Agni in Rig Veda

[vikrama]

Share:

Facebook X (Twitter) LinkedIn WhatsApp Email Share Link

ருதமும் ஸத்யமும் என்ற தலைப்பில் வந்த என் முந்திய தொடர் போல அக்னியைப் பற்றிய இந்தத் தொடரும் சிறு சிறு பகுதிகளாக வெளிவரும். எவரேனும் விரும்பினால் இது தமிழிலும் தரப்படும்.

Contrary to popular belief, the Vedic rishis did not live a life of renunciation but enjoyed every bit of this worldly life. They found joy in each and every object they saw and every sound they heard. They viewed life just like a child does. The child is not bored at seeing a familiar thing like the little ant repeatedly and wondering at it. This child - like sense of wonder is perceptible throughout the hymns of Rig Veda.

While they observed the nature like a child, they expressed their observations as an experienced poet endowed with a fertile imagination. In the subsequent posts we will see some of the Vedic hymns where these two are harmonized.

 

[vikrama]

Aravinda Ghosh says that in the vedic hymns on Agni, poetry is at its best. The resplendence of Agni, as it were, has gone into the hymns on him.

Here is a collection of the attributes showered on Agni in Rig vedic hymns. Let us enjoy the beauty of the metaphors.

The Rishi sees the flames rising up and wonders, “How is it that, unbound and not supported, he falls not although directed downward? By what self power moves he? Who has seen it?”

Fire spreads from one object to another near it and travels very far. The Rishi describes Agni as having an easy car.

One fire lights many others. Thus Agni creates himself from his own self. The description of the poet is that Agni is his own son.

When the sun sets in the evening, we light up a lamp with Agni. Darkness is dispelled. Such a common place occurrence becomes a fine poetry in the words of the Rishi, “Spreading thy web with mightiest horses you come, rending apart the black-hued mantle. The rays of Surya, tremulously shining, sink the darkness in the waters.

We have specific places for Agni, like our hearths, homa kundam etc. We do not allow it to go beyond these places. The Rishi fondly calls Agni as one who grows in his own home.

 

[vikrama]

The prowess of Agni

Who can compete with Agni in destroying the enemies? Who can obstruct his movement? So the Rishi describes him as the 'Conqueror with mighty jaws' and as the 'Son of strength'. "He slays many in war by the hands of few"; "His course is uncheckable and he passes all in might."

Unlike water or air Agni can not be polluted. So he is called ‘the pure’. Not only that, he is also ‘the purifier’ of others.

The presence of Agni is indicated by the smoke. So he is called ‘the smoke bannered.’

Though we use Agni for lighting in the night, its use increases from the dawn, for performing homams and for cooking. So he is called ‘the bright gift of the dawn’ and ‘herald of the dawn’ “He begot, and will beget, the dawnlights”.

The Rishi admires the beauty of the burning flames. “You spring up when worshipped well; the drops of butter are your joy when ladles are brought near to you.”


He is called ‘the seven tongued’, ‘the many-hued fulgent gift of Dawn’ and ‘the bull with hair of flame.’

 

[vikrama]

The birth of Agni

When we strike a match, the resultant fire eats up the match. So also with the arani blocks used in those days to produce fire. The generated fire eats away a little of both the blocks. This is narrated as follows. “This holy law I tell you, Earth and Heaven: the Infant at his birth devours his Parents.”


We use Agni in the night for lighting, and in the day for homam, cooking and other purposes. Agni is nourished, like a child, throughout day and night. The poet says that Agni is suckled by two mothers, day and night alternately.
“Night and Dawn, changing each the other's colour, meeting together suckle one same Infant: Golden between the heaven and earth he shines. The Gods possessed the wealth bestowing Agni”.

Agni is spoken of as the son of two mothers and twice born in a number of places in Rig Veda.

When we light a fire, the flame is too weak to withstand the blowing wind. So, to protect it, we cup our fingers around it till it grows bigger. The Rishi calls the fingers tenfold secret dwelling. They are also called sisters attending on the infant Agni.

“In many places, Agni Jatavedas, we sought you hidden in the plants and waters.Then Yama marked you, God of wondrous splendour! effulgent from thy tenfold secret dwelling.”

“Tvastar's ten daughters, vigilant and youthful, produced this Infant borne to sundry quarters.
They bear around him whose long flames are pointed, fulgent among mankind with native splendour.”


“Him the ten fingers, the devotions, animate: we mortals call on him a God to give us help.”

“Him, nobly born of old, the fingers ten produced, him whom his Mothers counted dear.”


“The sisters ten, unwedded and united, together grasp the Babe, the new-born Infant.”


In rig Veda, Agni is regarded not only as a deva but he is loved as a dear father, son, friend and what not. He is very kind to everybody and helps each. He is called ‘the maidens' lover and the matrons' Lord’. He is easily accessible to one and all. He does not discriminate between rich and poor in showering his blessings. Here one poor devotee, with no cow to make ghee for the homam and no axe to cut chunks of wood to offer to Agni, has perhaps brought only picked-up dried samith. He prays to accept his humble offering and bless him.

“ No cow have I to call mine own, no axe at hand wherewith to work, Yet what is here I bring to you. O Agni, whatsoever be the fuel that we lay for you, Be pleased therewith, Most Youthful God.”


To know how fire is produced with wooden blocks- USSSP: Fire by Friction

 

[vikrama]

Forest Fire

There are many references to the forest fire in Rig Veda. Agni is likened to a bull rushing fast. Wherever he goes, the paths become blackened. The wild animals run helter-skelter. All the trees, plants and grass on his path disappear. He is said to lick the dress of his mother earth with his sickle-like tongues. He is also said to shave the earth, just as a barber shaves off the beard.

Here are a few examples of the poetic beauty of the description of the wild fire.

“Urged by the wind he spreads through dry wood as he leans, armed with his tongues for sickles, with a mighty roar. Black is your path, Agni, changeless, with glittering wave, when like a bull you rush eager to the trees.

“O Friend of men, these your horses are yoked, impatient, lightly running, ploughing blackened lines. Discordant-minded, fleet, gliding with easy speed, urged onward by the wind and rapid in their course.”

“Licking the mantle of the Mother, far and wide he wanders over fields with beasts that flee apace. Strengthening all that walk, licking up all around, a blackened path, truly, he leaves wherever he goes.”

 

[vikrama]

Agni and sun

The radiance of Agni resembles that of the sun. In many verses, this similarity is brought out as in the following example.


“He shines refulgent like the Sun, with brilliance and with fiery flame,
decked with imperishable sheen.”

In certain other verses, Agni is called the ‘sun of men’, that is, he manifests himself as the sun to the people.

“To you, strong Agni! Varuna and Mitra and all the Maruts sang a song of triumph,
When to the people's lands you came, spreading them as the Sun of men, with lustre.

“The prudent sages lead him to his dwelling, guarding with varied skill the Ever-Youthful. Longing, they turned their eyes unto the River: to these the Sun of men was manifested.”

Note the following hymn which occurs in a sooktham entirely devoted to Agni. Here he is identified with the sun. No mention of Agni here, but it is quite apparent that Agni is referred to by the name of the sun.

“He who like thought goes swiftly on his journey, the Sun, alone is ever Lord of riches.
The Kings with fair hands, Varuna and Mitra, protect the precious nectar in our cattle.”

In some other verses, Agni is called the lord and controller of the sun.

“O Agni, you have made the Sun, Eternal Star, to mount the sky,
Bestowing light on living men.”

 

[vikrama]

Agni = life force

The rishis who found Agni in the homa kundam, in the forest, in ocean-bed volcanoes, knew that whatever is outside, should exist inside also. (அண்டத்தில் உள்ளது பிண்டத்தில்) They looked in and found that the living beings (men, animals, plants) have warmth in their bodies. They inferred that it is due to the presence of Agni. Without Agni no living being can exist. So they called him Jatavedas, (knower of all that is born). The following quotations show that Agni exists inside all living beings as the life force.

“Abider with men, he is King supreme o'er all things living.”

“Fair guest of living man and King of all our folk.”

“Agni makes his home in front of all things living.”

“Vivasvan's envoy (Agni) living men have taken as their ensign, swift,”

“Him in whose presence, men rejoice; Even him whom worthy ones inflame, and living creatures bring to life.”

“At eve and morn your pious servants bring you their precious gifts, O Priest of many aspects, on whom, all things living, as on firm ground, their happiness have established.”

“Lord of the Living Being.”

“Agni, spread forth, as Ruler, over living things.”

“All creatures in existence rest upon his head.”

“He stirs with life in wombs dissimilar in kind, born as a Lion or a loudly-bellowing Bull.”

“Agni, you guard the life of all their plants and cattle.”

“Present in heaven, in earth, all-present Agni, -all plants that grow on ground has he pervaded.”

“That light of yours in heaven and earth, O Agni, in plants and in the waters,
Wherewith you have spread wide the air's mid-region-bright is that splendour.”

“The young plants has he entered, Child of Waters.”

“Agni, your home is in the floods: into the plants you force your way,
And as their Child are born anew.”

“In many places, Agni Jatavedas, we sought thee hidden in the plants and waters.”

“The soul of plants, the fatness of the waters, and let there be long life to Agni.”

In certain places such as the Arani Sticks, his presence is not felt by the warmth. But he springs to life once they are churned. Thus he is like the foetus in the pregnant mother’s womb.

“1n the two fire-sticks Jatavedas lies, even as the well-set germ in pregnant women,”

 

[Dr.T.N.Jambunathan]

Dear Vikrama
This will take repeated reading for me to understand each and every word. I thought I could understand better if it is தமிழில் தரப்பட்டால் as promised by. I can see the beauty of it all without understanding it fully as of now Jambu

 

[iyyerram]

pl to see this link


Vedism - Agni in Rig-Veda

Thnxs and pranams

 

[G. Soundara Rajan]

Namassadhasae.

It comes to my mind the quote of Sri Krishna in Bhagavth Gita that he is in the form of jadaragni/vaisvA narAgni and digest what is eaten by all including animals and human beings. 'Udambu jillittu pochu' means the inner agni has become totally zero and this happens when 'prANan' had left the jeevan. According to science also, there is a specification for normal temperature, which we all know.

My two cents on the subject pls.

அவரவர் இச்சையில் எவை எவை உற்றவை அவை
தருவித்தருள் பெருமாளே!

 

[nachi naga]

that is why we homam and yagnam by eating every day propitiating agni devata in a being.om agniyeah tan nama ma

 

[vikrama]

Agni= appetite


The rishis looked deeper into their selves and found that the appetite has also the qualities of Agni. In their eulogy to Agni, this appetite also gets praised. He is given a special name when he resides in the stomach; he is called Vaisvanara, which means ‘hero of the universe’ implying thereby that appetite is common to all living beings. He is called the Lord of food. It is the appetite that makes us walk and live

“Raise us up that we may walk and live, so you will find our worship mid the Gods.”

“Even hard and solid food he crunches with his might, yea, hard and solid food with might”.

”Rudra are you, the Asura of mighty heaven: you are the Maruts' host, you are the Lord of food, You go with red winds: bliss has you in your home.”

“Yourself are the Sovreign Lord of food”

 

[vikrama]

Dear Vikrama
This will take repeated reading for me to understand each and every word. I thought I could understand better if it is தமிழில் தரப்பட்டால் as promised by. I can see the beauty of it all without understanding it fully as of now Jambu

Thanks Sir. I will give the Tamil version shortly. If I start it now there will be a mismatch between the two versions. Still there are some ten posts in this thread. After finishing them I will start all over again to give in Tamil.

 

[vikrama]

Agni=sexual desire; Agni = intelligence

The Rishis found that the reproductive urge also has the qualities of Agni. So they call Agni. “former of bodies”. He is also called ‘tanoonapat’ which means “nobly born in body.”

The following verse makes it explicit that by the term Agni, the reproductive urge is meant.

“As a kind friend, with streams of milk they balm you when you make the wife and lord one-minded.”





The word Agni, sometimes refers to intelligence also. Agni is called poet, sage and one who knows the future. He is made of intelligence. He is prayed to for removing ignorance. Like Indra, Agni is also called Vrtrahan (destroyer of Vrtra), a rare honour among Devas. Aurobindo and Bharathi, on the basis of Nirukta, aver that Vrtra means one who covers or conceals. Ignorance hides our intellect and so Vrtra refers to ignorance. So, intelligence is figuratively called Agni. Aurobindo prefers to use the term Divine Will. (What that means, I am unable to comprehend.) Bharathi makes it simpler and says that Agni should be understood as அறிவுத் துணிவு.

The problem with Auroindo’s translation is that the meaning of Divine Will can not be applied in all the contexts. Agni means different things in different situations as we have seen so far.

 

[vikrama]

Agni and the pitrus

Not only to the living, Agni is of service to the dead also. Pretas are entrusted to him. Agni sends them to the world of Pitrus and helps them to attain a new life and a new body. The Rishi, while placing his father’s body on the pyre with all reverence, requests Agni not to burn up the body but to mature it so that it becomes fit to go to the world of Pitrus. If Agni wants to satiate his appetite, let him have a goat, but not this body.

Burn him not up, nor quite consume him, Agni: let not his body or his skin be scattered.
O Jatavedas, when you have matured him, send him on his way unto the Fathers.

Your portion is the goat: with heat consume him: let your fierce flame, your glowing splendour, burn him
With your auspicious forms, o Jatavedas, bear this man to the region of the pious.

Again, O Agni, to the Fathers send him who, offered in thee, goes with our oblations.
Wearing new life let him increase his offspring: let him rejoin a body, Jatavedas.

 

[vikrama]

Agni loves praise

The Rishis say that Agni loves being praised by men. They say that the Rishis more ancient than themselves had praised him and the tradition is continuing. Agni is praised by all the other devas also. He is interested in listening to newer songs of praise. These songs increase his strength. He grants many gifts to those who praise him. He conveys them good news.

Worthy is Agni to be praised by living as by ancient seers.
He shall bring hitherward the Gods.


O Agni, by effulgent flame, by all invokings of the Gods,
Show pleasure in this laud of ours.

So lauded by our newest song of praise bring opulence to us,
And food, with heroes for our sons.


By this our prayer, O Agni, be strengthened.

Tell good things to your praiser, O most youthful God, as richly worshipped, honey-tongued,

Both Gods and men obey this Ruler's order.
[FONT=&quot]
The Gods praised their joyous Herald's labour eagerly burning, Agni, in the forests.

[/FONT]

 

[vikrama]

Agni= Hota (one who summons), Agni= Havyavahana. (one who carries the sacrificial food)
The Rishis find that Agni is mighty, omnipresent and helpful to one and all. So they call him the greatest of Devas. This honour has been given to various Devas at different times. But Agni’s greatness lies in the fact that he carries food to all the Devas and without him all of them would have to starve. He is the messenger between gods and men. He is the king of sacrifices. He summons all the Devas to the sacrifice. The food for the Devas, ghee and honey are entrusted to Agni. So he is called ghee-ladle-mouthed and sweet- tongued.

 

[vikrama]

Agni and Rtam

Every natural force has a property/quality of its own and all these properties are controlled by one supreme law. This natural law is variously called rtam or vratam or dharma in Vedic parlance. Agni, a natural force, is said to be born of rtam. He abides by rtam and is the protector of rtam. The rishi says that Agni lies in the lap of rtam and never moves away from it.

Established in ghee is Agni's pasture, on the Gandharva path of rtam.

you are the Eye and Guard of rtam

 

[vikrama]

Agni and Rtam

Every natural force has a property/quality of its own and all these properties are controlled by one supreme law. This natural law is variously called rtam or vratam or dharma in Vedic parlance. Agni, a natural force, is said to be born of rtam. He abides by rtam and is the protector of rtam. The rishi says that Agni lies in the lap of rtam and never moves away from it.

Established in ghee is Agni's pasture, on the Gandharava path of rtam.

You are the Eye and Guard of rtam

 

[vikrama]

Agni= embodiment of all gods

The rishis wonder at the great powers of Agni and praise him as the greatest of Devas. Not only that, he is the embodiment of all other Devas. He is Brahma, Vishnu, Indra, Brahmanaspati, Rayivid Brahma, Vidhata, Varuna, Mitra, Aryaman, Amsa, Rudra, Maruts, Pusan, Savita, Baga, Ribu, Aditi, Hotri, Bharati, Ila, Vrtrahan, Saraswati.

What is the supreme power which has invested Agni with so much powers? The Rishis wondered. They concluded that Agni is the power behind all the Devas and He is the omnipotent, omnipresent and omniscient God.

In the Vedas, the infiniteness of the universe is called Aditi and the eternalness of god is called Satyam. Agni is also called the infinite and the eternal.

Thus Agni, which is a common phenomenon for us, is developed in the minds of the Rishis as a god and finally he is raised to the status of the Supreme God.

In the same way, whatever the Rishis looked at, (say for instance Vayu, Savita etac.) they thought over it, meditated on it, and attributed divinity to it and finally made it the Supreme God.


Here ends the serial on Agni. Readers are requested to offer their comments. Tamil version will start tomorrow.

 

[vikrama]

அக்னிக் குஞ்சு

Here is the Tamil version of post No.1

வேத ரிஷிகள் உலக வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு அணுவையும் ரசித்து ரசித்து அனுபவித்தவர்கள். பார்க்கும் ஒவ்வொரு பொருளிலும், கேட்கும் ஒவ்வொரு ஒலியிலும் அவர்களுக்கு இன்பம் பொங்கி வருவது தெரிகிறது. சாதாரணமாக நாம் பார்ப்பது போல அல்லாமல், அவர்கள் ஒரு குழந்தையின் நிலையில் இருந்து பார்க்கிறார்கள். குழந்தைப் பார்வை என்பது என்ன?

ஒரு நான்கு வயதுக் குழந்தையின் கண்ணில் ஒரு எறும்பு தென்படுகிறது. ஏற்கெனவே பல முறை பார்த்திருந்தாலும் இன்று மறுபடியும் பார்க்க வேண்டுமென்ற விருப்பம் ஏற்படுகிறது. குழந்தை குனிந்து அதையே உற்றுப் பார்த்து வியக்கிறது. எவ்வளவு சிறிய பிராணி! அதன் உடம்பில் ஒரு சின்னஞ் சிறிய தலை, அதில் கண்கள், வாய். எத்தனை கால்கள்! எதையோ வாயில் கவ்விக் கொண்டு போகிறதே, எறும்பு என்ன சாப்பிடும்? எப்போது சாப்பிடும்? அதற்கும் நம்மைப் போல் அம்மா ஊட்டி விடுவாளா? இது எங்கே போகிறது? இதற்கு வீடு உண்டா? எங்கே இருக்கிறது? இதற்கு அம்மா, அப்பா, அண்ணன், அக்கா எல்லாம் உண்டா? ஆயிரம் ஆயிரம் கேள்விகள் அதன் பிஞ்சு உள்ளத்தில் தோன்றுகின்றன. வியப்பிலும் மகிழ்ச்சியிலும் குழந்தை தன்னை மறந்து அங்கேயே நின்று விடுகிறது.

வேத ரிஷிகள், எதையும் வியப்புடன் நோக்கும் இந்தக் குழந்தைப் பண்பை இழக்காமல் தம்மைச் சுற்றியுள்ள பொருள்களை உற்றுநோக்கினர். தம் மனதில் எழுந்த எண்ணங்களை வெளிப்படுத்தும்பொழுது, அவர்கள் குழந்தையாக இல்லாமல் கற்பனை வளம் மிக்க, தேர்ந்த புலவனின் திறமையைக் காட்டுகிறார்கள்.

 

[vikrama]

Tamil version of post No. 2
அரவிந்த கோஷ் சொல்கிறார், “அக்னியைப் பற்றிய வேத மந்திரங்களில் கவிதை மிகவும் செழிப்புற்றிருக்கிறது. பாட்டின் பொருளாகிய அக்னி தேவனின் தழலும் ஒளியும் பாடுகிற ரிஷிகளின் அறிவிலே தாவி விட்டன போலும்.”

ரிக் வேதத்தில் அக்னி பற்றிப் பல இடங்களில் காணப்படும் புகழ் மொழிகள் இங்கே தொகுத்துத் தரப்படுகின்றன.

அக்னி எப்பொழுதும் மேல்நோக்கியே எழுவதைப் பற்றி, “கீழே தள்ளினாலும் விழமாட்டேன் என்கிறானே!” என்று வியக்கிறார் ரிஷி.

எரிபொருள் இருக்குமிடத்தில் அடுத்த அடுத்த இடங்களுக்கு அக்னி பரவிக்கொண்டே இருப்பதையும் எளிதில் நகர்ந்து, நெடுந்தூரம் செல்வதையும் “அவன் சுகமான ரதம் கொண்டவன்” என வர்ணிக்கின்றனர்.

ஒரு அக்னியிலிருந்து பல அக்னிகளை மூட்டுகிறோம். இவ்வாறு தன்னிலிருந்தே தன்னைத் தோற்றுவித்துக் கொள்வதால் அவனை “தனக்கே தான் மகன் ஆனவன் ” என்று அழைக்கிறார் ரிஷி.

மாலையில் சூரியன் மறையும் நேரத்தில் நாம் விளக்கேற்றுகிறோம். இருள் நீங்குகிறது. இது நமக்குச் சர்வ சாதாரணமான விஷயம். ஆனால் ரிஷி இதைக் கவித்துவக் கண்ணால் பார்க்கிறார். “வலிமையான குதிரைகளுடன் உன் ஒளி வலையை வீசிக் கொண்டு இருளாகிய கறு நிறப் போர்வையைக் கிழித்துக் கொண்டு நீ முன்னேறுகிறாய். அந்த இருளை, மறையும் சூரியனின் கிரணங்கள் நீரில் ஆழ்த்துகின்றன” என்கிறார்.

மேலும் “அவன் சூரியனுடன் போட்டி போடுகிறான், பகலைக் காட்டிலும் இரவில் அழகாகவும் வலிமையாகவும் விளங்குகிறான், சூரியன் உதயமாகும் வரை அக்னி தான் உலகின் தலைவன்” எனவும் பாராட்டுகின்றனர்.

அக்னிக்கென்று நாம் ஹோம குண்டம், அடுப்பு போன்ற இருப்பிடங்கள் அமைத்துக் கொடுக்கிறோம். நாம் அமைக்காத இடங்களில் தீ பரவ நாம் விடுவதில்லை அல்லவா? இதனால் “தன் இருப்பிடத்திலேயே வளர்பவன்” என்ற அடைமொழியால் அழைக்கின்றனர்.

 

[vikrama]

Tamil version of post No.3
காற்று வெப்பம் மிகுந்த இடம் நோக்கி வீசும். நீர் பள்ளத்தை நோக்கிப் பாயும். அது போல, அக்னி நகர்வதற்குக் குறிப்பிட்ட திசை உண்டா? இல்லை அல்லவா? இதை, “அவனது முகம் எல்லா திசைகளிலும் பார்க்கிறது, அவன் நான்கு கண் உடையவன்” என்கிறார் ரிஷி.

அக்னியின் துணை கொண்டு பல வேலைகளை நாம் செய்கிறோம். அவன் நம் வேலைகளை எளிதாக்குகிறான். அக்னியை மூட்டிவிட்டால், அந்த வேலை முடியும் வரை நாம் சிரத்தையுடனும் கவனத்துடனும் இருக்குமாறு செய்வான் அவன். அசந்தால் நம் நோக்கம் நிறைவேறாமல் செய்து விடுவான். இவ்வாறு நாம் சிரத்தையுடன் செயல்பட வைப்பதால் அவன் யாகத்தின் தலைவன் எனவும் யாகத்தை நடத்தி வைக்கும் ரித்விக் எனவும் கூறப்படுகிறான். யாகம் என்பது பொது நலத்துக்காகச் சிரத்தையுடன் செய்யப்படும் எல்லாச் செயல்களையும் குறிக்கும்.

எதிரிகளை அழிப்பதில் அக்னியின் வலிமையும் சுறுசுறுப்பும் யாருக்கு வரும்? அவன் போக்கை யார் தான் தடுக்க முடியும்? அவனை “விரைந்து துள்ளுபவன்”, “வலிமையுள்ள பற்களுள்ள வெற்றியாளன்”, “தோல்வி காணாதவன்”, “வலிமையின் மைந்தன்”, “சக்தி குமாரன்”, “காளை”, “சில கைகளால் பலரை கொல்பவன்” என்று பலவாறாகச் சிறப்பிக்கிறார்கள் ரிஷிகள்.

தழல் வீரத்தில் குஞ்சென்றும் மூப்பென்றும் உண்டோ என்று பாரதி பாடியதற்கு ஆதாரமானவை, “அவன் என்றும் இளமையோடு இருப்பவன்”, “அவனுக்கு மரணம் என்பது இல்லை”, “அவன் அமரன்” என்ற வேத வரிகள் தாம்.

காற்றைப் போலவோ நீரைப் போலவோ எவரும் அக்னியை மாசுபடுத்த முடியாது என்பதால் “அக்னி தூய்மையானவன்”, “அவன் மற்றவற்றையும் தூய்மைப்படுத்துகிறான்” எனப் போற்றுகின்றனர்.

அக்னி உள்ள இடத்தில் புகை இருக்கும். எனவே அவன் புகைக் கொடியான் எனப்படுகிறான்.

இரவில் வெளிச்சத்துக்கு நாம் அக்னியைப் பயன்படுத்தினாலும் விடியற்காலத்தில் தான் அதன் மிகுதியான பயன்பாடு தொடங்குகிறது. எனவே அவன் “விடியற்காலத்தின் பிரகாசமான கொடை”, “விடியற்காலையின் தூதன்”, “விடியல்களைப் பெற்றெடுத்தான், இனியும் பெற்றெடுப்பான்” என்று போற்றப்படுகிறான்.

அக்னி எரியும் அழகை ரிஷி ரசிக்கிறார். “பல நிறங்களில் எரிபவன்” என்றும், “ஏழு நாக்கு கொண்ட அவன் நாக்கை முன்னோக்கிச் சுழற்றுகிறான்”, “ஜ்வாலையையே கேசமாகக் கொண்டவன்”, “பார்க்க அழகாக, போற்றுதலுக்கு உரியதாக இருப்பவன்” என்றும் போற்றுகிறார்.

 

[vikrama]

Tamil version of post No.4
ஹோம குண்டத்தில் சமித்துகளை இட்டுப் போற்றினால் ஓங்குவது அக்னி. நெய் ஊற்ற ஊற்ற ஓங்கி எழும் அக்னியைப் பார்த்து நெய்யினால் அவன் மகிழ்கிறான் எனப் பாடுகிறார்.

“அக்னி பிறக்கும் போது வெள்ளையாகவும் வலுத்த பின்னர் சிவப்பாகவும் ஆகிறான்” என்றும் “சிவப்புக் குதிரை கொண்டவன்” என்றும் ரசித்துப் போற்றுகிறார்.

தீக்குச்சியை உராய்வதால் உண்டாகும் அக்னி குச்சியையே அழித்து விடுகிறது. ரிஷி பேசுகிறார், “விண்ணே, மண்ணே, இந்த அதிசயமான இயற்கை நியதியைக் கேளுங்கள், பிறந்ததும் பெற்றோரை விழுங்குகிறான் இந்த அக்னி.”

அக்னியை பகலில் ஹோமம், சமையல் முதலானவற்றிற்காகவும் இரவில் வெளிச்சம் தருவதற்காகவும் மூட்டும் நிகழ்ச்சியைக் கவித்துவத்துடன் ரிஷி வர்ணிக்கிறார், “ஒருமுகப்பட்ட மனமுடைய அறிஞர் மாடு திருடிய கள்வன் போல குகையில் ஒளிந்திருக்கும் அவனக் கண்டிபிடித்தனர். இந்த அக்னிக் குழந்தைக்கு இரவு என்னும் பெண்ணும் பகல் என்னும் பெண்ணும் மாறி மாறிப் பாலூட்டினர்.” பகல் இரவு இரண்டும் அவனுக்குத் தாய்கள் போல இருப்பதால் அவன் இரு தாய்களின் மகன் என்றும் இரு முறை பிறந்தவன் என்றும் கூறப்படுகிறான்.

மூட்டப்பட்டவுடன் தீயைக் காற்று அணைக்காமல் விரல்களால் மூடிக் காப்பாற்றும் நிகழ்ச்சியை முனிவர் வர்ணிக்கும் முறை அழகானது. “நீரிலும் தாவரங்களிலும் அவன் மறைந்துள்ளானா என நாங்கள் தேடினோம். கடைசியில் பத்து விரல்களுக்கிடையில் அவன் ஒளிர்வதை யமன் கண்டுபிடித்தான்” என்கின்றனர்.

அக்னி செய்யும் உதவிகளை ரிஷி நினைக்கிறார். தந்தை போலவும், மற்றும் உறவினன், நண்பன், மகன், சகோதரன் போன்றும் உதவி புரிபவன் அவன். இன்னார் இனியார் என்ற பேதங்கள் அவனுக்கு இல்லை. ஏதலர்க்கும் இரக்கம் காட்டுவான். “பாவியாக இருந்தாலும் பாவங்களை மன்னித்து உதவி செய்வான்”. “எளியோர்க்கும் கற்பிப்பான்”. “உடமை என்று சொல்லிக்கொள்ள ஒரு பசுவோ கோடரியோ இல்லாதவனும் கொடுக்கும் எளிய காணிக்கையை ஏற்கிறான்.” “மகளிர்க்குக் காதலன் போன்றும், மாதர்க்குக் கணவன் போன்றும் விளங்குகிறான்.”

 

[vikrama]

Tamil version of post No. 5


காட்டுத் தீயை ரிஷி வர்ணிக்கிறார்.

“காற்றால் தூண்டப்பட்டுக் காய்ந்த மரங்களில் பரவும் அக்னி வாளுக்குப் பதிலாக தன் நாக்குகளையே பயன்படுத்திப் பேரிரைச்சலோடு காளை போல் சீறிக் கொண்டு விரைகிறான். அவன் பாதை கறுப்பாக ஆகிவிடுகிறது.”

“தேரில் பூட்டப்பட்ட உன் குதிரைகள் பொறுமையற்றனவாக விரைந்து செல்வன, கறுப்பு உழவு சால்களை ஏற்படுத்திக் கொண்டு காற்றினால் தூண்டப்பட்டு பல திசைகளிலும் தறிகெட்டு ஓடுகின்றன.”

“பூமித் தாயின் ஆடையை நக்கிக் கொண்டு அவன் வயல்களில் நீண்டும் அகன்றும் அலையும்போது மிருகங்கள் விரைந்தோடுகின்றன. செல்லும் இடங்களில் எல்லாம் ஒரு கறுப்புப் பாதையை ஏற்படுத்திக் கொண்டு செல்கிறான்.”

காட்டில் ஓரிடத்தில் அக்னி பற்றினால் காடு முழுவதும் அழிகிறது. “ஒரு வருடத்தில் அங்கு புதிதாகத் தாவரங்கள் வளர்கின்றன.” “பழையன கழிந்து புதியன பிறக்கக் காரணமாயிருப்பது அக்னி.”

காட்டில் தீப் பிடித்தால் அதன் வலிமையின் முன்னே எவரும் நிற்க முடியாது. எனவே அவன் காட்டின் தலைவன் எனவும் காட்டின் புதல்வன் எனவும் வர்ணிக்கப்படுகிறான்.