேவதைகளும் சென்று எம்பெருமானிடத்திலே முறையிட்டார்கள். “இந்த உலகத்திலே பாரம் அதிகமாகி விட்டது. பரமாத்மாதான் ரக்ஷிக்க வேண்டும்” என்றனர்.


பாரம் என்றால் நிறைய மரங்கள் வளர்ந்து விட்டதால் பாரமா? மலைகளினால் பாரமா? அல்லது மனித சமூகத்தினாலேயா?


இவை எல்லாம் பூமிக்கு பாரமே இல்லை. தினமும் பாபம் பண்ணியபடி சஞ்சாரம் பண்ணுகிறோமே அது தான் பாரம்.


இந்த பாரத்தைத்தான் தேவர்கள் பகவானிடத்திலே எடுத்துச் சொன்னார்கள்.

அவன் தன் உடம்பிலிருந்து இரண்டு ரோமங்கள், ஒன்று வெள்ளை, ஒன்று கறுப்பு எடுத்துக்காட்டி, "இவை இரண்டும் உங்கள் துயர் துடைக்கும்" என்று அனுக்ஹம் செய்தான்.


அவற்றுள் சுவேதம் (வெண்மை) பலராம அவதாரம். கிருஷ்ணம் (கருமை) கிருஷ்ணாவதாரம். ‘இந்த இரண்டு ரூபமாய் நான் வந்து உங்கள் துயர்துடைக்கிறேன்’ என்பதைத்தான் பரமாத்மா அப்படி உணர்த்தினான்.
விச்வஸ்ய பதி என்று கிருஷ்ணனைக் கொண்டாடுகிறோம்.


பகவான் நாராயணன்தான் வாசுதேவனாய் வந்து பிறந்தான். இந்த பலராம, கிருஷ்ண சப்தங்கள் இரண்டுமே விச்வ சப்தத்தினால் அறியப்படுகின்றன. இந்த விஷயத்தில் உபநிஷத் சொல்வது போலவே விஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமமும் சொல்கிறது. அதனால்தான் பெரியவர்களுக்கு ஸஹஸ்ரநாமத்திலே ஓர் ஈடுபாடு.
யார் பிரும்மம் என்று விசாரித்தால், தேவகி புத்ர என்று சொல்கிறது உபநிஷத். அவன் புண்டரீகாக்ஷன். சர்வத்தையும் தாங்கக்கூடிய எம்பெருமான்.


வேத, வைதீகமான முறை கிருஷ்ணாவதாரத்தில் சிறப்பாகக் காட்டப்பட்டிருக்கிறது. கிருஷ்ணன் பிறந்தவாறும், வளர்ந்தவாறும் எண்ணினாலே போதும், அதுவே யக்ஞப்ரகரணம்.


யக்ஞத்துக்கு சில நியமங்கள் உண்டு. அரணியைக் கடைந்து அக்னி உண்டு பண்ணவேண்டும். அந்த நாளில் நியமமாய் வாழ்ந்தவர்கள் மந்திரத்தைச் சொல்லி கையைக் காண்பித்தாலே அக்னி உண்டாகிவிடும்.


அவ்வாறு உண்டாக்கிய அக்னியை ஒரு நதியைக் கடந்து கொண்டு வர வேண்டும். நதிக்கு வலப்புறத்திலே ஒரு யக்ஞவாடிகை அமைக்கவேண்டும். அந்த யக்ஞவாடிகையிலே அக்னியை பிரதிஷ்டை பண்ண வேண்டும். அங்கே பல யாகங்கள் செய்து வேறு இரண்டு யக்ஞவாடிகைகளுக்கு அதே அக்னியைக் கொண்டு போக வேண்டும். அந்த மூன்று அக்னியிலும் நடுவிலே ஜ்வலிப்பவன் பரமாத்மா.


இப்படி விசேஷமாக யக்ஞம் செய்து சேவித்தவர்களுக்கெல்லாம் பகவான் அனுக்ரஹம் விசேஷமாக ஏற்படுகிறது.


ஆகையினாலே, “கிருஷ்ணாவதாரமும் யக்ஞமும் ஒன்றுதான்” என்று ஸ்வாமி தேசிகன் சொல்கிறார். இதை நாம் மனத்திலே நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.


தேவகி, வசுதேவர் என்கிற அரணிக் கட்டையிலிருந்து கிருஷ்ணன் என்கிற அக்னி உண்டானான். 'அக்னி' என்கிற சப்தத்தினால் மறைத்துச் சொல்லப்படக்கூடியவன் பரமாத்மா.


அந்த 'அக்னி'யை வசுதேவர் சிரசிலே எழுந்தருளப் பண்ணினார். ஆற்றைக் கடந்து வந்தார். முழங்கால் அளவுக்கு வடிந்து வருடிக் கொடுத்தாள் யமுனா நதி.ஆதிசேஷன் ஆயிரம் சிரசுகளால் குடை பிடித்தான்.


மறு கரை அடைந்து நந்தகோபனுடைய திருமாளிகையிலே காருகபத்ய அக்னி குண்டமாகிய நந்த கோபன் மாளிகையிலே கிருஷ்ணனாகிய அக்னியைப் பிரதிஷ்டை செய்தார்.


கிருஷ்ணனுடைய பால லீலைகள் மொத்தம் அந்த யாகத்திலே மந்திரமாகின்றன. பால லீலை முழுவதும் மந்திரார்த்தம்தான்! மந்திரமாக இருந்தால் புரிவதில்லை. லீலைகளாக இருந்தால் எல்லோருக்கும் புரிகிறது.


பத்து அஸ்வமேத யாகங்கள் பண்ணுகிறார் ஒருவர். அவர் உயர்ந்த பிறவியை அடைகிறார். மறுபடியும் பூலோகத்தில பிறக்கிறார். ஆனால் கிருஷ்ணனின் திருவடியை ஆச்ரயித்தவர்களுக்கு மறுபடியும் பூலோகத்தில் பிறப்பும் உண்டோ...?


ஆகையினாலே எல்லாவற்றைக் காட்டிலும் மேம்பட்டதாய் விளங்கக்கூடியது பகவத் சரித்திரமானதினாலே வேதோக்தமாய் விளங்கக் கூடியதை பகவான் தானே நடத்திக் காட்டினதனாலே, யக்ஞமே அங்கே இருப்பதாலே தேவகி நந்தன: என்று சொன்னாலே இந்த யக்ஞப்ரகரணமெல்லாம் நமக்கு நினைவு வர வேண்டும்.


அப்படி நினைவுக்கு வருமானால் கூடவே வருத்தமும் வரும். அந்த யக்ஞமெல்லாம் நம்மால் பண்ண முடியவில்லையே என்கிற வருத்தம்.


உடனே பரமாத்மா நம்மை சமாதானப்படுத்துகிறான். "நீ வருத்தப்படாதே! உன்னைச் சகல பாபங்களிலிருந்தும் நான் விடுவித்து விடுவேன்" என்கிறான். அந்த அமிர்தமான வாக்கிலே நமக்குப் பூரணமான விஸ்வாசம் இருந்து அவன் திருவடிகளைப் பற்ற வேண்டும்.

?????? ??????? - Deepavali 2009 - ?????????????? ??? ??????

 

[renuka]

Deaf Wife!

A man feared his wife wasn't hearing as well as she used to and he thought she might need a hearing aid. Not quite sure how to approach her, he called the family doctor to discuss the problem. The Doctor told him there is a simple informal test the husband could perform to give the doctor a better idea about her hearing loss.

Here's what you do," said the Doctor, "stand about 40 feet away from her, and in a normal conversational speaking tone see if she hears you. If not, go to 30 feet, then 20 feet, and so on until you get a response."

That evening, the wife was in the kitchen cooking dinner, and he was in the den. He says to himself, "I'm about 40 feet a way, let's see what happens."

Then in a normal tone he asks, 'Honey, what's for dinner?"

No response.

So the husband moves closer to the kitchen, about 30 feet from his wife and repeats, "Honey, what's for dinner?"

Still, no response.

Next he moves into the dining room where he is about 20 feet from his wife and asks, "Honey, what's for dinner?"

Again he gets no response.

So, he walks up to the kitchen door, about 10 feet away.. "Honey, what's for dinner?"

Again there is no response.

So he walks right up behind her... "Honey, what's for dinner?"

"Ralph, for THE FIFTH time, CHICKEN!!"



Moral:


The problem may not be with the other one as we always think, could
be very much within us..!

Humor

- Don Gomolski

Nice one...when it comes to hearing I remember once when I was working in a different place I had a old man walk in to the clinic asking me to clean his ears which had hardened ear wax!
Some people are so lazy to clean their own ears and wait till its all hardened and come to a doctor to get it pumped out.

At that time I also had to attend an emergency..so I told him since his was not urgent I would prescribe wax softening drops to use and he can come back the next day.

But he was adamant and started yelling that "I cant hear at all! I cant even hear what you are saying..remove the wax now"

So I knew this guy was lying and acting as if he cant hear..so I spoke to him without words but just opening my mouth and closing it..then I saw him panic!

He said "OMG doctor..just now I could hear you but now I cant?? What has happened to me? I cant hear you..I only see your mouth opening and closing"

Then I told him "see that means you can hear..so dont act as if you cant and I have an emergency case to see..you use the drops and see me tomorrow"

Nice act he put up..but you should have seen the panic on his face when he really thought he had gone deaf!LOL

 

[P.J.]

Renukaji

Good one..

Sometime it is better to act as a deaf; after the marriage, we were with our parents for about couple of months before moving to Calcutta.

I had a room in the upstairs, and my wife never came to my room during day time since she was others or helping in the Kitchen..

When the lunch is ready, she used to call me from downstairs ( no Phone in those days ) and I used to act deaf ; finally she used to come up ... to call me!!!

 

[P.J.]

Power of your words

Power of your words

Sometime, we use Words without knowing the real meaning of that word when it is from other Languages!!

The implication of using such words may not be realized by you, since you were told that way.

Different words affect people differently and cause different reactions.

This applies to work interviews, dating, advertisements, relationship in public forums, conversation and every sort of communications.

Pay attention to your words constantly, and never use any words which can remotely alter the relationship with anyone.

I saw a Tamil Movie long time back, where Actress Revathy was teaching a Punjabi some slang words in Tamil,
and that Punjabi without knowing the meaning of those words uses them to his customers

I think the movie name is Mouna Ragham

Here it is


Revathy teaches Tamil to a Singh! - YouTube

 

[P.J.]

கடவுள் வழிபாட்டின் அவசியம்!

கடவுள் வழிபாட்டின் அவசியம்!

கடவுள் வழிபாட்டின் முக்கியத்துவத்தை விளக்கிக் கொண்டிருந்த குரு, தினமும் மூன்று வேளையாவது கடவுளை வணங்க வேண்டுமென்று அறிவுறுத்தினார். கடவுள்தான் எல்லாம் அறிந்தவராயிற்றே. அவரை தினமும் வணங்க வேண்டுமா? எப்போதாவது வணங்கினால் போதாதா? என்று கேட்டான். அன்றைக்கு அவருடைய உபன்யாசத்தைக் கேட்க வந்த ஓர் இளைஞன்.

துறவி அவனுடைய கேள்விக்கு நேரடியாக பதில் தராமல், அடுத்த வாரமும் தன் பிரசங்கத்துக்கு வரச் சொன்னார். அடுத்த வாரம் வந்த அவன் கண்களில் ஒரு பித்தளை செம்பு பட்டது. போன வாரம்தான் பளபளவென்று மின்னிக் கொண்டிருந்த அந்தச் செம்பு இப்போது களிம்பு பிடித்துப் போயிருப்பதைக் கண்டான். குருவிடம் வேறு எதையும் கேட்கும் முன், ஏன் இப்படி இந்த செம்பை அழுக்காக வைத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்? போன வாரம்கூட பளிச்சென இருந்ததே! என்று கேட்டான்,

தினமும் இதை புளிபோட்டு தேய்த்து வைப்பது வழக்கம். ஒரு வாரமாகச் செய்யவில்லை. அதனால்தான் இப்படி! என்ற துறவி, வெளியே வெறுமனே வைக்கப்பட்டதாலேயே இந்தச் செம்பு இப்படிக் களிம்பு பூத்துவிட்டதே. நம் மனசு ஜம்புலன்களாலும் எப்படி அலைக்கழிக்கப்படுகிறது. அதைத் தடுக்க, அது மேலும் மேலும் அழுக்கடைந்து விடாமல் இருக்க, கடவுள் வழிபாடுதானே ஒரே வழி? செம்பை எப்படி தினம் தினம் துலக்கி வைக்கிறோமோ, அதேபோல மனதைத் துலக்க, தினமும் குறைந்தபட்சம் மூன்று முறையாவது வழிபாடு மிக அவசியம் என்றார்.

????? ??????, ?????? ??????????? ???????!

 

[P.J.]

குத்து விளக்கு ஏற்றும் முறை, ஏற்றுவதனால்


குத்து விளக்கு ஏற்றும் முறை, ஏற்றுவதனால் பலன்.!

நம் பண்பாட்டில், ஒவ்வொரு விஷயமும் காரணத்தோடு தான் வகுக்கப்பட்டிருக்கின்றது. வீட்டில் விளக்கு ஏற்றுவதும் அது போன்றே. அவ்வகையில், விளக்கு ஏற்றுவதில் உள்ள வேறுபாடுகளும், குத்து விளக்கு ஏற்றுவதனால் ஏற்படும் பலன்கள் என்னென்ன என்பது கீழே விளக்கப்பட்டிருக்கிறது.[/FONT]

[FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif]எந்த திக்கு நோக்கி விளக்கின் திரி இருக்க வேண்டும்?[/FONT][FONT='lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif]

கிழக்கு முக விளக்கு பலன்

குத்து விளக்கின் தீபம் கிழக்கு முகமாக ஏற்றினால் துன்பங்கள் நீங்கி வசீகரம் உண்டாகும்.

மேற்கு முக விளக்கு பலன்

மேற்கு முகமாக தீபம் ஏற்றினால் கிரக தோஷம் பங்காளி பகை உண்டாகும்.

வடக்கு முக விளக்கு பலன்

வடக்கு முகமாக தீபம் ஏற்றினால் கல்வி மற்றும் சுப காரியங்களில் ஏற்படும் தடைகள் நீங்கும்; திரண்ட செல்வம் உண்டு.

தெற்கு முக விளக்கு பலன்

தெற்கு முகமாக விளக்கு ஏற்றினால் அப சகுனம்; பெரும் பாவம் உண்டாகும்.

எத்தனை முகம் அல்லது திரி ஏற்ற வேண்டும்?

குத்து விளக்கில் ஒரு முகம் ஏற்றினால் மத்திம பலன்.

இரு முகம் ஏற்றினால் குடும்ப ஒற்றுமை.

மும்முகம் யற்றினால் புத்திர சுகம், கல்வி கேள்விகளில் விருத்தி.

நான்கு முகம் ஏற்றினால் சர்வ பீடை நிவர்த்தி, ஐஸ்வர்ய லக்ஷ்மி கடாட்சம் ஆகியவை பெருகும்.

எந்த திரியில் விளக்கு ஏற்றினால் என்ன பலன்?

தாமரைத் தண்டு திரி பலன்

தாமரைத் தண்டில் திரி போட்டால் மூன்று ஜென்ம பாவங்கள் போகும்.

வாழைத் தண்டு திரி பலன்

வாழைத் தண்டு நூலில் திரி போட்டால் குல தெய்வ குற்றமும், சாபமும் போகும்.

புது மஞ்சள் சேலைத் துண்டு திரி

புது மஞ்சள் சேலைத் துண்டில் திரி போட தாம்பத்ய தகராறு நீங்கும்.

புது வெள்ளை வஸ்திர திரி

புது வெள்ளை வஸ்திரத்தில் பன்னீரை விட்டு உலர விட்டு போட்டால் வீட்டில் லக்ஷ்மி கடாட்சம் வந்து மூதேவி அகன்று விடுவாள்.

எந்த எண்ணையை திரிக்கு விட்டால் என்ன பலன்?

நெய்
நெய் விளக்கு ஏற்றினால் லக்ஷ்மி கடாட்சம் உண்டாகும்

இலுப்பை எண்ணை
இலுப்பை எண்ணெய் கொண்டு விளக்கு ஏற்றினால் பூஜிப்பவருக்கும், பூஜிக்கப்படும் இடத்திற்கும் விருத்தி

விளக்கு எண்ணை
விளக்கு எண்ணெய் கொண்டு விளக்கு ஏற்றினால் துன்பங்கள் விலகும்

நல்லெண்ணை
நல்லெண்ணெய் கொண்டு விளக்கு ஏற்றினால் மிகுந்த பலன் இல்லை, மத்திம பலன்.


குறிப்பு: கடலை எண்ணையோ இதர தரம் குறைந்த சமையல் எண்ணைகளையோ விளக்கில் உபயோகிப்பது மூதேவி ஆராதனையாகக் கருதப்படுவதால், அவற்றை நீக்குவது நன்மை தரும்.


?????? ??????? ??????? ????, ??????????? ????.! - Page 2

​

 

[P.J.]

விஸ்வநாதரின் திருவிளையாடல்

விஸ்வநாதரின் திருவிளையாடல்

ஒருநாள் கங்கையில் நீராடி விட்டு, காசிவிஸ்வநாதரையும் தரிசித்து விட்டு, சங்கரர் தம் சீடர்களுடன் வந்து கொண்டிருந்தார். அப்பொழுது சிவபெருமான், சங்கரரிடம் திருவிளையாடல் புரியத் தொடங்கினார். நான்கு வேதங்களையும், நான்கு நாய்களாக அழைத்துக் கொண்டு ஒரு சண்டாளன் (தீண்டத்தகாதவன்) உருவில் அவர் முன் தோன்றினார். அவனைப் பார்த்து சங்கரர், சண்டாளனே! விலகிப் போ என்றார். அதற்குச் சண்டாளன் சிரித்துக் கொண்டே, எதை விலகிப்போகச் சொல்கிறீர், இந்த சரீரத்தையா அல்லது அதன் உள்ளிருக்கும் ஆன்மாவையா. தாங்களோ எல்லோருக்கும் இரண்டும் வேறல்ல என்ற அத்வைதக் கொள்கையை போதித்து வருகிறீர்களே! வேற்றுமை இல்லாத உங்களுக்கு இப்போது எப்படி இந்த வித்தியாசம் தோன்றியது? என்று வினவினார்.


இதைக் கேட்ட சங்கரர் எவன் இப்படி ஆத்மநிலையை அடைந்திருக்கிறானோ அவன் சண்டாளனாயிருந்தாலும் சரி, பிராமணனாக இருந்தாலும் சரி, அவனே என் குரு என்ற பொருள்பட மனீஷா பஞ்சகம் என்று போற்றப்படும் 5 ஸ்லோகங்களைப் பாடி சாஷ்டாங்கமாக சண்டாளன் காலில் விழுந்தார். உடனே சண்டாளன் மறைந்துபோய், ஜடை, மகுடம், சந்திரன் முதலியவைகளை அணிந்திருந்த காசி விஸ்வநாதர் நான்கு வேதங்களுடன் அவருக்கு தரிசனம் கொடுத்தார். வியாசமுனிவரின் பிரம்ம சூத்திரங்களுக்கு விளக்கவுரை எழுதுக என்று கூறி விட்டு மறைந்தார்.


Adi Sankarar | ???????????? ?????????????

 

[P.J.]

திருப்பம் தரும் திருமலை தெய்வம்

திருப்பம் தரும் திருமலை தெய்வம்

திருப்பதி பெருமாள் விக்கிரகத்தின் வயது 250 கோடி ஆண்டுகள்
திருப்பதி பெருமாள் தோன்றி 250கோடி ஆண்டுகள் மேல் இருக்கும் என்கிறார்கள் ஆராய்ச்சியாளர்கள். எப்படி இதை கண்டறிந்தார்கள் என்றால், திருப்பதி ஸ்தலத்தில் இருந்து ஒரு கிலோமீட்டர் தூரத்தில் ஒரு பாறை இருக்கிறது. அந்த பாறைக்கு “சிலாதோரணம்” என்று பெயர். இந்த பாறையை ஆராய்ந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள் இந்த பாறை வயது 250 கோடி ஆண்டுகளுக்கு மேல் இருக்கும் என்று கண்டறிந்தார்கள். இதில் என்ன விசேஷம் என்றால், அந்த பாறையும் பெருமாளின் விக்கிரகமும் ஒரே கல்தான். அதனால் திருப்பதி பெருமாளின் சிலை தோன்றி 250 கோடி ஆண்டுகள் ஆகிறது. அத்துடன் இன்னொரு விசேஷம் என்னவென்றால், இந்த பாறை போல உலகத்தில் வேறு எங்கும் கிடையாது. காரணம் இது ஆகாயத்தில் இருந்து விழுந்து இருக்கலாம் என்ற தகவலும் இருக்கிறது.


சாதாரணமாக பச்சை கற்பூரத்தை பாறை மீது தடவினால் அந்த பாறையில் விரிசல் உண்டாகும். ஆனால் திருப்பதி பெருமாளின் திருமேனியில் வருடம் முழுவதும் பச்சை கற்பூரம் தடவப்படுகிறது. ஆனால் “சிலாதோரணம்” என்ற அந்த பாறை மீதும், திருப்பதி பெருமாள் திருமேனியின் மீதும் தடவினாலும் எந்த பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை. அதனால் திருப்பதி பெருமாள் சிலை வானில் இருந்து நேரடியாக வந்துள்ளது என்பது அற்புதமான விஷயம்.

ஏழுமலையான்

வெங்கடாத்ரி, சேஷாசலம், வேதாசலம், கருடாசலம், வ்ருஷிபாத்ரி, அஞ்சனாத்ரி, அனந்தாத்ரி என்ற ஏழுமலைக்கு மத்தியில் பெருமாள் வாசம் செய்வதால் பெருமாள், “ஏழுமலையான்” என்ற திருநாமத்தில் அழைக்கப்படுகிறார்.

கலியுக தெய்வம்

கலியுகத்தில் மனிதர்கள் பாவங்கள் அதிகம் செய்வார்கள். அதனால் பஞ்சம் தலைவிரித்தாடும். இதற்கு நல்வழி எது? என்று பிருகு முனிவர் யோசித்து, இதற்கான விடையை யாரிடமாவது கேட்டு தெரிந்துக்கொள்ள விரும்பினார்.


அதற்கு அவர் முதலில் சென்ற இடம் பிரம்ம லோகம். ஆனால் அங்கே பிரம்மன் படைக்கும் தொழிலில் மும்முரமாக இருந்ததால் பிருக முனிவரை சரியாக கவனிக்கவில்லை. பிரம்மனை தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்ற எண்ணத்தில் அங்கிருந்து கயிலாயம் சென்றார்.

அங்கே சிவபெருமான், பார்வதிதேவியும் ஏதோ விஷயம் பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.
அவர்கள் இருவரும் தனிமையில் பேசிக்கொண்டிருப்பதால் இடையில் நாம் நுழைந்தாள் பார்வதி தேவி – பத்ரகாளியாக மாறிவிடுவாளே என அஞ்சிய பிருகு முனிவர் அங்கிருந்து வைகுண்டம் வந்தார்.
இங்கேயும் ஸ்ரீமகாலஷ்மிதேவியுடன் ஸ்ரீவிஷ்ணுபகவான் பேசிக்கொண்டு இருப்பதை கண்டார் பிருகு முனிவர்.

தனது கேள்விக்கு யாரிடமும் விடை காண முடியவில்லையே என கடுப்பான பிருகு முனிவர், கோபமாக ஸ்ரீமந் நாராயணனின் மார்பில் எட்டி உதைத்தார்.

பிருகு முனிவரின் செயல் ஸ்ரீமகாவிஷ்ணுவுக்கு கோபத்தை உண்டாக்கவில்லை. அதற்கு மாறாக தன்னை எட்டி உதைத்த முனிவரின் பாதங்களுக்கு வலி ஏற்பட்டு இருக்குமோ என்றெண்ணி பிருகமுனிவரின் கால்களை தடவி கொடுத்தார் ஸ்ரீமகாவிஷ்ணு.

இதை கண்ட ஸ்ரீலஷ்மிதேவி கடும் கோபம் கொண்டாள். தாம் வாசம் செய்யும் திருமாலின் மார்பில் ஒருவன் எட்டி உதைக்கிறான் – எட்டி உதைத்த அந்த பாதங்களுக்கு திருமால் மரியாதை செய்கிறாரே என்ற கோபத்தில் ஸ்ரீமந் நாராயணனை விட்டு பிரிந்து பூலோகம் வந்துவிடுகிறார் ஸ்ரீலஷ்மி தேவி.
ஸ்ரீ பத்மாவதி தாயார்

ஆகாசராஜன் என்றொரு அரசன். அவர் ஒரு சமயம் நகர்வலம் வரும் போது தாமரை குளத்தில் அழகான பெண் குழந்தை ஒன்று, தாமரை மலரில் படுத்தப்படி அரசரை பார்த்தவுடன் சிரித்தது. அக்குழந்தையை கண்டு மகிழ்ந்த அரசர், “இது யாருடைய குழந்தை.? தெய்வீகமான முகம். லஷ்மி கடாச்சமாக குழந்தை திகழ்கிறதே“ என்று கூறினார். ஆகாசராஜாவுக்கு தெரியாது அந்த குழந்தை உண்மையிலேயே ஸ்ரீமகாலஷ்மிதான் என்று.
காவலர்களை அனுப்பி இந்த குழந்தைக்கு உரிய பெற்றோர் யார் என்று தேடும்படி உத்தரவிட்டார். ஆனால் யாரும் குழந்தையை சொந்தம் கொண்டாடி வரவில்லை. “எல்லாம் இறைவன் செயல். இந்த குழந்தையை என் மகளாக ஏற்று நானே வளர்ப்பேன்.“ என்று முடிவெடுத்து அந்த குழந்தைக்கு “பத்மாவதி“ என்று பெயரிட்டார் அரசர்.

குழந்தை பருவத்தில் இருந்து பத்மாவதி மங்கை பருவம் அடைந்தாள். தான் யார் என்பதை உணர்ந்து, பெருமாளுடன் திரும்பவும் ஒன்று சேர தவம் இருந்தாள். வேங்கடேச பெருமாள், திருப்பதி மலை மீது தோன்றி தன் தன் அன்னை வகுளதேவியை ஆகாசராஜனிடம் அனுப்பி பெண் கேட்டு தூது அனுப்பினார். வெங்கடாசலபதியே மருமகனாக வர இருப்பதை தடுப்பாரா அரசர்?. தன் மகளின் விருப்பத்தையும் தெரிந்த மன்னர், பெருமாளுக்கு பெண் தர சம்மதம் தெரிவித்தார். அரசருடைய மகளை திருமணம் செய்வதால் அவருக்கு இணையாக இல்லாவிட்டாலும் ஓரளவாவது திருமணத்திற்கு தன் சார்பிலும் கல்யாண செலவு செய்ய வேண்டும் என்று விரும்பி குபேரரிடம் கடன் பெற்றார் பெருமாள்.


திருமணமும் பிரமாண்டமாக நடந்தது. ஒரே மகள் என்பதால் சீர்வரிசையை அள்ளி கொடுத்தார் அரசர். எல்லோரும் ஆச்சரியப்படும் அளவில் சீர் பொருட்கள் இருந்தாலும், சமையல் பொருட்களில் கருவேப்பிலை இல்லாததை கண்டார் பெருமாள்.

“என்ன பத்மாவதி… உன் தந்தைக்கு கருவேப்பிலை வாங்க கூட பணம் இல்லையா.“ என்று கேலியாக நகைந்தார். தன் தந்தையை பற்றி கிண்டலாக பேசி விட்டாரே என்ற கோபத்தில்,
“சரி.. இருங்கள், தந்தையிடம் சென்று கருவேப்பிலை வாங்கி வருகிறேன். பொழுது சாயும் முன்பாகவே வந்து விடுகிறேன்.“ என்று உறுதி தந்து சென்றாள் பத்மாவதி.

ஆனால் தந்தையிடம் கருவேப்பிலை வாங்கி மேல் திருப்பதி செல்வதற்கு முன்னதாகவே கீழ் திருப்பதியிலேயே கதிரவன் மேற்கில் மறைந்துவிட்டான். பொழுது சாய்ந்தும் விளக்கு வைக்கும் நேரத்தில் தன் மனைவி வீடு திரும்பாமல் இருக்கிறாளே என்று கோபப்பட்ட பெருமாள்,


“நீ கீழ் திருப்பதியிலேயே தங்கி விடு.“ என்று சொல்லிவிட்டார். தன் கணவரின் சொல்லுக்கு மறுப்பு சொல்லி வாதாடுவது நல்லதல்ல என்று நினைத்த பத்மாவதி, கீழ் திருப்பதியிலேயே தங்கிவிட்டாள்.

ஒருவருக்கு ஆபத்து என்றால் முதலில் பரிதாபப்பட்டு அதற்கு தீர்வு சொல்வதும் பெண்கள்தான். அதனால் பெருமாளுக்கு முன்னதாகவே பக்தர்களுக்கு அருள் தர பத்மாவதி தாயார் கீழ் திருப்பதியில் தங்கி இருக்கிறார்.

24 நெய்விளக்கு பரிகாரம்

திருப்பதி பெருமாளையும், பத்மாவதி தாயாரையும் வணங்கினால் ஏற்றம் ஏற்படும். இராஜேந்திர சோழர், தாம் அரச பதவி ஏற்றால் திருப்பதி ஸ்தலத்தில் 24 நெய்விளக்கு ஏற்றுவதாக வேண்டினார். அவர் வேண்டுதலுக்கு பலன் கிடைத்தது. பதவி ஏற்ற பிறகு தினமும் 24 நெய்விளக்கு ஏற்றி வேண்டுதலை நிறைவற்றி வந்தார்.

திருப்பதி சென்றால் திருப்பம் என்பது மட்டுமல்ல, திருப்பதி பெருமாளை மனதால் நினைத்தாலே நல்ல திருப்பமும், பெருமாளின் அனுகிரகமும் தேடிவரும்.


ஓம் நமோ நாராயணாய…! ஓம் நமோ வெங்கடேஸ்வராய நம





Source: Hinduism Radha Narayanan

 

[P.J.]

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 1

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 1



Abhimanyu

Questioner: Krishna in Mahabharata, always talked about dharma and adharma, but during the Kurukshetra war, he used deceit to kill most of the great warriors, such as Bhishma and Dronacharya. Did he not practice what he taught?


Sadhguru: What Krishna did in the battlefield was not just deceit – it was absolute treachery. There were intricate strategic formations in which the warriors fought. One such formation, called chakravyuha, was almost impossible to penetrate, unless you knew its intricacies. Arjuna used to be the only one of the Pandavas who had this knowledge.

When his wife Subhadra was pregnant with Abhimanyu, Arjuna spoke in the presence of his unborn son about how to penetrate a chakravyuha, and even in his mother’s womb, Abhimanyu grasped it. But Arjuna did not talk about how to come out of the chakravyuha. Many years later, when the Kaurava army formed itself into a chakravyuha and was about to slaughter the whole Pandava army, Abhimanyu, 17 years of age but already a great hero, broke like a furious arrow through the chakravyuha, because he knew how to penetrate it.

Bhima and Yudhisthira tried to follow him to save him, but when Abhimanyu went into the center, immediately, the chakravyuha closed again. In the middle of the chakravyuha, with no one else to support him, he killed many key people of the Kaurava army. Then his chariot went down. All his weapons were broken. You are not supposed to kill an unarmed person, but the Kauravas thought, “Even if he is just 17 years of age, he causes too much devastation.” They felt they must put an end to Abhimanyu and attacked him.

Abhimanyu picked up a chariot wheel and fought with that. No one person alone could kill him, so many of the Kaurava heroes gathered around Abhimanyu, which was totally against the laws of the battle. They all surrounded the boy and killed him.


Continued in Part 2


Krishna in Mahabharata ? Treachery at Kurukshetra

 

[P.J.]

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 2

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 2

(Abhimanyu enters chakravyuha – stone carving at the Hoysaleswara temple, Halebid, India.)

It was a rule of the war that when the sun sets, they must stop fighting. In the evening, when Arjuna came back to his camp, he saw his people mourning and realized that Abhimanyu had been killed in such a way. In straight battle, only very few men could have defeated Abhimanyu. Someone described how they had surrounded him from all sides and slain him.

Arjuna took a vow: “By tomorrow sundown, I will have killed Jayadrada. Otherwise, I will kill myself.” Hearing this, Duryodhana was overjoyed. He thought all they have to do was to completely protect Jayadrada, and Arjuna would die that night by his own hand, because he would stick to his word. Jayadrada was terrified. He wanted to quit the battle and go home. Duryodhana told him that this would not be good for their reputation. He said to Jayadrada, “Don’t worry. We will deploy all our forces to protect you.”



The next day, they formed a huge protective formation for Jayadrada so that he would not get killed. But from the first moment of the battle, Arjuna started penetrating through the opposing army towards Jayadrada, because if he did not kill Jayadrada, he would have to kill himself.

To be continued in Part 3

Krishna in Mahabharata ? Treachery at Kurukshetra

 

[P.J.]

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 3

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 3


At the same time, Satyaki and Burishwara got into a fight. Satyaki, a close friend of Krishna and Arjuna, had an old feud to settle with Burishwara, who was over 70 years of age but still a great warrior. Satyaki was supposed to protect King Yudhisthira. But overcome by personal emotions, he left Yudhisthira’s side and went towards Burishwara to attack him. When Arjuna saw that the king was left unprotected, he got concerned. But he could not divert his attention, since his own life was at stake. He continued to go towards Jayadrada. Satyaki attacked Burishwara, but after some time, Burishwara knocked down Satyaki from his chariot. Satyaki lost all his weapons and almost fainted. Burishwara descended from his chariot and put his foot on Satyaki’s chest. Krishna saw this.

Satyaki had been a staunch and a reliable lieutenant to him for many years. Krishna knew his abilities and limitations, and that Satyaki could not defeat Burishwara.

Krishna told Arjuna, “Burishwara is going to kill Satyaki. You must get Burishwara first before he kills Satyaki.” Arjuna said, “How can I do that? Burishwara is fighting with Satyaki. Shooting him now would be against the Kshatriya dharma.” Krishna told him, “Satyaki has come here only to fight for you. How can you let someone kill him now? Save him.” Arjuna said, “No. It is against the law.”

Then Burishwara pulled out his sword in order to decapitate Satyaki. Again Krishna said, “Your friend, who put his life at stake for you, will be slaughtered now if you don’t reach out to him. Will you let him die like this? What kind of dharma is this?” All this time, Arjuna’s arrow was aimed at Jayadrada. When Burishwara was about to decapitate Satyaki, Arjuna turned and shot the arrow at Burishwara. Burishwara’s right hand got severed.

He looked around and said to Arjuna, “How could you do this? While I was fighting with another man, you shot me from behind and severed my hand? Anyone who has Kshatriya blood in him wouldn’t do such a dastardly act. I know you wouldn’t have done this by yourself. This cowherd with whom you are must have influenced you.” Arjuna’s anger flared up, and he said, “Yesterday, when you, a great warrior, joined many others to surround my son, a 17-year-old boy, and stab him from behind, where was your dharma? What are you talking about now?” Ashamed of the act that he had committed the day before, Burishwara put his head down. He went next to his chariot and sat down in lotus posture.

Satyaki became conscious again and looked around, completely bewildered. He did not know what had happened. When he saw Burishwara sitting there, his old emotions and rage took over. Burishwara’s severed hand, still holding his sword, was lying there on the ground. Satyaki threw the hand away, picked up the sword, and went towards Burishwara. Both Krishna and Arjuna were screaming, “Stop! Don’t do this, Satyaki!” But Satyaki loped off Burishwara’s head, while the latter was sitting with eyes closed. Krishna put his head down; he had not wanted this. Arjuna was totally aghast about what Satyaki had done. But Satyaki was exalted, because he had been able to take revenge at last.


To be continued in Part 4

Krishna in Mahabharata ? Treachery at Kurukshetra

 

[P.J.]

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 4

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 4


Day by day, as the war went on, all dharma was broken. The first day, they fought by the law. The second day, they started breaking the law, and by the fourteenth, fifteenth day, all law was broken. People did what they wanted and killed each other at will.

Arjuna slays Jayadrada.



Arjuna continued to penetrate towards Jayadrada, but it looked like Jayadrada was out of reach for him. The whole Kaurava army had rallied around to protect him. When Krishna saw that there was no way for Arjuna to defeat Jayadrada in this situation, he used his magic and made a huge cloud appear, so that it looked like it was sunset. Seeing this, Jayadrada was absolutely thrilled and relieved, because he thought the battle was over for the day, and he had survived, which meant Arjuna would die that day. The whole Kaurava army was exalted and shouted slogans of victory. Everyone had put their arms down. But the sun came back, and Arjuna shot Jayadrada and he fell. One more deception.


As if that was not enough, when Karna and Arjuna came to fight, Krishna interfered again. Karna and Arjuna were evenly matched in their martial arts. For everything that Arjuna did, Karna had an answer. But Karna had one special weapon, the astra, for which Arjuna had no answer. Karna aimed it at Arjuna’s forehead, and was about to shoot and kill him. When Krishna saw this, once again using his magic, he made Arjuna’s chariot sink a few inches into the earth. The weapon knocked off Arjuna’s crown and made him faint for some time, but it did not enter his head as intended. Many times, Krishna did such things. This was much more than just deception.


To be continued in Part 5

Krishna in Mahabharata ? Treachery at Kurukshetra

 

[P.J.]

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 5

Krishna in Mahabharata – Treachery at Kurukshetra Part 5

What is the justification? It is not that his dharma is higher and someone else’s is lower. What they were facing in the war was colossal evil. The level of injustice that Duryodhana, Shakuni, Karna, and all the others created from day one was too high, from the time they tried to murder Bhima by poisoning him, and by tying him up and putting him in the river. Then the game of dice, which was total cheating, and the disgrace of trying to disrobe Draupadi in public. Then trying to burn the Pandavas in the palace that was built of lac and sulfur, and again cheating them out of their kingdom. There was an endless number of events that led to this war. Everywhere, they used deceit without any qualms. When they were at an advantage, there was no dharma for them. When they were at a disadvantage, they were talking dharma as a tool to benefit from. But the next moment, they were the same again.


Krishna in Mahabharata says, “What they are doing is adharma; what we are doing is also adharma, but we are doing it with an intention of establishing dharma. They are doing it with the intention of establishing adharma.” It is not a question of right and wrong. It is a question of purpose, and of whether you would be successful within the limitations of the law or not. He did not say what he was doing was right – he knew it was wrong. But what he was trying to achieve was right. That is why he did all this.


Krishna in Mahabharata ? Treachery at Kurukshetra

 

[P.J.]

The Most Powerful Warrior In Mahabharata

The Most Powerful Warrior In Mahabharata


Before the Mahabharat war began, Lord Krishna asked all the warriors how many days it would take them to finish the war alone. Bhisma replied it would take him 20 days. Dronacharya said he would take 25 days. Karna said it would take him 24 days and Arjuna said it would take him 28 days. But Barbarik astonished Krishna with his answer. He said it would take him 1 minute to win the battle by himself. The story unfolds in the following manner:



Barbarik was the son of Ghatotkach and the grandson of Bheem. Having learnt the art of warfare from his mother, Maurvi, he was a brave warrior even in his childhood.

Pleased with his tapasya (meditation), Lord Shiva awarded him with 3 powerful arrows:
1. The first arrow would mark his enemy with red ink
2. The second arrow would mark the things that he wanted to save
3. The third arrow would destroy enemy target marked with red ink in the first step or destroy everything not marked in step 2

Barbarik’s Guru asked him to swear by 2 promises (vachans) as guru-dakshina
a. That Barbarik wouldn’t use the arrows for his personal vengeance.
b. That Barkarik would always fight for the weaker side in a battle/war.

Krishna wanted to test the powers of Barbarik. So he went to meet him and requested a demonstration of his arrows.

Krishna asked him to display the powers on a tree. He asked him to treat each leaf of the tree as enemy & make a hole trough them.

Barbarik started meditating.

While he was meditating, Krishna plucked a leaf off the tree and hid it under his own feet.

The first arrow was shot and it marked all the leaves in red ink.

The second arrow punched holes in every leaf marked with the red ink and…

..and it pierced through Krishna’s feet to reach for the hidden leaf. Krishna was shocked and realized that there was nothing that could possibly stop the infallible powers of Barbarik.

Krishna then asked Barbarik about the side he was planning to fight for in the war of Mahabharat.

Babrbarik expressed his desire to fight for the Pandavas as they were the weaker side. (as promised to his guru).

But Krishna then revealed the paradox of Barbarik’s impossible promise: since the power of the 3 arrows made him the most powerful warrior on the battlefield, whichever side he joined would make the other side weaker. Eventually, he would end up switching sides infinitely until he destroyed everyone but himself. So to avoid this consequence, Krishna asked for Barbarik’s head.

But Barbarik expressed his desire to witness the epic battle of Mahabharat. Krishna promised him that even after his head was severed from his body, his head would be in a conscious state and that it would be placed on a hill overlooking the battlefield, so that he could witness the whole war.

Barbarik, being a true warrior and disciple of Lord Krishna, readily agreed and severed his own head.

Bheem then took the head of the greatest Kshatriya and placed it on the top of a hill as promised.

At the end of the war, the Pandavas argued amongst themselves as to who was responsible for their victory. Krishna suggested that Barbarik should be allowed to make that decision as he was a neutral witness to the whole war.

To this Barbarik concluded that it was Krishna alone who was responsible for the Pandava’s victory: his advice, presence of mind and game-plan were the most crucial.


The Most Powerful Warrior In Mahabharata You've Never Heard Of. He Could Have Ended The War In Just A Minute.

 

[P.J.]

Karma: The One and Only Thing

Karma: The One and Only Thing

In Bhagvad Gita Lord Krishna has preached a lot about significance of Karma. “Karma” (कर्म) is a Sanskrit word which is closely related with action, in-action, and duties of a person. You can say that all of the three terms are included in one small letter.


Even on looking from a non spiritual point of view we can say that with his actions a man can create, destroy, as well as change his life and life of others. The general opinion is that nobody likes a lazy person and even the almighty dislikes him.


So, if a man deviates from path of Karma then he will not enjoy here and will even suffer in the next world and also in the afterlife.

Krishna said “You will go to heaven if killed, or you will enjoy the earth if victorious. Therefore, get up with a determination to fight, O Arjuna!”

​

The message is so simple and so clear. There is no scope for misinterpretation. If you are alive then you will require to abide by your personal, social, religious, and any other sorts of duties allocated to you.

Many times we look at the abundant of injustice and pain prevalent in the world and relate it as an influence of Kalyuga (कलयुग). The explanation is not that simple. The reality is that our ancestors failed in doing right things at right time.


Whatever happened, it happened as per the norms and rules of this world. The following example will help you in understanding my point.


Everyone knows that our beloved country was enslaved by foreign invaders. What we don’t realize is that the invaders had no paranormal super powers. In fact they were weak at beginning. They were normal humans as we are.


It was our inactions, and denial of Karma that actually ended up in such humiliation.
Despite of having the knowledge of Gita and despite of having great traditions; we failed because we failed in our actions.


The ultimate conclusion is that no matter how knowledgeable you are; you will fail until and unless you convert it into action. The task of knowledge (ज्ञान) is to assist in planning to do great deeds. Knowledge alone is useless.

Karma: The most significant Thing



Please do not post any questions on these as these are intended only for sharing

 

[P.J.]

Shuka Maha Rishi

Shuka Maha Rishi

Sage Suka was son of revered Sage Vyasa and his wife Pinjala. Pingala was also called Vatika. She was the daughter of sage Jabali. Suka was a Brahmajnani by birth and was free from evil passion and had no illusion of His eternal nature. He was always in contemplative mood, and was not aware of the outside world, so didn’t bother to wear any dress. He was an Avadhuta and does not stay at any place for more than a few days. Suka is considered as a very wise person and his name is counted together with 11 other most wise people: Bhisma, Narada, Subramonya, Janaka, Bali, Yama, Manu, Kapila, Brahma, Siva and Prahlada


He is famous as the story teller in ‘Bhagavata Purana’. While King Parikshith was under the shadow of death because of a mistake committed by him and the curse that followed the act, Suka Maharshi, the renowned Sage arrived at the palace to the luck of King. In a continuous seven days’ discourse Suka merited the king with Atmajna by way of several stories about Vishnu and Sri Krisha that he learned from his father Vyasa.


There was an interesting story about Suka’s conduct and habits. Once, Suka passed a river where beautiful and pretty Apsarus were taking their bath. They didn’t care about him and played in the water, nude. Few seconds later Vyasa reached the river searching for the young absent minded Suka. On finding Vyasa, the Apsarus ran to shore and get dressed up. The Old man Vyasa asked the Apsarus why they didn’t cared about the young naked Suka but against him. To his surprise they replied, "Your son knows no male or female. We are sure he never noticed us. Even if he sees us naked that would not make any disturbance in his tranquil mind which is always in the blissful state. There is an ocean of difference between you and your son"




The word Suka means Parrot. The Suka Maharshi was very handsome and his voice goes very sweetly from his lips, hence the name was very appropriate. It says that Sri Krishna named him as Sukabrahman for his knowledge in Yogavidya even while he was at the womb of his mother.












SUKA MAHARSHI | Hindu Scriptures
Shuka - Wikipedia, the free encyclopedia

 

[P.J.]

தீபஸ்தம்ப யோகம் என்றால் என்ன?

தீபஸ்தம்ப யோகம் என்றால் என்ன?
-------------------------------------------------
இந்து சமயத்தில் திருவிளக்கு வழிபாடு உன்னதமானதான இடத்தைப் பிடித்துள்ளது. எல்லா இடங்களிலும் இருக்கும் இறைவனை நம் இல்லத்தில் எழுந்தருளச் செய்வதே விளக்கு வழிபாடாகும்.



இந்த திருவிளக்கில் ஐந்து முகங்கள் இருக்கும்,இவை பஞ்சபூதங்களை குறிக்கிறது.ஒவ்வொரு அமாவாசை மற்றும் பௌணர்னமி அன்று வாசலை மெழுகி மாக்கோலம் இட்டு அதன் மத்தியில் விளக்கை ஏற்றிவைத்து, பின் அதனை வீட்டு பூஜையறையில் வைத்தால் அவ்விளக்குடன் மகாலட்சுமியும் நம் இல்லத்திற்குள் வருவாள் என்பது ஐதீகமாகும்.




வீட்டில் திருவிளக்கு ஏற்றும் முன் சந்தனம் குங்குமம் இடவேண்டும் என்பது நியதி. விளக்கின் எட்டு பாகத்தில் பொட்டு இட வேண்டும். அவை உச்சி, முகங்கள் ஐந்து, தீபஸ்தம்பம், தீபத்தின் பாதம் ஆகியவை. எட்டு இடங்களிலும் பொட்டிடும்போது, ஆதிலட்சுமி, சந்தான லட்சுமி, வித்யாலட்சுமி, தனலட்சுமி, தான்ய லட்சுமி, கஜலட்சுமி, வீர லட்சுமி, விஜயலட்சுமி ஆகியோரை தியானித்து இடவேண்டும். இதனால், வீட்டில் ஐஸ்வர்யம் பெருகும். எட்டு பொட்டுகள் வைப்பதற்கு தத்துவரீதியாவும் ஒரு காரணமும் சொல்வர். நிலம், நீர், காற்று, நெருப்பு, ஆகாயம் என்னும் ஐந்து பூதங்கள், சூரியன், சந்திரன் ஆகிய கண்கண்ட தெய்வங்கள், ஆத்மா என்னும் உயிர் தத்துவம் ஆகியவற்றை இந்த பொட்டுகள் குறிக்கின்றன.



இந்த விளக்கு ஏற்றுவதால் நமக்கு மறுபிறவியில் ராஜயோகம் கிடைக்கும் என்பது சாஸ்திரமாகும்.இந்த யோகத்தைதான் தீபஸ்தம்ப யோகம் என்பார்கள்.விளக்கை ஏற்றி வழிபடாதவர்கள் அவ்விளக்கு அணைந்து விடாமல்,திரியை தூண்டிவிட்டு பாதுகாக்கவாவது செய்யலாம்.இந்த விளக்கை ஏற்றி வெளியில் உள்ள இருளை மட்டும் போகச்செய்யாமல் நம் உள்ளத்தில் உள்ள இருளையும் அகற்ற வேண்டும்.



வேதாரண்யம் வேதபுரீஸ்வரர் கோயிலில் ஒரு விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்தது. நீண்ட நேரமாக எரிந்ததால் அது அணையும் நிலையில் மிகக்குறைவான சுடருடன் எரிந்தது. அவ்விளக்கில் இருந்த நெய்யை உண்பதற்காக ஒரு எலி தீபத்தை நோக்கி தாவியது. அப்போது எலி தன்னை அறியாமலேயே திரியை தூண்டிவிட்டது. இந்த எலிதான் அடுத்த பிறவியில் மகாபலி சக்கரவர்த்தி மன்னனாக பிறந்தது.


வாமன அவதாரம் எடுத்த மகாவிஷ்ணுவின் திருப்பாதத்தால் மோட்சமும் அடைந்தது. தெரியாமல் திரியை தூண்டிவிட்டதற்கே ஒரு எலிக்கு ராஜயோகம் கிடைத்தது என்றால் நாம் இறைவனை எண்ணி ஏற்றும் விளக்கிற்கு என்ன பலன் கிடைக்கும் எனபதை நானும் சொல்லவேண்டுமா?



அன்புடன் பட்டுக்கோட்டை ஜோதிடர் சுப்பிரமணியன்.

 

[P.J.]

நெய் விளக்கேற்றினால் நினைத்தது நிறைவேற&#

நெய் விளக்கேற்றினால் நினைத்தது நிறைவேறுமா?

இருளை விலக்குவது விளக்கு. அருளை வழங்குவது விளக்கு. ஜோதியை வழிபட்டால் ஒளி மயமான வாழ்க்கை உருவாகும் என்பதால் ஜோதியோடு லெட்சுமியை ஒப்பிட்டு ஜோதிலெட்சுமி என்று சொல்வார்கள். ஆதிலெட்சுமியும், ஜோதிலெட்சுமியும் உங்களுக்கு அருள் கொடுத்தால் பாதியில் நின்ற பணிகள் கூட பரபரப்பாக முடிவடையும். பணத்தேவைகளுள் பூர்த்தியாகும்.

மின் விளக்கிற்கும் நெய் விளக்கிற்கும் ஒரு மிகப்பெரிய வேறுபாடு உண்டு. ஒரு மின் விளக்கை மற்றொரு மின்விளக்கோடு ஒட்டி வைத்தால் பற்றிக் கொள்ளாது. ஆனால் அதே சமயம் ஒரு எரியும் நெய் விளக்கை மற்றொரு நெய் விளக்கோடு ஒட்டி வைத்தால், அதுவும் பற்றிக் கொண்டு எரியத் தொடங்கும் எனவே நமது பற்றுகளை ஆசைகளை இறைவனிடம் தெரிவிக்கச் செல்லும் பக்தர்கள் நெய் விளக்கேற்றினால் நினைத்தது நிறைவேறும் என்று கூறுகின்றனர் ஞானிகள்.

Significance of Ghee lamp | ???? ??????????????? ????????? ???????????